Losy White Abarrio to jest jedna z tych niesamowitych historii, które rozbudzają wyobraźnię kibiców wyścigów konnych na całym świecie i mogłyby być inspiracją do scenariusza filmu z Hollywood. To spełnienie w wersji wyścigowej odwiecznego amerykańskiego snu, mitu – od pucybuta do milionera. Syn nisko cenionego ogiera Race Day i matki, która nie wygrała gonitwy, został jako roczniak sprzedany za ledwie 7500 dolarów. Jako dwulatek na kolejnej aukcji kosztował już 40 tys. dol. Dziś to jeden z najlepszych koni wyścigowych na świecie, jest warty fortunę, a po zapierającym dech w piersiach zwycięstwie w sobotę na Florydzie w Pegasus World Cup G1 (dirt, 1800 m, pula nagród 3 mln dol.) jego suma wygranych wynosi już ponad 6,8 miliona dolarów. Jeśli wystartuje 22 lutego w najwyżej dotowanej gonitwie świata Saudi Cup i wygra (jest faworytem, 2:1), to na konto jego właścicieli wpłynie 10 mln dol. Jest to możliwe, bo w sobotę ten dziarski sześciolatek, jak koń innej klasy, aż o ponad 6 długości wyprzedził nową nadzieję Ameryki, ogiera Locked, a zwycięzca Kentucky Derby Mystik Dan stracił do niego ponad 20 długości. To cudowne wskrzeszenie siwego White Abarrio, który po zwycięstwie w Breeders’ Cup Classic 2023 przeżywał regres formy, ale odżył po powrocie do swojego pierwszego trenera. Saffie A Joseph Jr popłakał się ze szczęścia, wygrana na Gulfstream Park jest dla niego furtką do grona czołowych trenerów w USA i powrotem z zaświatów po dyskwalifikacji w szokujących okolicznościach, zwłaszcza, że trzecie miejsce zajął jego podopieczny Skippylongstocking. Dżokej Irad Ortiz Jr upolował hat-tricka. Wcześniej triumfował w Pegasus World Cup na Mucho Gusto (2020) i Life Is Good (2022).
White Abarrio wcale nie był faworytem Pegasus World Cup 2025, a jedynie drugą grą z kursem 14:5, bo wygrana w Breeders’ Cup Classic trochę zatarła się już w pamięci kibiców, bardziej pamiętali jego późniejsze niepowodzenia i pierwsza iskierka nadziei po zmianie trenera, to było jeszcze za mało, aby w pełni odzyskać kredyt zaufania. Faworytem (9:5) gracze zrobili czteroletniego ogiera Locked (Gun Runner – Luna Rosa po Malibu Moon), trenowanego przez utytułowanego Todda Pletchera (pod jego wodzą triumfował w PWC w 2023 roku Life Is Good). Jechał na nim utytułowany John Velazquez.
Syn ogiera Gun Runner, triumfatora Pegasus World Cup 2018, Locked biegał wcześniej tylko 6 razy (czterokrotnie zwyciężał), niedawno efektownie wrócił po ponad rocznej przerwie spowodowanej kontuzją i ma szansę stać się nową wyścigową gwiazdą Stanów Zjednoczonych, ale w sobotę na pewno jeszcze nie tą najjaśniej świecącą.
Wyhodowany przez Rosę Colasanti – Locked jako źrebak został sprzedany na aukcji w Keeneland za niebagatelną kwotę 425 tysięcy dolarów. Już jako dwulatek należał do czołówki, wygrywając Breeders’ Futurity G1 i zajmując trzecie miejsce Breeders’ Cup Juvenile G1. Dosiadał go wówczas Jose Ortiz. Jednak od listopada 2023 roku do 7 grudnia 2024 nie startował z powodu urazu. Powrót był udany, w roli faworyta wygrał pod Velzquezem o 1,5 długości przed Mullikinem Cigar Mile Stakes G2 na 1600 m i otrzymał za ten występ najwyższy rating w karierze – 121 funtów.
