Podopieczny Cornelii Fraisl, Storm ‘OA’, stoi przed szansą wygrania trzeciego wyścigu z rzędu. Byłby również pierwszym koniem w ciągu ostatnich 15 lat, który wygrałby kolejno nagrody: Cometa, Bandosa i Ofira. Jego plany będzie próbował pokrzyżować Maciej Kacprzyk. Trenowany przez niego Ocean Al Maury robi wyraźne postępy i jest zwycięzcą najważniejszej gonitwy w Polsce w 2023 roku – Nagrody Europy G3. Ocean będzie miał wsparcie kolegi stajennego przybywającego z Holandii, Lightning Thundera, trenowanego przez znakomitą Karin van den Bos. Łatwo nie poddadzą się również zwycięzcy Nagrody Porównawczej rozgrywanej na tym samym dystansie 2400 m: Gensik i Wielki Dakris. Można zaryzykować tezę, że tegoroczna edycja Nagrody Ofira może być najlepszą gonitwą koni arabskich w tym roku.
Zapraszamy zatem do analizy poszczególnych koni startujących na Torze Służewiec w niedzielnym wyścigu dla 4-letnich i starszych koni czystej krwi arabskiej (30 czerwca, godz. 17.30, dystans 2400 m, gonitwa 7).
1. WIELKI DAKRIS – 8-letni siwy ogier
hodowca: K. Zakolski
właściciel: K. Zakolski
trener: Adam Wyrzyk
jeździec: k. dż. Kumushbek Dogdurbek Uulu 62 kg
wymiary: 153-180-19.5 cm
Rodowód: Mared Al Sahra – Wielka Damira po Ontario HF
Jego ojciec jest synem Amera i klaczy Massamarie po Tidjani. Z tego połączenia narodziło się łącznie pięć koni black type. Szósta córka, Theeba, jest już matką koni wygrywających. Babka, Mared Al Sahra, to Margau – pełna siostra Dormane i Djendela, które są znakomitymi reproduktorami. Margau jest babką takich zwycięzców gonitw G1 jak: Maleehah, Mon’nia i Assy (ojciec Han Rastabana). Linia żeńska Mandore daje znakomite ogiery, które bardzo dobrze łączą się z naszymi rodzimymi klaczami.
Mared Al Sahra jest szczególnym przypadkiem, ponieważ jego statystyki jako reproduktora na świecie są raczej przeciętne. Jednak w Polsce zasługuje na miano najlepszego w historii naszej hodowli! Trzynaście sztuk potomstwa, z których każde jest zwycięzcą, a jedenaścioro ma co najmniej dwie wygrane. Co bardzo ważne, mimo tak małej próby, dał dwóch derbistów: Alsahra (Almina po Furiat) i właśnie Wielkiego Dakrisa.
Matka Wielkiego Dakrisa to oaksistka i pełna siostra wicederbisty Wielkiego Damatiego. Ojciec obojga, Ontario HF, dał jeszcze wiele znakomitych koni, w tym derbistę Waresa.
Kariera: Wielki Dakris wygrał Derby w 2020 roku oraz był drugi w Nagrodzie Europy G3 dwa sezony temu, za Han Rastabanem, pokonując wielką Amwaj Al Khalediah. Kontuzja wyeliminowała ogiera z rywalizacji na torze od sierpnia 2022 do września ubiegłego roku, ale w swoim drugim występie po powrocie pokazał się mocno w Nagrodzie Porównawczej. Mimo że skończył jako czwarty, to zaprezentował się bardzo dobrze. W tym sezonie zaskoczył, zajmując czwarte miejsce w Nagrodzie Cometa, tracąc jedynie niewiele do triumfatora Storma ‘OA’. W Nagrodzie Bandosa wyraźnie się poprawił i był trzeci, 3,5 długości za Oceanem Al Maury. W 2021 roku wygrał Nagrodę Porównawczą, pokonując koalicję czterech koni stajni Al Khalediah oraz derbistę Dragona.
