W niedzielnej gonitwie o Nagrodę Bandosa wystartują konie arabskie, które wcześniej rywalizowały w Cometa. Wśród nich jest Ocean Al Maury, który nie spełnił oczekiwań w poprzednim wyścigu, zajmując szóstą lokatę. Pozytywnie zaskoczyły natomiast formą Wielki Dakris oraz Almared – oba polskiej hodowli. Storm OA zwyciężył imponującym stylu. W wyścigu pojawi się też Gensik, który jeszcze nie startował w tym roku, ale w ubiegłym wygrał Porównawczą (Listed) na 2400 m. Czeka nas emocjonująca gonitwa, w której zobaczymy najlepsze konie arabskie trenowane w Polsce. Zapraszam do analizy poszczególnych koni startujących na Torze Służewiec w niedzielnym wyścigu dla 5-letnich i starszych koni czystej krwi arabskiej (26 maja, godz. 16.00, dystans 2200 m, gonitwa 4).
1. OCEAN AL MAURY (FR) – 5-letni siwy ogier
hodowczyni: R.L. Koch
właściciel: R. Płatek
trener: Maciej Kacprzyk
jeździec: dż. Szczepan Mazur 63 kg
wymiary: 156-180-20 cm
Rodowód: Al Mourtajez – Obe de Ghazal po Tidjani
Ogier Ocean Al Maury ma wybitnego ojca Al Mourtajeza, który był wspaniałym koniem wyścigowym i jest świetnym reproduktorem. Al Mourtajez był królem na dystansie 2000 m i biegał najszybciej w historii, ale dwa razy poniósł porażkę w wyścigu Amir Sword G1 na dystansie 2400 m i wyglądało na to, że jego potomstwo może nie dać rady na dłuższych dystansach. Jednak hodowla nie zawsze podlega prostym prawom i zarówno jego córka Al Doha jak i najlepszy syn Al Ghadeer pokazali się jako wszechstronni wyścigowcy. Al Ghadeer zdobył katarską trójkoronę: Qatar International G1 na 1600 m na torze Goodwood, Qatar Arabian World Cup G1 na 2000 m na torze Longchamp oraz Amir Sword G1 na 2400 m w Doha, stając się przy okazji drugim najwyżej sklasyfikowanym arabem w historii, zaraz za swoim ojcem.
Matka Oceana Al Maury, Obe de Ghazal, pochodzi z najwybitniejszej linii wyścigowej na świecie i jest pełną siostrą ogiera Ala Croixnoire – czempiona w USA oraz klaczy Akie Croix Noire – znakomitej matki. Ta spłodziła z Amerem ogiera Asraa Min Albarq i zwyciężczynię Qatar Arabian World Cup G1 – klacz Areej. Połączenie z Djendelem też okazało się skuteczne, bo jego owocem była Arc de Ciel – zwyciężczyni Amir Sword G1, a jej syn to wielokrotny czempion i gwiazda ostatnich lat – Gazwan. Podsumowując, Ocean Al Maury ma jeden z najlepszych wyścigowych rodowodów w Polsce.
Kariera: Niesamowite wrodzone możliwości i progresująca forma zaowocowały znakomitą karierą, której apogeum było imponujące zwycięstwo w Nagrodzie Europy (G3, 2600 m). Ocean Al Maury odniósł cztery zwycięstwa i dwa razy był blisko trzeci w pozagrupowych wyścigach. Drugim najlepszym występem w jego dotychczasowej karierze była gonitwa o Nagrodę Cometa w 2023 roku, ale w tegorocznej edycji spisał się bardzo słabo, kończąc rywalizację na szóstej pozycji. Został pokonany przez głównych rywali zagranicznej hodowli, a także przez dwóch polskich potomków Mareda Al Sahra, co było już dużą niespodzianką.
Preferowany stan bieżni i dystans: Jak już wiemy, ojciec najlepiej biegał na 2000 m, ale Ocean Al Maury bardzo dobrze sobie radzi na 2000-2600 m. Ogier biegał tylko na szybkich torach, więc musimy założyć, że takie warunki preferuje.
