Pierwszy dwulatek ze stajni młodego trenera Alexandra Kabardova, który oprócz prowadzenia własnej stajni jest również asystentem trenera Macieja Janikowskiego. Mowa o kasztanowatym ogierze Svarog, urodzonym szóstego kwietnia. Jako roczniak kosztował 13 tysięcy euro na aukcji Goffs Autumn Yearling Sale. Jego ojcem jest Zoffany, a matką Independent Girl (po Bachelor Duke).
Ojciec
Zoffany (Dansili – Tyranny po Machiavellian) biegał w wieku dwóch i trzech lat. Na trzynaście startów wygrał pięć gonitw, w tym jedną rangi G1. Karierę zaczął wcześnie, bo zadebiutował w połowie kwietnia. Od razu wygrał (1200 m), po kolejne zwycięstwo, na tym samym dystansie, sięgnął już po czterech tygodniach. Następnie zapisano go do G2, ale tam nie dał rady, był dopiero szósty. Później łatwo wygrał gonitwę Listed (1400 m).
Po tym starcie poszedł stopień wyżej i równie łatwo wygrał G3. Już nie było odwrotu, po kolejnych dwóch ładnych zwycięstwach trzeba było go sprawdzić z najlepszymi końmi rocznika. Sprawdzian zdał celująco, bo wygrał Phoenix Stakes w Curragh (G1 – 1200 m). Później na tym samym torze nie poradził sobie w National Stakes (G1 – 1400 m).
Jako trzylatek zaczął od spokojnego Ballycorus Stakes (G3 – 1400 m), ale nie dał rady i zajął drugie miejsce. W kolejnym wyścigu trafił na Frankela w St James’s Palace Stakes. Nie dawano mu żadnych szans na dobry występ, a on zbliżył się do Frankela na ¾ długości. Oprócz niego, jedną długość do Frankela złamał tylko Nathaniel, który przegrał z nim z debiutu o pół długości. Następnie Zoffany był drugi w Prix Jean Prat, łeb za Mutual Trustem. W ostatnich trzech wyścigach rozczarował i zakończył karierę torową. Łącznie zarobił ponad 300 tysięcy funtów, a jego rating wynosił 120 funtów.
Po karierze trafił do irlandzkiego oddziału Coolmore Stud. Zaczął od spokojnej stawki 7,5 tysiąca euro. Po trzech latach cenę stanówki zwiększono do 12,5 tys. euro, a rok później aż do 45 tysięcy euro. Później stopniowo spadała, aż do 20 tysięcy euro w 2021 roku, w którym poddano go eutanazji w wieku trzynastu lat.
Nie był hodowlanym królem, ale dał sporo dobrych koni, 21 z ratingiem powyżej 110 funtów, ale tylko 5 z przewyższającym 115 funtów. Najlepszymi końmi po nim były: Mother Earth – wygrała angielskie 1000 Gwinei w 2021 roku, Prosperous Voyage – Falmouth Stakes (G1 – 1600 m) w 2022 r., Ventura Storm – włoskie Derby, drugi w angielskim St.Leger.
W Polsce po nim biegały trzy konie, dwa z nich wygrały po gonitwie w tym roku: Petrol Express i Lady Zaffany. Słabo radziła sobie za to Dzendaja. Niedawno debiutował także dwuletni No Stress.
Matka
Independent Girl (Bachelor Duke – Miss Childrey po Dr Fong) biegała w Irlandii w latach 2010 – 2012. W wieku dwóch lat nie wygrała żadnej gonitwy na sześć startów. W wieku trzech lat ta sztuka udała jej się tylko raz (1400 metrów), a brała udział w aż szesnastu wyścigach. Jako czterolatka startowała czterokrotnie, ale bez sukcesu. Jej najwyższy rating to 79 rpr. Przed Svarogiem dała cztery konie, wszystkie wyszły do startu i tylko jeden z nich nie wygrał. Pierwszy był Perfect Soldier (84 rpr) po Kodiacu. Na aukcji Breeze Up kosztował 45 tysięcy funtów. Zaczął karierę w 2016 roku i biega do dzisiaj, jednak najlepsze lata ma już dawno za sobą. Najwyższy poziom prezentował jako dwu- i trzylatek. Najlepiej biegał w gonitwach okołomilerskich.
Rok później Independent Girl urodziła Rock The Cradle (po Ruler Of The World), który do tej pory był jej najlepszym potomkiem. Jako odsadek kosztował 25 tysięcy funtów. Zaczął karierę jako dwulatek, ale nie radził sobie najlepiej. Za to rok później było już dużo lepiej. Na sześć startów ani razu nie wypadł z pierwszej trójki, a dwa wyścigi (1600 m) wygrał, za co został oceniony na 93 funty. Po tych sukcesach został sprzedany za bagatela 200 tysięcy gwinei angielskich (równowartość 200 tysięcy funtów), ale nie wyszedł więcej do startu.
