Niedziela zapowiada się jako dzień pełen wyścigowych emocji na najwyższym poziomie. Memoriał Fryderyka Jurjewicza kategorii A zgromadzi najlepsze starsze konie, które po raz pierwszy w tym sezonie zmierzą się na klasycznym dystansie 1600 m. Wśród faworytów są: Timemaster, Koń Roku 2020 i najlepszy polski miler, Anator, który w 2023 roku wdarł się ponownie do elity, czeski Ignacius Reilly, który ma znakomitą formę w tym sezonie z dwoma wygranymi. Kto okaże się najlepszy? Zapraszamy do analizy szans poszczególnych koni.
Start gonitwy 2 w niedzielę 7 lipca o godz. 13.30.
1. INTUITIVE (IRE) – wycofany
2. TIMEMASTER (FR) – 7-letni gniady ogier
hodowca: EARL Haras de Cisai
właściciele: Niespodzianka i M. Surtel
trener: Krzysztof Ziemiański
jeździec: dż. Dastan Sabatbekov 60 kg
Rodowód: Mukhadram – Tierceville po Oratorio
Ojciec – Mukhadram rozwinął swoja karierę w wieku czterech lat, kiedy to wygrał York Stakes G2 na 2100 m i Brigadier Gerard Stakes G3 na 2000 m. Rok później zameldował się na mecie jako pierwszy w Eclipse St. G1 i był też drugi w Dubai World Cup G1 na 2000. Zarobił na torach 1 968 250 funtów, a jego najwyższy rating w karierze to 123 funty. Potomstwo po ogierze Mukhadram najlepiej czuje się na średnich dystansach od 1400 do 2000 metrów. W Polsce po tym ogierze poza samym Timemasterem nieźle się pokazywały Mukhadar, Bat Eater, czy Shamadram, który pobiegnie w tym wyścigu (nr 8). Trzeba także pamiętać o utalentowanej Lady Ewelinie, która na Służewcu zaliczyła imponujący debiut, a później w Niemczech uzyskała status Black-Type Winner.
Matka – Tierceville, ma ciekawy rodowodów, będąc córką Oratorio i klaczy Miss Sacha. Przebieg kariery Tierceville obejmuje 10 startów, z których nie odniosła zwycięstwa, ale zajmowała płatne miejsca. Warto zauważyć, że jej pierwsze potomstwo nie biegało zbyt dobrze, ale No Tinc Pour, która wygrała z debiutu, udanie zaprezentowała się w Prix Urban Sea, gdzie tylko o szyję przegrała z Half Light, która później wygrała gonitwę rangi G3 w Niemczech. To drugie miejsce zapewnił black type córce Tierceville.
Kariera: Timemaster został zakupiony na aukcji roczniaków w Deauville za jedyne 1000 euro, a do tej pory zarobił około 150 razy więcej. Odniósł 15 zwycięstw, z czego 12 w prestiżowych gonitwach pozagrupowych. Przez trzy sezony był królem na dystansach 1300-2000 metrów. Mimo słabszego poprzedniego sezonu, zajął piąte miejsce w Nagrodzie Haracza i po raz trzeci z rzędu wygrał Memoriał Fryderyka Jurjewicza, utrzymując tytuł najlepszego milera w Polsce. W tym roku zaskoczył ekspertów, prezentując się z dobrej strony w Nagrodzie Golejewka, gdzie finiszował tuż za Jolly Jumperem. Następnie pojechał do Bratysławy, gdzie w przeszłości odniósł jedno ze swoich zwycięstw i w gonitwie na 1800 m był trzeci, tracąc do zwycięskiego Ignaciusa Reilly’ego niecałą długość.
Preferowany stan bieżni i dystans: Trudno jednoznacznie określić optymalny dystans dla tego konia, ponieważ znakomicie biegał zarówno na 1300 m, jak i na 2000 m. Z pewnością jest koniem uniwersalnym z największym potencjałem na 1600-2000 m, bo w tym przedziale odnosił najcenniejsze sukcesy. Choć generalnie najlepiej biegał na lżejszych torach, to jego ostatni występ w Bratysławie pokazał, że gdy jest w formie, nawet mocno elastyczny tor nie stanowi dla niego problemu.