Trener, jeździec i waga: Ze względu na niższy wzrost ogiera waga 63 kg w Nagrodzie Cometa, mogła być jednym z powodów słabszego występu, więc i w tej gonitwie może być delikatnym minusem, ale główny konkurent poniesie tym razem o 2 kg więcej. Martin Srnec, który dosiadał Oceana Al Maury w ostatniej gonitwie, nie przeprowadził ogiera optymalnie, ale tym razem pojedzie Szczepan Mazur. Polski dżokej ma niezwykle udany zimowy sezon oraz wygraną gonitwę G1 dla koni czystej krwi arabskiej w Katarze. Dyspozycja stajni Macieja Kacprzyka bardzo mocno poszła do przodu, a trener jest na drugim miejscu w rankingu z sześcioma wygranymi.
Prognoza: Ocean Al Maury był lepszy od Storma OA na 2000 m, tylko raz przegrywając z nim o pół długości, ale tym razem obaj konie będą ścigać się na trochę dłuższym dystansie. To daje przewagę podopiecznemu Macieja Kacprzyka, ale musi być w pełni formy, żeby sprostać wyzwaniu ze strony Storma OA. Ma duże szanse na zwycięstwo.
2. WIELKI DAKRIS – 8-letni siwy ogier
hodowca: K. Zakolski
właściciel: K. Zakolski
trener: Adam Wyrzyk
jeździec: k. dż. Kumushbek Dogdurbek Uulu 59 kg
wymiary: 153-180-19.5 cm
Rodowód: Mared Al Sahra – Wielka Damira po Ontario HF
Jego ojciec jest synem Amera i klaczy Massamarie po Tidjani. Z tego połączenia narodziło się łącznie pięć koni black type. Szósta córka, Theeba, jest już matką koni wygrywających. Babka, Mared Al Sahra, to Margau – pełna siostra Dormane i Djendela, którzy są znakomitymi reproduktorami. Margau jest babką takich zwycięzców gonitw G1 jak: Maleehah, Mon’nia i Assy (ojciec Han Rastabana). Linia żeńska Mandore daje znakomite ogiery, które bardzo dobrze łączą się z naszymi rodzimymi klaczami.
Mared Al Sahra jest szczególnym przypadkiem, ponieważ jego statystyki jako reproduktora na świecie są raczej przeciętne. Jednak w Polsce zasługuje na miano najlepszego w historii naszej hodowli! Trzynaście sztuk potomstwa, z których każde jest zwycięzcą, a jedenaścioro ma co najmniej dwie wygrane. Co bardzo ważne, mimo tak małej próby, dał dwóch derbistów: Alsahra (Almina po Furiat) i właśnie Wielkiego Dakrisa.
Matka Wielkiego Dakrisa to oaksistka i pełna siostra wicederbisty Wielkiego Damatiego. Ojciec obojga, Ontario HF, dał jeszcze wiele znakomitych koni, w tym derbistę Waresa.
Kariera: Wielki Dakris wygrał Derby w 2020 roku oraz był drugi w Nagrodzie Europy G3 dwa sezony temu za Han Rastabanem, bijąc wielką Amwaj Al Khalediah. Kontuzja wyeliminowała ogiera z rywalizacji na torze od sierpnia 2022 do września ubiegłego roku, ale w swoim drugim występie po powrocie pokazał się mocno w Nagrodzie Porównawczej i, mimo że skończył jako czwarty, to zaprezentował się bardzo dobrze. W tym sezonie zaskoczył i zajął czwarte miejsce w Cometa, tracąc jedynie więcej do triumfatora Storma ‘OA’.
Preferowany stan bieżni i dystans: Błyszczy szczególnie na dłuższych dystansach. Biegał na 2200 m dwa razy i raz wygrał w Nagrodzie Kabareta. Każde dodatkowe 200 m działałoby jeszcze bardziej na jego korzyść. Nie ma preferencji co do elastyczności toru.