Preferowany stan bieżni i dystans: Biegał na 2400 m sześć razy i tylko raz był poza premiowanymi miejscami, kiedy potrzebował więcej czasu, aby dojść do formy po dłuższej przerwie spędzonej w stadninie właściciela. Nie ma preferencji co do elastyczności toru.
Trener, jeździec i waga: Adam Wyrzyk trenuje Wielkiego Dakrisa od pięciu lat i dobrze go zna, więc potrafi obchodzić się z tym wymagającym koniem. Trener świetnie przygotował swego podopiecznego na Nagrody Cometa i Bandosa, a stajnia wydaje się być jeszcze silniejsza teraz. Bieżący znakomity występ Harun RA sugeruje, że syn Mared Al Sahra może być w optymalnej formie właśnie na Nagrodę Ofira. W siodle będzie stajenny jeździec Kumushbek Dogdurbek Uulu, który już zgrał się z koniem bardzo dobrze, więc ma kolejną sposobność wykorzystać jego możliwości o powalczyć z końmi zagranicznej hodowli.
Prognoza: Jest ponownie silnym pretendentem do zajęcia trzeciego miejsca, a może nawet będzie wyżej.
2. LINDAHL’S AVATAR (DK) – 8-letni kasztanowaty wałach
hodowczyni: A. Lindahl
właścicielka: A. Lindahl
trenerka: Claudia Pawlak
jeździec: dż. Konrad Mazur 62 kg
wymiary: 156-175-18,5 cm
Rodowód: Pentagon – Arkona z Regula po Etar
Ojciec jest synem dobrze znanego w Polsce Marwana po Manganate. Co ciekawe, Pentagon biegał w Polsce i był koniem grupowym z możliwościami do walki o czołowe miejsca w gonitwach pozagrupowych. Na naszych torach biegała jeszcze trójka rodzeństwa, a najlepsza z nich okazała się pełna siostra Pentagona – Pourvous Kossack, która wygrała między innymi Nagrodę Wielkiego Szlema na 3000 m.
Matka, Arkona z Reguła, nie biegała, pochodzi z rosyjskich linii i – jak się okazało w zeszłym roku – połączenie jej z synem Marwana było strzałem w dziesiątkę, ponieważ niekwestionowanym liderem rocznika 3-latków, bijącym konie z Francji, okazał się Lindahl’s Anakin. Pełen brat Lindahl’s Avatara nie tylko pokazał dominację, wygrywając Nagrodę Białki, ale też dobrze pobiegł w gonitwie rangi G1 pod Paryżem. Choć miejsce dziesiąte nie robi wrażenia, to jeśli weźmiemy pod uwagę, że ścigał się z najlepszymi 3-latkami na świecie, to strata sześciu długości do płatnego miejsca pokazuje, że koń ten ma potencjał. Lindahl’s Anakin potwierdził to w Nagrodzie Porównawczej (kat. A), zajmując trzecie miejsce.
Kariera: Sam Lindahl’s Avatar biegał w Polsce najpierw w latach 2019-2020 i wygrał Nagrodę Baska na dystansie 2200 m. Powrót w zeszłym roku do ścigania w Warszawie można uznać za udany, ponieważ – pomimo słabszego występu w Traf Warsaw Mile (kat. A) – ogier odnotował dwa zwycięstwa, w tym w Nagrodzie Geparda (I gr., 1800 m), gdzie pokonał naprawdę dobre konie: ZF Gawharat Oman, Al Jassima, Saudię oraz niosącego wysoką wagę Almareda. Strata niecałych dwóch długości w tegorocznej Nagrodzie Skowronka do Haruna RA i trzecie miejsce na mocno elastycznej bieżni, przy wyższej wadze na grzbiecie od rywala o 4 kg, jest pozytywnym wynikiem. W Nagrodzie Bandosa również zaprezentował się dobrze, zajmując piąte miejsce. To, co najlepsze, przyszło w Nagrodzie El Ghazi, gdzie wywalczył zwycięstwo w dobrej stawce, pokonując między innymi Almareda.
Preferowany stan bieżni i dystans: Biegał dobrze na dystansach między 1600-2200 m i wygrywał na bieżniach od 2,9 do 4,4.
