W ten weekend zostanie rozegrany ostatni sprawdzian przed Derby dla koni czystej krwi arabskiej polskiej hodowli. Rywalizacja o Nagrodę Janowa jest pierwszą częścią trójkorony oraz główną próbą dystansową, szczególnie istotną ze względu na dystans 3000 m, na którym rozgrywana jest gonitwa o Błękitną Wstęgę. Wstępem do tej rywalizacji była Nagroda Pamira na 2200 m, która zdecydowanie skomplikowała hierarchię w roczniku. Zdecydowane zwycięstwo odniósł Omerstim, pokonując jednego z faworytów, a na trzecim miejscu za Donatem FA uplasował się mało doświadczony Onyks. Wyraźnie zawiedli inni kandydaci do wygranej: Fragnar, Maximus oraz najlepsza rodowodowo Clara Al Khalediah. Tegoroczna edycja klasyku zapowiada się bardzo ciekawie. Omerstim wykorzystał sprzyjające warunki w ostatnim biegu i zrobił ogromny postęp. Do przodu idzie Onyks, a Fragnar i Maximus powinny zyskać na szybszej bieżni. Jedno jest pewne – będzie to emocjonująca gonitwa, która da nam kluczowe odpowiedzi przed najważniejszym biegiem dla każdego konia urodzonego w Polsce.
Zapraszamy do analizy poszczególnych koni startujących na Torze Służewiec w niedzielnym wyścigu dla 4-letnich ogierów i klaczy czystej krwi arabskiej hodowli krajowej (30 czerwca, godz. 16.30, dystans 2600 m, gonitwa 5).
1. EYD’A ALFASH – 4-letnia gniada klacz
hodowczyni: M. Nieznańska
właścicielka: M. Nieznańska
trener: Adam Wyrzyk
jeźdźczyni: dż. Joanna Wyrzyk 57 kg
wymiary: 153-172-18,5 cm
Rodowód: Ontario HF – Emirah po Nougatin
Ojciec zapisał się złotymi zgłoskami w historii polskich wyścigów koni arabskich. Wnuk Wikinga, Sasanki, Peptona oraz Orlicy (córka Orli po Pietuszok), wyhodowany w USA przywrócił na chwilę blask marce Pure Polish w ojczystym kraju. Przekazuje szybkość (Addis – były rekordzista na 1400 m) jak i wytrzymałość, bo pośród jego potomstwa mamy derbistę Waresa (aktualny rekord na 3000 m) oraz oaksistkę Wielką Damirę. Ta ostatnia udowodniła jak cenne są geny Ontario HF, dając wybitnego Wielkiego Dakrisa. Matka Emirah jest córką równie zasłużonego Nougatina. Ma na koncie dwie wygrane i trzecie miejsce w Oaks. Pełna siostra Eyd’y Alfash biegała rok wcześniej i zanotowała trzy drugie miejsca.
Kariera: Eyd’a Alfash wystartowała siedem razy, z czego jeden start był poniżej oczekiwań, cztery razy zdobyła płatne miejsca, a dwa razy triumfowała. Wyróżniła się w Nagrodzie Emaela gr. I, gdzie w dynamicznym wyścigu straciła do Maximusa zaledwie 1¼ długości, zajmując imponujące drugie miejsce. Jej pierwszy start w tym sezonie pod względem lokaty nie wyglądał imponująco (zajęła siódme miejsce), ale odległości do rywala z tej samej stajni oraz koni z hodowli zagranicznej były niewielkie i zamknęły się w liczbie czterech. W Nagrodzie Pamira, z której osiem koni pobiegnie teraz, klacz zaprezentowała się z bardzo dobrej strony, zajmując czwarte miejsce po skutecznym finiszu w padającym deszczu. Była jednym z zaskoczeń tamtej gonitwy, szczególnie że okazała się najlepsza ze stajni trenera Wyrzyka.
Preferowany stan bieżni i dystans: Dwa triumfy na dystansie 2000 m oraz dobra lokata na 2200m w trudnych warunkach pokazują, że 2600 m nie powinno stanowić dla niej problemu. Można pokusić się nawet o stwierdzenie, że klacz zyskuje na wydłużaniu dystansu.
