Zapraszamy do analizy sylwetek koni startujących na Torze Służewiec w Nagrodzie Kabareta, niedzielnym międzynarodowym wyścigu dla 4-letnich koni czystej krwi arabskiej (2 czerwca, godz. 17.30, dystans 2000 m, gonitwa 6).
1. AISHA AL SHAHANIA (FR) – 4-letnia kasztanowata klacz
hodowca: Al Shahania Stud
właściciel: Haifi Ali Alhaifi
trener: Andrzej Laskowski
jeździec: dż. Dastan Sabatbekov 54 kg
wymiary: 156-180-19,5 cm
Rodowód: Assy – Eyana po Madjani
Ojciec jest synem Amera i klaczy Margouia po Tidjani, która dała jeszcze znakomitą klacz Mon’nię. Assy i jego pełna siostra wygrały Amir Sword G1 2400 m, tak samo jak blisko z nimi spokrewnione Ebraz i Mared Al Sahra. Z polskimi klaczami Assy nie sprawdził się tak dobrze jak Mared Al Sahra, ale dał absolutnie genialnego Han Rastabana oraz francuskiego derbistę – Samllę. Matka biegała słabo i jest córką Madjaniego, który nie sprostał roli następcy swojego ojca – Tidjaniego. Matka to pełna siostra Dormane’a oraz matki Assy’ego, więc klacz jest silnie inbredowana. Ma w sobie bardzo duży potencjał genetyczny.
Kariera: Klacz pod koniec sezonu zwróciła na siebie uwagę kibiców dwoma występami tydzień po tygodniu oraz miejscami: najpierw drugim, a potem pierwszym. Szczególnie mógł się podobać jej występ w Nagrodzie Koheilana I, kiedy wygrała łatwo, a w pokonanym polu zostawiła ciekawe rodowodowo konie, w tym pełnego brata Darego Al Khalediaha – Azzama Al Khalediah. Miesiąc później była jedną z faworytek w Nagrodzie Baska, ale zawiodła i była dopiero piąta, daleko za zwycięzcą. Mogła być lekko zmęczona ostrym wejściem w sezon. W pierwszym tegorocznym starcie w Memoriale Stanisława Sałagaja uległa wyraźnie Bad Guyowi Pompadourowi, ale w walce o drugie miejsce było bardzo krótko. Ostatecznie klacz była czwarta, ale wejście w sezon trzeba uznać za przyzwoite.
Preferowany stan bieżni i dystans: Klacz błyszczy szczególnie na szybkich torach i wyraźnie straciła swoje atuty na torze mocno elastycznym.
Trener, jeździec i waga: Trener Andrzej Laskowski ma fantastyczne doświadczenia z synem Assiego, Han Rastabanem. Trener nie ma dużo koni, ale już dwa razy wygrał Derby arabskie oraz Oaks, więc wie, jak pracować z końmi tej rasy, ale ten sezon przyniósł na razie jedno zwycięstwo. W siodle fantastyczny jeździec – Dastan Sabatbekov, który ma ambicje znów zostać czempionem. Klacz jest w grupie czterech koni biegnących z ulgą wagi.
Prognoza: Na początku swojej kariery, Aisha Al Shahania pokazała możliwości, które mogłyby stanowić realne wyzwanie dla pozostałych koni. Jednakże, wydaje się, że nie poszła wystarczająco mocno do przodu. Mimo to, płatne miejsce jest jak najbardziej w jej zasięgu.
2. MUHIMIN MUSCAT (FR) – 4-letni siwy ogier
hodowca: Muscat Stud d.o.o
właściciel: Muscat Stud
trener: Michał Borkowski
jeździec: dż. Sanzhar Abaev 56 kg
wymiary: 155-172-18.5 cm
Rodowód: Raddad – Uriell de Carrere po Njewman
Ojciec Muhimina Muscat biegał przeciętnie w porównaniu ze swoimi pełnymi braćmi, a są nimi wielokrotni zwycięzcy gonitw G1: Majd Al Arab i Tayf. Sam Raddad ma black type po wygraniu gonitwy G2 w Katarze. Ma znakomity rodowód. Jest synem Amera, a matka Djelmila jest po Manganate i urodzona przez wybitną Cherifę.
