Nadal dobrze spisuje się we Francji potomstwo wyhodowanego w Stadninie Koni Iwno Tunisa. W poniedziałek 20 maja dwa kolejne wyścigi na torze Moulins wygrały czteroletnie konie po tym dzielnym siwym ogierze – Knoxville w płotach, a Kappa d’Estruval (to jego trzeci triumf na cztery starty) gonitwę przeszkodową. Na dodatek tego samego dnia Saint Tunis był drugi w wyścigu płotowym w Wissembourgu. W niedzielę po raz pierwszy koń po Tunisie wystartował w biegu rangi G1 – Ella Duchic zajęła ósme miejsce w płotowej Prix Alain du Breil (3900 m, pula nagród 278 tysięcy euro).
We wtorek 21 maja dobry występ we Francji zaliczył znany ze zwycięstw na Służewcu Good Gift. Pięciolatek należący do firmy Westminster zajął bliskie czwarte miejsce w mocno obsadzonym płaskim wyścigu klasy drugiej na 3000 m na torze Angers, bijąc trzy konie ze statusem black type winner. Good Gift jest bliskim krewnym wyhodowanego przez Krzysztofa Goździalskiego Polanzora, który dobrze biega we Francji, ale ma też zgłoszenie do Derby 2024 na Służewcu.
Kappa d’Estruval (Tunis – Tonelle d’Estruval po Fragnant Mix) został wyhodowany z myślą o wyścigach przeszkodowych. Jego matka wygrała jeden wyścig płaski, jeden płotowy i cztery stiplowe, startując łącznie w 20 wyścigach (15 razy meldowała się w trójce). Nie biegała wysoko i zarobiła na torze przyzwoite 93 tys. euro. Z jej potomstwa wyróżnił się pierwszy przychówek – Drop d’Estruval (po og. Balko), który wystartował 34 razy, z czego 30 razy plasował się w trójce, a 15 razy wygrał. Na poziomie Listed został wypróbowany trzykrotnie – dwa razy był trzeci i raz czwarty.
Kappa d’Estruval jest trenowany przez duet Lagenste – Macaire. Ten ostatni był również trenerem Tunisa. Kappa d’Estruval zwycięsko rozpoczął karierę na początku marca. Wygrał gonitwę płotową w Saint-Brieuc pod Kilianem Dubourgiem o 5 długości na dystansie 3800 m. Trzy tygodnie później był trzeci w Compiegne. 21 kwietnia po raz pierwszy wystartował w wyścigu przeszkodowym i od razy wygrał w Haras du Pin na 3700 m.
W poniedziałek 20 maja Kappa d’Estruval po raz drugi wystartował w gonitwie przeszkodowej – na torze Moulins w Prix de Fontainebleau (zdjęcie tytułowe), conditions klasy trzeciej na 3800 metrów dla koni wysokiej półkrwi (AQPS). W stawce dziesięciu koni był zdecydowanym faworytem (2,1:1). Zwyciężył pewnie o 3,5 długości. Dosiadał go Baptiste Le Clerc. Zarobił w tym wyścigu 11 960 euro, a w całej karierze (to jego trzeci triumf na cztery starty) już ponad 35 tysięcy.
W poniedziałek na torze Moulins zwycięstwo odniosła także czteroletnia Knoxville (Tunis – Moskoville po Kadalko) w płotowej Prix Ucello II, conditions klasy trzeciej na 3500 metrów dla czteroletnich i pięcioletnich klaczy. Także była jedną z faworytek (3,9:1), pod Quentinem Gaignardem pokonała o pół długości Greym, córkę ogiera The Grey Gatsby. Także zainkasowała 11 960 euro. Było to jej drugie zwycięstwo w płotach na tym samym torze na trzy starty. Jej suma nagród to ponad 28 tysięcy euro.
Również 20 maja, ale na torze Wissembourg, dobrze spisał się kolejny syn wyhodowanego w Polsce Tunisa – ciekawy rodowodowo Saint Tunis (od klaczy Saintenitouche po Saint des Saints), trenowany przez Davide Satalię. Zajął drugie miejsce w gonitwie płotowej na 3400 m. To był jego czwarty start i nigdy nie był poza płatnym miejscem. Wrócił do płotów po piątym miejscu w stiplu w Compiegne w marcu.
W ubiegłym roku dwa razy biegał w płotach na torze w Nancy w conditions klasy czwartej na dystansie 3400 m pod Alejandro Ruizem Gonzalezem. We wrześniu 2023 roku zajął w debiucie trzecie miejsce, a 29 października wygrał o 1,5 długości w stawce jedenastu trzylatków. Na koncie ma prawie 20 tysięcy euro. To perspektywiczny koń o ciekawym rodowodzie – jego dziadkiem jest ikona gonitw stiplowych Saint des Saints.