Trener, jeździec i waga: Stajnia Adama Wyrzyka mocno rozpoczęła sezon, ale potem zabrakło odrobiny szczęścia i licznik zwycięstw zatrzymał się na pięciu do ostatniego weekendu. Obecnie widzimy wyraźne sygnały, że forma znów idzie do przodu, co potwierdzają dwa zwycięstwa w ostatnią sobotę. Trener zna bardzo dobrze swoich podopiecznych i wie, jak ich przygotować do kluczowych gonitw. Przed nimi Derby, a dla samej klaczy prawdopodobnie Oaks będzie najważniejszym startem. W siodle zobaczymy powracającą do formy po przerwie jedyną kobietę, która wygrała Derby dla koni pełnej krwi angielskiej – Joannę Wyrzyk.
Prognoza: Eyd’a Alfash to obiecująca klacz, szczególnie w kontekście Oaks. Dwie inne konkurentki wydają się mieć mniejszy potencjał niż ona. Niższe płatne miejsca są w jej zasięgu.
2. MUSSAKA – 4-letnia kasztanowata klacz
hodowca: M. Żarski
właściciele: K. Urbańczyk i A. Wolanowski
trenerka: Kamila Urbańczyk
jeździec: dż. Kamil Grzybowski 57 kg
wymiary: 160-179-19 cm
Rodowód: Haddag Al Khalediah – Muza po Amarant
Haddag Al Khalediah ma niewielką liczbę potomstwa, ale wśród nich znajdują się już dobre konie, takie jak wicederbista Ben Mark oraz solidny Foo de Pine (IT). Ojciec klaczy jest wnukiem epokowego ogiera Tiwaiq i pochodzi z wybitnej linii żeńskiej, wywodzącej się od klaczy Cherifa. Mimo zaledwie dwóch startów w karierze, które zakończyły się kontuzją, jego genetyczny potencjał zachęcił hodowców do dalszego wykorzystania tego ogiera. Po tym samym ojcu jest też kilka obiecujących trzyletnich koni, w tym zwycięzca Kasanova.
W 2018 roku biegał w Polsce po nim pierwszy rocznik, ale mimo zachęcających wyników uwagę zwraca fakt, że oba konie zakończyły swoją karierę przedwcześnie przez kontuzję, podobnie jak ojciec. Najlepszy jak do tej pory syn – Ben Mark wyraźnie nie dał rady w Nagrodzie Cometa koniom zagranicznej hodowli, ale też równie polskim synom ogiera Mared Al Sahra.
Matka Mussaki nie wygrała wyścigu, ale pięć razy była na płatnych miejscach. W jej żyłach płynie krew rzetelnego Amaranta i dobrego reproduktora Akbarsa (ojciec derbisty Pirata oraz wicederbisty Mufida).
Kariera: Ma za sobą dziewięć startów i jedną wygraną, kiedy to pokonała dawną nadzieję Janowa – Szeherezadę. Wykazała pewien potencjał w gonitwach I grupy, ale dwukrotnie przegrała wyraźnie z Eydą Alfash, a następnie ponownie uległa tej klaczy w tegorocznej edycji Memoriału Stanisława Sałagaja. Kolejny start, choć lepszy pod względem miejsca (była piąta), przyniósł pewne wątpliwości, ponieważ przegrała z eksterierowym Cuksem o ponad pięć długości.
Preferowany stan bieżni i dystans: Wyniki wskazują, że tor lekko elastyczny oraz dystanse powyżej 2000 m pozwoliły uwydatnić największe atuty Ben Marka, więc sytuacja może być podobna w przypadku Mussaki posiadającą tego samego ojca.