Trener, jeździec i waga: Krzysztof Ziemiański nie może zaliczyć początku tego roku do udanych, ale w ostatnich dwóch tygodniach obserwujemy zdecydowany wzrost formy koni z jego stajni, a sam ogier wydaje się być w bardzo dobrej dyspozycji. Dosiad Dastana Sabatbekova jest czymś nowym w historii startów Timemastera, ale to znakomity jeździec, więc można oczekiwać dobrego wyniku.
Prognoza: Absolutny fenomen w historii Służewca ponownie stanie do startu w roli jednego z faworytów.
3. TARKHAN (GER) – wycofany
4. ANATOR (FR) – 6-letni gniady wałach
hodowca: M. Hennau
właściciel: R. Gorczyca i T. Walczyński
trener: Wojciech Olkowski
jeździec: dż. Kamil Grzybowski 60 kg
Rodowód: Motivator – Anayasa po Oratorio
Motivator w trakcie swojej kariery startował siedem razy, z czego cztery razy wygrał. Jest synem Montjeu, znanego ojca znakomitych koni średniodystansowych i stayerów. Sławę zdobył w 2005 roku jako zwycięzca Derby, a według Timeform był najlepszym zwycięzcą od czasów Generousa. Po triumfie w Derby, w kolejnym wyścigu – Eclipse Stakes na torze Sandown – był faworytem, jednak mimo obiecującego startu, został pokonany przez Oratorio. Po zakończeniu kariery wyścigowej został reproduktorem. W październiku 2012 roku jego trzyletnia klacz, Ridasiyna, zdobyła pierwsze zwycięstwo G1, wygrywając Prix de l’Opéra w Longchamp, ale największy sukces osiągnęła jego córka Treve, która wygrała Prix de Diane i Prix de l’Arc de Triomphe zarówno w 2013, jak i 2014 roku. Motivator pokazał się również jako ojciec matek w Japonii, gdzie Titleholder i Sol Oriens, osiągnęły znaczące sukcesy.
Matka Anatora jest córką Oratorio, który już w wieku dwóch lat wygrał gonitwę G1, a w Dewhurst Stakes przegrał jedynie z Shamardalem. To po matce Timemastera druga córka tego ogiera z potomostwem w niedzielnym wyścigu.
Kariera: Anator jako dwulatek wygrał debiut, a potem regularnie meldował się w ścisłej czołówce najważniejszych gonitw dla młodzieży wyścigowej. W kolejnym sezonie wygrał Nagrodę Strzegomia, a w Iwna stoczył pasjonujący pojedynek z Young Thomasem, zwyciężając (łeb w łeb). Trzecie miejsce w Derby było zwieńczeniem tej imponującej serii, po której nastąpił okres lekkiego zastoju. Natomiast ubiegły rok był dla Anatora prawdziwym festiwalem sukcesów. Wiosną wypalił w Golejewka i wygrał w rekordowym czasie (2’01”), był w wysokiej formie przez cały sezon, aby na koniec ponownie zwyciężyć na 1600 m w Nagrodzie Mosznej, bijąc właśnie Ignaciusa Reilly’ego. W tym sezonie Anator nieco spuścił z tonu, zajmując piąte i czwarte miejsce w nagrodach Golejewka i Widzowa.
Preferowany stan bieżni i dystans: Jest jednym z dwóch koni na najwyższym poziomie, który przeszedł przemianę w zeszłym roku (drugim jest arab, Gensik). Z konia dystansowego, lubiącego mokre tory, stał się specjalistą od biegania na torach szybkich i dystansach 1600-2000 m.
Trener, jeździec i waga: Wojciech Olkowski jest ceniony za ciężką pracę, wykonywanie chociażby zadań kowalskich oraz oczywiście przygotowywanie swoich podopiecznych do startów. W siodle po raz drugi z rzędu zobaczymy Kamila Grzybowskiego, który poznał już możliwości wałacha i wygrał na nim ubiegłoroczną edycję biegu o Nagrodę Golejewka.
Prognoza: Po słabszym występie w Widzowa powinien zyskać na skróceniu dystansu oraz lżejszych warunkach na bieżni. Kandydat do walki o płatne miejsca, a w sprzyjających warunkach może nawet wygraną.