Trener, jeździec i waga: Koń jest w treningu Claudii Pawlak, która w duecie ze swoim partnerem życiowym, Konradem Mazurem, wygrała cztery gonitwy szesnastego dnia wyścigowego. Stajnia jest w topowej formie, idealnie przygotowana przed kluczową próbą dla Lindahl’s Avatara.
Prognoza: Obok debiutującego w Polsce Lightning Thundera jest kandydatem do sprawienia niespodzianki.
3. RASMY AL KHALEDIAH (FR) – 7-letni ciemnogniady ogier
hodowczyni: Al Khalediah Stables
właścicielka: Polska AKF Sp. z o.o.
trener: Janusz Kozłowski
jeździec: dż. Aleksander Reznikov 62 kg
wymiary: 160-178-19 cm
Rodowód: Nayef Al Khalidiah – Rajwa Al Khalediah po Tiwaiq
Ojciec Rasmiego Al Khalediah, tak samo jak TH Richie, jest synem ogiera Calin du Loup, a matka jest z polskiej linii. W rodowodzie blisko są takie konie jak Djendel, Grabiec czy Dunajec, a Manganate mamy aż trzy razy. Rajwa Al Khalediah jest córką epokowego Tiwaiqa i pochodzi z linii Nefty. Przedstawicielem tejże jest znany polskiej publiczności Nougatin. Jeden z czołowych francuskich hodowców twierdził, że linia ta niesie potencjał szybkości, a mniej wytrzymałości.
Kariera: Ogier w Polsce wygrał sześć razy i cztery razy był drugi na dwunastu startach. Jego największym krajowym sukcesem było zwycięstwo w Al Khalediah Poland Cup (Listed, 1600 m) oraz pobicie rekordu toru w tamtym wyścigu. Jest największym obieżyświatem z polskich stajni i wygrywał kilka razy za granicą, w tym wyścigi Listed: trzy w Szwecji i jeden we Włoszech. W przeszłości tylko raz biegł na dystansie 2400 m, zajmując drugie miejsce, zaledwie pół długości za Wielkim Dakrisem. W bieżącym sezonie rozpoczął od trzeciego miejsca w Nagrodzie Cometa, gdzie dystans 2000 m bardziej mu odpowiadał.
Preferowany stan bieżni i dystans: Najlepiej biega na 1750-1800 m, ale bardzo groźny i zdolny do wygranej jest na dystansach 1600-2000 m. Potrzebuje szybkiej bieżni, aby pokazać maksimum swoich możliwości.
Trener, jeździec i waga: Janusz Kozłowski znakomicie planuje starty zagraniczne swoim podopiecznym i chyba w oczekiwaniu na odpowiedni wyścig zdecydował się zapisał ogiera na mniej mu odpowiadającym mu dystansie. Trzeba jednak odnotować, że stajnia trenera należy do tych, które są w naprawdę znakomitej dyspozycji. Aleksander Reznikov mam mniej jazd w tym roku i chyba nie jest w optymalnej dyspozycji.
Prognoza: Ma mniejsze szanse na wygraną, ale możemy przyjąć, że przy optymalnym przeprowadzeniu ma szanse na lokaty od trzeciej do piątej.
4. GENSIK (FR) – 6-letni kasztanowaty ogier
hodowca: J. Ruelle
właściciel: Michał Borkowski
trener: Michał Borkowski
jeździec: dż. Anton Turgaev 62 kg
wymiary: 156-170-19 cm
Rodowód: No Risk Al Maury – Genza po Tornado de Syrah
Ojciec pochodzi z najlepszej linii wyścigowej na świecie – Nevadour. Koń ten jest ewenementem, ponieważ ma bardzo blisko geny epokowych koni francuskich, takich jak Saint Laurent, urodzony w 1948 roku. Jego pełna siostra Nacree Al Maury biegała bardzo dobrze i – co ważniejsze – dała z Generalem wspaniałą klacz Lady Princess oraz z Amerem Mister Ginoux. No Risk Al Maury daje konie szybkie, preferujące krótsze dystanse. W Polsce najlepsze konie po tym ogierze to omawiany Gensik, rodzeństwo Salsabil II – Athal Bint Gifara oraz urodzeni w Polsce bracia: Kenjiy i Kito.