Trener, jeździec i waga: Trenerka zna dobrze konie po Haddagu Al Khalediah, ponieważ ma w stajni troje potomstwa tego ogiera. Kamila Urbańczyk zdecydowanie potrafi poprowadzić karierę czteroletnich koni w sposób znakomity, tak aby jej podopieczni byli w najwyższej formie na kluczowe biegi, czego idealnym przykładem są wicederbiści Ben Mark i Ewest. Klacz na treningach radzi sobie zazwyczaj bardzo dobrze, jednak w wyścigach coś jej przeszkadza pokazać pełnię możliwości. Trenerka wciąż wierzy, że jeszcze w tym roku klacz się przełamie. Możliwe, że forma przyjdzie na Nagrodę Janowa, Derby lub Oaks. Dosiad Kamila Grzybowskiego, będącego w bardzo dobrej formie i stale współpracującego z trenerką, daje duże szanse na optymalne przeprowadzenie klaczy w tym wyścigu.
Prognoza: Biorąc pod uwagę wyniki wydaje się być jednym ze słabszych koni w stawce jak do tej pory, ale nie musi być ostatnia, bo jak twierdzi Kamila Urbańczyk, Mussaka ma potencjał.
3. ONYKS – 4-letni ciemnogniady ogier
hodowczyni: M. Kosicka
właściciel: A. Urbanowski
trener: Andrzej Urbanowski
jeździec: dż. Stefano Mura 59 kg
wymiary: 156-180-21 cm
Rodowód: Zaeem – Orozona Fata po NivourGonnaTouchThis
Ojciec jest potomkiem Amera i klaczy Marja po Cheri Bibi, która oprócz Zaeema urodziła dwójkę pełnego rodzeństwa ogiera. Szczególnie wyróżniła się Maleehah, która triumfowała siedemnaście razy na osiemnaście startów. Zaeem dzieli babkę z Maredem Al Sahrą, Ebrazem, Mon’nią i Assym (ojciec Han Rastabana i francuskiego derbisty Samlla). Statystyki wskazują, że ta linia żeńska daje wybitne ogiery, które doskonale łączą się z polskimi liniami. Ogier został wykorzystany we Włoszech, gdzie pokazał swój potencjał. W Polsce natomiast, otrzymał raczej słabe matki, co skutkowało rozczarowującym potomstwem.
Matka Onyksa, Orozona Fata, prezentowała bardzo słabą formę i urodziła trzy konie wyścigowe. Optimus po Westim wykazywał podobny talent do matki. Orfea rozpoczęła swoją karierę w ten weekend. Klacz jest półsiostrą znanej Orgii Faty i pochodzi z jednej z najlepszych polskich wyścigowych linii żeńskich.
Kariera: Onyks do tej pory wystartował zaledwie cztery razy. Jego debiut nastąpił późno, ale przez zimę zrobił znaczny postęp i triumfował w tym roku w gonitwie podczas swojego drugiego startu w życiu, pokonując między innymi Al Jassima. W kolejnym starcie wyraźnie uległ temu samemu koniowi, a także startującym tam Donatowi FA i Omerstimowi. Ponownie uległ tej parze w Nagrodzie Pamira, ale dało mu to rewelacyjne trzecie miejsce tylko 1,25 długości z tym pierwszym.
Preferowany stan bieżni i dystans: Onyks to koń o niewielkim doświadczeniu, więc na chwilę obecną trudno jednoznacznie określić jego preferencje. Jednak po ostatnim starcie skłaniałbym się ku opinii, że tor o dużej elastyczności może stanowić dla niego atut.
Trener, jeździec i waga: Właściciel, będący jednocześnie trenerem, traktuje wyścigi konne jako hobby, dbając równocześnie o dobrostan swoich podopiecznych. Forma stajni powoli się stabilizuje, a konie potrafią prezentować bardzo dobry poziom. Tym razem ogiera dosiądzie Stefano Mura, który wcześniej jeździł na Maximusie, również trenowanym w tej stajni. Możliwe, że Andrzej Urbanowski dostrzegł niuanse w dosiadach, które po tej roszadzie zostaną poprawione i pozwolą jego koniom pokazać się z jeszcze lepszej strony.
Prognoza: Onyks, pomimo niewielkiego doświadczenia, ma interesujący rodowód i wydaje się mieć duży potencjał. W tym wyścigu powinien co najmniej powalczyć o płatne miejsce, a nawet nie można wykluczyć jego udziału w walce o zwycięstwo.