Uriella de Carrere biegała trzy razy we Francji i nie zajęła płatnego miejsca. Jej potomstwo nie zawojowało również torów, ale córka No Riska Al Maury zajęła trzy płatne miejsca. W Polsce biegały Zamana Muscat, który zwyciężył raz i był dwa razy drugi. Najlepsza była Maeali Muscat, która w wieku trzech lat wygrała dwie gonitwy oraz była trzecia w Nagrodzie Europejczyka ogrywając dobrego Al Jassima i przegrywając krótko z liderką rocznika Love Awam oraz Suny Du Loup (tegoroczny zwycięzca G1 w ZEA). Uriell de Carrere jest córką Njewmana, po którym był również Tefkir, zwycięzca Nagrody Europy. Pochodzi jak wiele koni we Francji od klaczy Nevada II.
Kariera: Muhimin Muscat zawodził swojego trenera w zeszłym roku i nie zdołał wygrać. Przez zimę wyraźnie się zmienił na korzyść i w pierwszym swoim tegorocznym starcie wygrał w dobrym czasie na 1600 m.
Preferowany stan bieżni i dystans: Trudno ocenić, ale zeszłym roku w biegu na 2000 m przegrał z Bad Guyem Pompadour szesnaście długości.
Trener, jeździec i waga: Michał Borkowski przygotował wysoką formę swoich koni arabskich do startów. Dobrze pokazują się zarówno konie starsze jak i trzyletnie, a klacz Al Balqa’a wygrała swój debiut. Sanzhar Abaev, dosiadający ogiera, mimo krótkiej kariery w Polsce, jest obecnie markowym nazwiskiem. W tym roku ma również bardzo dobrą formę i walczy o każde zwycięstwo.
Prognoza: Muhimin Muscat ma szansę poprawić swoją formę w drugim starcie, ale i tak ma małe szanse stawić skutecznie czoła faworytom tej gonitwy. Niższe płatne miejsce jest jak najbardziej realne.
3. MEYDAN P KOSSACK (FR) – 4-letni kasztanowaty ogier
hodowcy: S.N.C. Le Pachot & The Kossack Stud
właściciel: T. Pastuszka
trener: Tomasz Pastuszka
jeździec: dż. Stefano Mura 60 kg
wymiary: nie mierzony
Rodowód: Murhib – Maringa po Niumarket
Ojcem Murhiba jest Amer – najlepszy reproduktor w historii koni czystej krwi arabskiej, który dołożył dużo szybkości tej rasie. Matka Kachia okazała się wspaniałą klaczą stadną i dała jeszcze dwóch pełnych braci, biegających na najwyższym poziomie, a najlepszym z nich był ogier Damis. Babka Ortie po Djelfor niesie krew polskiego Badr Bedura i dała z Dormanem znakomitego Dorana, multiczempiona w USA. Sam Murhib był koniem black type z wygraną gonitwą Qatar International Derby G2. W Polsce mieliśmy znakomite konie po Murhibie: oaksistkę Sweet Dream oraz Top Medinę, Purhiba, Speciala OA, Twilight, Gusę, Monmurhiba Kossacka (pełen brat omawianego konia).
Matka pochodzi z polskiej linii Mammony i ma w sobie krew Marwana oraz Nuits St Goergesa (dziadek Nougatina po kądzieli). Z Murhibem dała jeszcze trójkę rodzeństwa, z których najlepszy był wspominany powyżej ogier.
Kariera: W pierwszym starcie, Meydan P Kossack był czwarty i wyraźnie uległ Bad Guyowi Pompadourowi, ale potem wygrał trzy razy w Nagrodzie Sambora kat. A, zrewanżował się podopiecznemu Macieja Kacprzyka, pokonując go o ponad dwie długości. Łącznie wygrał trzy razy, w tym Nagrodę Amuratha kat. B.
Preferowany stan bieżni i dystans: Dwa triumfy na dystansie 2000 i 2200 m pokazują, że dystans tej gonitwy nie powinien stanowić dla niego problemu.
