To był pasjonujący wyścig, w którym trenowany we Wrocławiu dla Sławomira Pegzy przez Marlenę Stanisławską sześcioletni Hipop de Loire do końca walczył pod Szczepanem Mazurem o zwycięstwo w Hoppegartener Steher-Preis LR na 2800 m (pula nagród 25 tysięcy euro), czyli gonitwie, którą niespodziewanie (13:1) wygrał przed rokiem. Tym razem był już w Berlinie jednym z najmocniej liczonych koni (3,7:1) i zajął trzecie miejsce. O łeb wyprzedził go Waldadler (6,1:1) pod Rene Piechulkiem, a o szyję przed nim finiszował sensacyjny zwycięzca Akua’rius (26,2:1), na którym jechał Adrie de Vries. Hipop de Loire wyprzedził z kolei o szyję faworyta (2,8:1) Aff un zo (GAG 94,5), który wygrał w tym roku Oleander-Rennen G2 na 3200 m, a w 2021 roku niemiecki St. Leger G3 na 2800 m.
To był drugi tego dnia wartościowy rezultat tercetu Stanisławska-Mazur-Pegza. Wcześniej przygotowywany przez nich Le Destrier (choć był odległą ostatnią grą i miał zdecydowanie najniższy handicap w stawce, a Szczepan nie miał na nim przejścia przy kanacie i musiał obchodzić konie, by rozpocząć drugi finisz od pola) zajął piąte miejsce w Westminster 133. Grosser Preis von Berlin G1 na 2400 metrów, łeb w łeb z Lady Eweliną i ogierem New London ze stajni Godolphin.
Mazur w dystansie prowadził Hipopa de Loire (American Post – Louve Rose po Muhtathir) w środku dziesięciokonnej stawki. Tym razem przy wyjściu na prostą zaatakował szeroko od pola. Hipop jak zwykle dzielnie walczył do końca, a walka była niezwykle zacięta. Nadspodziewanie dobrze poradził sobie prowadzący ten wyścig mało liczony, ale dobry pochodzeniowo pięcioletni Akua’rius (Sea The Stars – Akua’ria po Monsun) i mimo ofensywnej jazdy na długim dystansie, obronił pierwsze miejsce.
O szyję przegrał z nim czteroletni Waldadler (Adlerflug – Waldblume po Halling). To też koń o świetnym rodowodzie. Jest bliskim krewnym znakomitego ogiera Waldgeist, który wygrał aż sześć gonitw G1, w tym Nagrodę Łuku Triumfalnego, bijąc wybitną Enable. Z tej odnogi rodziny 5-h jest również niemiecki derbista z 2011 roku Waldpark i wiele innych dobrych koni.
Hipop de Loire finiszował o łeb za Waldadlerem, a o szyję wyprzedził faworyzowanego i utytułowanego sześcioletniego Aff un zo (Kallisto – Andarta po Platini) z mocnej stajni Markusa Kluga. Ten koń na 17 startów wygrał 6 wyścigów i ponad 180 tysięcy euro. Jego największym sukcesem było zwycięstwo w 2021 roku w niemieckim St. Leger G3 na 2800 m. W tym roku wygrał natomiast Oleander-Rennen G2 na 3200 m. Jego aktualny GAG to 94,5 kg (Hipop ma 90,5kg, a 106 funtów w Racing Post). Pokonanie tej klasy konia na pewno podnosi wartość i ocenę konia z Partynic.
Zwycięzca Akua’rius i Hipop de Loire w końcówce wyścigu lekko nie trzymały się prostej i trochę przecięły drogę piątej na celowniku (pół długości za Hipopem) Wedding in May pod Sibylle Vogt, ale sędziowie uznali, że nie wpłynęło to na wynik gonitwy, choć amazonka sugestywnie sugerowała, że została zablokowana.