Trener, jeździec i waga: Adam Wyrzyk trenuje Wielkiego Dakrisa od pięciu lat i dobrze go zna, więc potrafi obchodzić się z tym wymagającym koniem. Stajnia zaczęła sezon mocno, ale potem brakowało jej trochę szczęścia i łącznie tylko cztery razy mogła cieszyć się ze zwycięstw. Trener świetnie przygotował swego podopiecznego na Nagrodę Cometa, gdzie ogier pokazał się z bardzo dobrej strony i spodziewać się można, że poprawi jeszcze w kolejnej gonitwie. W siodle będzie stajenny jeździec Kumushbek Dogdurbek Uulu, który już się zgrał z koniem bardzo dobrze, więc ma sposobność idealnie wykorzystać jego zdolności. Podobnie jak trzy inne konie, ogier skorzysta z ulgi wagi 3 kg.
Prognoza: Oba konie po Mared Al Sahra skończyły pierwszy wyścig blisko siebie, więc na dłuższym dystansie to koń Adama Wyrzyka ma większe szanse. Jest silnym pretendentem do zajęcia trzeciego miejsca, a może nawet będzie wyżej.
3. BEN MARK – 5-letni gniady ogier
hodowca: A. Biedrzycki
właściciel: AB Glass Sp.j. A.Biedrzycki
trenerka: Kamila Urbańczyk
jeździec: dź. Sanzhar Abaev 62 kg
wymiary: 163-182-20 cm
Rodowód: Haddag Al Khalediah – Bint Mabi po Akbars
Jego ojciec dał niewielką stawkę koni, a pośród nich najlepszym okazał się właśnie wicederbista – Ben Mark. Ojciec jest wnukiem sławy światowych wyścigów ogiera Tiwaiq i pochodzi ze znakomitej rodziny żeńskiej idącej od klaczy Cherifa. Matka była rzetelnym trzylatkiem z wygraną w I grupie i jest w ¾ siostrą dobrego Boy Mugatina. Ben Mark jest ucieleśnieniem idei krzyżowania Haddaga Al Khalediah z klaczami, które mają Nougatina blisko w rodowodzie.
Kariera: Ma tylko jedną wygraną w karierze, ale dobry występ w Nagrodzie Janowa oraz przegrana w Derby o 1¼ długości z Lexem są dowodem na spory potencjał. W poprzednim starcie przegrał ponad dwadzieścia długości z końmi liczącymi się w stawce.
Preferowany stan bieżni i dystans: Wyniki wskazują jasno, że tor lekko elastyczny oraz dystanse powyżej 2000 m pozwalają uwydatnić największy atut Ben Marka, czyli wytrzymałość szybkościową. Jest to ramowy koń o bardzo wydajnym galopie, ale bez tzw. przerzutki.
Trener, jeździec i waga: Ogier jest prowadzony przez Kamilę Urbańczyk w ośrodku blisko Warszawy. Trenerka uważa, że koń wyraźnie zwiększył masę mięśniową i się umocnił w ciągu ostatnich miesięcy. Zatem teoretycznie nie powinien mieć problemu z ciężarem 62 kg, ale dwaj lepsi i starsi od niego polscy hodowlani będą nieść 3 kg mniej, a więc nawet Sanzhar Abaev, zwycięzca klasyfikacji jeźdźców w 2023 roku, nie poprawi jego szans w tej gonitwie.
Prognoza: Zmierzy się z Harunem RA i Lindahl’s Avatarem, w walce o uniknięcie zajęcia ostatniego miejsca.