Matka jest córką Tornado de Syrah i pochodzi z tej samej linii żeńskiej co Muqatil Al Khaeldiah. To połączenie genetyczne okazało się znakomite, ponieważ pełna siostra Genzy – Ginkga zapoczątkowała bardzo dobrą linię wyścigową w Stanach Zjednoczonych. Jej wnuczka po Burning Sand – RB Kindle była niepokonana w kraju urodzenia, a potem wygrała w Katarze gonitwę G3.
Kariera: Pierwsze lata kariery ogiera zdecydowanie wskazywały, że jest to typowy sprinter, najlepiej czujący się na dystansie 1600 m, czego potwierdzeniem była wygrana na takim dystansie oraz cenne trzecie miejsce w gonitwie rangi Listed – Al Khalediah Poland Cup. Dlatego zwycięstwo w zeszłorocznej Nagrodzie Wielkiego Szlema była zaskoczeniem, szczególnie, że drugi Sharm El Sheik stracił do niego dwanaście długości. Następna wygrana w Nagrodzie Porównawczej ostatecznie zamknęła usta niedowiarkom, w tym piszącemu te słowa, bo ogier tę klasyczną gonitwę wygrał przed Zenhafem, Lindahls Anakinem i Wielkim Dakrisem. Od tej pory trzeba powiedzieć, że jest to jeden z pierwszych koni, które trzeba będzie liczyć w najdłuższych gonitwach. Pierwszy start tegoroczny był wprowadzający w sezon, a szóste miejsce jest zapowiedzią poprawy. Ogier często po takich występach wyraźnie poprawiał.
Preferowany stan bieżni i dystans: Wyniki wskazują jasno, że na początku kariery był milerem, ale zeszłoroczna przemiana zrobiła z niego konia dystansowego, a optymalne wydają się gonitwy rozgrywane na 2400-3000 m.
Trener, jeździec i waga: Michał Borkowski ma znakomity sezon, jest drugi w rankingu trenerów, a jest to między innymi zasługa koni arabskich będących w wysokiej formie. Anton Turgaev miał nieco słabsze wyniki na początku sezonu, ale notuje ostatnio bardzo dobre jazdy. W parze z Gensikiem zanotował fantastyczną końcówkę sezonu, więc trzeba uznać ten duet za niezwykle udany i groźny.
Prognoza: Trener nie jest pewien, czy Gensik jest w optymalnej dyspozycji, ale i tak jest to kolejny kandydat do walki o płatne miejsca.
5. STORM ‘OA’ (NL) – 5-letni kasztanowaty wałach
hodowczyni: R.A.G. Kolk van Meerveld
właścicielka: R.A.G. Kolk van Meerveld
trenerka: Cornelia Fraisl
jeździec: dż. Dastan Sabatbekov 65 kg
wymiary: 162-186-21 cm
Rodowód: TH Richie – Sharima po Dormane
Od strony ojca mamy krew Manganate’a, Nivady, czy wreszczcie ZT Ali Baby, który był ojcem dwóch genialnych pełnych sióstr: Unchainedd Melody i Victorias Secrett (w ZEA klacz znana jako Kahayla i od jej imienia mamy klasyk Dubai Kahayla Classic G1). TH Richie przekazuje kaliber, daje dużo szybkości. Matka Sharima pochodzi z francuskiej linii, której odgałęzienie fantastycznie się rozwinęło w Tiersku, a stamtąd trafiło do Holandii. W Polsce mieliśmy kilka bardzo dobrych koni z tej linii, jak Spiderman Kossack, czy oaksistka Sweet Dream. Wiemy również, że ta córka Dormane’a przekazuje dużo szybkości na dystansach do 2000 m, ponieważ jego półbrat Sjabahar „OA’ był, przez chwilę w 2023 roku, rekordzistą toru na 1800 m.