4. FRAGNAR – 4-letni kasztanowaty ogier
hodowczyni: M. Stelmaszczyk
właścicielka: M. Stelmaszczyk
trener: Adam Wyrzyk
jeździec: k. dż. Kumushbek Dogdurbeka Uulu 59 kg
wymiary: 157-177-20.5 cm
Rodowód: Al Mamun Monlau – Fioretta po Saracen
Ogier jest jednym z trzech najlepszych synów Munjiza i zwycięzcą Dubai Kahayla Classic G1. Jest reproduktorem od niedawna, ale ma bardzo pozytywny bilans, jednak jego potomstwu brakuje błysku potrzebnego do stania się gwiazdami. Dokładnie takim koniem w Polsce był również jego syn – Apollo Del Sol.
Matka miała bardzo przeciętną karierę wyścigową, ale jest ze znakomitej linii Forty i dała już ciekawego konia po Aim Southie – Fidema.
Kariera: Fragnar, dzięki swojej stabilnej i rosnącej formie, zasłużył na bardzo dobry sezon i tytuł lidera rocznika derbowego w wieku trzech lat. Jego łatwe zwycięstwo w Nagrodzie Batyskafa oraz drugie miejsce za Bad Guyem Pompadourem w Nagrodzie Baska ukazały prawdziwy potencjał tego ogiera. W swoim pierwszym starcie w tym sezonie, podczas Memoriału Stanisława Sałagaja, ponownie musiał uznać wyższość konia trenowanego przez Macieja Kacprzyka, ale tym razem różnica wyniosła aż siedem długości. Kolejnym, subtelnym sygnałem o nieco słabszym wejściu w sezon była przegrana z Maximusem zaledwie o krótki łeb. W Nagrodzie Pamira jego stały jeździec, w sprzyjających warunkach, zaatakował wcześniej na wejściu w ostatni zakręt i przez chwilę odskoczył od reszty koni, ale zaczął wyraźnie słabnąć, tracąc kolejne pozycje. Ostatecznie uplasował się na piątym miejscu, ponad dziewięć długości za zwycięskim Omerstimem.
Preferowany stan bieżni i dystans: Wydawało się, że Fragnar preferuje cięższe warunki na torze i zyskuje na wydłużaniu dystansu, ale ostatni występ wprowadził duży znak zapytania. Na tę chwilę, ten element pozostaje bez oceny.
Trener, jeździec i waga: Forma stajni została opisana przy pierwszym koniu. Wyniki jeźdźca są ściśle powiązane z wynikami trenera, więc dziewiąte miejsce w rankingu z sześcioma wygranymi nie powinno dziwić. Jednak Kumushbek Dogdurbek Uulu dobrze zna Fragnara, więc nie można skreślać tego duetu, ponieważ ogier ma duży potencjał, który zaprezentował w zeszłym roku.
Prognoza: Fragnar powinien poprawić po słabszym starcie i choć na ten moment nie jest faworytem gonitwy, to ma na pewno potencjał do walki o czołowe lokaty.
5. MAXIMUS – 4-letni ciemnogniady ogier
hodowca: M. Żarski
właściciel: A. Urbanowski
trener: Andrzej Urbanowski
jeździec: dż. Konrad Mazur 59 kg
wymiary: 152-175-19 cm
Rodowód: Haddag Al Khalediah – Meisa po Akim De Ducor
Haddag Al Khalediah opisany powyżej.
Matka Meisa to połączenie klasycznej idei hodowli polskiego konia arabskiego w typie kuhailana ze znakomitym synem Akbara – Akim De Ducor (ojciec fenomenalnego trzyletniego Arasha – sześć rzędowych zwycięstw). Wygrała dwa wyścigi w wieku trzech lat. To ciekawe połączenie krwi, które zaowocowało rzetelnym koniem.
