More

    Pojedynek na szczycie – Auguste Rodin kontra Little Big Bear w klasyku 2000 Guineas Stakes G1

    W sobotę 6 maja (godzina 17.40 czasu polskiego) w Newmarket zostanie rozegrana pierwsza w tym roku gonitwa klasyczna w Wielkiej Brytanii – Qipco 2000 Guineas Stakes G1, oczywiście na dystansie mili, czyli 1609 metrów (pula nagród 500 tysięcy funtów, w tym 283 550 dla właściciela zwycięskiego konia). Dwa zdecydowanie najmocniej liczone konie trenuje w Irlandii dla właścicieli z Coolmore i firmy Westerberg Georga von Opela – Aidan O’Brien.

    Wyhodowany w Coolmore, „urodzony w purpurze” Auguste Rodin (Deep Impact – Rhododendron po Galileo) będzie w sobotę zdecydowanym faworytem (notowania około 2:1) 2000 Guineas Stakes. Pojedzie na nim pierwszy dżokej Coolmore Ryan Moore. Najwyżej oceniony (123 funty) dwulatek 2022 roku w Wielkiej Brytanii Little Big Bear (No Nay Never – Adventure Seeker po Bering) jest drugi w notowaniach (4:1). Jego będzie z kolei dosiadał Wayne Lordan.

    Trener Aidan O’Brien bardzo mocno podniósł zainteresowanie swoim gwiazdorem oraz jego notowania, gdy powiedział niedawno, że Auguste Rodin ma na tyle duże możliwości, by sięgnąć po potrójną koronę, jako pierwszy koń w Anglii od czasów Nijinsky’ego w 1970 roku.

    Auguste Rodin. Fot. irishtimes.com

    Auguste Rodin to koń o fantastycznym pochodzeniu. Jest synem legendy japońskiej hodowli Deep Impacta, który na torze na 14 startów wygrał 12 wyścigów i zdobył potrójną koronę w Japonii. W hodowli okazał się fenomenem, w latach 2012-2020 dziewięć razy z rzędu był championem reproduktorów. Odszedł niestety w 2019 roku, ale przed śmiercią zdążył pokryć znakomitą na torze i wyborną pochodzeniowo klacz Rhododendron, przysłaną do Japonii z Coolmore.

    Deep Impact jest synem ogiera Sunday Silence, zwycięzcy Kentucky Derby i Preakness Stakes, któremu niewiele zabrakło do zdobycia amerykańskiej potrójnej korony, bo w Belmont Stakes zajął drugie miejsce. Amerykanie do dziś plują sobie w brodę, że sprzedali Japończykom Sunday Silence, który okazał się epokowym reproduktorem, kamieniem milowym w tamtejszej hodowli, pchnął ją na najwyższy poziom światowy.

    Sunday Silence – koń legenda. Fot. jbis.jp

    Sunday Silence (Halo – Wishing Well po Understanding) w 1989 roku był koniem roku na świecie, po wygraniu m.in. Kentucky Derby, Preakness Stakes, Breeders Cup Classic, Super Derby, Santa Anita Derby. Nie udało mu się zdobyć potrójnej korony w USA – w Belmont Stakes (2400 m) zajął drugie miejsce, ale aż o 8 długości za swoim odwiecznym rywalem Easy Goer, którego ograł na 2000 m w Kentucky Derby i BC Classic.

    Sunday Silence został zakupiony przez Japończyka Zenyę Yoshidę. Ten początkowo nabył 25 procent udziałów, gdy koń biegał jeszcze jako czterolatek, a później wykupił od partnerów za 7,5 mln dolarów pozostałe udziały. Sunday Silence od 1991 roku krył w słynnej Shadai Stallion Station.

    To niemal nie do uwierzenia, ale w latach 1995-2007 był nieprzerwanie trzynaście razy championem reproduktorów w Japonii i 9 razy najlepszym na liście ojców matek. Od lat wielkie triumfy w hodowli święcą jego synowie i wnukowie, z których najwybitniejszy był Deep Impact. Amerykanie chcieliby cofnąć czas i nie sprzedawać Sunday Silence, ale tego się nie da zrobić.