Locked jest synem ogiera Gun Runner (Candy Ride – Quiet Giant po Giants Causeway), który wygrał Pegasus World Cup 2018, dotowany wówczas aż na 16 milionów dolarów. Gun Runner to jeden z najlepszych koni wyścigowych na świecie w XXI wieku. Na 19 startów wygrał 12 wyścigów (w tym sześć rangi G1) i ponad 15 milionów dolarów. W 2017 roku zwyciężył w Breeders’ Cup Classic, był też drugi w Dubai World Cup, a rok wcześniej trzeci w Kentucky Derby.
W 2018 roku zaczynał karierę reproduktora w Three Chimneys Farm w Kentucky z ceną stanówki 70 tysięcy dolarów, a w 2024 roku urosła ona do 250 tysięcy i na takim poziomie utrzymała się również w tym sezonie. Gun Runner dał już kilka znakomitych koni, takich jak Sierra Leone (zwycięzca Breeders’ Cup Classic 2024, drugi w Kentucky Derby o nos za Mystik Danem), Vahva, Taiba, Guanite, czy Cyberknife.
W dniach poprzedzających wyścig faworytem Pegasus World Cup Invitational 2025 był trenowany od niedawna ponownie przez Saffiego Josepha Juniora (wcześniej był pod opieką Richarda Dutrowa) sześcioletni White Abarrio, którego dżokejem jest Irad Ortiz Junior. White Abbario w swojej bogatej karierze wygrał już między innymi Florida Derby 2022 i Breeders’ Cup Classic 2023. Jednym z jego współwłaścicieli jest teraz książę Faisal bin Khalid Al Saud, z królewskiej rodziny bogaczy z Arabii Saudyjskiej.
Siwy White Abarrio (Race Day – Catching Diamonds po Into Mischief) to trochę taki Kopciuszek, który długo wspinał się na szczyt. Nie imponował pochodzeniem i jako roczniak został sprzedany za zaledwie 7500 dolarów. Kilka miesięcy później został odsprzedany za 40 tys. dol. Jako dwulatek był niezły, wygrał dwie gonitwy i był trzeci w Kentucky Jockey Club Stakes G2, ale do ścisłego topu rocznika nie należał. Był wówczas trenowany przez Saffiego Josepha Juniora. Teraz jednak ma już na 20 startów 9 zwycięstw i na koncie prawie 7 milionów dolarów.
Błysnął w kwietniu 2022 roku jako trzylatek, wygrywając Florida Derby G1, co dało mu przepustkę do kultowego wyścigu Kentucky Derby G1, ale tam na grząskiej bieżni sromotnie poległ, zajmując szesnaste miejsce na 20 koni, aż 20 długości za zwycięskim ogierem Rich Strike. Później szło mu w kratkę, przeważnie miał pod górkę. W Pegasus World Cup 2023 był dopiero ósmy, ale miał fantastyczną drugą połowę 2023 roku, gdy został przeniesiony do trenera Richarda Dutrowa. Przeniesiony z konieczności, bo Saffie Joseph Jr otrzymał zakaz ścigania się na torze Churchill Downs i w Nowym Jorku po tym, jak dwa z jego koni zmarły nagle w odstępie 48 godzin podczas wyścigów poprzedzających Kentucky Derby w 2023 roku.
Zakaz wstępu na te tory miał również rekordzista pod względem liczby zwycięstw w Pegasus World Cup (trzy triumfy) – Bob Baffert, po tym jak w 2021 roku Medina Spirit wygrał w jego treningu Kentucky Derby, ale został zdyskwalifikowany, gdy wykryto w jego organizmie niedozwoloną substancję – betametazon i to była już kolejna wpadka dopingowa kontrowersyjnego szkoleniowca. Zwycięstwo w Kentucky Derby 2021 przypadło Mandalounowi, a Baffert miał zawieszoną od połowy lutego 2022 na 90 dni licencję trenerską i w poprzednich dwóch latach w tej słynnej gonitwie konie nie mogły oficjalnie na niego biegać. Dostał też dwuletni zakaz wstępu na tor Churchill Downs.
