Ostatni wielki wyścig sezonu 2022 w Japonii – Arima Kinen G1 (trawa, dystans 2500 metrów, pula nagród około 4,8 mln funtów) wygrał w znakomitym stylu na torze Nakayama faworyzowany trzyletni Equinox, tegoroczny japoński wicederbista, trenowany przez Tetsuyę Kimurę. Equinoxa dosiadał francuski dżokej Christophe-Patrice Lamaire, który od lat odnosi duże sukcesy na japońskich torach. Equinox, prawnuk legendarnego Sunday Silence, wygląda teraz na najlepszego konia wyścigowego w Japonii. Jego trener już marzy o zwycięstwie w lutym w Saudi Cup, a Japończycy widzieliby go w roli triumfatora Prix l’Arc de Triomphe 2023.
Słabo wypadł w Arima Kinen (Grand Prix) drugi faworyt, czteroletni Titleholder, który był jednym z najmocniej liczonych koni w tegorocznej Nagrodzie Łuku Triumfalnego, ale zajął w Paryżu dopiero jedenaste miejsce. W Arima Kinen przybiegł dziewiąty, ze stratą ponad 10 długości do Equinoxa. Dopiero dziesiąte miejsce zajął pięcioletni Vela Azul, który miesiąc wcześniej wygrał prestiżowy Japan Cup G1.
Wyhodowany w słynnej Northern Farm Equinox (Kitasan Black – Chateau Blanche po King Halo) był w tym roku drugi w dwóch japońskich klasykach – 2000 Guineas G1 na 2000 m i w Derby G1 w Tokio na 2400 m. Były to jego jedyne porażki, bo biegał dotąd tylko sześć razy, a pozostałe cztery wyścigi wygrał.
Equinox debiutował 20 listopada 2021 roku w Tokio na dystansie 1800 m i w roli faworyta (8:5) wygrał pod Lemairem o 2,5 długości od Asahiego. 17 kwietnia tego roku, w drugim swoim starcie w karierze, od razu został rzucony na głęboką wodę. Na torze Nakayama w Satsuki Sho G1, japońskim odpowiedniku 2000 Guineas Stakes (w Polsce jest to Nagroda Rulera), ale na dystansie nie 1600 a 2000 m, zajął drugie miejsce (notowany 4,7:1), przegrywając o długość do Geoglyph (Drefong – Aromatico po King Kamehameha) ze stajni potentatów Sunday Racing, a za nimi był późniejszy derbista Do Deuce (Heart’s Cry – Dust and Diamonds po Vindication).
29 maja w Tokyo Yushun G1, czyli japońskim Derby, doszło niezwykle emocjonującej walki dwóch wychowanków Northern Farm, z których Do Deuce jest wnukiem Sunday Silence, a Equinox jego prawnukiem.
Sunday Silence (Halo – Wishing Well po Understanding) w 1989 roku był koniem roku na świecie, po wygraniu m.in. Kentucky Derby, Preakness Stakes, Breeders Cup Classic, Super Derby, Santa Anita Derby. Nie udało mu się zdobyć potrójnej korony w USA – w Belmont Stakes (2400 m) zajął drugie miejsce, ale aż o 8 długości za swoim odwiecznym rywalem Easy Goer, którego ograł na 2000 m w Kentucky Derby i BC Classic.
Zakupiony przez Japończyka Zenyę Yoshidę (początkowo nabył 25 procent udziałów, gdy koń biegał jeszcze jako czterolatek, a później wykupił od partnerów za 7,5 mln dolarów pozostałe udziały) Sunday Silence okazał się wybitnym reproduktorem, kamieniem milowym w japońskiej hodowli. Amerykanie od lat plują sobie w brodę po tym, jak wypuścili z rąk tego epokowego ogiera.
Sunday Silence od 1991 roku krył w słynnej Shadai Stallion Station. W latach 1995-2007 był nieprzerwanie trzynaście razy championem reproduktorów w Japonii, a od lat wielkie triumfy w hodowli święcą jego synowie i wnukowie, z których jego najwybitniejszy syn Deep Impact (nie żyje od 2019 roku) był championem ogierów 11 razy z rzędu w latach 2012-2022.