    Matką ogiera Auguste Rodin jest znakomita na torze Rhododendron (Galileo – Halfway to Heaven po Pivotal), która na 19 startów wygrała dla Coolmore (ale jest hodowli Orpendale oraz Chelston & Wynatt) 5 wyścigów i 1,36 mln funtów. Zwyciężyła w trzech gonitwach G1 – Fillies’ Mile w Newmarket na 1600 m, Prix de l’Opera na 2000 m w Chantilly i Lockinge Stakes na milę w Newbury. Była też druga w wielkich gonitwach G1 – 1000 Guineas Stakes na 1600 m, Epsom Oaks na 2400 m, Breeders’ Cup Filly and Mare Turf w USA na 1800 m. Auguste Rodin jest jej pierwszym przychówkiem.

    Matka ogiera Auguste Rodin – Rhododendron była żeńską klaczą, dość delikatnej budowy. Fot. racingpost.com

    Rhododendron jest kontynuatorką wspaniałej odnogi rodziny żeńskiej 3-d, w której jest prawdziwa sztafeta pokoleń. Wspaniałymi klaczami na torze i w hodowli były bowiem jej matka Halfway to Heaven, babka Cassandra Go i prababka Rahaam. W Polsce z tej odnogi rodziny 3-d nieźle biegały Sugarpine (wygrała Nagrodę Pink Pearla) i Badawah (3 zwycięstwa na 6 startów, płatne miejsca w Soliny i Oaks).

    Wyhodowana przez Trevora Stewarta babka Auguste’a Rodina – Halfway to Heaven (Pivotal – Cassandra Go po Indian Ridge) została zakupiona w 2006 roku na aukcji roczniaków przez trójcę z Coolmore za 450 tysięcy euro. Biegała znakomicie, głównie na milę, na 9 startów wygrała cztery wyścigi i 470 tysięcy funtów. Zwyciężyła w klasyku Irish 1000 Guineas G1 na 1600 m, Nassau Stakes G1, Sun Chariot Stakes G1; była druga w 1000 Guineas Trial Stakes G3 i trzecia w francuskim odpowiedniku 1000 Gwinei – Poule d’Essai des Pouliches G1.

    W hodowli Halfway to Heaven również błysnęła. Urodziła siedem koni po Galileo, z których jeszcze większe sukcesy od Rhododendron odnosiła jej o rok młodsza siostra Magical. Na 27 startów wygrała dla Coolmore aż 12 wyścigów i około 6 milionów dolarów. Zwyciężyła aż w siedmiu gonitwach rangi G1 – British Champions Fillies & Mares Stakes, Tattersalls Gold Cup (dwa razy), Irish Champion Stakes (dwa razy), Champion Stakes i Pretty Polly Stakes. Była też druga w tak wielkich gonitwach G1 jak Prince of Wales’s Stakes, Eclipse Stakes, Yorkshire Oaks i dwa razy w Breeders Cup Turf. W 2022 roku Magical urodziła pierwsze źrebię – klaczkę po ogierze Dubawi.

    Półsiostra Halfway to Heaven – Tickled Pink (Invincible Spirit – Cassandra Go po Indian Ridge) urodziła ogiera Victoria Road (po Saxon Warrior), który jesienią 2022 zwyciężył w Breeders Cup Juvenile Turf, wyścigu dla dwulatków na trawie. Wychowanek Coolmore, trenowany przez Aidana O’Briena, Victoria Road dosłownie o milimetry pokonał faworyta Silver Knott, którego Charlie Appelby przygotowuje w Anglii dla szejka Mohammeda i jego stajni Godolphin. Silver Knott pobiegnie w sobotę w 2000 Guineas pod Williamem Buickiem z notowaniami 10:1.