5. ABELARD F (IRE) – 6-letni gniady ogier
hodowca: Rathbody Stud
właściciele: Y. Popelier & A. Karkosa
trenerka: Alicja Karkosa (Francja)
jeździec: dż. Benjamin Marie 60 kg (zmiana)
Rodowód: Belardo – Art Story po Galileo
Belardo jest z pierwszego rocznika źrebiąt po Lope de Vega, zwycięzcy Prix du Jockey Club i ścigał się w latach 2014–2016. Karierę rozpoczął od zwycięstwa w debiucie w Great Yarmouth, po czym zajął czwarte miejsce w wyścigu G2 July Stakes. Następnie triumfował w Washington Singer Stakes i zakończył sezon zwycięstwem w prestiżowym Dewhurst Stakes. To skłoniło Godolphin Racing do zakupu większościowego udziału w koniu. Obecnie Belardo stacjonuje w Bearstone Stud, a opłata za stanówkę wynosi 5500 funtów.
Matka, Art Story, nie biegała, ale jest córką wybitnego Galileo.
Kariera: Koń o bogatej historii wyścigowej. W Polsce wygrał trzy gonitwy grupowe na dziewięć startów. Pomiędzy treningami we Francji ścigał się w Hiszpanii, ale po trzech wyścigach nie spełnił oczekiwań i został sprzedany. We Francji startował najczęściej w wyścigach klasy trzeciej na dystansach od 1200 do 1600 metrów. Wygrał dwa handicapy w kwietniu i maju tego roku w licznych stawkach. To zachęciło trenerkę oraz właściciela do ponownego wystawienia ogiera w wyścigu Listed. Mimo dopiero dziewiątego miejsca, należy uznać ten występ za co najmniej rzetelny. Abelard F przegrał tylko z końmi black type, a do zwycięskiego Caramelito, który ma znakomity sezon, stracił tylko około 4 długości.
Preferowany stan bieżni i dystans: W zasadzie biega tylko w gonitwach do mili i ostatnie dobre występy zanotował na takim dystansie.
Trener, jeździec i waga: Alicja Karkosa prowadzi stajnię w Chantilly, gdzie trenuje konie należące min. do polskich właścicieli. Chociaż pięć zwycięstw może nie robić wielkiego wrażenia, to efektowna wygrana Polanzora, znakomita forma Gryphona (drugi w G3 i trzeci w Listed) oraz Le Destriera (drugi w Listed) są dowodem na dobrą formę stajni. Nastąpiła zmiana w dosiadzie – na Abelardzie F pojedzie Benjamin Marie. To już siódmy sezon francuskiego dżokeja, który na niezwykle konkurencyjnym rynku ma na swoim koncie ponad 2000 dosiadów i 159 wygranych, w tym jedno zwycięstwo w gonitwie Listed.
Prognoza: Na pierwszy rzut oka wydaje się, że nie ma szans na wygraną, a i walka o płatne miejsca będzie trudna, ale bardzo dobra forma we Francji daje podstawy, aby myśleć, że może pokrzyżować plany wyżej notowanym konkurentom.
6. MARIGOLD BLOSSOM (IRE) – 4-letnia kasztanowata klacz
hodowca: Knocktoran Stud & G. Fox
właściciel: Dozbud 2 Sp. z o.o.
trener: Michał Borkowski
jeździec: dż. Sanzhar Abaev 58 kg
Rodowód: Footstepsinthesand – Rockstar Night po Fastnet Rock
Footstepsinthesand był niepokonany jako dwulatek, zwycięzca klasycznej gonitwy 2000 Gwinei i jest po Giant’s Causewayu – tak jak Shamardal. Pochodzi od niepokonanej klaczy Glatisant, zwyciężczyni gonitw grupowych dla dwulatków, córki Rainbow Questa. Ogier jest trzykrotnym czempionem reproduktorów w Ameryce Północnej. Dał dużą liczbę zwycięzców gonitw Pattern, a do jego najlepszego potomstwa należą zwycięzcy gonitw G1: Chachamaidee, Shamalgan, Marianafoot oraz Steinbeck. W Polsce największą gwiazdą po nim był Star Poker – rekordzista toru na 1600 m, a jego córka Amaja będzie jedną z kandydatek do wygranej w Nagrodzie Wiosennej.