Właściciele White Abarrio chcieli wystawić go w Belmont, więc na nowego trenera wybrali Richarda Dutrowa z Nowego Jorku. Pierwszym pozytywnym sygnałem było trzecie miejsce w Metropolitan Handicap G1 na 1600 m, w którym uległ o 3,5 długości ogierowi Cody’s Wish, wybranemu Koniem Roku 2023 w USA. W sierpniu wziął łatwo, o ponad 6 długości, Whitney Stakes G1 na 1800 m, deklasując Cody’s Wisha. Kropkę nad „i” podopieczny wówczas Richarda Dutrowa postawił 4 listopada, wygrywając (w roli faworyta, 13:5) pod Iradem Ortizem jr Breeders’ Cup Classic G1 na 2000 metrów.
Kolejne dwa starty w 2024 roku miał jednak bardzo nieudane. W lutym zajął dopiero dziesiąte miejsce w Saudi Cup, przegrywając aż o 15 długości z Senor Buscadorem, którego wyraźnie pokonał w Breeders’ Cup Classic. W czerwcu był piąty w Metropolitan Handicap G1, ale aż 10,5 długości za National Treasure. Po tym wyścigu wrócił do starego trenera i miał półroczną przerwę w startach. W swoim ostatnim występie przed startem na Florydzie, 28 grudnia na Gulfstream Park, już w treningu Saffiego Josepha Juniora, był drugi w Mr Prospector Stakes G3 na 1400 m. Przegrał ponad długość z wyhodowanym w Chile Mufasą. Można powiedzieć, że był to galop przed Pegasus World Cup, ale nie zapowiadał on aż takiego wybuchu formy.
Ojciec White Abarrio – Race Day wygrywał tylko na poziomie G2 i nie jest drogim (cena stanówki 7500 dolarów w 2020 roku) i modnym ogierem, mimo że rodowód ma znakomity. Jest bowiem synem wybitnego w hodowli Tapita (ojciec wybitnego ogiera Flightline), a pochodzi z najlepszej chyba amerykańskiej rodziny żeńskiej 1-x, wywodzącej się od klaczy La Troienne (z niej jest też znakomita Moonu ze stajni Westminster). Poza White Abarrio Race Day nie dał żadnego konia z amerykańskiej czołówki, tylko jeszcze jeden przekroczył rating 100 funtów. Matka White Abarrio nie wygrała wyścigu na torze i w hodowli też poza nim nie błysnęła. White Abarrio jest swego rodzaju ewenementem.
Jak to zwykle w Stanach Zjednoczonych w ważnych wyścigach, tempo gonitwy od startu było bardzo mocne, kilka koni próbowało zająć jak najwyższą pozycję, tylko John Velzaquez spokojnie ustawił Lockeda pod koniec dwunastokonnej stawki. Ostatecznie na prowadzenie wysunął się drugi z siwków – Saudi Crown, na którym jechał Florent Geroux i nie oddawał pola aż do początku finiszowej prostej. White Abarrio galopował na 4-5 pozycji, ale z wielką swobodą, widać było, że ma ogromną chęć do ścigania się, szedł „cały w ręku”, Irad Ortiz po prostu dawał mu się cieszyć tym biegiem.
Trenowany przez Brada Coxa (w 2021 roku przygotował do wygranej w Pegasus World Cup – Knicks Go) pięcioletni Saudi Crown (Always Dreaming – New Narration po Tapit) był dość mocno liczony (trzecia gra z kursem 4:1), więc rywale nie mogli go zlekceważyć i odpuścić, White Abarrio sukcesywnie przesuwał się coraz bliżej niego. Locked nadal był z tyłu, przed nim triumfator Kentucky Derby Mystik Dan, a za Saudi Crownem podążał zwycięzca Santa Anita Derby – Stronghold (jechał na nim włoski dżokej Antonio Fresu, który w 2015 roku wygrał Wielką Warszawską na klaczy Greek Sphere). Na Mixto próbował walczyć z faworytami Lanfranco Dettori.
