Już w piątek wieczorem na Służewcu gala zakończenia sezonu wyścigowego 2023 w Polsce, nagrodzeni zostaną najwięksi bohaterowie tego roku, ale w Traf Online bez przerwy można emocjonować się gonitwami z Francji. W czwartek zostały przewidziane trzy gonitwy, w których – oprócz standardowych zakładów – można obstawiać czwórki (godz. 13.50, 16.27 i 17.37) i już w pierwszej z nich mamy kumulację, w której pula wyjściowa wynosi ponad 3200 zł. Kolejne czwórki są z wysokimi pulami gwarantowanymi 2888 zł, ale jeśli nikt wcześniej tego zakładu nie trafi, to pula urośnie znacznie bardziej. W czwartkowej ofercie są też dwie kwinty (gonitwy 7-11 i 12-16) z gwarantowanymi pulami 1888 zł. Dziś w ofercie Traf Online jest 16 biegów (pierwszy o 13.50, ostatni o 18.15) z trzech francuskich torów: Deauville i Pornichet (gonitwy płaskie) oraz Paris-Vincennes (kłusaki).
Czwórka ze skumulowaną pulą, wyjściowo ponad 3200 zł, jest zaplanowana czwartek o godzinie 13.50 w Deauville w Prix du Chateau de Bayeux, wysoko dotowanym handicapie divise (quinte+, czyli francuska piątka) na 2500 metrów dla trzyletnich i starszych koni (pula nagród 53 tysiące euro, w tym połowa dla właściciela zwycięskiego konia). Gonitwa odbędzie się na piaskowej nawierzchni PSF. Wystartuje aż 16 koni.
W porannych notowaniach umiarkowanym faworytem gonitwy (kurs około 5:1) był z nr 16 ciekawy pochodzeniowo Lorenzo de Medici (Territories – Bianca de Medici po Medicean), trenowany we włoskiej stajni braci Bottich, w siodle jeden z najlepszych dżokejów świata Christophe Soumillon. Waga bardzo korzystna – 55 kg.
Czteroletni wałach biegał dotychczas 17 razy, wygrał 3 wyścigi i 91 tysięcy euro. Jest w formie, bo 4 listopada wygrał pod Soumillonem o 2,5 długości gonitwę sprzedażową i to właśnie w Deauville na 2500 metrów. Po wyścigu został sprzedany nowym właścicielom za 32 500 euro.
Drugim koniem w notowaniach (kurs około 7:1) jest z nr 6 Kosakenzipfel (Reliable Man – Soft Pleasure po Diesis), trenowany przez Sarah Steinberg. Pojedzie na nim znakomity niemiecki dżokej Rene Piechulek (56,5 kg), który na ogierze Torquator Tasso wygrał w 2021 roku Nagrodę łuku Triumfalnego. Czteroletni Kosakenzipfel biegał dotąd tylko 9 razy, dwa razy wygrał, w tym we wrześniu conditions w Lyonie na 2200 m, a 10 października był drugi w handicapie klasy drugiej na Saint-Cloud na 2400 metrów. W sześciu ostatnich startach dosiadał go Piechulek, więc perfekcyjnie zna tego konia.
Typując czwórkę trzeba się liczyć z kolejnym niemieckim koniem, to nr 4 (kurs około 10:1) Utamaro (Reliable Man – Ungarin po Goofalik), trenowany przez Carmen Bocskai. Ten pięcioletni ogier na 21 startów wygrał dwa razy, ale aż ponad 140 tysięcy euro. Prezentuje równą formę, od czerwca sześć razy nieprzerwanie był na płatnych miejscach w handicapach. Dosiądzie go Mickael Forest z wagą 57 kg.
W rozgrywce powinien też być (kurs około 12:1) z nr 13 Saturnin (Sommerabend – Semina po Mamool), drugi w tej stawce koń trenowany przez Carmen Bocskai. W siodle utalentowana amazonka Sibylle Vogt z niską wagą 55,5 kg. Sześcioletni Saturnin jest jednym z trzech koni black type w tej stawce, ale ostatnio biega w kratkę.