Matka nie pokazała się do tej pory w hodowli, ale jest córką czempiona sprinterów i sprawdzonego reproduktora Fastnet Rocka.
Kariera: Marigold Blosssom szybko stała się jedną z liderek swojego rocznika dzięki imponującej passie trzech rzędowych wygranych, w tym w Nagrodzie Skarba (kat. B) oraz w Nagrodzie Dakoty (kat. A). Początek kariery w wieku trzech lat był spokojniejszy, ale klasyk dla klaczy – Nagrodę Wiosenną również zapisała na konto swoich zwycięstw, bijąc przy tym wyraźnie Migliorę Speranzę. Już nie tak łatwo, bo o pół długości, ograła tą samą podopieczną trenera Janusza Kozłowskiego oraz późniejszą oaksistkę – Miss Dynamite w Nagrodzie Soliny. Po czwartym miejscu w Oaks zaczęła biegać na krótszych dystansach, ale wyraźnie nie poradziła sobie z bardziej doświadczonymi rywalami, zajmując dalekie lokaty w tym w tegorocznej Nagrodzie Jaroszówki, gdzie dodatkowo niosła niekorzystną wagę 62 kg. Wyraźnie lepiej spisała się w Nagrodzie Konstelacji, gdzie mocno poprowadziła, aby potem dzielnie bronić się na prostej, ostatecznie kończąc na 3 pozycji.
Preferowany stan bieżni i dystans: Na podstawie jej występów można wysnuć wniosek, że najlepiej czuje się w okolicy 1300-1600 m i zdecydowanie sprzyjają jej suche bieżnie.
Trener, jeździec i waga: Michał Borkowski rozpoczął znakomicie ten sezon i jest wiceliderem czempionatu trenerów. W siodle czołowy jeździec ostatnich lat w Polsce, Sanzhar Abaev.
Prognoza: Biorąc pod uwagę wszystkie elementy wydaje się, że klaczy będzie trudno powalczyć nawet o niższe płatne lokaty.
7. BLIZBOR (IRE) – 8-letni gniady wałach
hodowca: A. Rafferty
właściciel: M. Biały
trener: Adam Wyrzyk
jeźdźczyni: k. dż. Kumushbek Dogdurbek Uulu 60 kg
Rodowód: Power – Faiths Perfection po Docksider
Ojciec wałacha – Power wygrał irlandzkie 2000 Gwinei oraz National Stakes G1 na 1400 m. Wydaje się przekazywać predyspozycje wyścigowe na milę. Poza Blizborem po tym ogierze była tylko jedna klacz wyścigowa w Polsce – Sweet A Sugar, która biegała na rzetelnym poziomie.
Matka miała słabą karierę i do wyścigów wyszedł tylko jeden syn, ale nie zajął nawet jednego miejsca płatnego.
Kariera: Ten doświadczony koń wyścigowy może pochwalić się imponującym dorobkiem: 29 miejsc na podium, w tym aż 11 zwycięstw! Szczególnie warto odnotować triumfy w gonitwach kategorii B: Nagrodzie Jaroszówki w 2022 roku oraz Nagrodzie Deer Leapa w 2023. Co prawda zajął ostatnie miejsce w Nagrodzie Dandolo na początku sezonu, ale należy wziąć pod uwagę, że tor był wtedy bardzo elastyczny, a start miał charakter przygotowawczy. Oczekiwano poprawy na bardzo lekkim torze w tegorocznej Nagrodzie Jaroszówki, jednak wynik był niejednoznaczny. Choć zajął dziewiąte miejsce, ustępując wszystkim rywalom z tego biegu, to straty na mecie były niewielkie, a do zwycięzcy stracił zaledwie około ośmiu długości.
Preferowany stan bieżni i dystans: Najlepiej biegał w wyścigach sprinterskich do 1600 m. Pasują mu zarówno tory lekko elastyczne jak i elastyczne.
Trener, jeździec i waga: Stajnia Adama Wyrzyka rozpoczęła sezon wyścigowy z impetem, jednak seria zwycięstw została przerwana na pewien czas na liczbie pięciu. Jednak ostatnie wyścigi przyniosły poprawę formy koni i nowe wygrane, co uspokoiło fanów stajni, a arabski ogier Fragnar po wygranej w Nagrodzie Janowa stał się głównym faworytem do zdobycia Błękitnej Wstęgi. Podczas gonitwy Blizbora dosiądzie Kumushbek Dogdurbek Uulu, który jest głównym dżokejem stajni.