W poniedziałek biegały we Francji cztery czteroletnie konie po Tunisie i tylko jeden z nich spisał się słabo. Na torze Orleans siódme miejsce w przeszkodowej gonitwie na 3500 metrów zajęła My Tune (od My Destination po Sleeping Car). To był jej trzeci start w karierze i trzeci nieudany.
W niedzielnej gonitwie rangi G1 w Auteuil – płotowej Prix Alain du Breil (3900 m, pula nagród 278 tysięcy euro) wystartowała córka Tunisa Ella Duchic, która ma już status black type po zwycięstwie w wyścigu rangi Listed 23 kwietnia Compiegne na 3600 m. W stawce dwunastu koni nie była zbyt liczona (kurs 32:1). To był pierwszy występ konia po Tunisie w gonitwie rangi G1.
Gdy Ella Duchic wygrywała Listed, daleko uciekła rywalom już w dystansie. W niedzielę na Auteuil też długo prowadziła, aż do prostej finiszowej, ale tym razem konkurenci byli znacznie mocniejsi. 300 metrów przed celownikiem opadła z sił i zaczęły ją mijać kolejne konie. Przed samym celownikiem pechowo straciła ostatnie płatne, siódme miejsce i skończyła ósma. Zaprezentowała się jednak dobrze, nie straciła dużo do czołówki w tak prestiżowym wyścigu.
Konie po wyhodowanym w polskiej stadninie Iwno ogierze Tunis (Estejo – Tracja po Llandaff) wygrały dotąd we Francji 25 wyścigów (płaskie, płotowe i przeszkodowe), zajęły też 74 razy płatne miejsca na 154 starty, suma wygranych przez nie nagród to ponad 623 tysiące euro.
Tunis pokrył już we Francji od 2019 roku ponad 350 klaczy. Cena stanówki w 2024 roku w Haras de Cercy wzrosła do 4 tysięcy euro (w 2023 roku było to 2500 euro), dla hodowców współpracujących ze stadniną jest zniżka do 3 tysięcy euro.
Tunis w 2016 roku jako dwulatek zwyciężył łatwo na Służewcu o 5 długości w wyścigu na dystansie 1600 m i został kupiony na aukcji za 100 tysięcy złotych przez trenera Guillaume’a Macaire’a. W latach 2017-2018 świetnie biegał we Francji w gonitwach płotowych. Wygrał gonitwy G2, G3 i Listed. Zajmował też drugie miejsca w biegach G1. Przez dwa lata zarobił ponad 613 tysięcy euro.
We wtorek 21 maja dobry występ we Francji zaliczył znany ze zwycięstw na Służewcu Good Gift (Territories – Guiana po Tiger Hill). Pięciolatek należący do firmy Westminster zajął pod Tonym Piccone bliskie czwarte miejsce w mocno obsadzonym płaskim wyścigu klasy drugiej na 3000 m Prix des Angevins na torze Angers, bijąc trzy konie ze statusem black type winner. Były to Goya Senora i The Good Man, mające na koncie wygrane w G2, a także Almacado Gree, który był drugi za Kypriosem w Prix Cadran G1 na 4000 m.
Good Gift, który jest teraz trenowany przez Henriego-Alexisa Pantalla, stracił tylko około trzy długości do zwycięskiego Sombrero, trzecie miejsce z Dschingis Kingiem (ma status black type) przegrał tylko o pół długości. Mógł być wyżej, ale na finiszu trochę nie miał przejścia. Za czwarte miejsce zarobił z premią 3190 euro. Po tak obiecującym starcie wydaje się, że Good Gift też może powalczyć we Francji o status black type.
Dla Good Gifta był to drugi występ we Francji. Pierwszy zaliczył 11 października w Chantilly, jeszcze w treningu Krzysztofa Ziemiańskiego. Zajął wtedy czwarte miejsce w conditions klasy drugiej na 1900 m. W treningu u Pantalla firma Westminster ma jeszcze drugiego pięciolatka, którym jest ogier Kaneshya (zwycięzca nagród Iwna i Kozienic). Na 5 startów we Francji Kaneshya wygrał jeden wyścig i dwa razy był drugi, suma nagród 34 tysiące euro.
Na Służewcu Good Gift jako trzylatek wygrał w treningu Ziemiańskiego trzy wyścigi i był drugi w nagrodach Przedświta i Zamknięcia Sezonu. Ten pięknie zbudowany ogier sygnalizował ogromny potencjał, ale w sezonie 2022 nie potrafił go udowodnić na poziomie pozagrupowym.
