Konie z pierwszego rocznika po wyhodowanym w polskiej stadninie Iwno ogierze Tunis (Estejo – Tracja po Llandaff) miały udane starty na francuskich torach w wieku trzech lat w sezonie 2023. Potomstwo Tunisa odniosło w ubiegłym roku 9 zwycięstw w gonitwach płaskich, płotowych i przeszkodowych. Efektownie rozpoczął się też dla przychówku Tunisa sezon 2024 – od strzału w dziesiątkę. 2 stycznia na torze w Pau gonitwę płotową Prix Alfred Torrance, wyścig conditions dla czterolatków na 3500 metrów (pula nagród 37 tysięcy euro) w dobrym stylu wygrał jego syn King d’Alene pod Felixem de Gilesem. Polskie środowisko hodowlane i wyścigowe może być dumne z Tunisa – to pierwszy taki przypadek w historii, że ogier wyhodowany w Polsce został szeroko użyty w Europie Zachodniej, a do tego konie te spisują się obiecująco. Tunis pokrył już we Francji od 2019 roku około 350 klaczy.
King d’Alene (Tunis – Divine d’Alene po Voix du Nord) to można powiedzieć taki prekursor i flagowy potomek swojego ojca. 9 lipca 2023 roku pierwszy koń po Tunisie odniósł zwycięstwo we Francji i był to właśnie wysokiej półkrwi wałach King d’Alene, który wygrał wyścig płaski (tzw bumper – bieg przygotowawczy do gonitw płotowych).
Teraz King d’Alene jest pierwszym koniem po Tunisie, który wygrał wyścig w 2024 roku, a także pierwszym zwycięskim czterolatkiem i jednocześnie jest to dziesiąte zwycięstwo konia po ogierze z wielkopolskiej stadniny Iwno. Trenowany przez czołowego francuskiego szkoleniowca Gabriela Leendersa – King d’Alene od lipca nie biegał, a występ w Prix Alfred Torrance (gonitwa dla czterolatków wysokiej półkrwi, które nie wygrały wcześniej gonitwy płotowej i przeszkodowej) był jego pierwszym w karierze startem w płotach. King d’Alene był drugą grą z kursem 6,2:1.
Początkowo Felix de Giles prowadził go pod koniec stawki, w dystansie stopniowo przesuwał się do przodu, około 1500 metrów przed celownikiem znalazł się na trzecim miejscu. Zaatakował przy wyjściu na prostą, po skoku na ostatnim płocie wyszedł na prowadzenie i pewnie wygrał wyścig, bijąc o 2,5 długości faworyzowanego (3,7:1) Kado de l’Est, na którym jechał znakomity dżokej James Reveley.
King d’Alene pokonał konie po tak znakomitych reproduktorach z rynku gonitw skakanych jak It’s Gino, Yeats, czy Cokoriko (champion w 2023 roku reproduktorów we Francji na wyścigi płotowe i przeszkodowe). Co ciekawe, szóste miejsce w tym wyścigu zajął Kahid de Fregande, który jest synem Estejo, a więc ojca Tunisa. W sezonach 2022-2023 ponad 300 tysięcy euro na francuskich torach wygrał Speed Emile, najlepszy – obok Tunisa – syn ogiera Estejo, który krył w Polsce, a w ostatnich latach we Francji.
King d’Alene, który w debiucie w czerwcu był drugi w biegu płaskim, zarobił we wtorkowym wyścigu w Pau dla swoich właścicieli 17 020 euro, a w całej karierze już ponad 24 tysiące euro. King d’Alene został wyhodowany przez Florence Couteaudier, a należy do Marie-Amelie de Leusse i hrabiego Erica de Saint Pierre.
Koniec roku też był dla Tunisa dobry. 14 grudnia na torze Cagnes-sur-Mer klacz Kroupade (od klaczy Parabad po Astarabad) zwyciężyła aż o 12 długości w przeszkodowej gonitwie Prix du Mont Falourde na 3700 metrów z pulą nagród 35 tysięcy euro. Był to pierwszy wyścig stiplowy wygrany przez potomka Tunisa. Dla Kroupade był to debiut w wyścigu przeszkodowym, wcześniej 4 razy biegała w płotach, raz była druga i raz piąta.