Największe osiągnięcia w tej stawce ma (ale jest mniej liczony z kursem około 25:1) siedmioletni już wałach Goya Senora (Anodin – Nina Senora po My Risk), który w przeszłości mierzył się z najlepszymi europejskimi stayerami. W sezonie 2022 wygrał m.in. Prix Kergorlay G2 na 3000 m, a później wystartował w jednej z najbardziej ekscytujących edycji słynnej Prix du Cadran G1 na 4 km (był dziewiąty) – wygranej przez świetnego Kypriosa o 20 długości.
W tym roku Goya Senora biega słabiej. Był trzy razy szósty w Listed i siódmy właśnie w Prix Kergorlay G2, w którym to wyścigu rok temu triumfował. W przedostatnim starcie 10 października był szósty w handicapie na paryskim torze Saint-Cloud na 2400 metrów, z wysoką wagą 62,5 kg. 1 listopada w Grand Prix de Nantes LR na 2200 m zajął ósme miejsce, 8 długości za siódmą Noire, która w tym roku finiszowała czwarta w Wielkiej Warszawskiej.
Ojcem faworyta gonitwy Lorenzo de Medici jest wyhodowany w stadninie Darley szejka Mohammeda – Territories (Invincible Spirit – Taranto po Machiavellian) był znakomitym koniem wyścigowym. W treningu słynnego Andre Fabre’a brał udział w trzynastu wyścigach (trzy razy zwyciężył) i zarobił w nich dla stajni Godolphin 702 tysiące euro. Specjalizował się w dystansach 1400-1600 m. Jego najwyższy rating w karierze to 119 funtów.
Był bardzo dobrym dwulatkiem, w Grand Criterium (G1 – 1400m) finiszował trzeci, ale po uznaniu protestu został przesunięty na drugą pozycję. Pierwszy na celowniku Gleneagles (syn Galileo, wyhodowany w Coolmore) za crossing spadł ostatecznie na trzecie miejsce, a zwycięzcą został Full Mast.
Territories trzylatkiem zaczął starty od zwycięstwa w kwietniu w Prix de Fontainebleau G3 na 1600 m na Longchamp. Na początku maja miał szansę pokonać Gleneaglesa w klasyku 2000 Guineas Stakes w Newmarket, ale okazał się od niego słabszy o nieco ponad dwie długości i stajnia Godolphin musiała zadowolić się drugim miejscem. 12 lipca Territories wygrał prestiżowy wyścig Prix Jean Prat (G1 – 1600 m) w Chantilly i była to jego ostatnia wygrana w karierze.
Najwyższy rating (119) dostał jednak za kolejną gonitwę. 16 września zajął drugie miejsce w Prix Jacques le Marois G1 na 1600 m, w którym w roli faworyta przegrał o 1,5 długości z Esoterique. W Queen Elizabeth II Stakes G1 w Ascot na 1600 m był dopiero siódmy, choć do zwycięskiego Solow stracił tylko 3,5 długości. Jako czterolatek spuścił z tonu, zajmował miejsca od 3 do 6 w gonitwach G3.
Od 2017 roku Territories jest reproduktorem w Dalham Hall Stud (oddział Darley) w Wielkiej Brytanii (krył też w drugiej połowie roku w oddziale Darley w Australii) i ma wysokie notowania. Pierwsze cztery lata stanówka nim kosztowała 12 tysięcy funtów, a przez ostatnie trzy sezony (łącznie z 2023) – 10 tysięcy.
Jego przychówek ściga się od 2020 roku i – jak na taką cenę stanówki – konie po nim biegają świetnie. Już szóstka z nich osiągnęła rating powyżej 115 funtów. Najwyżej oceniony został Aldaary (119), który jako czterolatek łatwo wygrał wyścig Listed na 1400 metrów – Spring Trophy w Haydock. Syn Territories – Hoo Ya Mal, od matki po Montjeu, był drugi w angielskim Derby 2022 (rating 118 funtów), 2,5 długości za Desert Crown (a pobił przyszłego irlandzkiego derbistę Westovera), mimo kursu na zwycięstwo aż 150:1!