4. GENSIK (FR) – 6-letni kasztanowaty ogier
hodowca: J. Ruelle
właściciel: Michał Borkowski
trener: Michał Borkowski
jeździec: dż. Anton Turgaev 63 kg
wymiary: 156-170-19 cm
Rodowód: No Risk Al Maury – Genza po Tornado de Syrah
Ojciec pochodzi z najlepszej linii wyścigowej na świecie – Nevadour. Koń ten jest ewenementem, ponieważ ma bardzo blisko geny epokowych koni francuskich, takich jak Saint Laurent, urodzony w 1948 roku. Jego pełna siostra Nacree Al Maury biegała bardzo dobrze i – co ważniejsze – dała z Generalem wspaniałą klacz Lady Princess oraz z Amerem Mister Ginoux. No Risk Al Maury daje konie szybkie, preferujące krótsze dystanse. W Polsce najlepsze konie po tym ogierze to omawiany Gensik, rodzeństwo Salsabil II – Athal Bint Gifara oraz urodzeni w Polsce bracia: Kenjiy i Kito.
Matka jest córką Tornado de Syrah i pochodzi z tej samej linii żeńskiej co Muqatil Al Khaeldiah. To połączenie genetyczne okazało się znakomite, ponieważ pełna siostra Genzy – Ginkga zapoczątkowała bardzo dobrą linię wyścigową w Stanach Zjednoczonych. Jej wnuczka po Burning Sand – RB Kindle była niepokonana w kraju urodzenia, a potem wygrała w Katarze gonitwę G3.
Kariera: Pierwsze lata kariery ogiera zdecydowanie wskazywały, że jest to typowy sprinter, najlepiej czujący się na dystansie 1600 m, czego potwierdzeniem była wygrana na takim dystansie oraz cenne trzecie miejsce w gonitwie rangi Listed – Al Khalediah Poland Cup. Dlatego zwycięstwo w zeszłorocznej Nagrodzie Wielkiego Szlema była zaskoczeniem, szczególnie, że drugi Sharm El Sheik stracił do niego dwanaście długości. Następna wygrana w Nagrodzie Porównawczej finalnie zamknęła usta niedowiarkom, w tym piszącemu te słowa, bo ogier tę klasyczną gonitwę wygrał przed Zenhafem, Lindahls Anakinem i Wielkim Dakrisem. Od tej pory trzeba powiedzieć, że jest to jeden z pierwszych koni, które trzeba będzie liczyć w najdłuższych gonitwach.
Preferowany stan bieżni i dystans: Wyniki wskazują jasno, że na początku kariery był milerem, ale zeszłoroczna przemiana zrobiła z niego konia dystansowego, a optymalne wydają się gonitwy rozgrywane na 2400-3000 m. Dystans 2200 m wydaje się ciut za krótki.
Trener, jeździec i waga: Waga 63 kg stawia Gensika w takiej samej sytuacji, jak Oceana Al Maury. Podopieczny Michała Borkowskiego wygrywał pod wagą 62 i 64 kg. Trener ma znakomity początek sezonu i pięć wygranych wyścigów. Troszkę gorsze statystyki ma Anton Turgaev, ale to on w parze z Gensikiem zanotował fantastyczną końcówkę sezonu, więc trzeba uznać ten duet za niezwykle udany i groźny.
Prognoza: Czekam z niecierpliwością na pierwszy start. Wydaje się, że Gensik wraz z Wielkim Dakrisem i Almaredem będą walczyć o lokaty między trzecią, a piątą.
5. STORM ‘OA’ (NL) – 5-letni kasztanowaty wałach
hodowczyni: R.A.G. Kolk van Meerveld
właścicielka: R.A.G. Kolk van Meerveld
trenerka: Cornelia Fraisl
jeździec: dż. Dastan Sabatbekov 65 kg
wymiary: 162-186-21 cm
Rodowód: TH Richie – Sharima po Dormane
Od strony ojca mamy krew Manganate’a, Nivady, czy wreszczcie ZT Ali Baby, który był ojcem dwóch genialnych pełnych sióstr: Unchainedd Melody i Victorias Secrett (w ZEA klacz znana jako Kahayla i od jej imienia mamy klasyk Dubai Kahayla Classic G1). TH Richie przekazuje kaliber, daje dużo szybkości. Matka Sharima pochodzi z francuskiej linii, której odgałęzienie fantastycznie się rozwinęło w Tiersku, a stamtąd trafiło do Holandii. W Polsce mieliśmy kilka bardzo dobrych koni z tej linii, jak Spiderman Kossack, czy oaksistka Sweet Dream. Wiemy również, że ta córka Dormane’a przekazuje dużo szybkości na dystansach do 2000 m, ponieważ jego półbrat Sjabahar „OA’ był, przez chwilę w 2023 roku, rekordzistą toru na 1800 m.