Prognoza: Wydaje się, że na początku tego sezonu jest w trochę niższej dyspozycji i pobiegnie z mniejszymi szansami.
8. SHAMADRAM (GB) – 4-letni ogier
hodowca: P. Mitchell Bloodstock
właściciele: J., M., R. i Z. Traka
trener: Maciej Kacprzyk
jeździec: dż. Vaclav Janáček 60 kg
Rodowód: Mukhadram – Sweet As Honey po Duke of Marmalade
Ojciec – opisany przy Timemasterze (2).
Matka – Sweet as Honey została wyhodowana przez królową angielską Elżbietę II, ale biegała tylko trzy razy jako dwulatka. Pierwsze dwa starty były bardzo nieudane, a w ostatnim swoim biegu zajęła drugie miejsce na 11 koni w wyścigu na 1600 m.
Kariera: Wygrał trzy pierwsze wyścigi w swoje karierze. W swoim drugim starcie – w Nagrodzie Hipokratesa ograł zdecydowanie przyszłego derbistę Westminster Moona o cztery długości, a potem w wieku trzech lat odniósł sukces w Nagrodzie Strzegomia, pokonując Clyde’a i Marigold Blossom. Potem przyszły dwa rozczarowujące starty w klasykach dla koni trzyletnich oraz kontuzja. Wydawało się, że przystępuje do Nagrody Jaroszówki z mniejszymi szansami, ale po kapitalnym finiszu skończył trzeci, tylko dwie długości za zwycięzcą, Intuitive’em. W drugi weekend czerwca pojechał podbijać tor na Hoppegarten, ale był ostatni i nie liczył się w walce o czołowe miejsca, choć do trzeciego w tej gonitwie Tarkhana (niósł 5 kg więcej) stracił niewiele ponad 5 długości.
Preferowany stan bieżni i dystans: Koń startował w niewielu wyścigach, co utrudnia ocenę jego preferencji dystansowych. Jednak analiza rodowodu oraz dotychczasowego przebiegu kariery sugeruje, że optymalne dla niego będą średnie dystanse, około mili. Ostatni start w Polsce pozwala przypuszczać, że dobrze radzi sobie na różnych nawierzchniach.
Trener, jeździec i waga: Stajnia Macieja Kacprzyka jest w znakomitej dyspozycji i choć znana jest przede wszystkim z najlepszych arabów to i folbluty są bardzo dobrze przygotowane do tegorocznych startów. Na Shamadramie zobaczymy Vaclava Janáčka, czeskiego dżokeja z międzynarodową karierą i doskonale znającego Służewiec, co gwarantuje wysoki poziom jazdy.
Prognoza: Konkurencja specjalizujące się w gonitwach milerskich i odnosi sukcesy na najwyższym poziomie. To chyba jeszcze nie jest jeszcze jego pora.
9. FREAK OUT (GB) – 6-letni gniady wałach
hodowca: Ballinafad Stud
właściciel: Y. Allouche
trener: Maciej Janikowski
jeździec: dż. Szczepan Mazur 60 kg (zmiana)
Rodowód: Kodiac – Herridge po Bahamian Bounty
Kodiac – syn Danehilla to znakomity reproduktor, który dał rekordową liczbę zwycięstw dwulatków w jednym sezonie czym ugruntował swoją pozycję jako czołowy ogier. Pośród potomstwa wyróżniają się córki: Campanelle, Fairyland i Tiggy Wiggy, które triumfowały w gonitwach G1, Best Solution, trzykrotnym zwycięzca w G1, oraz błyskotliwy sprinter Hello Youmzain. Synowie Kodiaca, tacy jak Ardad, Kodi Bear, Prince Or Lir i Coulsty, już w pierwszych rocznikach swojego potomstwa dali konie na najwyższym poziomie, co czyni Kodiaca również dobrym ojcem ojców.
Freak Out ma obustronne pochodzenie sprinterskie, ale biegał najlepiej na średnich dystansach.