Bardzo dobrze biegałą także klacz Rougir (116 funtów) od matki po ogierze Elusive City. Ścigała się 21 razy i zarobiła już ponad milion dolarów. We Francji wygrała między innymi Prix de l’Opera Longines (G1 – 2000 m). W grudniu 2021 roku została sprzedana na aukcji w Deauville do USA za 3 miliony dolarów. W Stanach Zjednoczonych też wygrała wyścig G1 – E.P. Taylor Stakes na 2000 m.
W Polsce najlepszym koniem po Territories był ogier Clyde (Territories – Clariyn po Acclamation), zwycięzca najbardziej prestiżowej gonitwy na Służewcu dla dwulatków – Nagrody Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Clyde w pierwszym swoim starcie na wiosnę 2023 zajął drugie miejsce za Shamadramem w Nagrodzie Strzegomia, a 13 maja wygrał w wielkim stylu klasyk – Nagrodę Westminster Rulera na 1600 metrów. Od Derby biegał trochę słabiej.
Inny syn ogiera Territories – Good Gift jako trzylatek wygrał trzy wyścigi i był drugi w nagrodach Przedświta i Zamknięcia Sezonu. W tym sezonie poprawił i po zwycięstwie na wiosnę w gonitwie grupowej, w czerwcu odniósł życiowy sukces, biorąc pod Martinem Srnecem Nagrodę Widzowa na 2400 m. Później jednak nie potwierdził wysokiej formy – zajął dziewiąte miejsce w Nagrodzie Prezesa TS i szóste w Nagrodzie Kozienic.
Lorenzo de Medici jest trenowany przez Giuseppe Bottiego i jego syna Alessandro, ze słynnej wielopokoleniowej wyścigowej włoskiej rodziny. Nazwa rodzinnej firmy Bottich nosi imię „Dioscuri”, mitycznych bliźniaków z mitologii greckiej i rzymskiej, kojarzonych z jazdą konną, braterstwem i heroizmem.
Wyścigową sagę zapoczątkował Edmondo Botti senior, który był znakomitym dżokejem i trenerem. Trener tegorocznego derbisty też oficjalnie ma na imię Edmondo, ale aby był odróżniany od swojego dziadka, nazywany jest powszechnie Endo. Przez wiele lat najpierw świetnymi jeźdźcami, a szybko trenerami, byli synowie Edmondo (zmarł w 1969 roku) – Alduino i Giuseppe Botti (wielokrotni championi trenerów w Italii), u których pracował przez kilka lat jako jeździec Maciej Jodłowski.
W ostatnich latach na włoskich i francuskich torach biegają konie, które są zapisywane na Giuseppe Bottiego i jego syna Alessandro (ma stajnię we Francji). Synem Giuseppe jest także Endo Botti, który w 2007 roku wygrał włoskie Derby jako dżokej na Awelmarduk, trenowanym przez swego ojca i wuja, a w tym roku triumfował na Capannelle w roli trenera.
Z kolei Marco (trenował konie w angielskim Newmarket) i Stefano (był bardzo dobrym jeźdźcem amatorem, wygrał ponad 600 wyścigów, a w latach 2011-2017 trenowane przez niego konie 5 razy wygrywały włoskie Derby), to synowie Alduino Bottiego (poprzednie dwa zwycięstwa rodziny w Derby były jego dziełem jako trenera w latach 2018 i 2019).
Rodzina Bottich to także uznani hodowcy. Mają około 60 klaczy w swojej stadninie Razza del Velino, a także w Anglii i Irlandii. Wyhodowali m.in. wybitną Sea of Class (Sea The Stars – Holy Moon po Hernando), która wygrała w 2018 roku Irish Oaks G1 i Yorkshire Oaks G1, a także była druga w Nagrodzie Łuku Triumfalnego G1, tylko o szyję za Enable. Trenował ją William Haggas, Botti sprzedali ją jako roczniaczkę za 170 tysięcy gwinei (funtów) rodzinie Tsui. Z kolei jej matka, legenda włoskiej hodowli Holy Moon, była trenowana przez Alduino Bottiego.
Synteza typów w mediach: 6-16-13-4-9
Program wszystkich czwartkowych gonitw z Francji wraz z typami jest dostępny po zalogowaniu na Trafonline.pl
Robert Zieliński
Na zdjęciu tytułowym Lorenzo de Medici. Fot. Canal Turf