To się nazywa udany come back. Mający już po sukcesach we Francji status black type sześcioletni Gryphon, trenowany przez Alicję i Roberta Karkosów dla Janusza Szweycera, w sobotę 22 czerwca zajął pod Ludovicem Boisseau trzecie miejsce w gonitwie rangi Listed Grand Prix de Compiegne na 2000 metrów (pula nagród 60 tysięcy euro). To był jego pierwszy start po dwóch i pół miesiąca przerwy. Tylko o łeb przegrał drugie miejsce z świetnym pochodzeniowo Dilawarem (Dubawi – Dolniya po Azamour), hodowli księcia Agi Khana. Gryphon pokonał trzy konie ze statusem black type winner (Skalleti – dwukrotny zwycięzca gonitw G1 i siedmiokrotny G2, Bolthole, Rashford) oraz faworyzowanego Maniatica ze stajni Wertheimerów. Wygrał łatwo o 7 długości Certain Lad, trenowany w Anglii przez Micka Channona.
Gryphon (Vadamos – Guiletta po Dalakhani) ostatni raz biegał 7 kwietnia na paryskim torze Longchamp w Prix d’Harcourt G2 na 2000 m (pula nagród 130 tysięcy euro) i spisał się bardzo dobrze. Zajął szóste miejsce w stawce siedmiu wybornych koni europejskiej klasy. Gryphon przegrał piąte miejsce tylko o szyję ze znakomitym ogierem Feed The Flame, zwycięzcą w 2023 roku Grand Prix de Paris G1, czwartym koniem w francuskim Derby i ósmym w Łuku Triumfalnym.
Daleko z tyłu, 10 długości za koniem Polaków, był Millitary Order ze stajni Godolphin (to syn Frankela, pełny brat angielskiego derbisty Adayara), który w tym roku wygrał gonitwę Winter Derby Stakes G3 w Anglii, bijąc świetnego Lord Northa. W Prix d’Harcourt zwyciężył Zarakem przed Horizon Dore i Birr Castle. Zarakem i Horizon Dore zajęły drugie i trzecie miejsce podczas Royal Ascot w Prince of Wales’s Stakes G1, krótko za Augustem Rodinem, angielskim i irlandzkim derbistą.
W sobotę 22 czerwca Gryphon wystartował pod Ludovicem Boisseau w gonitwie rangi Listed Grand Prix de Compiegne na 2000 metrów (pula nagród 60 tysięcy euro, tym połowa dla zwycięzcy). W stawce ośmiu koni (siedem miało status black type, w tym pięć black type winner) był ostatnią grą z kursem 20:1.
Notowania kilku czołowych koni były bardzo wyrównane. Początkowo faworytem był (ostateczny kurs 4,5:1) Maniatic (Intello – Hallucinate po Dubawi), trenowany przez Andre Fabre’a dla rodziny Wertheimerów. Na czteroletnim Maniaticu jechał rewelacyjny w tym sezonie młody dżokej Alexis Pouchin. W lipcu 2023 roku Maniatic był drugi za Horizon Dorem w Prix Eugene Adam na 2000 m w Saint-Cloud, a później pauzował z powodu urazu. Wrócił 7 czerwca i był czwarty w wyścigu conditions w Compiegne. W sobotę ta forma wystarczył tylko do szóstego miejsca, uległ Gryphonowi o 5 długości.
Wśród liczonych koni był także pod Christophem Soumillonem Bolthole (najwyższy rating w stawce 50,5), który wygrał ten wyścig przed rokiem, a także dwa razy zwyciężył w Grand Prix de Bordeaux LR i miał dwa drugie miejsca w gonitwach rangi G3 oraz trzecie w Amir Trophy (katarskie G1). Bolthole należy do stajni władcy Kataru – Wathnan Racing, która szturmuje europejskie wyścigi i kupuje dużo dobrych koni z poziomu G1. Podczas Royal Ascot wygrali cztery gonitwy. Na Gryphona w sobotę to było za mało. Bolthole był piąty, 3 długości za koniem Polaków.
Ostatecznie najmocniej grany (3,6:1) był doświadczony i utytułowany dziewięcioletni Skaletti, który miał już na koncie da zwycięstwa w gonitwach rangi G1 (Prix d’Ispahan i Grosser Dallmayr-Preis) oraz aż 7 triumfów w G2. Na koncie ma już ponad 1,1 mln euro. Skalleti całą prostą naciskał w Compiegne Gryphona, ale nie dał mu rady, zajął czwarte miejsce, długość za koniem Szweycera.
Bezpośredni bój z Gryphonem o drugie miejsce stoczył świetny pochodzeniowo Dilawar (Dubawi – Dolniya po Azamour), wyhodowany przez księcia Agę Khana. Po starcie konie podzieliły się na dwie grupy. Przy bandzie galopował pod Georgem Bassem trenowany w Anglii przez Micka Channona – Certain Lad (Clodovil – Chelsey Jayne po Galileo), a za nim Gryphon, szerzej szła szóstka pozostałych koni. Około połowy dystansu cała stawka połączyła się.