W ubiegłym sezonie poprawił i po zwycięstwie na wiosnę w gonitwie grupowej, w czerwcu odniósł życiowy sukces, biorąc pod Martinem Srnecem Nagrodę Widzowa na 2400 m. Później jednak nie potwierdził wysokiej formy – zajął dziewiąte miejsce w Nagrodzie Prezesa TS i szóste w Nagrodzie Kozienic. Od jesieni 2023 startuje we Francji.
Wyhodowany w stadninie Darley szejka Mohammeda ojciec Good Gifta – Territories (Invincible Spirit – Taranto po Machiavellian) był znakomitym koniem wyścigowym. W treningu słynnego Andre Fabre’a brał udział w trzynastu wyścigach (trzy razy zwyciężył) i zarobił w nich dla stajni Godolphin 702 tysiące euro. Specjalizował się w dystansach 1400-1600 m. Jego najwyższy rating w karierze to 119 funtów. Był bardzo dobrym dwulatkiem, w Grand Criterium (G1 – 1400m) finiszował trzeci, ale po uznaniu protestu został przesunięty na drugą pozycję. Pierwszy na celowniku Gleneagles (syn Galileo, wyhodowany w Coolmore) za crossing spadł ostatecznie na trzecie miejsce, a zwycięzcą został Full Mast.
Territories jako trzylatek zaczął starty od zwycięstwa w kwietniu w Prix de Fontainebleau G3 na 1600 m na Longchamp. Na początku maja miał szansę pokonać Gleneaglesa w klasyku 2000 Guineas Stakes w Newmarket, ale okazał się od niego słabszy o nieco ponad dwie długości i stajnia Godolphin musiała zadowolić się drugim miejscem. 12 lipca Territories wygrał prestiżowy wyścig Prix Jean Prat (G1 – 1600 m) w Chantilly i była to jego ostatnia wygrana w karierze.
Najwyższy rating (119) dostał jednak za kolejną gonitwę. 16 września zajął drugie miejsce w Prix Jacques le Marois G1 na 1600 m, w którym w roli faworyta przegrał o 1,5 długości z Esoterique. W Queen Elizabeth II Stakes G1 w Ascot na 1600 m był dopiero siódmy, choć do zwycięskiego Solow stracił tylko 3,5 długości. Jako czterolatek spuścił z tonu, zajmował miejsca od 3 do 6 w gonitwach G3.
Od 2017 roku Territories jest reproduktorem w Dalham Hall Stud (oddział Darley) w Wielkiej Brytanii (krył też w drugiej połowie roku w oddziale Darley w Australii) i ma wysokie notowania. Pierwsze cztery lata stanówka nim kosztowała 12 tysięcy funtów, a przez ostatnie cztery sezony (łącznie z 2024) – 10 tysięcy.
Jego przychówek ściga się od 2020 roku i – jak na taką cenę stanówki – konie po nim biegają świetnie. Już ósemka z nich osiągnęła rating powyżej 115 funtów. Najwyżej oceniony został Aldaary (119), który jako czterolatek łatwo wygrał wyścig Listed na 1400 metrów – Spring Trophy w Haydock. Syn Territories – Hoo Ya Mal, od matki po Montjeu, był drugi w angielskim Derby 2022 (rating 118 funtów), 2,5 długości za Desert Crown (a pobił przyszłego irlandzkiego derbistę Westovera), mimo kursu na zwycięstwo aż 150:1!
Bardzo dobrze biegała także klacz Rougir (116 funtów) od matki po ogierze Elusive City. Ścigała się 21 razy i zarobiła już ponad milion dolarów. We Francji wygrała między innymi Prix de l’Opera Longines (G1 – 2000 m). W grudniu 2021 roku została sprzedana na aukcji w Deauville do USA za 3 miliony dolarów. W Stanach Zjednoczonych też wygrała wyścig G1 – E.P. Taylor Stakes na 2000 m.
Matka Good Gift Guiana (po Tiger Hillu, dwukrotnym zwycięzcy Wielkiej Nagrody Baden Baden G1) na 4 starty wygrała dla potentata wśród właścicieli w Niemczech Barona von Ullmanna jedną gonitwę (GAG 72 kg). Babka Guadelupe był niemiecką znakomitością – wygrał włoski Oaks G1 na 2200 m i była druga w Anglii w Yorkshire Oaks G1 na 2400 m.
Good Gift jest bliskim krewnym wyhodowanego przez Krzysztofa Goździalskiego trzyletniego Polanzora (Almanzor – Polonia Lady po Australia), który dobrze biega we Francji, ale ma też zgłoszenie do Derby 2024 na Służewcu. Matka Polanzora Polonia Lady jest wnuczką tej świetnej Guadelupe, włoskiej oaksistki.
Robert Zieliński
Na zdjęciu tytułowym Kappa d’Estruval, syn Tunisa, w zwycięskim wyścigu. Fot. Jour de Galop