Tunis pokrył już we Francji od 2019 roku około 350 klaczy. Nigdy w historii ogier wyhodowany w Polsce nie został tak szeroko użyty w hodowli koni wyścigowych w Europie Zachodniej. Jest to niezwykle cenna promocja polskiej hodowli i wyścigów. Cena stanówki Tunisem w 2024 roku w Haras de Cercy podskoczy do 4 tysięcy euro (w 2023 roku było to 2500 euro), dla hodowców współpracujących ze stadniną jest zniżka do 3 tysięcy euro.
W sezonie 2023 oglądaliśmy na francuskich torach pierwsze trzylatki po wyhodowanym w Iwnie Tunisie. Jego potomstwo wygrało w ubiegłym roku 9 wyścigów (5 płaskich, 3 płotowe i w czwartek pierwszy przeszkodowy) we Francji. Oprócz tego konie po Tunisie zajęły 42 płatne miejsca na 78 startów, suma wygranych przez nie nagród to 257 tysięcy euro (po wtorkowej wygranej King d’Alene już 274 tysiące). Biorąc pod uwagę, że do startu wyszedł na razie tylko jeden rocznik koni po Tunisie i są to konie z przeznaczeniem na gonitwy płotowe i przeszkodowe, które największe sukcesy osiągają w późniejszym wieku, to ten start kariery hodowlanej należy uznać za bardzo dobry.
9 lipca pierwszy przychówek Tunisa odniósł zwycięstwo we Francji – był to właśnie King d’Alene, który wygrał wyścig płaski. 29 października dwa pierwsze konie po Tunisie wygrały gonitwy płotowe – Saint Tunis (od Saintenitouche po Saint des Saints) w Nancy i Kiss Langy (od Upsonne po Voix du Nord) w Argentan. 20 listopada klacz poszła za ciosem i dowolnie o 6 długości zwyciężyła w Prix de Macherin, conditions klasy trzeciej na 3550 m w Fontainebleau (pula nagród 53 tysiące euro).
Wyhodowany w Iwnie Tunis w 2016 roku startował na Służewcu jako dwulatek dwa razy, zajął trzecie miejsce w debiucie na 1400 metrów i zwyciężył łatwo o 5 długości na dystansie 1600 m. Ogiera trenowała Małgorzata Łojek. Kupiony za 100 tysięcy złotych na aukcji na Służewcu przez trenera Guillaume’a Macaire’a Tunis w latach 2017-2018 świetnie biegał we Francji w gonitwach płotowych. Wygrał gonitwy G2, G3 i Listed. Zajmował też drugie miejsca w biegach G1. Przez dwa lata zarobił ponad 613 tysięcy euro.
Siwy Tunis pochodził z pierwszego rocznika po ogierze Estejo (Johan Cruyff – Este po The Noble Player). Ten gniady ogier urodził się w 2004 roku w Niemczech. Biegał 34 razy w wieku 3–8 lat Niemczech, Hongkongu, Francji i Włoszech. Odniósł 10 zwycięstw, wygrał 517 225 euro. Triumfował m.in. w Premio Presidente Della Repubbilica G1, Premio Roma G1, Premio Del Piazzale – Mem. Enrico Camici LR i Gran Premio d’Italia LR.
Najcenniejszym potomkiem Estejo urodzonym w Polsce jest, oprócz Tunisa, zwycięzca Premio Ettore Tagliabue G3- płoty i drugi w Gran Criterium D`Autunno G1-płoty oraz drugi w tym roku w Gran Premio Merano G1 – trenowany przez Grzegorza Wróblewskiego Ocean Life (od klaczy Olga po Jape), hodowli Sławomira Pawłowskiego.
Od 2018 roku Estejo stanowi we Francji (cena stanówki w 2023 roku w Haras du Lion – 2800 euro), gdzie bardzo dobrze dobrze biega w ostatnich dwóch sezonach w płotach i przeszkodach wałach Speed Emile 2019 (od Emily Strange po Ballingarry) – w 16 startach odniósł osiem zwycięstw (w tym w wyścigach rangi G3 i Listed w Auteuil), był też trzeci w Prix Congress G2-przeszkody na torze w Auteuil. Zarobił na torach ponad 300 tysięcy euro.
Linki do wyniku i filmu (do obejrzenia po bezpłatnym zalogowaniu) ze zwycięskiego wyścigu King d’Alene:
PRIX ALFRED TORRANCE | France Galop (france-galop.com)
Robert Zieliński
Na zdjęciu tytułowym King d’Alene wygrywa gonitwę płotową w Pau. Fot. Turfomania