    Prababka Auguste’a Rodina Cassandra Go (Indian Ridge – Rahaam po Secreto) była wybitną sprinterką. Wygrała na 17 startów 6 wyścigów i 243 tysiące funtów. Jej największe sukcesy to zwycięstwa w gonitwach na 1000 m w Anglii: Temple Stakes G2, King’s Stand Stakes G2 (obecnie G1 podczas Royal Ascot), King George Stakes G3, EBF Lansdown Fillies’ Stakes LR. Była też druga w July Cup G1 na 1200 m w Newmarket.

    Matka Cassandry Go – Rahaam (Secreto – Fager’s Glory po Mr Prospector) miała skromną karierę (4 starty, jedno zwycięstwo), ale w hodowli urodziła też tak znakomite konie jak: Verglas (Coventry Stakes G3, drugi w Irish 2000 Guineas, później niezły reproduktor) i Taufan Suzuka, który wygrał w Japonii ponad 350 tysięcy dolarów.

    Najlepsze konie z rodziny 3-d (Brown Bess):
    Na świecie: Dancing Brave, Manduro, Henbit, Musket, General Peel, Jolypha, Dreadnought, Straitlace, Pidget, Halfway to Heaven (Cassandra Go, Rhododendron, Magical, Victoria Road), Tullynacree, Stratonice, Ginevra, Verglas, Sakhee’s Secret, Stravinsky (Fire the Groom, Moscow Ballet), Dowsing (Prospectors Fire), Native Street (Regal and Royal, Royal and Regal, Street Dancer, Street Ballet), Blue Smoke.
    W Polsce: Jawor II, Dolico (Danzica, Daro Sopran), Sugarpine, Dżulietto (Dżeni Lady, Dżulia, Dżuliwana, Dżygit), Leopolis, Badawah.

    Auguste Rodin biegał jako dwulatek w treningu Aidana O’Briena cztery razy i trzy z tych wyścigów wygrał. 1 czerwca 2022 roku w debiucie zajął drugie miejsce w Curragh w gonitwie maiden na 1400 m (będąc bitym faworytem 4:6), przegrał pod Ryanem Moorem o 2,25 długości z Crypto Force (Time Test – Luna Mare po Galileo), który później zwyciężył w Beresford Stakes G2 na milę.

    Auguste Rodin jako dwulatek wygrał trzy wyścigi w czterech startach. Fot. sportslens.com

    Pózniej syn Deep Impacta wygrał trzy wyścigi z rzędu. 2 lipca był najlepszy w gonitwie maiden w Naas na 1400 m (grany 30:100), bijąc pod Seamie Heffernanem o dwie długości Shadowed. 10 września wygrał (notowany 11:10) pod Moorem Champions Juvenile Stakes (G2 na 1600 m w Leopardstown) o 1,5 długości przed Caroline Street.

    22 października zaprezentował już kapitalną formę i ogromne możliwości. Wziął Futurity Trophy G1 na 1600 m w Doncaster (grany 9:4), bijąc dosiadanego przez Lanfranco Dettoriego, a trenowanego przez Gosdenów ogiera Epictetus (Kingman – Thistle Bird po Selkirk) aż o 3,5 długości. Znów jechał na nim Ryan Moore.

    Ten popis Auguste’a Rodina na tyle zaimponował ekspertom, że Racing Post przyznał mu bardzo wysoki rating 120 funtów, dość rzadko spotykany u dwulatków. Nie była to jednak najwyższa wycena w tym roczniku, bowiem 123 funty dostał inny podopieczny Aidana O’Briena – Little Big Bear (No Nay Never – Adventure Seeker po Bering), który w sobotę będzie drugim faworytem w 2000 Guineas (notowania w granicach 4:1).

    Wyhodowany przez Camas Park Stud & Summerhill – Little Big Bear został jako roczniak zakupiony przez Coolmore i Westerberg na aukcji Arqany za 320 tysięcy euro. Tak jak Auguste Rodin przegrał w debiucie (w kwietniu w Curragh o krótki łeb na 1200 m), a później wygrał już cztery razy z rzędu. W maju maiden w Naas o trzy długości. 15 czerwca wziął podczas Royal Ascot (jako faworyt 6:5) pod Ryanem Moorem Windsor Castle Stakes LR na 1000 m.