W japońskim Derby 2022 dosiadany przez znakomitego dżokeja Yutaka Take Do Deuce pokonał o szyję Equinoxa, na którym jechał Francuz Christophe-Patrice Lemaire. Zwycięzca 2000 Guineas Geoglyph był dopiero siódmy, a faworyt Danon Beluga czwarty. Do Deuce wystartował w tym roku w Prix l’Arc de Triomphe, ale zajął na Longchamp dopiero 19 miejsce na 20 koni, tracąc na błocie do Alpinisty ponad 42 długości.
30 października tego roku Equinox pod Lemairem wygrał ceniony wyścig Tenno Sho G1 w Tokio na 2000 m, bijąc o długość świetnego Panthalassę, a w pobitym polu były tak utytułowane konie jak Danon Beluga, Jack d’Or, japoński derbista z 2021 roku Shahryar, czy Geoglyph. 27 listopada w Japan Cup, wygranym przez Vela Azul przed Shahryar, nie wystartował i wyszedł do startu w Arima Kinen (Grand Prix) jako zdecydowany faworyt (13:10), mimo że stawka była bardzo mocna z Titleholderem i zwycięzcą Japan Cup Vela Azul.
Equinox był w dystansie prowadzony przez Lemaire’a w środku szesnastokonnej stawki. Poprowadził dość mocnym tempem Titleholder (był drugim faworytem, 13:5), ale mocno osłabł na finiszu i zajął dopiero dziewiąte miejsce, ponad 10 długości za zwycięzcą. Wyrośnięty i mocno zbudowany Equinox błyskotliwie przyspieszył na finiszu i odszedł od rywali jak koń innej klasy. Wygląda na to, że Equinox jest obecnie zdecydowanie koniem numer 1 w Japonii. W Arima Kinen jego właściciele, spółka Silk Racing, zainkasowali za zwycięstwo około 2,5 mln funtów w przeliczeniu z jenów.
Equinox wyprzedził o 2,5 długości trzyletniego Boldog Hos (był w październiku drugi o nos w japońskim St. Leger) i o cztery długości czteroletnią Geraldinę. To córka słynnej Gentildonny po Deep Impact, która była trójkoronowaną klaczą w Japonii, dwa razy wygrała Japan Cup i raz Dubai Sheema Classic oraz Arima Kinen. Na Geraldine jechał świetny włoski dżokej, od lat współpracujący z Japończykami, Cristian Demuro.
Piąte miejsce zajął czteroletni Efforia (Epiphaneia – Katies Heart po Heart’s Cry), zwycięzca japońskiego 2000 Guineas, wicederbista z Tokio i zwycięzca Arima Kinen z 2021 roku, który ten sezon ma znacznie gorszy. Jako ósmy kończył w Arima Kinen Deep Bond, który rok temu był w tej gonitwie drugi, a niedawno zajął dopiero osiemnaste miejsce w Łuku. Czas gonitwy na 2500 m – 2 min 32,4 s (rekord należy do Zenno Rob Roy, który w 2004 roku uzyskał 2 min 29,5 s).
Francuski dżokej Christophe-Patrice Lemaire, który zwyciężył w Arima Kinen na Equinoxie, odnosi od lat wielkie sukcesy w Japonii. Trzykrotnie wygrywał Japan Cup (Vodka 2009, Almond Eye 2018 i 2020), raz zwyciężył w Derby w Tokio (Rey de Oro 2017), a Arima Kinen wygrał w tym roku po raz trzeci, wcześniej triumfował na Heart’s Cry 2005 i Satono Diamond 2016.