Kariera: W Nagrodzie Piechura gr. I – Wathba Stallions Cup, Maximus walczył o zwycięstwo i choć ostatecznie zajął trzecie miejsce, 2½ długości za bardzo dobrą Sarieeh Alfalah (którą pokonał w tym roku), to wyraźnie wyprzedził solidną Al Thakhirę. Najlepszy występ w zeszłym sezonie Maximus zanotował w Nagrodzie Emaela gr. I – Wathba Stallions Cup dla koni polskiej hodowli, triumfując w dobrym czasie i stylu, choć nie bez walki. Później nastąpiła długa przerwa i nieco słabszy występ w Nagrodzie Baska. Widać było jednak, że jego tegoroczna forma szła w górę, bo po szóstym miejscu w Nagrodzie Skowronka wyraźnie poprawił swoje osiągi. Choć stracił 7 długości do zwycięzcy, to pokonał dobre konie zagranicznej hodowli oraz dwójkę podopiecznych Adama Wyrzyka. W Nagrodzie Pamira wyraźnie zawiódł (ósmy, ponad 23 długości za zwycięzcą), ale ta huśtawka formy wydaje się mieć duży związek ze stanem toru.
Preferowany stan bieżni i dystans: Gorszy wynik na elastycznej bieżni i bardzo dobry czas w wygranym wyścigu I gr. sugerują, że ogier może preferować raczej lżejsze warunki. Wydaje się, że jego optymalny dystans to około 2000 m.
Trener, jeździec i waga: Nastąpiła zmiana i po kilku jazdach Stefano Mury na Maximusie w siodle zasiądzie młodszy z braci Mazurów, Konrad, który podobnie jak jego brat, odnosi sukcesy na koniach arabskich.
Prognoza: Maximus jest nieco trudny do oceny, ze względu na nieco słabszy występ na dystansie 2200 m pod koniec zeszłego sezonu i bardzo zły w Nagrodzie Pamira. Jednakże, jeśli zaprezentuje formę z Memoriału Stanisława Sałagaja i bieżnia będzie lekko elastyczna, to ma szansę na płatną lokatę.
6. OMERSTIM – 4-letni siwy ogier
hodowca: R. Sumiła
właściciel: R. Sumiła
trener: Sergiusz Zawgorodny
jeździec: dż. Szczepan Mazur 59 kg
wymiary: 160-181-19,5 cm
Rodowód: Westim – Om Daksha po Dahess
Ojciec był najlepszym synem Nougatina wyhodowanym w Polsce i potrafił postawić ostre warunki trzykrotnemu zwycięzcy Nagrody Europy – Ameretto w Nagrodzie Ofira. Matka Westima to znakomita Wienerva po Santhos, która dała jeszcze derbistę i rekordzistę toru na 3000 m Waresa. Mimo tak znakomitych genów ojciec Omerstima mimo wszystko trochę zawiódł w hodowli, a dwaj pełni bracia wicederbista Ewest i rzetelny Erwan są wynikiem jednego udanego połączenia.
Matka Omerstima to pełna siostra oaksistki Om Darshaany, ale niestety dla właściciela nie pokazała podobnego potencjału wyścigowego. Jej atutem natomiast są geny jednego z najlepszych synów Amera, ogiera Dahess.
Kariera: Omerstim w wieku trzech lat biegał przeciętnie lub słabo, choć potrafił wygrać gonitwę w słabej stawce w Sopocie. W swoim drugim tegorocznym starcie wyraźnie się poprawił i pokonał Onyksa oraz Formułę MS, przegrywając z Donatem FA, ale nieznacznie. To, co najlepsze, miało dopiero nadejść. W wielkim stylu i niezagrożony wygrał Nagrodę Pamira w trudnych warunkach atmosferycznych, bijąc tym razem Donata FA o 3,5 długości. Progres formy tego konia jest imponujący.
Preferowany stan bieżni i dystans: Po ostatnim starcie możemy stwierdzić, że jest to silny i wytrzymały koń, który zyskuje wraz z dystansem i preferuje cięższe warunki na torze.
Trener, jeździec i waga: Ponowny dosiad przez Szczepana Mazura, którego forma aktualnie znajduje się na najwyższym poziomie, stanowi ogromny atut. Po zakończeniu poprzedniego sezonu, koń zmienił stajnię i obecnie jest przygotowywany przez Sergiusza Zawgorodnego. W ostatnich latach trener dysponował raczej niewielką grupą koni i odnosił sporadyczne zwycięstwa. Stała współpraca z hodowcą Omerstim oraz treningi w ośrodku Romana Sumiły przyniosły spektakularny sukces, będący efektem tej kooperacji.