    Little Big Bear. Fot. hri.ie

    Później rozpędzał się coraz bardziej, bo w lipcu zwyciężył w Curragh w Anglesey Stakes G3 na 1300 m o prawie 5 długości, a 6 sierpnia na tym samym torze zrobił defiladę w Phoenix Stakes G1 na 1200 m, bijąc – z Moorem w siodle – Persian Force aż o 7 długości. Był to jego ostatni start jak dotąd. Za ten wyścig dostał rating aż 123 funty.

    Little Big Bear ma ojca, który jest typowym sprinterem. No Nay Never biegał tylko 6 razy, trzykrotnie w wieku dwóch lat i trzy razy w kolejnym sezonie. Dwulatkiem był niepokonany. Zaczął od pewnego zwycięstwa w Keeneland (USA) na dystansie 900 metrów. Później bez większego problemu wygrał Norfolk Stakes w Ascot (G2) na kilometr, a domknął sezon, pewnie wygrywając Darley Prix Morny (G1) w Deauville na 1200m.

    Trzylatkiem startował tylko w Stanach Zjednoczonych. Był drugi w wyścigu G2, wygrał G3 i zakończył karierę po zajęciu drugiego miejsca w Breeders Cup Turf Sprint G1 na 1300 metrów, gdzie o pół długości ograł go Bobby’s Kitten.

    Na początku jego przygody w stadzie, stanówka nie była wyjątkowo droga, kosztowała 20 tysięcy euro. W tych granicach utrzymywała się przez 4 lata, ale w roku 2019 wzrosła do 100 tysięcy. W roku 2023 kosztuje już aż 175 tysięcy euro. Do tej pory No Nay Never dał pięć z ratingiem na poziomie co najmniej 120 funtów. Wśród nich znajduje się Ten Sovereigns – kolejny niepokonany dwulatek, także stacjonujący obecnie w stadninie Coolmore.

    No Nay Never – ojciec ogiera Little Big Bear. Fot. Coolmore

    Obok niego warto także wyróżnić córkę ogiera No Nay Never – Alcohol Free, która w ostatnich latach była czołową europejską klaczą, wygrała między innymi Sussex Stakes (G1). W grudniu zeszłego roku została sprzedana za 5,4 miliona funtów na December Tattersalls Sale.

    Właściciele z Coolmore mieli w tym roczniku jeszcze jednego świetnego syna ogiera No Nay Never. Blackbeard (od Muirin po Born To Sea) na 8 startów jako dwulatek wygrał aż 6 wyścigów w tym gonitwy G1 na 1200 m – Middle Park Stakes w Newmarket i Prix Morny w Deauville (rating 116 funtów). To była wystarczająca rekomendacja do tego, by zajął boks reproduktora w Coolmore z ceną stanówki 25 tysięcy euro. Na bieżni wyścigowej więc go już nie zobaczymy, nie będzie okazji do porównania go z Little Big Bearem i Augustem Rodinem.

    Little Big Bear także pochodzi ze znakomitej rodziny żeńskiej (1-d). Matka tego ogiera – Adventure Seeker (Bering – American Adventure po Miswaki) na 6 startów wygrała dwa wyścigi, w tym Prix de Liancourt LR na paryskim torze Longchamp na 2100 m. Była też druga w Prix Cleopatre G3 i czwarta w E P Taylor Stakes G1 w Kanadzie na 2000 m.

    Adventure Seeker była hodowli i własności słynnych handlarzy dzieł sztuki – Daniela Wildensteina i jego rodziny. Jest ona córką francuskiego derbisty i drugiego w Łuku Beringa, po którym Wildenstein wyhodował słynnego Peintre Celebre, zwycięzcę francuskiego Derby, Grand Prix de Paris i Prix de l’Arc de Triomphe – konia roku 1997 w Europie.