Czas gonitwy na 2800 metrów – 3 min 3,36 s. Pula nagród wynosiła 25 tysięcy euro, w tym 15 tysięcy dla właściciela zwycięskiego konia. Hipop za trzecie miejsce zarobił dla Sławomira Pegzy 3125 euro. Marlena Stanisławska już wcześniej poinformowała, że nie przewiduje dla tego konia startu 1 października w Wielkiej Warszawskiej, gdyż Hipop nie lubi ścigać się na Służewcu, lepiej idzie mu galopowanie w przeciwnym kierunku.
Był to już drugi w tym roku dobry występ Hipopa de Loire na niemieckich torach na poziomie Listed. 28 czerwca w Hamburgu w stawce pięciu koni zajął pod Władimirem Panowem drugie miejsce w gonitwie my-bed.eu-Langer Hamburger LR na 3200 metrów (pula nagród 25 tysięcy euro). Hipop de Loire stracił do zwycięskiej klaczy Nastaria pół długości, a o dwa krótkie łby ograł Lion’s Heada i faworyta Lotterbova. Zarobił w tym wyścigu 5 tysięcy euro.
Był to jego pierwszy start w tym roku i pierwszy od występu w niemieckim St. Leger 2022. W ubiegłym sezonie wygrał w Berlinie właśnie gonitwę Hoppegartener Steher Preis LR i był czwarty w niemieckim St. Leger G3 na tym samym dystansie w Dortmundzie. Tylko 1,25 długości przegrał w nim z Nerium, który w 2021 roku był drugi w Preis von Europa G1, blisko za Alpinistą, a ta przecież wygrała Prix l’Arc de Triomphe 2022. W obu tych wyścigach bardzo dobrze pojechał na Hipopie Szczepan Mazur.
Niemiecki St. Leger 2022 wygrał w wielkim stylu pod Bauyrzhanem Murzabayevem – trzyletni Tunnes (po Guiliani), półbrat znakomitego Torquator Tasso, sensacyjnego zwycięzcy ubiegłorocznej Nagrody Łuku Triumfalnego. Tunnes próbował w tym roku powalczyć w Anglii i Francji, ale bez większych sukcesów. Zajmował czwarte miejsca w gonitwach G1 na 2400 m – Coronation Cup w Epsom i Grand Prix de Saint-Cloud, ale aż 14 długości za Emily Upjohn i Westoverem.
W sierpniu 2021 roku, jeszcze w treningu Michała Borkowskiego, Hipop de Loire wygrał w Berlinie Wettstar.de-Rennen (handicap III klasy, kategoria D) na 2400 metrów pod dżokejem Michaelem Cadeddu. Widać, że syn American Posta świetnie czuje się na torze Hoppegarten.
W Polsce Hipop de Loire w 2020 roku jako trzylatek (w treningu Adama Wyrzyka) był czwarty w Iwna, jedenasty w Derby, siódmy w Wielkiej Warszawskiej, a na koniec sezonu wygrał łatwo Nagrodę Sac a Papier na 3200 m. Jako czterolatek biegał na wiosnę słabo, po czym zrobił w treningu Borkowskiego dobry wyścig w polskim St. Leger, zajmując drugie miejsce za znakomitą niemiecką Memphis. Jesienią zawiódł – w WW był szósty, a w Sac a Papier dopiero czwarty, w roli faworyta.
W sezonie 2022 w Nagrodzie Prezesa Totalizatora Sportowego zajął ostatnie, szóste miejsce, ale to był jego pierwszy start w ubiegłym roku. 23 lipca zajął na Służewcu drugie miejsce w gonitwie III grupy na 1800 m, przegrywając ponad 4 długości z szybką Polonią Spirit F. Jednak ten dystans był dla niego za krótki. Później zaskoczył świetnym występem w połowie sierpnia 2022 roku w Berlinie, gdy w Listed na 2800 m o dwie długości pokonał niezłego Nubiusa.
RZ
Na zdjęciu tytułowym Akua’rius wygrywa Hoppegartener Steher-Preis. Przy bandzie Aff un zo (czwarte miejsce), w niebieskich okularach Hipop de Loire, który był trzeci. Fot. galopponline.de