Prognoza: Biorąc pod uwagę wszystkie czynniki jest faworytem tej gonitwy, szczególnie na mocno elastycznym torze.
7. DONAT FA– 4-letni gniady ogier
hodowca: K. Goździalski
właściciele: A. Gawryszewski i S. Wiśniewski
trener: Janusz Kozłowski
jeździec: dż. Aleksander Reznikov 59 kg
wymiary: 154-183-18,5 cm
Rodowód: Hanouh – Desir po Seraphin du Paon
Ojciec jest synem fantastycznego reproduktora Munjiza, ale zawiódł pokładane w nim nadzieje na torze, choć wygrał jedną gonitwę pozagrupową, w małej i przeciętnej obsadzie. Wydaje się, że do użycia go w hodowli zachęciła ciekawa pula genetyczna. Jego matka pochodzi z tunezyjskich linii i jest córką Tidjaniego. Dwójka jego potomstwa wygrała w zeszłym roku dwa wyścigi wliczając Donata FA. Hanouh, będąc reproduktorem, może się pochwalić wygranymi swoich potomków w tym roku. W swoim debiucie zwyciężyła Nania, a w drugim starcie triumfowała klacz Win Win. Po dwóch zajętych drugich miejscach, ogier Ehmez również osiągnął linię mety jako pierwszy. Hanouh powoli staje się liderem wśród reproduktorów stacjonujących w Polsce.
Matka biegała w Polsce bardzo słabo, ale ma fantastyczny rodowód. Jej ojciec wygrał sześć razy, w tym dwa razy gonitwy rangi G1, a jego największym sukcesem było zwycięstwo w Dubai Kahayla Classic w 2011 r. Linia żeńska wywodzi się od matki Tidjaniego, babką jest epokowa Cherifa, a w żyłach Desir są jeszcze takie ogiery jak: Dahess czy Dormane.
Sumarycznie trzeba uznać, że ma najlepszy rodowód w stawce.
Kariera: Donat FA rozpoczął swoje ściganie od dalszych miejsc w grupach II i I, ale z czasem wyraźnie się poprawiał. Wygrał swój jedyny bieg w sierpniu, wyraźnie pokonując solidnego Wenzo. W gonitwach I grupy zdecydowanie odstawał od Fragnara i Formuły MS. Tuż za nim byli ponownie Wenzo oraz Omerstim. W tym roku pokonał już Omerstima, Onyksa i Formułę MS w II grupie zajmując drugie miejsce za rzetelnym Al Jassimem. W Nagrodzie Pamira koń finiszował bardzo dobrze z dalszej pozycji, przez moment budząc nadzieję u właściciela na walkę o zwycięstwo. Jednak od połowy prostej nie zdołał zbliżyć się do Omerstima i ostatecznie zajął drugie miejsce.
Preferowany stan bieżni i dystans: Dobrze radził sobie na dystansach między 1800-2200 m, a co do elastyczności toru nie ujawniła się żadna preferencja. Ze względu na czysto francuski rodowód, może trochę tracić z wydłużaniem dystansu.
Trener, jeździec i waga: Donata będzie dosiadał Aleksander Reznikov zamiast Bolota Kalysbeka Uulu. Janusz Kozłowski zajmuje czwartą lokatę w klasyfikacji trenerów, a konie arabskie, zarówno trzyletnie, jak i starsze, biegają znakomicie. Występ Donata FA zrobił na trenerze bardzo dobre wrażenie. Ma nadzieję, że koń pójdzie za ciosem, chociaż nie jest pewien, jak wpłynie na niego wydłużenie dystansu. Pokazał ładny finisz, walczył do końca, więc Janusz Kozłowski jest umiarkowanym optymistą.
Prognoza: Pokazał się z dobrej strony zarówno w pierwszym starcie jak i w drugim. Będzie miał swoich zwolenników i może nawet wygrać.