    Ze strony matki Little Big Bear ma więc sporo dystansowej krwi, a jego prababką jest prawdziwa wyścigowa gwiazda – All Along, która wygrała dla Daniela Wildensteina 9 wielkich wyścigów (5 razy G1), w tym Nagrodę Łuku Triumfalnego i była najlepszym koniem świata w 1983 roku, gdy zwyciężyła też w trzech gonitwach G1 w USA – Rothmans International Stakes, Turf Classic Stakes i Washington D. C. International.

    Prababka Little Big Beara – All Along wygrywa Nagrodę Łuku Triumfalnego. Fot. theownerbreeder.com

    Była też druga w Breeders’ Cup Turf i Japan Cup oraz trzecia w Łuku w kolejnym starcie. Suma jej nagród była na ówczesne czasy zawrotna – 2 125 809 dolarów. Zawiodła jednak w hodowli, w pierwszym pokoleniu nie było od niej koni najwyższej klasy. Krew All Along przemawia jednak w kolejnych pokoleniach. Czy u Little Big Beara przemówi na tyle, by w sobotę w Newmarket ograć Auguste’a Rodina?

    Najlepsze konie z rodziny 1-d (Promise):
    Na świecie: Vaguely Noble, All Along (Little Big Bear), Brulette, Lombard, Prince Bio, Diminuendo, Sultan, Casamento (Weeding Gift), Rockingham.
    W Polsce: Dżamajka (Dżuni, Dżiuseppa, Delator, Dżasper, Dżamina, Dżusticja, Dżersi, Dżudo, Dżahar, Dżazzil, Dżewia, Duplikat, Dżibuti, Dżafar, Dżajf, Durango).

    Kto w 2000 Guineas może zagrozić dwójce faworytów z Coolmore? Trzeci w notowaniach (7:1) jest przedstawiciel słynnej stadniny Juddmonte, należącej do spadkobierców księcia Khalida Abdullaha – Chaldean (Frankel – Suelita po Dutch Art), który – po piątym miejscu w debiucie – wygrał później cztery wyścigi z rzędu, w tym jeden z najważniejszych biegów na Wyspach Brytyjskich dla dwulatków Dewhurst Stakes G1 na 1400 m w Newmarket pod Lanfranco Dettorim. Dostał za ten wyścig rating 118 funtów.

    Chaldean. Fot. racing.juddmonte.com

    Zwyciężył też w Champagne Stakes G2 i Acomb Stakes G3, oba wyścigi też na 1400 m. 22 kwietnia wyszedł pod Dettorim jako zdecydowany faworyt (5:4) do Greenham Stakes G3 w Newbury, ale po kolizji został na starcie i jego wiosenna dyspozycja jest niewiadomą, tego przetarcia może mu zabraknąć. Po raz kolejny pojedzie na nim Dettori, który po tym sezonie ma zakończyć karierę.

    Niepokonany w czternastu startach ojciec ogiera Chaldean – Frankel (Galileo – Kind po Danehill) w sezonie 2021 został championem reproduktorów w Anglii i Irlandii. W 2022 roku był drugi za Dubawim, zdobył za to championat we Francji po triumfie Alpinisty w Łuku.

    Wyhodowany przez Khalida Abdullaha w Juddmonte – Frankel od 2013 roku kryje w Anglii w Banstead Manor Stud, należącej do tej saudyjskiej książęcej rodziny. Cena stanówki wynosiła początkowo 125 tysięcy funtów, w 2018 roku wzrosła do 175 tysięcy, a w 2022 roku poszybowała na 200 tysięcy funtów, a w tym sezonie już do 275 tysięcy.

    Frankel spłodził dotąd 26 zwycięzców gonitw G1. Szczególnie mocno rozbłysły gwiazdy dwóch koni po nim z sezonu 2021, które wygrały Derby – Adayar w Anglii, a Hurricane Lane w Irlandii (w Epsom Derby był trzeci). Adayar dołożył do tego zwycięstwo w King George Vi and Queen Elizabeth Stakes G1 w Ascot.

