Trenowana na Służewcu przez Macieja Janikowskiego dla firmy Westminster czteroletnia Moonu 15 sierpnia w pięknym stylu zwyciężyła w Merano w gonitwie Listed dla klaczy na dystansie 2200 metrów – Premio E.B.F Terme di Merano (pula nagród 42 900 euro) i zyskała status black type winner. Świetnie przeprowadził ją w tym wyścigu włoski dżokej Salvatore Sulas. W niedzielę 8 października (o godz. 17.20) Sulas pojedzie na niej na torze San Siro w Mediolanie w Premio Verziere – Memorial Aldo Cirla G3, gonitwie dla trzyletnich i starszych klaczy na 2000 metrów (pula nagród 88 tysięcy euro). Na starcie stanie 11 klaczy z Włoch, Niemiec, Polski, Węgier i z Czech. To wyrównana stawka – groźne wydają się z 3-4 klacze z Niemiec i dwie włoskie.

Spośród pięciu klaczy trenowanych w Niemczech najwyższy handicap (GAG 90,5 kg) mają dwie, z którymi Moonu już w tym roku się ścigała, z różnym skutkiem – Valpolicella i Norge. Trenowana przez Henka Grewe czteroletnia Valpolicella (Amaron – Very Nice po Dashing Blade) 1 maja wygrała pod Leonem Wolffem – Grosser Preis von Hannover 96 rangi Listed na dystansie 2000 metrów w niemieckim Hanowerze. Moonu zajęła w tej gonitwie pod Szczepanem Mazurem bliskie siódme miejsce. Od zwyciężczyni dzieliło ją około czterech długości, a do trzeciego miejsca, dającego status black type, zabrakło jej tylko 2,5 długości.
18 czerwca w swoim kolejnym starcie w Mediolanie Valpolicella była druga pod Lukasem Delozierem w Premio del Giubileo G3 na 2000 m. Przed nią była, ale krótko, dobra – Kolossal (wygrała też w Berlinie Furstenberg-Rennen G3 na 2400 m, w którym piąty był Plontier, a szósty polski derbista 2023 Westminster Moon), a trzecia Norge.

20 sierpnia Valpolicella wybrała się do francuskiego Deauville na bardzo prestiżowy wyścig, ale w Pix Jean Romanet G1 dla klaczy na 2000 m w roli outsiderki zajęła siódme miejsce na 8 koni. Może być w słabszej formie niż na wiosnę i to jest szansa dla Moonu na udany rewanż.
15 sierpnia w gonitwie Listed dla klaczy na dystansie 2200 metrów – Premio E.B.F Terme di Merano Moonu pokonała aż o 7 długości zdecydowaną faworytkę tej gonitwy (1,64:1) pięcioletnią Norge (Dylan Thomas – Nazbanou po High Chaparral), trenowaną we Duesseldorfie przez Ralpha Rohne, ale często biegająca na włoskich torach i to ze sporymi sukcesami. Norge zajęła dopiero czwarte miejsce.
9 czerwca 2022 roku czteroletnia Norge triumfowała na San Siro w Premio del Giubileo G3 na 2000 metrów i było to jej pierwsze zwycięstwo w karierze. 15 sierpnia w Merano wygrała wyścig, w którym w tym roku nieskutecznie broniła trofeum – Premio E.B.F Terme di Merano. Później Norge była ostatnia (dziewiąta) w odstępie w Premio Verziere G3 na 2000 m w Mediolanie, czyli wyścigu, który dziś zostanie rozegrany. Zakończyła sezon 2022 w Premio Lydia Tesio G2 na 2000 metrów dla klaczy na rzymskim torze Capannelle. Zajęła czwarte miejsce, około 4 długości za zwycięską klaczą Romagna Mia.

W tym roku Norge biegała cztery razy. 27 maja wygrała pod Vargiu aż o cztery długości Premio Paolo Mezzanotte LR na 2200 m na San Siro, a w swoim przedostatnim starcie w Mediolanie była trzecia w Premio del Giubileo G3 na 2000 m za Kolossal i Valpolicellą.
Z niemieckich klaczy groźna może też być czteroletnia Ability (Mastercraftsman – Atiara po Pivotal), trenowana przez Waldemara Hicksta dla stadniny Ittlingen, tej samej, dla której Ultima zajęła piąte miejsce w tegorocznej Wielkiej Warszawskiej. Ability (GAG 89,5 kg) dwa razy już zmierzyła się z Moonu. Biegła 1 maja w tej gonitwie Listed w Hanowerze, wygranej przez Valpolicellę. Zajęła dziewiąte miejsce, niespełna dwie długości za Moonu.
Lepiej poszło jej 25 czerwca w Hamburgu, gdy w Sparkasse Holstein Cup (Hamburger Stuten Cup) na 2200 m była druga. Wygrała ten wyścig Alpenblume, półsiostra Alpinisty, zwyciężczyni Nagrody Łuku Triumfalnego. Moonu trafiła tam na silne rywalki, których było aż 14. Zajęła dziesiąte miejsce, bardzo słabo pojechał na niej wtedy Eduardo Pedroza, były czempion dżokejów w Niemczech.

Ability jest w wysokiej formie, dwa ostatnie starty miała bardzo udane. 20 sierpnia wygrała Listed w Hanowerze na 2400 m, bijąc Nastarię, z którą ścigał się z różnym skutkiem Hipop de Loire, a 17 września była druga w Listed na tym samym torze na 2000 m, nieco ponad długość za Tiffany, trenowaną w Anglii. Jechał na niej wtedy Augustin Madamet i dziś też zobaczymy go w siodle tej klaczy.
Z niemieckich klaczy niezła jest też (najwyższy GAG 87,5 kg) trzyletnia Evina (Kodiac – Elmaliya po Sepoy), trenowana przez Andreasa Suboricsa. Już jako dwulatka pokazała się z dobrej strony, bo w Niemczech była na płatnych miejscach w gonitwach G3 i Listed, a w październiku 2022 w Mediolanie zajęła drugie miejsce w Premio Dormello G2 na 1600 m, bijąc Beirut, z którą zmierzy się także dzisiaj.