W połowie ostatniego zakrętu nadal prowadził Saudi Crown, Mystik Dan wyraźnie miał dość, był już posyłany i zaczął odpadać od czołówki, podobnie jak Stronghold. Tymczasem White Abarrio, niczym srebrna strzała dużym kołem, sam z siebie, nieponaglany specjalnie przez dżokeja, lekko mknął do przodu, wyprzedzając kolejnych rywali. W tym momencie to był wyścig dwóch siwków, które na początku prostej na kilka długości odskoczyły pozostałym koniom. Z tym, że Saudi Crown gasł w oczach, a White Abarrio dopiero się rozpędzał. Gdy Ortiz dał mu sygnał do szturmu, zaczął go lekko posyłać, zwycięzca Breeders’ Cup Classic łatwo minął rywala i prezentując piękną akcję, efektownie wyciągając się, jakby chciał pokazać, że urodził się, aby biegać i niezagrożony galopował po zwycięstwo.
To był teatr jednego aktora. Wygrał ostatecznie o ponad 6 długości, jak koń innej klasy i innej rasy. Jak przybysz z trochę innej wyścigowej planety. To był jego najlepszy bieg w karierze, lepszy niż w Breeders’ Cup Classic, pod wodzą nowego trenera nie tylko odżył, ale osiągnął życiową formę. Faworyt Locked w połowie prostej rozpoczął spóźniony finisz i tuż przed celownikiem wyszedł na drugie miejsce, wyprzedzając o szyję Skippylongstockinga, którego także trenuje Saffie Joseph Jr. Irad Ortiz wygrał Pegasus World Cup po raz trzeci. Żaden inny dżokej nie zwyciężył więcej niż raz. Czwarty był Mixto pod Dettorim, a piąty kończył zmęczony prowadzeniem w dystansie Saudi Crown.
Czas gonitwy na 1800 metrów niezły – 1 min 48,05 s. To ponad sekundę gorzej od rekordowego osiągnięcia Arrogate’a w inauguracyjnym Pegasus World Cup (1 min 46,83 s), ale tor piaskowy był dość miękki, niezbyt nośny. Przed rokiem National Treasure wygrał w dużo słabszym czasie 1 min 50,51 s. White Abarrio odrodził się niczym Feniks z popiołów – symbolizujący odrodzenie, nieśmiertelność i czystość królewski ptak z mitologii greckiej o niewiarygodnej sile i mocy, który po każdej swojej śmierci, sam siebie spala, a następnie odnawia swoje życie z popiołów uzyskanych z własnego ciała.
Dopiero dziesiąte miejsce zajął Stronghold (36:5), niewiele lepiej wypadł Mystik Dan (123:10), który kończył dziewiąty, ponad 20 długości za White Abarrio. To była kolejna klęska zwycięzcy Kentucky Derby 2024. Mystik Dan nie dał rady zdobyć potrójnej korony, po tym jak zajął drugie miejsce w Preakness Stakes, przegrywając o ponad dwie długości z Seize The Greyem. W Belmont Stakes Mystik Dan miał okazję do rewanżu, ale zajął dopiero ósme miejsce, aż 16 długości za zwycięskim Dornochem. Był to także rewanż za dramatyczną rozgrywkę w Kentucky Derby, gdy Mystik Dan ograł o nos przepychającego się niczym w rugby Sierra Leone, który w ten sposób pozbawił zwycięstwa japońskiego Forever Young, derbistę z Rijadu i Dubaju.
W Belmont Stakes Sierra Leone był trzeci, a Seize The Grey siódmy. Po Belmont Stakes Mystik Dan (Goldencents – Ma’am po Colonel John), którego trenerem jest Kenneth McPeek, wyszedł do startu tylko raz, 26 grudnia w Malibu Stakes G1 na torze Santa Anita, ale był to nieudany występ. Zajął pod swoim stałym jeźdźcem Brianem Josephem Hernandezem ostatnie, szóste miejsce, tracąc do zwycięskiego Raging Torrent ponad 11 długości.