Trener, jeździec i waga: Tomasz Pastuszka trenuje raczej przeciętne konie, ale Meydan P Kossack jest brylantem i skarbem trenera, który jest jego właścicielem. Jest jednym z trzech koni, który poniesie najwyższą wagę 60 kg.
Prognoza: Nie znamy tegorocznej formy Meydana P Kossacka, podobnie jak Lindhals Anakina i debiutującego w Polsce Nimroda, ale trzymając się zeszłorocznej hierarchii, musi być w rozgrywce i walczyć o płatne lokaty.
4. BAD GUY POMPOADOUR (FR) – 4-letni kasztanowaty ogier
hodowca: Institut Francais du Cheval et de L’Equitation
właściciel: E Vita Stud
trener Maciej Kacprzyk
jeździec: dż. Szczepan Mazur 60 kg
wymiary: 153-173-18,5 cm 
Rodowód: No Risk Al Maury – Berenice Royale po Dormane
Ojciec pochodzi z najlepszej linii wyścigowej na świecie – Nevadour. Koń ten jest ewenementem, ponieważ ma bardzo blisko geny epokowych koni francuskich, jak Saint Laurent urodzony w 1948 roku. Jego pełna siostra Nacree Al Maury biegała bardzo dobrze i co ważniejsze dała z Generalem wspaniałą klacz Lady Princess oraz z Amerem Mister Ginoux. No Risk Al Maury daje konie szybkie i preferujące krótsze dystanse.
Matka jest córką Dormane’a i pochodzi z jednej z dwóch najlepszych linii z Pompadour. Dahor de Brugere, Amyr Du Soleil czy ostatnio Sahab, to zwycięzcy gonitw G1 z ostatnich lat z tej rodziny. Sama Berenice Royale nie biegała i nie błysnęła jako matka. Na siedem sztuk potomstwa, troje wyszło do startu, a dwoje zajęło płatne miejsca. Najlepszy okazał się syn Munjiza (po Kesberoy), więc koń o podobnych genach jak Bad Guy Pompadour.
Kariera: Od początku zeszłego sezonu, ten ogier był w czołówce swojego rocznika i ma za sobą pięć biegów oraz największe doświadczenie w dystansie, ponieważ biegał na 2000 i 2200 m. Na szybkim torze w Nagrodzie Białki uległ Sarieeh Alfalah prawie dwie długości, ale teraz różnica w wadze będzie o 1,5 kg mniejsza na korzyść ogiera. W Nagrodzie Baska łatwo ograł Fragnara o 2½ długości, a reszta konkurencji była daleko z tyłu. Był to duży popis siły, ale na wiosnę ogier dał jeszcze większy. Wygrał bardzo łatwo i w rewelacyjnym czasie 2’16,5” na 2000 m, Memoriał Stanisława Sałagaja.
Preferowany stan bieżni i dystans: 2000 m jest idealne, a przez zimę się wzmocnił i teraz szybkie biegi na lekkiej nawierzchni są również jego atutem.
Trener, jeździec i waga: Maciej Kacprzyk ma konie w wyśmienitej formie i jest w czołówce rankingu trenerów. W siodle czempion Szczepan Mazur, który w sobotę jeździł jak natchniony.
Prognoza: Ogier zrobił duży postęp między sezonami i ma znów szansę w tym wyścigu na wygraną. Przegrał jednak z Meydanem P Kossakiem w najważniejszym biegu dla trzyletnich konie, ale ten debiutuje w tym roku, więc Bad Guy wydaje się mieć większe szanse.
5. MACH DE SAULARIE (FR)– 4-letni kasztanowaty ogier
hodowca: EARL La Saularie & E.Buttigieg
właściciel: E. Zahariev
trener: Emilian Zahariev
jeździec: dż. Kamil Grzybowski 56 kg
wymiary: 157-179-20 cm
Rodowód: Al Mamun Monlau – Malika de Saularie po Dormane
Al Mamun Monlau dał się poznać w Polsce jako ojciec bardzo rzetelnych koni, jak zwycięzca Nagrody Skowronka sprzed roku – Apollo del Sol. Syn Munjiza wygrał Dubai Kahayla Classic (G1, 2000 m) i zaznaczył też swoje miejsce na mapie reproduktorów we Francji. Konie po Al Mamun Monlau w polskim treningu rozwijały się jako czterolatki, a nawet później. Matka Mach de Saularie nie biegała, ale jest córką Dormane i pochodzi z bardzo dobrej linii żeńskiej. Jednak to konkretne odgałęzienie nie dało dobrze biegającego konia we Francji, więc rodowód trzeba ocenić jako dobry z potencjałem.