W tym roku na wiosnę jej nie szło, ale biegała bardzo wysoko i jak na córkę sprintera Kodiaca na zbyt długim dystansie 2200 m. W czerwcu zajęła siódme miejsce w Premio Oaks d’Italia G2 (wygrała Shavasana pod Hollie Doyle). Była też dziewiąta w Hamburger Stuten Preis G3, gdzie wygrała Princess Zelda, przed wiceoaksistką Kassadą i Ultimą oraz dwunasta w Preis der Diana G1 (niemiecki Oaks), wygranym prez Muskokę (Ultima była w tej gonitwie siódma).
17 września Evina zeszła na bardziej dla niej korzystny dystans 1600 m i wygrała w Mediolanie pod Luką Maniezzim – Premio Pietro Bessero LR. W tym wyścigu dopiero dziesiąta była czteroletnia Swipe Up (Holy Roman Emperor – Salmon Rose po Iffraaj), która też będzie rywalką Moonu w niedzielę na San Siro. Wcześniej jednak Swipe Up była na wiosnę czwarta w G3 i trzecia w Listed we Włoszech, a w sezonie 2022 wygrała klasyk Premio Regina Elena G3 na 1600 m (czyli włoskie 1000 Guineas), za co otrzymała rating w Racing Post aż 113 funtów.
W Oaks d’Italia 2023 Evina ścigała się z włoskimi klaczami, które pobiegną w niedzielę w Mediolanie. Przegrała z Taany (Teofilo – Aghaany po Dubawi), która była piąta, a pokonała Beirut (ta kończyła tuż za nią na ósmym miejscu). Beirut (Ectot – Barbarika) ma w Anglii rating tylko 88 funtów, ale wygrała w tym roku już trzy mniejsze wyścigu typu condizionata, a 20 maja była w Mediolanie druga w Listed na 2000 m, bijąc Taany.
W niedzielę w Mediolanie pobiegnie też trenowana w Czechach przez Vaclava Lukę pięcioletnia Classa (Tamayuz – Distinct Hand po Rail Link), która w 2021 roku wygrała pod Janem Vernerem słowacki Oaks na 2000 m. Classa ma świetny bilans – 12 startów, 9 zwycięstw. W tym roku jest niepokonana w Czechach w czterech startach na dystansach 1600 i 2000 m (za każdym razem jechała na niej Lucie Fialova i tak będzie też na San Siro), ale nie biegała w tych najwyższych wyścigach. Jako roczniaczka kosztowała 9 tysięcy funtów.

Z kolei na Węgrzech jest trenowana przez Gabora Maronkę czteroletnia Different Illusion (Charming Thought – Daysiwaay po Daylami), która sporo wygrywała w Budapeszcie, ale raczej na milę. Błysnęła jako dwulatka w sezonie 2021, zajmując drugie miejsce w gonitwie Listed w Rzymie na 1500 m i zyskując status black type.
Czteroletnia Moonu 15 sierpnia w pięknym stylu zwyciężyła w Merano w gonitwie Listed dla klaczy na dystansie 2200 metrów – Premio E.B.F Terme di Merano (pula nagród 42 900 euro) i zyskała status black type. Świetnie przeprowadził ją w tym wyścigu włoski dżokej Salvatore Sulas. Z córką ogiera Sea The Moon była w stanie walczyć tylko słowacka oaksistka z 2022 roku Shabana, ale ostatecznie klacz z Polski wygrała pewnie o 1,75 długości. Kolejne dwa miejsca zajęły klacze trenowane w Niemczech – Evangelista i faworytka Norge, która wygrała ten wyścig przed rokiem.

Nadspodziewanie wysoka była wypłata w totalizatorze za zwycięstwo Moonu, aż 22,46:1. Zarobiła w tym wyścigu dla firmy Westminster 16 575 euro, ale znacznie cenniejszy, w kontekście hodowli i wartości w przyszłości jej potomstwa, jest status klaczy black type winner. Na polskich torach Moonu biegała 7 razy, 4 z tych wyścigów wygrała i sumę nagród 139 200 zł. Była też dwa razy bez miejsca w Niemczech w gonitwach Listed.
Moonu (Sea The Moon – Pax Aeterna po War Front) była niepokonaną dwulatką w Polsce w sezonie 2021, wygrała m.in. Nagrodę Ministra Rolnictwa. Jako trzylatka była druga w Wiosennej za Jenny of Success, czwarta w Derby, trzecia w Oaksie za Lady Iwoną i Calliepie, gdzie została zbyt ofensywnie przeprowadzona. Zrewanżowała się Lady Iwonie w Nagrodzie Krasne, łatwo wygrywając ten wyścig o 3,5 długości.

Moonu miała już we wrześniu 2022 zaplanowany start w Niemczech, ale przeszkodziły w tym kłopoty zdrowotne. W pierwszej połowie tego roku dwa razy próbowała zdobyć status black type w gonitwach Listed w Hanowerze i Hamburgu, ale trafiała na mocne stawki i to się nie udało.
Link do listy startowej wyścigu Moonu w Mediolanie:
Corsa 6 di Domenica 8 Ottobre 2023 alle 17:20 a Milano – SNAI Ippica
Robert Zieliński
Na zdjęciu tytułowym Moonu wygrywa Premio E.B.F Terme di Merano LR przed słowacką oaksistką, klaczą Shabana. Fot. Facebook ippodromo.merano