Wracający z przytupem po banicji do wielkich wyścigów trener Saffie Joseph Jr po wyścigu zalał się rzewnymi łzami szczęścia i powiedział: – White Abarrio dzisiaj był spektakularny. Jestem mu po prostu wdzięczny. Musiał się przełamać po kryzysie. Nie prezentował pełni swoich możliwości w kilku ostatnich gonitwach, ale ciągle wierzyłem w jego przełamanie. I udało mu się zrobić wymarzony wyścig. Kiedy już wyszedł na prostą, wiedziałem, że jest poza zasięgiem rywali. To był jego najlepszy występ w karierze. Wszystko dzisiaj się zgadzało.
Po tym błyskotliwym zwycięstwie na Florydzie White Abarrio stał się faworytem zaplanowanej na 22 lutego najwyżej dotowanej gonitwy świata Saudi Cup (pula nagród 20 milionów dolarów) z kursem około 2:1. W dalszej kolejności są liczone: Forever Young (5:2), Sierra Leone (3:1), Fierceness (5:1), Laurel River (6:1), Romantic Warrior (8:1) i Locked (10:1).
Ojciec White Abarrio nie miał wielkiej kariery i jest mało znaczący w amerykańskiej hodowli (cena stanówki 7500 dolarów), matka biegała trzy razy bez wygranej. Jednak babka siwka Grand Breeze (po Grand Slam) była niezła w hodowli. Urodziła ogiera Cool Cowboy, który wygrywał w Dubaju na poziomie G3 i zarobił prawie milion dolarów, później został sprzedany na reproduktora do Rosji. Osiem wyścigów wygrał jej syn Nice Work.
White Abarrio pochodzi z jednej z najlepszych rodzin na świecie 9-e, ale z takiej bocznej odnogi, z której nie było w ostatnich latach tak spektakularnych koni jak wybitny reproduktor Dubawi, Lomitas, Dalakhani, angielski derbista 2024 City of Troy, czy w Polsce trójkoronowany Bush Brave, czempion dwulatków Prince of Ecosse albo Patronus, ostatni zwycięzca Derby na Służewcu i Wielkiej Warszawskiej krajowej hodowli.
Najlepsze konie z rodziny 9-e (klaczy Maid of Masham):
Na świecie: Cyllene, Fair Play (Flittergold), Lomitas (Lagunas, Longa, Lirung, Lavirco, Laveron, La Blue), Dalakhani (Daylami, Crepellana), Dubawi (High-Rise, Zomardah, Virginia Waters), Galcador (Galgala), Reams of Verse (Elmaamul), Zamindar, Zafonic, In the Wings (High Hawk), Sharpo, Primo Dominie, Harlekin, Together Forever, Forever Together, City of Troy, Lord Shanakill, Haafhd (Munir, Al Bahathri, My Sweet Baby, Military Attack), Chevalier, Lahib, Arbar (Asmena, Caracalla), Marsyas, Pistolet Bleu (Pampa Bella), Goya II, Alexandros, Lord of England, Bateau, Wonder Lady Anne L, Willamette, Snow Chief, Tyrone, Olwyn, Solitude, Philius, Talgo (Fidalgo), Oscar Schindler (Northern Treasure, Paris Royal), Corrida (Coaraze), Friar Rock, Ryan, Pastorius.
W Polsce: Bush Brave, Prince of Ecosse (Patronus, Princess Dancer, Princess Nana, Princess of Leone, Pillar, Paradise), Dobrawa (Driada, Dolores, Desna, Dniepr, Dersław, Dorwid, Durand, Doloreska, Dżangara, Dongo, Dermot), Alhijaz, Faust, Magnat, Starowin (Starka).
Link do wyniku Pegasus World Cup 2025:
Full Result 10.40 Gulfstream Park (USA) | 25 January 2025 | Racing Post
Film z wyścigu:
2025 Pegasus World Cup Invitational (FULL RACE) | NBC Sports
Robert Zieliński
Na zdjęciu tytułowym White Abarrio wygrywa Pegasus World Cup 2025. Fot. Gulfstream Park