Kariera: Już jako trzylatek odniósł trzy zwycięstwa, w tym w Nagrodzie Sambora (kat. A), a w Nagrodzie Białki przegrał zaledwie z Oceanem Al Maury. W następnym roku jednak zrewanżował się temu rywalowi i wygrał President Cup Mondial Europe, zostawiając z tyłu także Rasmy’ego Al Khalediah. Ponadto dwa razy zajmował drugie miejsce, raz w najszybszym biegu na Służewcu na dystansie 2000 m – Derby Europy Centralnej i warto podkreślić, że rekord toru ustanowiony przez Bahwana jest w dużej mierze jego zasługą. 28 kwietnia był najlepszy w biegu o Nagrodę Cometa, a my mieliśmy okazję zobaczyć nowe oblicze Storma 'OA’, który spokojnie pogalopował pod koniec stawki przez większość wyścigu, a po wejściu na prostą zademonstrował niesamowity finisz. W Nagrodzie Bandosa mieliśmy idealne powtórzenie taktyki oraz końcowego wyniku, gdzie wszyscy walczą, a Storm ‘OA’ wygrywa i tylko kolejność rywali za jego plecami się zmienia.
Preferowany stan bieżni i dystans: Bardzo szybki, frontowy koń, który najlepiej biega na 1900-2200 m, a tor lekko elastyczny do elastycznego sprzyja mu w pokazaniu siły i szybkości. Ze względu na ojca TH Richie oraz dziadka Dormane’a powinien bez problemu wytrzymać dystans 2400 m.
Trener, jeździec i waga: Cornelia Fraisl udowodniła, że potrafi wygrywać końmi arabskimi czempionat trenerski, a Dastan Sabatbekov doskonale współpracuje z trenerką oraz końmi, które zna z treningów. Stanowią zgrany duet z ogierem, zna zarówno jego słabości, jak i zalety. Ponieważ tych drugich jest więcej, mają szansę na kolejny sukces.
Prognoza: Po pokazie siły oraz trzymania dystansu wydaje, że faworyt może być tylko jeden i jest nim właśnie Storm ‘OA’.
6. SALSABIL II (FR) – wycofany
7. OCEAN AL MAURY (FR) – 5-letni siwy ogier
hodowczyni: R.L. Koch
właściciel: R. Płatek
trener: Maciej Kacprzyk
jeździec: dż. Szczepan Mazur 62 kg
wymiary: 156-180-20 cm
Rodowód: Al Mourtajez – Obe de Ghazal po Tidjani
Ogier Ocean Al Maury ma wybitnego ojca Al Mourtajeza, który był wspaniałym koniem wyścigowym i jest świetnym reproduktorem. Al Mourtajez był królem na dystansie 2000 m i biegał najszybciej w historii, ale dwa razy poniósł porażkę w wyścigu Amir Sword G1 na dystansie 2400 m i wyglądało na to, że jego potomstwo może nie dać rady na dłuższych dystansach. Jednak hodowla nie zawsze podlega prostym prawom i zarówno jego córka Al Doha jak i najlepszy syn Al Ghadeer pokazali się jako wszechstronni wyścigowcy. Al Ghadeer zdobył katarską trójkoronę: Qatar International G1 na 1600 m na torze Goodwood, Qatar Arabian World Cup G1 na 2000 m na torze Longchamp oraz Amir Sword G1 na 2400 m w Doha, stając się przy okazji drugim najwyżej sklasyfikowanym arabem w historii, zaraz za swoim ojcem.
Matka Oceana Al Maury, Obe de Ghazal, pochodzi z najwybitniejszej linii wyścigowej na świecie i jest pełną siostrą ogiera Ala Croixnoire – czempiona w USA oraz klaczy Akie Croix Noire – znakomitej matki. Ta spłodziła z Amerem ogiera Asraa Min Albarq i zwyciężczynię Qatar Arabian World Cup G1 – klacz Areej. Połączenie z Djendelem też okazało się skuteczne, bo jego owocem była Arc de Ciel – zwyciężczyni Amir Sword G1, a jej syn to wielokrotny czempion i gwiazda ostatnich lat – Gazwan. Podsumowując, Ocean Al Maury ma jeden z najlepszych wyścigowych rodowodów w Polsce.
