More

    Dwulatki 2023 (cz. 62): Czy głęboko zakopane świetne geny odezwą się u Damarshala?

    W przedsezonowym wywiadzie Salih Plavac zdradził, że Mukhadram był jednym z reproduktorów, po których szukał koni na aukcjach. Damarshal został zakupiony przez niego za 2 tysiące gwinei (równowartość funta) na angielskiej aukcji roczniaków Tattersalls. Jego rodowód nie jest wybitny, ale niejednokrotnie w przeszłości ważniejsze od pochodzenia okazywało się to, czy koń był udany. Może tak będzie w tym przypadku. 

    Salih Plavac o Damarshalu: – Szukałem konkretnie konia po Mukhadramie, prawdę mówiąc, nie wiem, czy nie pojechałem do Anglii specjalnie po niego. Teraz kupiłem też klacz roczną po tym ogierze. Lubię jego potomstwo i szukam go, jak tylko mogę. Obecnie nie ma już obowiązku podawania informacji na aukcji o łykawości konia. Niestety, w Polsce okazało się, że ogier jest łykawy. Nie wiem czy to właśnie odstraszało tamtych kupców, ale teraz uważam, że powinna być z niego pociecha. To szybki i mocny koń.

    Ojciec

    Damarshal ma tego samego ojca co doskonała Lady Ewelina, która niedługo powalczy o zaszczyty w niemieckim Oaks oraz koń roku 2020, znakomity Timemaster – Mukhadrama (Shamardal – Magic Tree po Timber Country). Oprócz tej wspaniałej dwójki, Mukhadram dał kilka innych pożytecznych koni, biegających w Polsce, były to – Mukhadar, Bat Eater, Dame Gladys, Szarratu, Taymour, Jumeirah Beach, Shamadram.

    Mukhadram na torze wyścigowym progresował wraz z wiekiem. W wieku trzech lat wygrał dwa wyścigi w pięciu startach, był też czwarty w Tercentenary Stakes (G3 – 2000 m). W wieku czterech lat wygrał York Stakes (G2 – 2100 m) i Brigadier Gerard Stakes (G3 – 2000 m), był również drugi w Prince of Wales’s Stakes (G1 – 2000 m) i trzeci w Eclipse Stakes G1 – 2000 m).

    W wieku pięciu lat był drugi w Dubai World Cup (G1 – 2000 m), trzeci w King George VI and Queen Elizabeth (G1 – 2400 m) oraz czwarty w Irish Champion Stakes (G1 – 2000 m), International Stakes G1 – 2100 m)  i Prince of Wales’s Stakes (G1 – 1600 m). Jego najwyższy rating to 123 funty.

    Mukhadram na swoim koncie zgromadził dla Hamdana al Maktouma w zaokrągleniu dwa miliony funtów. Od 2013 roku Mukhadram przez sześć sezonów krył w Anglii po 6-7 tysięcy funtów. Od 2021 roku stacjonuje we Włoszech – obecna cena stanówki to 3500 euro. Siedem koni po nim przekroczyło rating 100 funtów, ale bardzo dużo biegało w przedziale 90-100.

    Mukhadram. Fot. Thoroughbred Stallion Guide

    Matka

    Zazwyczaj staram się nie dokopywać w rodowodach do czwartej matki, ale w tym przypadku bez tego się nie obejdzie. Niestety, pierwsze trzy matki Damarshal ma zwyczajnie słabe, a przynajmniej na ten moment należy je tak ocenić, może się to jeszcze zmienić, bo jest ze stosunkowo młodej linii żeńskiej i jego babka ma 13 lat, a prababka 21.

    Jest od brytyjskiej klaczy Miami Sunset z 2014 roku. Zadebiutowała w lutym 2017 roku, kilka dni przed swoimi trzecimi urodzinami. Była druga w gonitwie klasy piątej na milę w Chelmsford, ale aż dziewięć długości za zwycięską klaczą, stąd bardzo niski rating 47 funtów. Kolejny start miała ponad pół roku później. Tym razem pobiegła w gonitwie klasy szóstej na 1200 metrów i wygrała łatwo (70 rpr). Później niestety było już słabo, odnotowała trzy nieudane starty, jeden jeszcze jako trzylatka i dwa w wieku czterech lat. Miała długie przerwy i wygląda to tak, jakby nie miała zdrowia do wyścigów.

    Przed Damarshalem dała jednego konia, Twinkle Twilight (po Twilight Son) wyszła do startu w wieku dwóch lat, pobiegła w dwóch gonitwach na 1200 metrów i zeszła z toru. Z debiutu była przedostatnia, dziesiąta, a przy następnej okazji czwarta, ale ze sporą stratą do czołówki. Oceniono ją na marne 34 funty. Na aukcji Twinkle Twilight kosztowała tyle, co jej rok młodszy półbrat… Oby Damarshal był lepszy. Po omawianym dwulatku dała jeszcze jednego ogiera (po Rajasinghe), ale ten kosztował już tylko tysiąc gwinei. 

