Kaz Tulpar nie przebiera w środkach, ich stajnię zasilił kolejny amerykańskiej hodowli ogier, który jeszcze jako roczniak został sprzedany na aukcji w Stanach Zjednoczonych, a na aukcje dwulatków trafił do Europy, gdzie czekali na niego kupcy współpracujący od tego roku z polskimi trenerami. El Bars to syn ogiera Enticed, po którym pierwsze konie w tym roku wychodzą do startów, a matka to druga w Listed Music Magic. Koń został nabyty na aukcji Breeze Up za 6,5 tysiąca euro. To bardzo niska cena, patrząc na to, że miesiąc pre-trainingu na Zachodzie Europy kosztuje około dwóch tysięcy euro miesięcznie. To bez dwóch zdań bardzo ciekawy zakup. Zadebiutuje już w sobotę, więc przyjrzyjmy się jego rodowodowi.
Ojciec
Enticed (Medaglia d’Oro – It’s Tricky po Mineshaft) to ogier, który biegał dla stajni Godolphin w Stanach Zjednoczonych. Zaczął karierę w wieku dwóch lat, już w kwietniu łatwo wygrał wyścig maiden z debiutu. Następny start miał już w Champange Stakes (G1 – 1600 m), w którym kończył trzeci.
Po przerwie letniej, gdy na nowo ruszył sezon w Stanach Zjednoczonych, wygrał Kentucky Jockey Club Stakes (G2 – 1700 m) o łeb. Po kolejnych trzech miesiącach nie dał rady jednak w innym wyścigu rangi G2 (był czwarty) i zszedł do G3, tam już sobie poradził bardzo dobrze i wygrał. Po dwóch miesiącach pobiegł w Kentucky Derby, ale sobie nie poradził, był czternasty, ponad 30 długości za trójkoronowanym Justify.
Kryje za 5 tysięcy dolarów, więc jest tanim reproduktorem. O jego potomstwu nie można powiedzieć dużo, bo biega dopiero od tego roku. Póki co najlepszym koniem po nim był Shimmering Allure, który startował już 5 razy. Wygrał jeden wyścig i wygrał 100 tysięcy dolarów. Przez Racing Post został oceniony na 94 funty. Ogiery z pierwszego rocznika po nim kosztowały średnio 31 tysięcy dolarów, a po roku odnotowano spadek aż o 10 tysięcy.
Matka
El Bars jest od klaczy Music Magic (Bernstein – If Bald Music po Stop The Music) urodzonej w 2006 roku. Music Magic ma mały black type, więc dziwić może cena El Barsa, ale można uzasadnić to tym, ze Music Magic nie dała do tej pory żadnego bardzo dobrego konia. Sama na 10 startów w karierze wygrała tylko jeden wyścig i to jako dwulatka, już w debiutanckim starcie. Największy sukces odniosła w wieku trzech lat, gdy była druga w milerskiej gonitwie rangi Listed.
Przed omawianym ogierem dała pięć koni, z których trójka wygrywała, wyłącznie w USA. Najwięcej zwycięstw uzbierała Modest Girl. Wygrała cztery wyścigi, najlepiej radziła sobie na dystansie 1700 metrów, a oceniono ją na 86 funtów. Jednak jeszcze lepiej oceniono jej półsiostrę With This Vow, za zwycięstwo w gonitwie dla koni, które wcześniej wygrały nie więcej niż jeden wyścig (96 funtów).
Konie od Music Magic w przeszłości wahały się od 5 aż do 195 tysięcy dolarów. Najdroższa była With The Vow (po Broken Vow), która została sprzedana na aukcji Breeze Up. Sam El Bars, zanim został zakupiony do Polski, był sprzedawany dwukrotnie. Na aukcji roczniaków w USA kosztował 11 tysięcy dolarów. Rok później na majowym Breeze Upie Arqany nie został sprzedany, a na późniejszej aukcji, także koni z treningu, w lipcu, został sprzedany do Polski za 6500 euro.
Music Magic jest córką Bernsteina, reproduktora własności Coolmore. Był piąty w irlandzkim National Stakes (G1 – 1600 m) w 1999 roku oraz wygrał dwie gonitwy rangi G3. Dał kilka niezłych koni, trzy z ratingiem większym niż 115 funtów. Jego najlepsza córka Tepin wygrała aż sześć gonitw G1, w tym Queen Anne Stakes (1600 m), czy Woodbine Miles Stakes (1600 m) oraz Breeders Cup Mile. Bardzo dobry był też jego syn Karakontie.
On również wygrał Breeders Cup Mile oraz pierwszy z francuskich klasyków. Po karierze został reproduktorem, kryje obecnie za 10 tysięcy dolarów. Klacz po Bernsteinie dały trzy konie z ratingiem powyżej 115 funtów. Najlepszy Hishi Iguazu był drugi w Hong Kong Cup (G1 – 2000 m) i w Takarazuka Kinen (G1 – 2200 m), łącznie wygrał niemal 3 miliony funtów.
Babka
Druga matka to If Bald Music, która nie biegała. Urodziła 12 koni i aż 9 z niech wygrywało. Dwa konie od niej zapracowały na black type. Jej syn Moving Van był jednym z czołowych dwulatków w Stanach Zjednoczonych. Był krótko drugi w Alysbeha Stakes (G3), a później szósty w Champagne Stakes, które wygrał ojciec omawianego El Barsa. Na wysokim poziomie biegała też Waltz On By. Była druga w Domeiselle Stakes (G2 – 1800 m) oraz czwarta w Ashland Stakes (G1 – 1700 m). Babka El Barsa jest również półsiostrą ogiera General Royal, zwycięzcy William P Kyne Stakes (G3 – 1800 m) za co oceniono go na 123 funty. Po karierze został reproduktorem, jednak nie doczekał się świetnego przychówku.
Wniosek Pisany na wodzie
El Bars to koń, który zdecydowanie powinien być wczesny. Do tego raczej nie powinien bać się mocnych i szybkich wyścigów. Jednak o jego ojcu jako reproduktorze nie można praktycznie nic powiedzieć, a sam nie był żadną z najjaśniej świecących gwiazd amerykańskich wyścigów. Mimo wszystko, rzadko można nabyć konia z od matki black type za jedyne kilka tysięcy euro, w dodatku na aukcji koni w treningu. W teorii już dawno mógł być gotowy na pierwszy start, jednak możliwe, że trzeba było na niego trochę poczekać, bo urodził się dopiero w maju.
Michał Celmer
Na zdjęciu tytułowym El Bars. Fot. Arqana