W tym momencie Gryphon był trzeci i tak wyszedł na prostą. Wspaniale dysponowany był tego dnia Certain Lad, który w Anglii wygrał Strensall Stakes G3 w Yorku na 1800 m i był drugi w Huxley Stakes G2 w Chester, zwyciężył też w gonitwach rangi Listed w Dubaju i we Francji (rating 114 funtów). Certain Lad na finiszu w Compiegne łatwo odszedł od rywali, wygrywając o 7 długości.
Dzielny Gryphon na ostatnich metrach złapał jeszcze trzeci oddech i zbliżał się do Dilawara, ostatecznie zabrakło mu łba, żeby odebrać drugie miejsce synowi Dubawiego, najdroższego (wraz z Frankelem) ogiera świata – cena stanówki 350 tysięcy funtów. Matka Dilawara Dolniya wygrała dla Agi Khana Dubai Sheema Classic G1 i 3,7 mln euro. Gryphon w tym wyścigu zainkasował dla Janusza Szweycera 9 tysięcy euro, a w sumie już ponad 32 tys. euro.
Gryphon wszedł w tym roku na bardzo wysoki poziom we Francji, zaczął z powodzeniem ścigać się z końmi, z jakimi rzadko w ostatnich dekadach mierzyły się konie należące do Polaków, bądź przez nich trenowane. Zaczął walczyć z gwiazdami, które wygrywały gonitwy G1, a nawet ścigały się w Nagrodzie Łuku Triumfalnego. Gdyby ktoś późną jesienią 2023 roku przed wyjazdem Gryphona z Polski powiedział, że ten koń zrobi status black type, zajmie drugie miejsce w Prix Exbury G3, bijąc faworytów z francuskiej czołówki o kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt długości, a w gonitwie rangi G2 na słynnym paryskim torze Longchamp będzie tylko szyję za zwycięzcą Grand Prix de Paris G1, to byłoby to nie do uwierzenia.
W swoim ostatnim występie w Polsce Gryphon zajął w kompletnie dla niego nieudanej Wielkiej Warszawskiej ostatnie, jedenaste miejsce, 12 długości za przedostatnim koniem. Wcześniej zanotował trzy dobre występy, zajmując drugie miejsca na Służewcu, m.in. w St. Leger, ale najbardziej wartościowe było to w Nagrodzie Prezesa Totalizatora Sportowego, gdzie Le Destrier pobił rekord toru na 2600 m.
Wcześniej jednak nie dał rady w Niemczech. 30 kwietnia 2023 roku zajął pod Szczepanem Mazurem ósme miejsce na 9 koni w gonitwie rangi Listed w Berlinie, tracąc do szóstego Saccary aż 11 długości, a do zwycięzcy około 19 długości.
Pierwsze trzy starty we Francji Gryphon miał na przetarcie, nabranie doświadczenia i zbudowanie formy. W grudniu był siódmy na 14 koni w mocnym Listed, na wiosnę zajmował drugie i czwarte miejsce w przygotowawczych gonitwach conditions, też w mocnych stawkach. W Prix Exbury G3 wszystko ułożyło mu się znakomicie, tor w Saint-Cloud był grząski, kilku utytułowanych rywali – jak Horizon Dore – jeszcze nie w optymalnej formie i przeciwnicy dali mu poprowadzić, co ten koń bardzo lubi. Skazywany na porażkę, spisał się znakomicie, zajmując sensacyjnie drugie miejsce i zostawiając kilku gwiazdorów daleko w tyle.
Marquisat ze stajni Godolphin (drugi na Longchamp w Prix du Conseil de Paris G2 na 2200 m) był wtedy 8 długości za koniem Polaków, a 10 długości do Gryphona stracił Horizon Dore, który w ubiegłym roku wygrał dwa wyścigi rangi G2 i był trzeci w Ascot w Champion Stakes G1, a teraz trzeci w St. James’s Palace Stakes G1.
W Polsce Gryphon wygrał w treningu Macieja Janikowskiego 5 wyścigów i aż 9 razy był drugi. Zarobił na polskich torach ponad 216 tysięcy złotych. Jako dwulatek wygrał Nagrodę Nemana aż o 10 długości. W wieku trzech lat zaczął od zwycięstwa w biegu o Nagrodę Irandy, a w Derby był piąty. W sezonie 2021 zajmował jeszcze drugie miejsca w gonitwach kategorii B, o nagrody Pink Pearla oraz Korabia (wygrał ją w 2022 roku). W sezonie 2023 był drugi w Nagrodzie Prezesa Totalizatora Sportowego (także w 2022) i St. Leger. Nie wyszły mu starty w Wielkiej Warszawskiej.
Link do wyniku i filmu z wyścigu Gryphona:
Robert Zieliński
Na zdjęciu tytułowym Gryphon zajmuje trzecie miejsce w Grand Prix de Compiegne LR. Fot. Jour de Galop