Kariera: Biegał na Wyspach 34 razy i pięć razy wygrał. Najwyższy rating jaki osiągnął to 85 funtów. Jego pierwszy start w Polsce ocenić bardzo pozytywnie. Choć Nagroda Widzowa jest rozgrywana na 2400 m to w rzeczywistości to co najważniejsze wydarzyło się w tym rozkręcanym wyścigu na ostatnich 1000 m. Freak Out nie dał rady gościowi zza południowej granicy, ale ograł wyraźnie dobre konie – Senlisa i Anatora.
Preferowany stan bieżni i dystans: Biegał najlepiej na 2000 m, ale trener wierzy, iż powinien zyskać na skróceniu dystansu, bo ma dużo szybkości. Długa historia startów wskazuje, że biega niezależnie od warunków panujących na torze.
Trener, jeździec i waga: Maciej Janikowski, mimo że jest trenerem od 55 sezonów, wydaje się przeżywać drugą młodość. W ostatnich latach trenował prawdopodobnie najlepszego konia w historii Va Banka i wykorzystał jego potencjał wspaniale. Wygrał nim wiele prestiżowych gonitw imiennych i oczywiście Derby. Tej samej sztuki dokonał rok temu Westminster Moonem, a zagraniczne starty klaczą Moonu okazały się wielkim sukcesem (tytuł black type). Jeśli dodamy do tego wspaniałą karierę derbisty arabskiego Dragona oraz zeszłoroczną wygraną Apollo del Sol, ukaże się nam obraz niezwykle wszechstronnego trenera. Forma stajni jest niezmiennie od lat na wysokim poziomie i nie inaczej jest w tym roku. W siodle nie kto inny jak najlepszy polski dżokej i wiceczempion z Kataru w zimowym sezonie, Szczepan Mazur.
Prognoza: Szczepan Mazur przeprowadził ostatnio Freak Outa doskonale, ale tym razem wydaje się, że tą parę czeka trudniejsze zadanie.
10. ESPRESSO (FR) – 4-letni gniady ogier
hodowca: P. Nataf
właściciele: R. Gorczyca, K. i M. Mazur, B. Olkowska
trener: Wojciech Olkowski
jeździec: dż. Stefano Mura 60 kg (zmiana)
Rodowód: Al Wukair – Asiana po Westerner
Al Wukair biegał siedem razy. Zarobił jednak prawie pół miliona funtów. Wygrał gonitwę Listed oraz G3. Największym jego sukcesem było trzecie miejsce w angielskim klasyku 2000 Gwinei oraz zwycięstwo w Prix du Haras de Fresnay-le-Buffard – Jacques Le Marois G1 na dystansie 1600 m. Był klasowym milerem. Potomstwo Al Wukaira biega trzeci sezon i wyniki są przyzwoite, cztery konie przekroczyły rating powyżej 100 funtów, a predyspozycje dystansowe dziedziczą po ojcu. Najlepsze konie po nim biegają na 1600 m lub dłużej. W Polsce mamy jeszcze dobrego Cunning Foxa po tym ogierze.
Matka Asiana dała piątkę potomstwa poza Espresso i były to konie na dystans od mili w górę. Najlepszy Anctot (po Ectot) wygrał trzy wyścigi na osiemnaście startów, a jego domeną były wyścigi na 2000 m i dłużej.
Kariera: Cztery wygrane na poziomie grupowym oraz drugie miejsce w Nagrodzie Nemana ugruntowały pozycję Espresso, obok Anatora, jako jednego z czołowych koni w stajni. Tegoroczny sezon rozpoczął zwycięstwem w gonitwie grupowej z trzema końmi na starcie, a następnie został sprawdzony w rywalizacji z czołowymi sprinterami. Ten sprawdzian wypadł dobrze – Espresso zajął siódme miejsce, tracąc niewiele do płatnych lokat. Jeszcze lepiej pokazał się w Nagrodzie Haracza, gdzie przeprowadzony z wyczuciem przez Antona Turgaeva, zajął drugą pozycję w dystansie, a następnie wykorzystał 4 kg mniej niesione na grzbiecie od głównych kandydatów do walki o wygraną. Ostatecznie zajął czwartą pozycję, tracąc zaledwie pół długości do Intuitive’a.
Preferowany stan bieżni i dystans: Do tej pory wydawało się, że sprzyjają mu cięższe bieżnie, ale tegoroczna wygrana oraz dobry występ w Nagrodzie Haracza były na torach lekko elastycznych, a Espresso pokazał, że przez zimę rozwinął swój potencjał. Preferowany dystans 1300 – 1600 m.
