Ostatnim omawianym koniem, spośród roczniaków kupionych jesienią 2022 roku na zagranicznych aukcjach do stajni trenera Janusza Kozłowskiego, jest „Mr Red” (imię robocze). Kasztanowaty ogier urodził się 12 lutego. Jest synem ogiera Decorated Knight i klaczy Semiquaver (po Mark of Esteem), co oznacza, że ma inbred 3×3 na legendarnego Sadler’s Wellsa. Tak jak w przypadku omawianej w części 20. tego cyklu klaczy „Zuzia”.
„Mr Red” kosztował 6 tysięcy euro, a jego nowymi właścicielem, a raczej układem właścicielskim, jest siedmioosobowy syndykat, w którego skład wchodzą: Ania Kacprzyk, Daniel Kozłowski, Filip Krupa, Kamil Miondlikowski, Piotr Myszkowski, Hubert Potrzeszcz oraz Bogdan Strójwąs. W opinii trenera Kozłowskiego, jego stawka koni dwuletnich jest wyrównana, a ubiegłoroczne zakupy trzeba zaliczyć do udanych. Syn Decorated Knighta jest tego przykładem i na pewno nie odbiega od reszty.
Ojciec kasztana to Decorated Knight (Galileo – Pearling po Storm Cat). Z tego samego nicku Galileo x Storm Cat są między innymi Churchill oraz Gleneagles. Decorated Knight startował 18 razy, a niemal połowę tych występów zamienił na zwycięstwa, których ostatecznie było 8 (121 rpr). Wygrał trzy wyścigi G1: Irish Champion Stakes (2000 m), Tattersalls Gold Cup (2100 m) oraz Jebel Hatta (ZEA, 1800 m).
Dwulatkiem biegał raz (był drugi), a najlepsze występy notował w wieku pięciu lat, łącznie zarobił ponad 1,3 miliona funtów. Od 2018 roku jest reproduktorem w Irish National Stud. Zaczynał z ceną stanówki na poziomie 15 tysięcy euro, ale w ciągu kilku lat spadła i zmniejszyła się ona trzykrotnie. Konie po nim biegają od roku 2021 i póki co, żadnemu z nich nie udało się osiągnąć ratingu na poziomie 100 funtów.
Tylko jeden koń zajął płatne miejsce w gonitwie Listed, była to Ferrari Queen – drugie miejsce w Denford Stakes (1400 m). Patrząc jednak na pozytywy, trzeba wspomnieć o skuteczności koni po ogierze Decorated Knight. Według Irish National Stud, połowa z tych, które wyszły do startu, wygrywała. W Polsce oglądaliśmy po nim jedną klacz – Dominantę. Wygrała ona dwa wyścigi grupowe – na 1300 i 1400 metrów.
Matką ogiera „Mr Red” jest Semiquaver (Mark of Esteem – Dal Segno po Sadler’s Wells). Urodziła się w 2004 roku i nie biegała w żadnym wyścigu. Mimo wszystko trafiła do hodowli. Przed kasztanem kupionym na irlandzkiej aukcji Goffs Sportsman urodziła 7 koni, 6 biegało, 5 wygrało. Z tej zwycięskiej piątki, cztery wygrały od 4 do 8 gonitw, mimo że żaden z nich nie był po świetnym reproduktorze. Trzeba też zaznaczyć, że jej dzieci to konie z żelaza – uśredniając liczbę startów, na każdego przypada aż 31 wyścigów.
Najlepsze wyniki notowały Harwoods Volante (po Kheleyf) i Bolder Bob (po Big Bad Bob). Pierwszy z nich biegał 52 razy na dystansach od 1200 do 1400 m. Wygrał sześć wyścigów, ale najlepiej został oceniony za drugie miejsca w handikapach trzeciej i czwartej klasy (95 rpr). Bolder Bob dla odmiany był koniem o uzdolnieniu długodystansowym – ścigał się 21 razy. Wygrał trzy gonitwy – dwukrotnie na 2400 m i raz na 2600 m (95 rpr). Pozostałe konie były wycenione na 88, 71, 69 oraz 58 funtów.
Ojcem matki zakupionego do Polski konia jest światowej klasy miler z roku 1996 – Mark of Esteem. Pod koniec ubiegłego wieku pod Lanfranco Dettorim wygrał angielskie 2000 Gwinei, Celebration Mile oraz Queen Elizabeth II Stakes (136 rpr). Dał trzy konie ocenione powyżej 120 funtów. Najlepszy był Sir Percy, który w roku 2005 wygrał Dewhurst Stakes, a rok później został angielskim derbistą. W 2022 roku Sir Percy krył klacze za 7 tysięcy funtów, a jego ojciec – Mark of Esteem padł w wieku 21 lat (w 2014 r).
Babką omawianego konia jest Dal Segno – wygrała dwa wyścigi we Francji (2300 m i 2400 m). Urodziła siedem źrebaków, ale tylko dwa z nich wygrały. Z tej dwójki lepsza była Cianquilla, która zwyciężyła w wyścigu na 2600 metrów. Cianquilla jednak pokazała się bardzo dobrze w hodowli, sama dała już dwa konie black type (oba w Nowej Zelandii). Upsala wygrała Listed i była druga w biegu rangi G2, a Uppland była trzecia w Listed.
Zdecydowanie najbardziej imponująca jest kolejna, czwarta matka lutowego ogiera – Delsy. Dała dwunastu zwycięzców, a jej najlepszy syn – Darshaan był czempionem w Europie w 1984 roku. Od niej idzie linia żeńska ogiera Too Darn Hot (Dubawi – Dar Re Mi po Singspiel), który był genialnym dwulatkiem w 2018 roku, a sezon później czołowym milerem. Od 2020 r jest reproduktorem w Dalham Hall Stud (w 2023 r stanówka nim kosztuje 40 tysięcy funtów). Delsy jest jego trzecią matką.
Michał Celmer
Zdjęcie tytułowe przedstawia omawianego ogiera.