Kariera: Na papierze mamy dwie wygrane, co może imponować, ale odbyło się to w raczej w przeciętnych stawkach. Na koniec sezonu Mach de Saularie nie dał rady zająć płatnego miejsca w Nagrodzie Baska, choć był w grupie koni walczących o miejsca od drugiego do szóstego, a odległości między końmi zamknęły się w okolicach dwóch. Zajął drugie miejsce w tegorocznej Nagrodzie Skowronka.
Preferowany stan bieżni i dystans: Wydaje się, że listopadowe warunki oraz dystans 2200 m mniej mu odpowiadały. Najlepiej zaprezentował się na szybkiej bieżni i dystansie 1600 m i w tym roku w Nagrodzie Skowronka na 2000 m.
Trener, jeździec i waga: Podobnie jak trzy inne konie ma ulgę wagi, a pojedzie na nim Kamil Grzybowski, który – kiedy jest w formie – potrafi wyciągnąć maksimum z dosiadanego konia. Emil Zahariev w ostatnich latach pokazał się szczególnie jako trener Emiliano Zapaty, co zaowocowało przyciągnięciem do stajni dużej grupy koni własności Millennium Stud. Udana kariera Got de Lagarde pokazuje, że trener również dobrze rozumie konie arabskie.
Prognoza: Wygrana jest poza jego zasięgiem. Powalczy o miejsce piąte.
6. NIMROD (IT)– 4-letni siwy ogier
hodowca: M. Giagnori
właścicielka: J. Vasyutova
trener: Sergey Vasyutov
jeździec: dż. Sergey Vasyutov 56 kg
wymiary: nie mierzony
Rodowód: Al Tair – Quesada po Filindeu
Ojciec jest synem Amera i pochodzi z bardzo ciekawej, choć trochę niedocenianej, francuskiej linii żeńskiej, wywodzącej się z państwowej stadniny w Pompadour. W ostatnich latach ta linia dała kilku naprawdę wybitnych przedstawicieli, którzy wygrywali gonitwy na poziomie G1, takich jak: Tabarak, Akoya, Harran ASF oraz Aziz ASF. W Polsce dobrze z tej rodziny biegał Apollo del Sol. Sam Al Tair ma za sobą udaną karierę wyścigową, z wygranymi gonitwami G1 włącznie, a w 2014 roku został uznany przez IFAHR za konia roku z ratingiem 124. Co zaskakujące, jest mało używany w hodowli, ale dał czterech zwycięzców we Francji.
Matka wywodzi się z francuskich linii wyścigowych, które trafiły do włoskiej hodowli. Jej matka jest córką ciekawego Veinarda Al Maury, a jej ojciec, Filindeu, jest wnukiem polskiego Elaborata. We Włoszech biegał pełen brat Nimroda i wygrał cztery gonitwy.
Kariera: Biegał raz we Włoszech, ale bez sukcesu, a następnie dwa razy we Francji, gdzie zajął odpowiednio siódme i szóste miejsce. Szczególnie interesujący wydaje się jego drugi start w karierze, kiedy to biegł w gonitwie z Fifre Al Maury, tracąc do niego około dwóch długości.
Preferowany stan bieżni i dystans: Dobrze radził sobie właśnie na dystansie 2000 m.
Trener, jeździec i waga: Sergey Vasyutov po wielu latach pracy z sukcesami dla państwowej stadniny w Janowie Podlaskiej zaczął trenować konie na Służewcu. Ma mało stawkę koni, ale już w przeszłości, że jest znakomitym specjalistą w przygotowaniu konia arabskich. On także w siodle, więc może być pewien na 100%, że dżokej wykona dyspozycje trenera.