Trener, jeździec i waga: Wojciech Olkowski ma już na swoim koncie największe sukcesy i choć w zeszłym roku zabrakło mu wygranych tej miary, to Anator zabłysnął, bijąc rekord toru na 2000 m. Tym razem trener wystawia dwóch swoich podopiecznych w jednym wyścigu, co może pozwolić na zaplanowanie wyjątkowej taktyki. Zmianie uległ również dżokej dosiadający Anatora – dobrze znającego ogiera Antona Turgaeva zastąpi Włoch Stefano Mura, na stałe pracujący w Polsce.
Prognoza: Tym razem Espresso czeka trudne zadanie i pobiegnie raczej po doświadczenie.
11. IGNACIUS REILLY (GB) – 8-letni siwy wałach
hodowca: K. Rausing
właściciel: V. Luka
trener: Eva Záhorová
jeździec: dż. David Liška 60 kg
Rodowód: Worthadd – In The Pink po Indian Ridge
Worthadd ścigał się w latach 2010-2012, a jego najważniejsze zwycięstwa to Premio Carlo Vittadini (G2), Premio Ribot (G2), Derby Italiano (G2) oraz Premio Parioli (G3). Spłodził jednego konia, który osiągnął rating w okolicy 100 punktów. Jego ojcem jest znakomity Dubawi. Po Worthaddzie w Polsce wyróżniły się ogier Cape Ducato i klacz Ragane.
Matka, In The Pink, poza omawianym wałachem, dała jednego dobrego konia przeszkodowego Pink Coat’a, który wygrał trzy gonitwy i zarobił 49 527 funtów.
Kariera: W ostatnich dwóch sezonach, na dziewięć startów, odniósł aż pięć zwycięstw. Wydaje się być w znakomitej formie od jesieni zeszłego roku. Gościł w Polsce w dniu Wielkiej Warszawskiej, kiedy to tylko o krótki łeb uległ Anatorowi w Nagrodzie Mosznej. W tym roku był trzeci w Pradze na 1800 m (za bardzo mocnymi Rex of Thunder i derbistką Abhą), a następnie wygrał Velką Kvetnovą Cenę oraz Cenę Scottish Rifle. Ta ostatnia szczególnie nas interesuje, ze względu na pojedynek z Timemasterem. Na prostej faworyzowany Ignacius Reilly ruszył bardzo mocno, aby w końcówce objąć prowadzenie. Podopieczny trenera Ziemiańskiego wywalczył trzecie miejsce, a odległości między pierwszą piątką na mecie były małe i zamknęły się w 1,5 długości.
Preferowany stan bieżni i dystans: Jest wyspecjalizowany w gonitwach na 1600-1800 m i radzi sobie znakomicie w każdych warunkach panujących na torze.
Trener, jeździec i waga: Eva Záhorová gościła nie raz we Wrocławiu, a do Warszawy przyjeżdża po raz czwarty. Dwa starty jej koni zakończyły się bardzo dobrymi wynikami. Szczególnie ostatnio mógł się podobać pokaz siły Jardina Micheleta w Nagrodzie Widzowa, a sam Ignacius Reilly również pokazał się z dobrej strony w 2023 roku. W tym wyścigu wałacha dosiądzie David Liška, młody dżokej, który rozpoczął swoją karierę zaledwie kilka lat temu, a ma już na swoim koncie imponujący dorobek ponad 150 zwycięstw. W 2018 roku, zaledwie trzy lata po debiucie, sięgnął po tytuł czeskiego czempiona. To osiągnięcie powtórzył w ubiegłym sezonie, udowadniając, że jego sukces nie był przypadkowy, a on sam jest jednym z najzdolniejszych dżokejów młodego pokolenia w swoim kraju.
Prognoza: Biorąc pod uwagę ostatnią wygraną gonitwę i zwycięski w niej pojedynek z Timemasterem, miano faworyta tego wyścigu należy się Ignaciusowi Reilly’emu.
Typ: Ignacius Reilly (11) – Timemaster (2) – Anator (4) – Abelard F (5)
Michał Kurach
Na zdjęciu tytułowym Timemaster