8. CUKS – 4-letni gniady ogier
hodowca: R. Talarek
właścicielka: A. Talarek
trener: Paweł Talarek
jeździec: dż. Anton Turgaev 59 kg
wymiary: 155-181-19 cm
Equator, wywodzący się z rodu Saklavi I, to wybitny ogier pokazowy z imponującą kolekcją tytułów. Jest potomkiem renomowanych ogierów: QR Marc, Marwan Al Shaqab i Gazal Al Shaqab, którzy mieli znaczący wpływ na polską hodowlę. Equator zdobył tytuły Czempiona Wiosennego Pokazu Młodzieży, Czempiona Polski, Czempiona Europy oraz był bliski zdobycia amerykańskiej trójkorony, triumfując w Scottsdale i Las Vegas, a także zdobywając tytuł Wiceczempiona Stanów Zjednoczonych.
Matka biegała słabo i żaden jej potomek nie wygrał gonitwy z wyjątkiem Cuksa. Jest babką rzetelnego Celebryka po Ontario HF, który wygrał Nagrodę Kurozwęk kat. B. Z tej linii Robert Talarek dochował się dwóch wicederbistów.
Kariera: W zeszłym roku był to zdecydowanie najlepszy koń w specjalnych gonitwach finansowanych przez KOWR, z dwoma zwycięstwami na koncie, w tym w Nagrodzie Williama kategorii B. W obecnym sezonie wystartował tylko raz, ale zakończył bieg sensacyjnym wynikiem. Zajął trzecie miejsce za końmi zagranicznej hodowli, jednak wyprzedził kilka koni o dużo bardziej wyścigowym rodowodzie, w tym konie z listy derbowej: Emarda i Mussakę.
Preferowany stan bieżni i dystans: Wydaje się preferować lekkie tory.
Trener, jeździec i waga: Paweł Talarek odnosi pewne sukcesy prowadząc rodzinną stajnię. Dobre wejście w sezon Cuksa i ostatnia wygrana Cechini, która w zaciętej walce pokonała Emarda oraz kilka innych 4-letnich koni i faworytów ze starszego rocznika, wskazują na znaczący postęp formy stajni. Ogiera dosiada Anton Turgaev, który nie raz udowodnił, że z końmi arabskimi potrafi tworzyć zgrane duety.
Prognoza: W teorii powinien być bez szans, ale w praktyce może powalczyć o najniższą płatną lokatę.
9. FORMUŁA MS – 4-letnia kasztanowata klacz
hodowczyni: M. Stelmaszczyk
właścicielka: M. Stelmaszczyk
trener: Adam Wyrzyk
jeździec: st. u. Marcel Zholchubekov 57 kg
wymiary: 151-181-18.25 cm
Rodowód: No Risk Al Maury – Farha po Nougatin
Ojciec pochodzi z najlepszej linii wyścigowej na świecie – Nevadour. Jego pełna siostra Nacree Al Maury biegała bardzo dobrze i – co ważniejsze – dała z Generalem wspaniałą klacz Lady Princess oraz z Amerem Mister Ginoux. No Risk Al Maury daje konie szybkie, preferujące krótsze dystanse. W Polsce najlepsze konie po tym ogierze to omawiany Gensik, rodzeństwo Salsabil II – Athal Bint Gifara oraz urodzeni w Polsce bracia: Kenjiy i Kito.
Matka, Farha, pokazała duży talent na torze, wygrywając między innymi Nagrodę Sabelliny, a jej koronnym dystansem było 2000 m. Jej syn Farhat i córka Free Stajla pokazały trochę talentu do ścigania.
Kariera: Formuła MS wygrała swój debiut trochę niespodziewanie dla kibiców, a potem dwa razy była szósta. Następnie była blisko druga w Nagrodzie PZHKA kat. B, zaraz za biegnącą w tej gonitwie Clarą Al Khalediah. Klacz na zamknięcie sezonu wygrała w Nagrodzie Wikinga, gdzie pokonała o ¾ długości Azzama Al Khalediah. To była ostateczna przepustka do miejsca w czołówce rocznika. Natomiast jej pierwszy tegoroczny start trzeba uznać za nieudany. W pierwszym starcie zajęła ostatnie miejsce i przegrała z Donatem FA, Omerstimem i Onyksem, choć odległości nie były duże. W Nagrodzie Pamira ponownie siódma, ale aż 7 długości do szóstego Pika.