Prognoza: W jednym z biegów we Francji, skończył dwie długości za Fifre Al Maury, który przebojem wdarł się do czołówki rocznika w Polsce, więc jego szanse na bycie w rozgrywce trzeba ocenić jako duże. Nimrod jest czarnym koniem gonitwy z realnymi szansami na miejsce trzecie.
7. LINDAHLS ANAKIN (DK) – 4-letni siwy ogier
hodowczyni: A. Lindahl
właścicielka: A. Lindahl
trenerka: Claudia Pawlak
jeździec: dż. Konrad Mazur 60 kg
wymiary: 159-178-19 cm
Rodowód: Pentagon – Arkona z Regula po Etar
Ojciec jest synem Marwana, dobrze znanego w Polsce (po Manganate). Pentagon, który biegał na Służewcu, był koniem grupowym z potencjałem do walki o czołowe miejsca w gonitwach pozagrupowych. Na polskich torach biegała również trójka jego rodzeństwa, z których najbardziej wyróżniła się pełna siostra Pentagona – Pourvous Kossack. Wygrała ona między innymi Nagrodę Wielkiego Szlema na dystansie 3000 m.
Matka, Arkona z Reguła, nie biegała. Pochodzi z rosyjskich linii i jak się okazało, połączenie jej z synem Marwana było strzałem w dziesiątkę. Urodziła ona niekwestionowanego lidera rocznika 2020.
Pełen brat Lindahl’s Avatar biegał w przeszłości bardzo dobrze. Po powrocie na tor jest w dobrej dyspozycji i potrafi walczyć o płatne miejsca w pozagrupowych wyścigach.
Kariera: Lindahls Anakin był liderem trzylatków w 2023 roku. Po dosyć przeciętnym debiucie został zapisany do Nagrody Borka, która kusiła dodatkową nagrodą 5000 euro, fundowaną przez Wathba Stallions. Był to ruch zaskakujący do momentu, gdy zobaczyliśmy na mecie ogiera niszczącego konkurencję o 17 długości na torze elastycznym 3,8. Po równie łatwych wygranych w nagrodach: Europejczyka (kat. B) – o 7 długości i Białki (kat. A) o 10 długości, został trochę na wyrost zapisany do najważniejszej gonitwy dla koni trzyletnich w Europie – Qatar Arabian Trophy des Poulains G1. Lindahls Anakin nie przyniósł radości swojej właścicielce, ale nie dał też powodów do wstydu, bo – pomimo 10. miejsca na 12 koni – był blisko kilku naprawdę dobrych francuskich trzylatków. Był to dobry prognostyk przed Nagrodą Porównawczą, gdzie zajął bliskie trzecie miejsce, przy okazji zdobywając status black type. W tym roku nie biegał.
Preferowany stan bieżni i dystans: Jest koniem wysokiej klasy, który biega dobrze na każdym torze. Wydaje się, że 2000 m jest jego optimum dystansowym.
Trener, jeździec i waga: Koń jest w treningu Claudii Pawlak – nowej nadziei na Służewcu, która już na początku swojej kariery pokazała talent i znakomicie potrafi przygotować konie arabskie. Koń, podobnie jak dwa, poniesie najwyższą wagę w polu 60 kg, ale nie powinno stanowić to problemu. Dużym atutem jest dosiad Konrada Mazura, który na co dzień pracuje w stajni i zna znakomicie tego konia, ponieważ dosiadał we wszystkich zeszłorocznych startach.
Prognoza: Lekką wątpliwość może wzbudzać fakt, że debiutuje w tym roku, a konie trenowane przez tę trenerkę poprawiają formę w drugim starcie. W zeszłym roku był jednak lepszy od konkurentów o jedną lub nawet dwie klasy, więc musi być faworytem tej gonitwy.
Przewidywana kolejność: Lindhals Anakin (7) – Bad Guy Pompadour (4) – Nimrod (6) – Meydan P Kossack (3)
Michał Kurach
Na zdjęciu tytułowym Bahwan wygrywa Nagrodę Kabareta w sezonie 2023