Kariera: Już jako trzylatek odniósł trzy zwycięstwa, w tym w Nagrodzie Sambora (kat. A), a w Nagrodzie Białki przegrał zaledwie z Oceanem Al Maury. W następnym roku jednak zrewanżował się temu rywalowi i wygrał President Cup Mondial Europe, zostawiając z tyłu także Rasmy’ego Al Khalediah. Ponadto dwa razy zajmował drugie miejsce, raz w najszybszym biegu na Służewcu na dystansie 2000 m – Derby Europy Centralnej i warto podkreślić, że rekord toru ustanowiony przez Bahwana jest w dużej mierze jego zasługą. 28 kwietnia był najlepszy w biegu o Nagrodę Cometa, a my mieliśmy okazję zobaczyć nowe oblicze Storma 'OA’, który spokojnie pogalopował pod koniec stawki przez większość wyścigu, a po wejściu na prostą zademonstrował niesamowity finisz.
Preferowany stan bieżni i dystans: Bardzo szybki, frontowy koń, który najlepiej biega na 1900-2200 m, a tor lekko elastyczny do elastycznego sprzyja mu w pokazaniu siły i szybkości.
Trener, jeździec i waga: Trener Cornelia Fraisl udowodniła, że potrafi trenować konie arabskie jak mało kto, a w siodle po raz kolejny Dastan Sabatbekov. Waga 65 kg jest wyższa o 2 kg od tej jaka poniosą rywale i może odegrać rolę w tym wyścigu. Trenerka Cornelia Fraisl, po tym jak Storm został wałachem, zmieniła taktykę i dziś dżokej ma więcej opcji w wyścigu. Oboje wierzą, że kasztan poradzi sobie również na 2200 m.
Prognoza: Mając na uwadze, że preferowany podłoże będzie raczej elastyczne lub lekko elastyczne oraz że wyścig na 2200 m mieści się w optymalnym zakresie dystansowym, to należy do dwójki głównych pretendentów do zwycięstwa.
6. LINDAHL’S AVATAR (DK) – 8-letni kasztanowaty wałach
hodowczyni: A. Lindahl
właścicielka: A. Lindahl
trenerka: Claudia Pawlak
jeździec: dź Konrad Mazur 59 kg
wymiary: 156-175-18,5 cm
Rodowód: Pentagon – Arkona z Regula po Etar
Ojciec jest synem dobrze znanego w Polsce Marwana po Manganate. Co ciekawe, Pentagon biegał w Polsce i był koniem grupowym z możliwościami do walki o czołowe miejsca w gonitwach pozagrupowych. Na naszych torach biegała jeszcze trójka rodzeństwa, a najlepsza z nich okazała się pełna siostra Pentagona – Pourvous Kossack, która wygrała między innymi Nagrodę Wielkiego Szlema na 3000 m.
Matka, Arkona z Reguła, nie biegała, pochodzi z rosyjskich linii i – jak się okazało w zeszłym roku – połączenie jej z synem Marwana było strzałem w dziesiątkę, ponieważ niekwestionowanym liderem rocznika 3-latków, bijącym konie z Francji, okazał się Lindahl’s Anakin. Pełen brat Lindahl’s Avatara nie tylko pokazał dominację, wygrywając Nagrodę Białki, ale też dobrze pobiegł w gonitwie rangi G1 pod Paryżem. Choć miejsce dziesiąte nie robi wrażenia, to jeśli weźmiemy pod uwagę, że ścigał się z najlepszymi 3-latkami na świecie, to strata sześciu długości do płatnego miejsca pokazuje, że koń ten ma potencjał. Lindahl’s Anakin potwierdził to w Nagrodzie Porównawczej (kat. A), zajmując trzecie miejsce.