Preferowany stan bieżni i dystans: Dwa najlepsze występy zanotowała na mocno elastycznym torze, choć ostatnio w takich samych warunkach wypadła blado.
Trener, jeździec i waga: O formie stajni pisałem przy okazji Eyd’y Alfash. W siodle zobaczymy starszego ucznia Marcela Zholchubekova, który – mimo małego doświadczenia – pokazał w zeszłym roku, że trener może na nim polegać. W tym roku ma na koncie trzy wygrane, z czego dwie odniósł w tę niedzielę na Partynicach.
Prognoza: Klacz posiada dobry rodowód i za sobą znakomite występy w zeszłym roku. Jednak obecny sezon to jak dotąd zupełnie inna historia i bez cudu nawet zajęcie ostatniej płatnej lokaty może okazać się problematyczne.
10. PIK – 4-letni siwy ogier
hodowca: G. Sęczek
właściciel: G. Sęczek
trener: Andrzej Laskowski
jeździec: dż. Bolot Kalysbek Uulu 56 kg (zmiana)
wymiary: 162-180-20 cm
Rodowód: Sartejano – Piratka po Akbars
Ojciec jest synem Dormane’a i wnukiem Kesberoya. Wygrał trzykrotnie gonitwy G3, w tym Nagrodę Europy. Był raz trzeci w G3 w Bordeaux, około jednej długości za Al Mamunem Monlau, oraz trzeci w G2 w Tuluzie, dwie długości za innym synem Munjiza, Josco du Cayrou. Pochodzi z tej samej linii żeńskiej co Storm 'OA’ i oaksistka Sweet Dream. W pierwszym roczniku mieliśmy po nim derbistę Lexa, oaksistkę Prozę i rzetelną Ollalę.
Jak jesteśmy przy Prozie, to warto dodać, że jest pełną siostrą Pika. Ich matka Piratka jest znowu pełną siostrą derbisty Pirata. Widać konsekwencje w ekspresji genów, której można pozazdrościć hodowcy.
Kariera: Ogier biegał przeciętnie w pierwszym roku startów, ale w końcu wygrał gonitwę II grupy. W następnym starcie sprawdzono jego możliwości w konfrontacji z czołówką rocznika w Nagrodzie Wikinga, gdzie był ostatni. W tegorocznym debiucie nie miał szans z Fifre Al Maury (jak pozostałe konie w tamtej gonitwie), ale był dosyć blisko koni zagranicznej hodowli, co może sugerować postępy, jakie Pik poczynił przez zimę. W Nagrodzie Pamira pobiegł na miarę swoich możliwości plasując się na szóstej pozycji i tracąc do piątego Fragnara 5 długości.
Preferowany stan bieżni i dystans: Jak już wiemy, potomstwo Sartejano radzi sobie znakomicie z dystansem.
Trener, jeździec i waga: Andrzej Laskowski, mający na koncie dwa zwycięstwa i skuteczność na poziomie 7,7%, nie może zaliczyć tego sezonu do szczególnie udanych. Trzeba jednak pamiętać, że to trener, który doprowadził do wygranej w Derby dwa wybitne konie: Han Rastabana i Alladyna. Ostatnio byliśmy świadkami bardzo dobrego występu Al Mamounii w Nagrodzie Borka, co może sygnalizować wzrost formy stajni. Trener uważa, że poprzedni wyścig mu się nie ułożył, ale tym razem powinno być lepiej.W siodle ponownie zasiądzie znakomity Dastan Sabatbekov, dla którego ten sezon jak do tej pory jest bardzo udany.
Prognoza: Pomimo dobrego rodowodu i osiągnięć jego pełnej siostry, wydaje się, że nie ma szans na zwycięstwo, a najwyższym osiągalnym dla niego rezultatem jest walka o zajęcie najniższego płatnego miejsca.
Przewidywana kolejność: Omerstim (6) – Onyks (3) – Donat FA (7) – Fragnar (4)
Michał Kurach
Na zdjęciu tytułowym Omerstim