    Ojcem Miami Sunset (matki Damarshala) jest syn Kingmambo Archipenko, który dał między innymi Va Banka. Według Racing Post kojarzony z Polską gwiazdor był szóstym najlepszym potomkiem Archipenki. Dwa konie po nim przekroczyły rating 120 funtów. Time Warp był jednym z najjaśniej świecących gwiazd w Hong Kongu, wygrał Hong Kong Cup oraz dwukrotnie Hong Kong Gold Cup, obie gonitwy rozgrywane są na dwa kilometry. Łącznie zarobił niemal 4 miliony funtów.

    Drugi najlepszy z synów Archipenki to Huetor, który wygrał dwie gonitwy G1 na dystansach 2000 i 2100 metrów w Australii. Archipenko pokazał się już też jako ojciec matek. Klacz po nim dała Bradsella (po Tasleet) ocenionego na 123 funty. Trzyletni ogier wygrał w tym roku King’s Stand Stakes (G1 – 1000 m). Niestety Archipenko padł w wieku zaledwie 13 lat.

    Va Bank – syn Archipenki jako reproduktor w Stadninie Koni Krasne.

    Dalsza linia żeńska

    Babka to niebiegana Laraib (po Invincible Spirit), która dała pięć koni, ale biegały tylko trzy z nich. Najwyżej ocenionym był dość drogo kupiony (15 tys. gwinei) jako roczniak Patrick Joseph (po Helmet). Startował aż 43 razy, w tym 10 razy w gonitwach przeszkodowych, ale nie wygrał żadnej gonitwy i tylko 7 razy był na płatnym miejscu (70 rpr), ścigał się głównie w gonitwach długodystansowych. Lepsza wydaje się również oceniona na 70 funtów Miami Sunset (matka omawianego konia), która nie za dużo biegała, ale odnotowała jedno zwycięstwo.

    Prababka dwulatka w treningu Plavaca – Alshamatry (po Seeking The Gold) też nie biegała. Wyhodowano ją w Shadwell Farm, więc oczekiwania względem niej były pewnie spore. Urodziła czterech zwycięzców, ale tylko dwóch z ratingiem powyżej 80 funtów.

    Lepiej można mówić dopiero o kolejnej klaczy w linii żeńskiej Damarshala. Mehthaaf (po Nureyev) była doskonałą klaczą. Dla Hamdana Al Maktouma wygrała cztery wyścigi, w tym irlandzkie 1000 Gwinei oraz Celebration Mile (G2 – 1600 m) za co dostała notę 119 funtów. Oprócz tego była trzecia w Coronation Stakes i Prix Du Haras de FresnayLeBuffard Jacques Le Marois (G1 – 1600 m) w wieku trzech lat, a także w Prix Marcel Boussac (G1 – 1600 m) już jako dwulatka oraz czwarta w angielskim 1000 Gwinei i angielskim Champions Stakes (G1 – 1600 m). 

    Czwarta matka Damarshala Mehthaaf wygrywa irlandzkie 1000 Gwinei w 1994 roku.

    Dała trzy konie black type, ratingi od 103 do 106 funtów. Od niej idą kapitalne linie kojarzone z hodowlą Shadwell. Mowa między innymi o odnodze Matterhorna (po Raven’s Pass). Urodziła go jedna z trzech koni black type od Mehthaaf – Tanaghum. Matterhorn przed trzema laty wygrał Al Maktoum Challenge (G1 – 2000 m), niestety padł jako sześciolatek.

    To nie wszystko, Tanaghum, czyli półsiostra trzeciej babki Damarshala, urodziła aż siedem koni black type, w tym bardzo dobrego Bangkoka (po Australia) – piąty w Prince Of Wales’s Stakes 2020, obecnie reproduktor, kryjący za 3 tysiące funtów w Anglii. Do tego dołożyć trzeba także trzyletniego obecnie syna Churchilla, ogiera The Foxes. Jako dwulatek wygrał G2 na milę, a w tym sezonie zajął piąte miejsce w angielskim Derby i drugie w Belmont Derby (G1 – 2000 m). 

    The Foxes, Matterhorn oraz Bangkok są dwa pokolenia bliżej doskonałej Mehthaaf niż Damarshal, jednak i trochę dalej od tej klaczy pojawił się super koń. Jest ona bowiem trzecią matką obiecującego reproduktora Ribchestera. Niech Damarshal będzie choć w połowie tak dobry, jak Ribchester, a będzie u nas asem.

    Pisany na wodzie wniosek 

    Damarshal jest synem Mukhadrama, który doskonale biegał na dystansach od 2000 do 2400 metrów, ale jego potomstwo często radzi sobie bardzo dobrze i w nieco krótszych wyścigach, czego przykładem jest między innymi Timemaster. Linia żeńska Damarshala to kopalnia talentu, ale – niestety – to co w niej najcenniejsze jest dość daleko ukryte, bo żeby dokopać się do sław trzeba przeszukać rodowód do czwartej matki, wtedy jednak robi się wręcz arcyciekawie. Niestety, Damarshal jest łykawy, ale trener uważa, że może być z niego pociecha.  

    Michał Celmer

    Na zdjęciu tytułowym Damarshal

    Udostępnij

    Powiązane artykuły

    Zbliżające się wydarzenia

    Najnowsze artykuły