Polska hodowla jest na dużo niższym poziomie niż angielska, francuska, irlandzka, czy niemiecka i potrzebuje wzmocnień. Jednym z największych problemów w Polsce jest brak klasowych reproduktorów. Co prawda w ostatnich latach w środowisku polskich wyścigów i hodowli odżywa nadzieja, bo oprócz coraz lepszych klaczy kupowanych na Zachodzie, do naszego kraju zaczęły trafiać ciekawe ogiery czołowe. Takie jak Balios, Shakeel, czy Yucatan, a dziś opowiemy o najnowszym nabytku Stada Ogierów w Łącku – kasztanowatym ogierze Proud And Regal (urodzony w 2020 roku), wyhodowanym przez stadninę mistrzów – Coolmore.
Prezes Stada Ogierów w Łącku – Wojciech Muczyński ściągnął do Polski Proud And Regala za pośrednictwem agentów Tomasza Szumskiego i Michała Celmera. Cena zakupu ogiera nie została podana do oficjalnej wiadomości. Cena stanówki nie została jeszcze ogłoszona.
W tym roku jeden z najcenniejszych ogierów kryjących w Polsce – Yucatan (Galileo – Six Perfections po Celtic Swing) padł. Podczas jednego z kryć doszło do pechowego wypadku, który zakończył się najgorszym możliwym scenariuszem. Yucatan został kopnięty zaraz po kryciu, a został tak niefortunnie uderzony, że doszło do pęknięcia kości z odłamkami. Wielka nadzieja polskiej hodowli Yucatan został przetransportowany do Berlina, gdzie był operowany przez 5-6 godzin, ale rokowania nie dawały nadziei na uratowanie mu życia i operujący go profesor postanowił ukrócić jego cierpienie.
Stado Ogierów Łąck, będące właścicielem Yucatana, a także Stadnina Koni Krasne, w której w ostatnim sezonie stanówkowym krył syn Galileo, przyjęli mocny cios, ale nie załamali rąk. Jeszcze w maju rozpoczęły się rozmowy z agentami w sprawie znalezienia zastępcy dla Yucatana. Jedną ze stron, z którą negocjacje prowadzili Polacy, była najlepsza europejska stadnina Coolmore i to właśnie z niej wywodzi się Proud And Regal, który staje się teraz największą nadzieją polskiej hodowli.
Proud And Regal (Galileo – Simply Perfect po Danehill) to trzyletni obecnie ogier wyhodowany przez Coolmore. Biegał w ikonicznych fioletowych barwach Derricka Smitha, Michaela Tabora, firmy Westerberg i żony Johna Magniera, Sue. Jego trenerem był syn najwybitniejszego irlandzkiego trenera Aidana O’Briena – Donnacha O’Brien.
Proud And Regal ogromne możliwości pokazał już w pierwszym roku startów, co jest cechą niesamowicie pożądaną u reproduktorów. Karierę rozpoczął 26 czerwca pewnym zwycięstwem na dystansie 1400 metrów. Po czterech tygodniach wygrał Japan Racing Association Tyros Stakes (G3 – 1400 m) w Leopardstown, już łatwo, o ponad jedną długość. Trzeci start miał w Futurity Stakes (G2 – 1400 m) w Curragh, gdzie był bitym faworytem, a zajął dopiero trzecie miejsce, ale przegrywając tylko z innymi dwoma końmi należącymi do współwłaścicieli Proud And Regala – ogierem Hans Andersen oraz ogierem Aesop’s Fables (był trzeci w tegorocznym Breeders Cup Sprint).
Na tym nie skończyły się starty Proud And Regala w wieku dwóch lat. Jego czwartym wyścigiem był National Stakes (G1 – 1400 m), w którym swobodnie zrewanżował się dwójce z Futurity Stakes, nie udało mu się jednak wygrać, zajął drugie miejsce, długość za ogierem Al Riffa. Wyścig nie ułożył mu się idealnie, przez pół finiszowej prostej szedł równie lekko, co późniejszy zwycięzca, jednak dosiadający go Gavin Ryan nie mógł “przekonać” ogiera do wejście w lukę między końmi, a w samej końcówce Al Riffa pewnie odszedł od rywali.
Mimo że był to ostatni wyścig Proud And Regala w Irlandii, to nie ostatni w sezonie. Sześć tygodni później, 22 października, pojechał do Paryża i wystartował na torze Saint-Cloud. W milerskiej gonitwie najwyższej rangi – Criterium International (G1 – 1600 m) spisał się na medal. Poradził sobie z długim, jak na dwulatki, dystansem oraz niełatwymi warunkami. Tor tego dnia został zmierzony jako ciężki (w skali 4,9). Proud And Regal dobrze ruszył i od początku gonitwy prowadził do spółki z ogierem Espionage.