Kariera: Niesamowite wrodzone możliwości i progresująca forma zaowocowały znakomitą karierą, której apogeum było imponujące zwycięstwo w Nagrodzie Europy (G3, 2600 m). Ocean Al Maury odniósł cztery zwycięstwa i dwa razy był blisko trzeci w pozagrupowych wyścigach. Drugim najlepszym występem w jego dotychczasowej karierze była gonitwa o Nagrodę Cometa w 2023 roku, ale w tegorocznej edycji spisał się bardzo słabo, kończąc rywalizację na szóstej pozycji. Został pokonany przez głównych rywali zagranicznej hodowli, a także przez dwóch polskich potomków Mareda Al Sahra, co było już dużą niespodzianką. W Nagrodzie Bandosa był bardzo forsownie przeprowadzony i nie zdołał się obronić przed niezwykle mocnym Stormem ‘OA’, ale ostatecznie był drugi 3 długości za rywalem pokonując trzech innych uczestników tego wyścigu.
Preferowany stan bieżni i dystans: Ocean Al Maury preferuje gonitwy rozgrywane na 2000-2600 m i zyskuje, gdy dystans jest wydłużany. Ogier biegał tylko na szybkich torach, więc musimy założyć, że takie warunki preferuje.
Trener, jeździec i waga: W siodle mamy najlepszego polskiego dżokeja, Szczepana Mazura, który doskonale zna możliwości ogiera i potrafi wykonać perfekcyjnie każdą taktykę, a taka jest niezbędna, aby pokonać głównego rywala. Polski dżokej odniósł sukcesy w zimowym sezonie oraz wygrał gonitwę G1 dla koni czystej krwi arabskiej w Katarze. Jego forma w obecnym krajowym sezonie osiągnęła optimum. Stajnia Macieja Kacprzyka również prezentuje wysoki poziom, co potwierdza trzecie miejsce w rankingu trenerów.
Prognoza: Ocean Al Maury był lepszy od Storma ‘OA’ w zeszłym roku i obecnie jego forma idzie do przodu. Jeśli dodamy do tego kolejne 200 metrów wyścigu, stwarza to szansę dla podopiecznego Macieja Kacprzyka na wyrównany pojedynek, a może nawet pokonanie rywala.
8. LIGHTNING THUNDER (FR) – 5-letni siwy ogier
hodowczyni: K. R. van den Bos
właściciel: R. Płatek
trener: Karin van den Bos (Holandia)
jeździec: dż. Bolot Kalysbek Uulu 62 kg
wymiary: 157-brak-brak cm
Rodowód: Al Mourtajez – Oleya du Loup po Kerbella
Ojciec opisany powyżej.
Matka, Oleya du Loup, jest córką znakomitego Kerbelli i wnuczką epokowego Kesberoya. Startowała przeciętnie, ale była w stanie wygrywać gonitwy niższej kategorii we Francji czy Holandii. Natomiast jako matka stadna przeszła do annałów świata wyścigowego, rodząc dwójkę zwycięzców G1. Samima po Dahess zarobiła ponad 200 tys. euro nagród i wygrała najważniejszą gonitwę dla 4-letnich klaczy, pokonując wielką Djainkę Des Forges (po Kerbella), późniejszą zwyciężczynię Qatar Arabian World Cup G1. Wygrała też Prix Dragon G1 ogrywając samego Al Mourtajeza. Syn po Munjizie – Lightning Bolt wygrał dwie gonitwy najwyższej kategorii i wielokrotnie plasował się na płatnych miejscach.
Kariera: Jeden start zakończony dyskwalifikacją.
Preferowany stan bieżni i dystans: Jak już wiemy, ojciec najlepiej biegał na dystansie 2000 m, jednak jego potomstwo osiąga równie dobre wyniki na dłuższych dystansach i wydaje się preferować lżejsze nawierzchnie.