Kolejnym koniem od Independent Girl był Monnide (po Society Rock), który na siedem startów w wieku dwóch lat ani razu nie wygrał (61 rpr). Ostatnia przed omawianym Svarogiem urodziła się Dungar Glory (po Cotai Glory), która jak cała reszta rozpoczęła karierę w wieku dwóch lat. Spisywała się na tyle dobrze, że szybko wystartowała w gonitwie Listed na 1600 metrów, którą ukończyła na piątym miejscu. Jest aktywna wyścigowo do dziś. Najwyższy rating uzyskała za zwycięstwo w styczniu tego roku (83 rpr). Jest kolejnym, po Perfect Soldierze dowodem na to, że konie od Independent Girl są szybkodojrzewające i twarde.
Ojciec matki to amerykański Bachelor Duke. Syn ogiera Miswaki, który biegał niewiele. Miał jeden świetny start, 22 maja 2004 roku na torze w Curragh wygrał irlandzki klasyk 2000 Gwinei, ogrywając bardzo dobrego Azamoura. Krył krótko, bo tylko przez pięć sezonów. Dał osiem koni z ratingiem powyżej 105 funtów. Lepiej niż ojciec spisał się jako ojciec matek, bo w tej kategorii dał cztery konie z ratingiem 105+ rpr, w tym trzy ocenione na 110 lub więcej.
Najlepszy jego wnuk Tempesti był włoskim wicederbistą. W bazie Racing Post można znaleźć także dwa połączenia ogiera Zoffany z matkami po Bachelor Duke’u. Well Caught wygrał jedną gonitwę na trzy starty (87 rpr), a Crozet nie poradził sobie w żadnym z dwóch wyścigów, w których wziął udział (56 rpr).
Druga matka
Babka to dobra Miss Childrey (po Dr Fong). Wygrała dwa wyścigi, w tym Nass Sprint (Listed – 1200 m) dla koni dwuletnich. Była krótko trzecia w trialu przed klasykiem 1000 Gwinei rangi G3 na 1400 metrów. W samym irlandzkim 1000 Gwinei wypadła jednak słabo, była dopiero trzynasta, ponad dwadzieścia długości za triumfującą Attraction. W hodowli okazała się świetna. Dała trzy konie black type. Jej córka Forces Of Darkness (po Lawman) była jedną z czołowych francuskich klaczy w 2012 roku. Zajęła trzecie miejsce w Prix Saint-Alary (G1 – 2000 m), a później była czwarta w Oaks. Po karierze urodziła bardzo dobrego Balthusa (113 rpr), który był piąty w G2 (2200 m) w Stanach Zjednoczonych.
Druga z bardzo udanych klaczy od Miss Childrey to Vanilla Gold (po No Nay Never). Półsiostra matki omawianego konia w wieku dwóch i trzech lat była trzecia w gonitwach Listed (1300 i 1500 metrów).
Trzecim koniem black type, najważniejszym w perspektywie omawiania Svaroga jest wałach Waterloo Bridge. Jest on synem Zoffanego, więc widać, że połączenie tej linii żeńskiej z Zoffanym jest dobrym pomysłem. Waterloo Bridge biegał dla purpurowej trójki związanej z Coolmore i w 11 startach zarobił dla nich niemal 200 tysięcy funtów. Był doskonałym dwulatkiem, wygrał Norfolk Stakes (G2 – 1000 m), co niekiedy gwarantuje miejsce reproduktora. Po tym wyścigu miał jednak 107 dni przerwy. W wieku dwóch lat biegał jeszcze dwa razy, najpierw był drugi w gonitwie klasy drugiej w angielskim Newmarket na 1400 metrów, a później poleciał do amerykańskiego Keeneland, gdzie w Breeders Cup Juvenile (G1 – 1700 m) zajął dziewiąte miejsce, 5 długości za zwycięzcą. Jako trzylatek radził sobie już gorzej.
Pisany na wodzie wniosek
Zoffany dawał dobre konie na średnie dystanse, które potrafiły bardzo dobrze pokazać się już wieku dwóch lat. Tego doskonałym przykładem jest blisko spokrewniony z omawianym Svarogiem Waterloo Bridge, który jest po tym samym ojcu. To połączenie krwi może zagrać także w tym przypadku. Matka Svaroga dawała twarde i szybkie konie, a jego babka w hodowli prezentowała bardzo wysoki poziom, w końcu półsiostra matki Svargoa była czwarta we francuskim Oaks. Wszystko wskazuje na to, że podopieczny Alexandra Kabardova powinien być wczesnym koniem. Jeśli okaże się udany i wszystko będzie z nim dobrze, to może sprawić swojemu właścicielowi sporo radości.
Michał Celmer
Waterloo Bridge wygrywa Norfolk Stakes. Fot. Tattersalls