We Francji Lemaire wygrał Derby w Chantilly w 2009 roku na Le Havre (ojciec odnoszących sukcesy na Służewcu Incepcji i Calliepie) i trzy razy Oaks, a w 2003 roku zwyciężył w Grand Prix de Paris G1 na Vespone (to syn Llandaffa, który przez kilka sezonów krył w Polsce i jest ojcem m.in. derbisty Montbarda i dziadkiem Tunisa). Lemaire wygrał też 2000 Guineas Stakes w 2010 roku w Newmarket na Makfim. czy Melbourne Cup 2011 na Dunaden.
- – Dziękuję i życzę wszystkim wesołych świąt. Equinox, jako syn Kitasan Blacka, nie był wcześniej jeszcze w pełni dojrzały, dlatego w Derby był drugi. Teraz dochodzi do najwyższej formy. Już nie mogę się doczekać przyszłego sezonu na Equinoxie – powiedział po wyścigu Lemaire.
- – Chciałbym w lutym pojechać z Equinoxem na najwyżej dotowany wyścig świata Saudi Cup i zrobić z niego konia światowej klasy, bo stać go na wygrywanie z najlepszymi końmi – dodał trener Tetsuya Kimura. Japończycy spekulują też, że Equinox będzie reprezentował Japonię w Paryżu podczas Prix l’Arc de Triomphe 2023 z szansami na zwycięstwo, ale to na razie daleka przyszłość.
Zupełnie nie wyszedł start w Arima Kinen 2022 czteroletniemu Titleholderowi (Duramente – Mowen po Motivator), który w ubiegłym roku był drugi w japońskim 2000 Guineas i blisko szósty w Derby, a w sezonie 2022 wygrał trzy gonitwy z rzędu (dwie G1 i jedną G2) i przyjechał 2 października do Paryża jako potencjalnie najlepszy koń z Japonii, był jednym z najmocniej liczonych koni w Nagrodzie Łuku Triumfalnego.
Zajął jednak dopiero jedenaste miejsce, aż 13 długości za zwycięską Alpinistą. Na Longchamp, w trudnych warunkach, Titleholder poprowadził i stanął na ostatnich 300 metrach, w Arima Kinen było podobnie. Raz, że to nie była rozsądna taktyka w obu wypadkach, dwa – koń wyraźnie stracił formę z pierwszej części sezonu.
Duże załamanie formy pokazał też 25 grudnia na torze Nakayama pięcioletni Vela Azul (Eishin Flash – Vela Blnca po Kurofune), który cztery tygodnie temu wygrał prestiżowy Japan Cup, bijąc japońskiego derbistę z 2021 roku Shahryara. Ten start chyba sporo go kosztował. W Arima Kinen (miał dość niskie notowania 9:1) kończył dopiero dziesiąty, aż 10,5 długości za Equinoxem. Tym razem nie jechał na nim, jak w Japan Cup, Anglik Ryan Moore, ale Kohei Matsuyama.
Equinox jest zinbredowany 4×4 na znakomitego reproduktora Halo (który, podobnie jak epokowy Northern Dancer, jest wnukiem wybornej klaczy Almahmoud z rodziny 2-d), ojca Sunday Silence. Jego matka Chateau Blanche (po zwycięzcy G1 King Halo, drugim w Japanese 2000 Guineas) była niezła wyścigowo, na 25 startów wygrała 4 wyścigi, w tym G3 w Japonii i była druga w G2. Babka Blancherie (wygrała na 10 startów dla Shadai Race dwa wyścigi) jest po Tony Bin, zwycięzcy Łuku z 1988 roku, zakupionego do japońskiej hodowli (w 1994 roku był championem reproduktorów w tym kraju, tuż przed epoką Sunday Silence). Tony Bin jest też ojcem matki wspaniałego Heart’s Cry.
Ojciec Equinoxa Kitasan Black (Black Tide – Sugar Heart po Sakura Bakushin O) jest wnukiem Sunday Silence i był wybitny na torze. Na 20 startów wygrał 12 wyścigów (w tym aż siedem G1) i w przeliczeniu ponad 12 milionów funtów (jego najwyższy rating w Racing Post to 125). Wygrał m.in. Japan Cup, japoński St. Leger i właśnie Arima Kinen.