Trener, jeździec i waga: W ostatnim czasie rzadko mamy okazję gościć trenerów z zagranicy specjalizujących się w koniach arabskich. Karin van den Bos wraca do aktywnego udziału w wyścigach po dłuższej przerwie, ale jest jest uznawana za jedną z czołowych trenerek i ma na swoim koncie sukcesy w gonitwach najwyższej rangi. Bolot Kalysbek Uulu, dosiadający ogiera, mimo młodego wieku jest niezwykle doświadczony i walczy do ostatnich metrów, używając mocnego posyłu. Jechał już na pełnym bracie omawianego ogiera, Power Bolcie i nie może zaliczyć tego startu do udanych. Musi pamiętać, że konie z tej rodziny potrafią dynamicznie wychodzić ze start maszyny.
Prognoza: Jest wielką niewiadomą, ale spełnia idealnie definicję czarnego konia gonitwy.
9. LEX – 5-letni kasztanowaty ogier
hodowca: T. Mikołajczyk
właściciel: T. Mikołajczyk
trener: Sergey Vasyutov
jeździec: dż. Sergey Vasyutov 62 kg
wymiary: 157-175-20 cm
Rodowód: Sartejano – Lillij Ann po Makfoul du Breuil
Ojciec jest synem Dormane’a i wnukiem Kesberoya. Wygrał trzykrotnie gonitwy G3, w tym Nagrodę Europy. Był raz trzeci w G3 w Bordeaux, około jednej długości za Al Mamunem Monlau, oraz trzeci w G2 w Tuluzie, dwie długości za innym synem Munjiza, Josco du Cayrou. Pochodzi z tej samej linii żeńskiej co Storm 'OA’ i oaksistka Sweet Dream. W pierwszym roczniku mieliśmy po nim oaksistkę Prozę, rzetelną Ollalę i oczywiście mawianego derbistę.
Matka, Lillij Ann, ma blisko w rodowodzie Tidjaniego oraz Dormane’a (Lex ma na niego inbred 2×3) i pochodzi z francuskiej linii żeńskiej Cherify. Biegała we Francji, Holandii i Niemczech, gdzie wygrała dwa wyścigi. Najlepszy rezultat to piąte miejsce w gonitwie G2 w Baden Baden.
Kariera: Debiut Lexa nie był zbyt obiecujący, ale w swoim drugim starcie ogier pokonał Wasmiego Al Khalediah oraz Gatsby’ego de Bozouls w bardzo dobrym czasie – 2’19.20 na dystansie 2000 m, prezentując ogromny potencjał. W Nagrodzie Janowa zażarta walka trwała do samego końca o drugie miejsce, ponieważ syn ogiera Sartejano wygrał pewnie o 3 długości i do Derby przystępował jako faworyt. Walka o Błękitną Wstęgę była bardziej zacięta, a Lex zwyciężył o 1,25 długości przed Ben Markiem. W Nagrodzie Europy zajął trzecie miejsce, zdobywając tytuł „black type”, ale do Oceana Al Maury stracił 9,5 długości. Następnie podopieczny Sergeya Vasyutova wygrał Nagrodę Michałowa na dystansie 2800 m, bijąc przy tym rekord toru, który od tamtej pory wynosi 3’16.6. W ostatnim występie sezonu Lex nie dał rady powalczyć z najlepszymi w Nagrodzie Porównawczej i zajął piąte miejsce, tracąc ponad 14 długości do zwycięskiego Gensika.
Preferowany stan bieżni i dystans: Lex radzi sobie znakomicie z dystansem i trudnymi warunkami na torze.
Trener, jeździec i waga: Sergey Vasyutow udowodnił nie raz podczas swojej wieloletniej pracy w Janowie Podlaskim, że potrafi przygotować konia arabskiego do najważniejszych startów jak mało kto. Atutem jest również fakt, że dżokej wykona w 100% dyspozycje trenera, ponieważ sam dosiada Lexa.
Prognoza: Wyraźna strata do Oceana Al Maury w Nagrodzie Europy G3, słabszy występ w Nagrodzie Porównawczej oraz fakt, że koń debiutuje w tym roku, sprawiają, że Lex ma niewielkie szanse na walkę o czołowe miejsca.
Przewidywana kolejność: Storm ‘OA’ (5) – Ocean Al Maury (7) –Wielki Dakris (1) – Gensik (4)
Michał Kurach
Na zdjęciu tytułowym Storm 'OA’ wygrywa Nagrodę Cometa