    Z kolei drugi z derbistów po Frankelu – Hurricane Lane wygrał we Francji Grand Prix de Paris G1 i angielski St. Leger G1. Oba konie ponownie spotkały się jesienią 2021 w Nagrodzie Łuku Triumfalnego, tym razem Hurricane Lane zrewanżował się Adayarowi za porażkę w Epsom Derby, ale zajął dopiero trzecie miejsce, a Adayar był czwarty. Zwyciężył niemiecki Torquator Tasso.

    Frankel był niepokonany w czternastu startach

    Najwyższe notowania spośród potomstwa Frankela miał jednak jak dotąd Cracksman (131), dosiadany prawie zawsze przez Lanfranco Dettoriego dla rodziny Oppenheimerów, od lat władającej światowym rynkiem diamentów. Alpinista dostała za triumf w Łuku tylko 124 funty.

    Cracksman na 11 startów wygrał aż osiem razy, w tym w czterech gonitwach G1 w Anglii i Francji oraz dwóch G2. W irlandzkim Derby był drugi, a w angielskim trzeci. Rekordową notę 131 funtów dostał na zakończenie kariery w październiku 2018 roku za triumf w British Champion Stakes G1 na 2000 m, gdzie aż o 6 długości pobił Crystal Ocean i kilka innych świetnych koni.

    W 2022 roku irlandzkie Derby wygrał inny syn Frankela – Westover, wielkie sukcesy odnosiły też w minionym sezonie Onesto (Grand Prix de Paris, ParisLongchamp, Gr.1), Inspiral (Coronation Stakes, Ascot, Gr.1, Fillies’ Mile, Newmarket, Gr.1, Prix Jacques Le Marois, Deauville, Gr.1), Homeless Songs (Irish 1000 Guineas, Curragh, Gr.1), Nashwa (Prix de Diane, Chantilly, Gr.1, czyli francuski Oaks) i właśnie Chaldean (Dewhurst Stakes, Newmarket, Gr.1).

    Dwa dobre konie trenowane przez Charliego Appleby wystawia stajnia Godolphin szejka Mohammeda al Maktouma. Notowania 10:1 ma wspomniany Silver Knott (Lope de Vega – God Given po Nathaniel), który jako dwulatek wygrał dwa wyścigi G3 (rating 115 funtów). Pojedzie na nim pierwszy dżokej z Godolphin William Buick.

    Silver Knott powalczy w 2000 Guineas dla stajni Godolphin. Fot. godolphin.com

    Na niepokonanym w trzech startach w wieku dwóch lat (notowania w 2000 Guineas 16:1) Noble Style (Kingman – Eartha Kitt po Pivotal) zobaczymy Jamesa Doyle’a. Ogier ma bardzo szybki rodowód. Jako dwulatek wygrał Gimcrack Stakes G2 w Yorku na 1200 m i dostał rating aż 119 funtów. Wydaje się być niedoceniany i może okazać się czarnym koniem gonitwy.

    Jego ojcem jest Kingman (Invincible Spirit – Zenda po Zamindar), który na osiem startów wygrał siedem wyścigów, w tym cztery razy G1 na 1600 m – Irish 2000 Guineas, St. James’s Palace Stakes, Sussex Stakes i Prix Jacques Le Marois. Jedynej porażki doznał w Irish 2000 Guineas, gdy był drugi. W 2014 roku został wybrany koniem roku w Europie.

    Przez ostatnie trzy lata Kingman krył po 150 tysięcy funtów w Banstead Manor Stud, oddziale stadniny Juddmonte. W sezonie 2023 cena stanówki Kingmanem spadła do 125 tysięcy funtów. Kingman to ojciec tak znakomitych koni jak Palace Pier (rating 127 funtów), Persian King, Kinross, Roseman, czy Calyx.

    Robert Zieliński

    Na zdjęciu tytułowym Little Big Bear wygrywa o siedem długości Phoenix Stakes G1. Fot. thoroughbredracing.com

    Udostępnij

    Powiązane artykuły

    Zbliżające się wydarzenia

    Najnowsze artykuły