Kariera: Sam Lindahl’s Avatar biegał w Polsce najpierw w latach 2019-2020 i wygrał Nagrodę Baska na dystansie 2200 m. Powrót w zeszłym roku do ścigania w Warszawie trzeba uznać za udany, bo – pomimo słabszego występu w Traf Warsaw Mile (kat. A) – ogier dołożył do swojej udanej kariery dwa zwycięstwa, w tym w Nagrodzie Geparda (I gr., 1800 m), gdzie ograł naprawdę dobre konie: ZF Gawharat Oman, Al Jassima, Saudię, czy niosącego wysoką wagę Almareda. Strata niecałych dwóch długości w tegorocznej Nagrodzie Skowronka do Haruna RA i trzecie miejsce na mocno elastycznej bieżni, przy wyższej wadze na grzbiecie od rywala o 4 kg, jest pozytywnym wynikiem.
Preferowany stan bieżni i dystans: Biegał dobrze na dystansach między 1600-2000 m i wygrywał na bieżniach od 2,9 do 4,4.
Trener, jeździec i waga: Koń jest w treningu Claudii Pawlak – nowej nadziei na Służewcu, która już na początku swojej kariery pokazała talent i znakomicie potrafi przygotować konie arabskie. Koń, podobnie jak kilka innych mniej liczonych konie, poniesie najniższą wagę w polu 59 kg, ale raczej nie zwiększa to jego szans w walce o czołowe lokaty. Dużym atutem jest dosiad dż. Konrada Mazura, który na co dzień pracuje w stajni i zna znakomicie tego konia.
Prognoza: Pozostaje mu raczej walka o pozycje od szóstej do ósmej.
7. ALMARED – 6-letni gniady ogier
hodowca: Z. Górski
właściciel: Z. Górski
trener: Krzysztof Ziemiański
jeździec: dż. Stefano Mura 59 kg
wymiary: 164-185-20 cm
Rodowód: Mared Al Sahra – Aliya po Kanon
Jego ojciec przy opisie Wielkiego Dakrisa. Matka jest z linii żeńskiej Mammony z Janowa Podlaskiego, podobnie jak druga znakomita klacz Zbigniewa Górskiego, matka Dragona – Djaima. Aliya sama nie biegała, ale dała jeszcze dwójkę rzetelnych koni wyścigowych.
Kariera: Almared ma za sobą trzy lata ścigania, kiedy to odniósł pięć zwycięstw i zawsze był na miejscu płatnym w dwudziestu jeden startach. Ostatni sezon był najsłabszy w jego wykonaniu, a najlepszy wynik to drugie miejsce w Nagrodzie Bandosa, gdzie przegrał wyraźnie z Apollo del Sol o ponad 4 długości. Ten rok dla odmiany zaczął od wysokiego „C” i niespodziewanie zajął drugie miejsce w Cometa.
Preferowany stan bieżni i dystans: Lepiej biegał na elastycznej bieżni w skali od 3,3 do 3,7, a jego preferowane dystanse to 1800-2200 m.
Trener, jeździec i waga: Stajnia Krzysztofa Ziemiańskiego notuje w tym roku duże wahania formy koni, ale Almared pokazał się z jak najlepszej strony. Będzie go dosiadał jego etatowy jeździec Stefano Mura z najniższą wagą w polu – 59 kg.
Prognoza: W Nagrodzie Cometa poza naturalną lekkością galopowania w dystansie chętnie odpowiedział na posył i bardzo dobrze finiszował w końcowej fazie wyścigu. Jest to ramowy, silny i dzielny koń, choć wydaje się, że dłuższy dystans mniej mu sprzyja, ale waga ponownie może pomóc w zajęciu trzeciego czy czwartego miejsca.