To, że wziął na siebie ciężar prowadzenia, z pewnością dało mu się we znaki, ale nie przeszkodziło mu to w obróceniu walki o zwycięstwo na swoją korzyść. Z zakrętu podobnego do służewieckiego konie wyszły prosto do przeciwległego kanatu przy publiczności. Proud And Regal galopował najszerszym kołem, więc musiał trochę nadrobić, ale skończył przy kanacie. Najpierw tracił do Espionge’a długość, ale stopniowo odrabiał stratę. Piękna bratobójcza walka (Espionge też należy do współwłaścicieli Proud And Regala z Coolmore) trwała w najlepsze na długości całej prostej, ale kasztan pokazał wielkie serce i przed samym celownikiem wysunął się na pierwszą pozycję, wygrywając o łeb.
Po ogromnym sukcesie we Francji Donnacha O’Brien w licznych rozmowach nie szczędził pochwał Proud And Regalowi. Mówił, że jego pierwszym celem będzie irlandzkie 2000 Gwinei, a później start w Derby. Po sezonie 2022 był dość wysoko w notowaniach do zwycięstwa w irlandzkim Derby i wydawał się jednym z najmocniejszych kandydatów Coolmore do miana derbisty.
Niestety, w wieku trzech lat nie sprostał oczekiwaniom i nie utrzymał się na poziomie G1. Sezon trzyletni zaczął od trzeciego miejsca w trialu przed irlandzkim Derby w Leopordstown (G3 – 2000 m). Zajął w nim trzecią lokatę, pięć długości za zwycięzcą, a znowu był mocnym faworytem. Cztery tygodnie później, 27 maja 2023 roku, wystartował w irlandzkim klasyku 2000 Gwinei, który ukończył na siódmym miejscu, sześć długości za Paddingtonem. Takim samym wynikiem zakończył się dla niego kolejny wyścig – irlandzkie Derby. Na celowniku od ogiera Auguste Rodin dzieliło go aż 13 długości.
Po tych startach Coolmore zgłosiło go na jesienną aukcję koni w treningu, z której finalnie został wycofany w wyniku sprzedaży do polskiej stadniny. Cena sprzedaży nie jest znana, a i jego wartość nie jest łatwa do oszacowania. Sprawdzając wyniki aukcji, łatwo dostrzec, że konie znacznie niższej klasy, a o dużo gorszej historii wyścigowej, z Coolmore i nie tylko, podczas tej aukcji sprzedawano za setki tysięcy euro.
Trzeba przyznać, że przed zakończeniem kariery Proud And Regal nie miał dobrych rokowań torowych, bo przed aukcją właściciele z Coolmore znaleźli dla niego wyścig ostatniej szansy – rangi Listed, w którym po raz kolejny startował z pozycji faworyta, ale i tu nie dał sobie rady, kończył dopiero dziewiąty, a przecież rywalizował już z końmi gorszymi od niego o dobrych kilka klas.
Na obronę “Dumnego i Królewskiego” trzeba zaznaczyć, że po sezonie dwuletnim nabawił się kontuzji mięśnia, po której nie wrócił już do swojej szczytowej formy, a po tym jak biegał w wieku dwóch lat, mimo rodowodu sugerującego, że szczyt możliwości powinien osiągnąć jako trzylatek. Wydawać się mogło, że będzie irlandzkim asem także na dystansach zbliżonych do 2000 metrów lub nawet w Derby na 2400 m.
Rodowód Proud And Regala jest fantastyczny. Jego ojciec to król hodowli XXI wieku Galileo, który dał dziesiątki doskonałych koni, w tym najwybitniejsze jednostki wyścigowe jak Frankel, New Approach, Australia, Waldgeist, Nathaniel, Rip Van Winkle itd. Galileo padł w 2021 roku, ale jego mistrzowskie geny przekazują jego synowie, którzy często świetnie sprawdzają się w roli reproduktorów. Wspomniany Frankel jest jednym z najbardziej cenionych ogierów kryjących na świecie, a co sezon do hodowli trafiają jego kolejni synowie, po których konie osiągają później zawrotne ceny na aukcjach. To marka sama w sobie. Warto podkreślić, że Proud And Regal jest z tego samego nicku co Frankel: Galileo x Danehill.
Matka Proud And Regala też jest wybitna. Simply Perfect (Danehil – Hotelgenie Dot Com po Selkirk) dała aż trzy konie black type, z ratingami 112, 110 i 105 funtów, a sama była jeszcze lepsza. Zarobiła niemal 400 tysięcy funtów, a do startu wyszła 13 razy. Wygrała między innymi dwie gonitwy G1 na milę – Meon Valley Stud Fillies’ Mile dla dwulatków (1600 m) oraz Falmouth Stakes dla klaczy trzyletnich i starszy, w wieku trzech lat. Na dodatek była trzecia w angielskim 1000 Gwinei – klasyku na milę dla klaczy, odpowiedniku polskiej Nagrody Wiosennej.
Proud And Regal jest w doskonałej rodziny 14-c, idącej od legendarnej klaczy Pretty Polly. Pochodzi z nicku marzeń Galileo x Danehill, jak sam Frankel, a na torach zarobił ponad ćwierć miliona euro, przy czym wygrał najważniejszy wyścig na milę dla dwulatków we Francji… Takiego konia w Polsce jeszcze nie było.
(ART)
Na zdjęciu tytułowym Proud And Regal wygrywa wyścig G3 w swoim drugim starcie w karierze. Fot. TDN