Jest wchodzącą gwiazdą wśród reproduktorów w Japonii. Od 2018 roku kryje w Shadai Stallion Station po 4 miliony jenów. Equinox jest z pierwszego rocznika po Kitasan Black i jest pierwszym koniem po nim, który wygrał gonitwę G1. Kitasan Black jest w 2022 roku na jedenastym miejscu wśród reproduktorów Japonii (ze świetnymi średnimi na konia), biegało po nim 110 koni, które wygrały 44 wyścigi.
W tegorocznym Arima Kinen startowały dwa konie po słynnym niemieckim ogierze Novellist (Monsun – Night Lagoon po Lagunas), ale zajęły dalsze miejsca – Last Draft był trzynasty, a Breakup szesnasty. Wyhodowany przez dr Christopha Berglara Novellist na 11 startów wygrał 9 wyścigów (drugi był w niemieckim Derby i czwarty w Wielkiej Nagrodzie Baden Baden). W 2013 roku wygrał (bijąc o 5 długości Trading Leather) King George VI & Queen Elizabeth Stakes G1 w Ascot w rekordowym czasie na 2400 m (2 min 24,6 s), a także na tym samym dystansie Grand Prix de Saint-Cloud G1 i Grosser Preis von Baden G1.
Został koniem roku 2013 w Niemczech (GAG 104 kg, rating 128 funtów), po czym został sprzedany za ponad 20 milionów dolarów do Japonii i zaczął w sezonie 2014 kryć w Shadai Stallion. W roli reproduktora idzie mu jednak dość przeciętnie. W sezonie 2022 biegało po Novellist 56 koni, które wygrały 14 wyścigów, co daje mu 26 miejsce w rankingu ogierów czołowych. Jego syn Breakup wygrał w tym roku gonitwę G2 w Tokio na 2500 m Copa Republica Argentina. W 2021 roku Novellist był na 34 miejscu wśród reproduktorów w Japonii (ale aż 122 zwycięstwa potomstwa).
Podczas tegorocznych świąt czeka nas jeszcze sporo wyścigowych emocji. 26 grudnia w Deauville wystartują dwa konie, trenowane przez Alicję i Roberta Karkosów dla Krzysztofa Goździalskiego – Dariyangel i Polonia Spirit F. Tego samego dnia na słynnym torze Santa Anita w USA zostaną rozegrane trzy gonitwy G1 (w tym Malibu Stakes i American Oaks) i jedna G2. W dwóch z nich wystartuje znakomity włoski dżokej Lanfranco Dettori, który w sezonie zimowym jeździ tym razem w Stanach Zjednoczonych, a po sezonie 2023 zamierza zakończyć karierę.
W Anglii z kolei wszyscy emocjonują się Christmas Festival, to przede wszystkim cykl ważnych gonitw płotowych i przeszkodowych, rozgrywanych od 26 grudnia do 1 stycznia na kilku torach w Anglii i Irlandii – Kempton (ze słynną gonitwą King George VI Chase i trzema innymi G1 w drugi dzień świąt), Wetherby, Chepstow, Leopardstown, Leicester, Doncaster, Newbury, Warwick, Lingfield, Cheltenham, Musselburgh i Tramore.
Wynik Arima Kinen 2022 pod linkiem:
https://www.racingpost.com/results/514/nakayama/2022-12-25/829932
Link do filmu z Arima Kinen 2022:
Klasyfikacja reproduktorów w Japonii w sezonie 2022:
https://www.jbis.jp/ranking/result/?rid=1&y1=2022&kei=1&kbn=1&tord=2&hirasyou=1&item=20
Program Christmas Festival w Anglii i Irlandii:
Zapisy do gonitw na torach Santa Anita, Kempton i innych wyścigów 26 grudnia:
https://www.racingpost.com/racecards/tomorrow
Robert Zieliński, ekspert Służewiec iTV
Na zdjęciu tytułowym Equinox wygrywa Arima Kinen 2022