8. HARUN RA – 5-letni siwy ogier
hodowca: C.J. Gołaszewski
właściciel: C.J. Gołaszewski
trener: Adam Wyrzyk
jeździec: st. u. Marcel Zholchubekov 59 kg
wymiary: 153-170-19 cm
Rodowód: Al Mourtajez – Herma po Millennium
Harun RA jest urodzony w purpurze. Ojciec opisany przy okazji omawiania Oceana Al Maury. Matka jest oaksistką, a babka dała jeszcze Hipotezę po Moshhu, która wygrała tylko dwa razy, ale końcowym akordem jej kariery był również sukces w Oaks.
Kariera: Ogier zawodził w pierwszym roku startów, ale po przenosinach do stajni trenera Adama Wyrzyka wyraźnie się poprawił, notując między innymi 5. miejsce w Derby oraz wygrywając dwie gonitwy. Szczególnie dobry występ zanotował na koniec sezonu w gonitwie handikapowej, gdzie niosąc najniższą wagę w polu (56 kg) pokonał wyżej notowane ZF Gawharat Oman, Al Jassima oraz Saudię. Pierwszego dnia tego sezonu ogier dołożył cenną wygraną w Nagrodzie Skowronka, kiedy to wykorzystał ulgę wagi oraz miękki stan toru pokonując między innymi biegnącego tu Lindahl’s Avatara.
Preferowany stan bieżni i dystans: Potomstwo Al Mourtajeza nie ma problemów z dłuższymi dystansami. Harun RA, poza dobrym występem w Derby na 3000 m, wygrał wyścigi na 1600 m, a sezon 2023 zakończył zwycięstwem w wyścigu II grupy na 2000 m. Na tym samym dystansie rozpoczął również tegoroczne starty od wygranej. Dodatkowe 200 m nie powinno stanowić dla niego problemu. Stan bieżni nie wydaje się wpływać na jego wyniki.
Trener, jeździec i waga: Jest to raczej niski koń o drobniejszej budowie, dla którego waga jest istotnym czynnikiem. Ulga w postaci 3 kg, dająca końcową wagę 59 kg, jaką poniesie ogier, jest bardzo korzystna. Starszy uczeń Marcel Zholchubekov – mimo małego doświadczenia – pokazał w zeszłym roku, że trener może na nim polegać. W tym roku jeździ jeszcze lepiej i ma sześć wygranych na koncie. Adam Wyrzyk przejął ogiera w połowie zeszłego sezonu od Justyny Domańskiej i już miał czas lepiej poznać podopiecznego, co ten udowodnił swoją formą w Nagrodzie Skowronka.
Prognoza: Trener wierzy, że koń może się jeszcze bardziej rozwinąć i biegać lepiej niż w latach poprzednich, co w połączeniu z ulgą wagi każe spojrzeć przychylnie na Haruna RA. W tym wypadku walka o płatne miejsca jest jednak raczej poza jego zasięgiem.
Podsumowanie: Jest pięć koni, które powinny powalczyć płatne miejsca. Tym razem moim faworytem jest Ocean Al Maury, a przemawia za nim wzrost formy stajni, dłuższy o 200 m dystans gonitwy od tego w Nagrodzie Cometa, najlepszy polski dżokej w siodle oraz mniej o 2 kg od Storma OA. Ten drugi na pewno tanio skóry nie sprzeda i jego szanse w zasadzie są równe. Wielki Dakris błysnął w pierwszym starcie i ma za sobą sezonowe przetarcie, co daje mu lekką przewagę nad debiutującym w tym sezonie Gensikiem. Almared był trzeci w zeszłym roku w Nagrodzie Bandosa, a ten sezon zaczął znakomicie, więc musi być w grupie koni liczonych do zajęcia najwyższych lokat. Gdyby któryś z wyżej ocenianych koni był w słabszej dyspozycji, kandydatem do płatnego miejsca jest Lindahl’s Avatar. Emocji na pewno będzie dużo, a zatem zapraszam na tor albo przed ekrany EquiTV lub Biznes24.
Przewidywana kolejność: Ocean Al Maury (1) – Storm ‘OA’ (5) – Wielki Dakris (2) – Almared (7)
Michał Kurach
Na zdjęciu tytułowym Storm OA wygrywa Nagrodę Cometa