Na France Galop jest obecnie zarejestrowanych 189 koni po wyhodowanym w Stadninie Koni Iwno ogierze Tunis (Estejo – Tracja po Llandaff) z roczników 2020-2022. Pierwszy z nich, trzyletni Magic Tunis (od Magic Roundabout po Spinning World), siwy jak ojciec, już rozpoczął karierę wyścigową. W debiucie zajął 19 listopada dziewiąte miejsce (na 10 koni) w gonitwie maiden dla dwulatków na 1800 metrów. W piątek 10 lutego mocno poprawił, zajmując czwarte miejsce (w stawce jedenastu koni), także na torze Lyon La Soie w gonitwie maiden Prix Le Frimeur na 2150 m (nawierzchnia PSF, 9500 euro dla zwycięzcy). To był w zasadzie dla niego tylko trening. Na dystansach powyżej 3000 metrów w gonitwach płotowych i przeszkodowych, Magic Tunis może być bardzo dobrym koniem.
Trenowany przez Jean-Paula Gauvina Magic Tunis, na którym jechał Gabriele Congiu, stracił 3 długości do zwycięskiej klaczy More (Shalaa – Sport Game po Azamour), dosiadanej przez Cristiana Demuro oraz 2,5 długości do Rio Grande (Dabirsim – Jeu de Vivre po Montjeu). Trzeci, długość przed Tunisem, był Boltes Fal Mor (Bold Quest – Tesalia po Royal Applause). Za czwarte miejsce Magic Tunis zarobił dla swojego właściciela 1900 euro plus 1368 euro premii za to, że jest francuskiej hodowli.
Magic Tunis jest jak dotąd jedynym koniem po synu Estejo, który wyszedł do startu. Ten piątkowy występ był bardzo przyzwoity. W pokonanym polu przez syna ogiera kryjącego pod kątem gonitw skakanych, znalazły się konie, które są synami lub wnukami tak dobrych reproduktorów na wyścigi płaskie jak: Montjeu, Goken, Spanish Moon, Kendargent, Panis, Cape Cross, Recoletos, Elusive City, Cloth of Stars, Iffraaj.
Jednak startów i sukcesów potomków Tunisa oczekujemy dopiero w starszym wieku, przede wszystkim w gonitwach skakanych na dłuższych dystansach. Wyścigi płaskie to dla nich będzie tylko trening i przetarcie. Najbliższych kilka, a może i kilkanaście lat, może polskim miłośnikom wyścigów konnych dostarczyć dużo emocji przy okazji wyścigów z udziałem licznego potomstwa Tunisa.
To jest pierwszy taki wypadek w historii, że koń wyhodowany w Polsce został – cieszącym się dość sporym wzięciem – reproduktorem w kraju, w którym hodowla i wyścigi stoją na bardzo wysokim poziomie. Wychowanek SK Iwno Tunis (Estejo – Tracja po Llandaff) jest od czterech sezonów ogierem czołowym we Francji, pokrył w tym czasie ponad 300 klaczy, a jeśli pierwsze roczniki koni po nim osiagną dobre wyniki, to tych klaczy może dostać znacznie więcej. To jest wynik, który długo, a może nigdy, nie zostanie pobity przez konia z Polski.
Pod Tunisa są przysyłane przede wszystkim, albo nawet bez wyjątku, klacze, których potomstwo ma się ścigać w gonitwach płotowych i przeszkodowych. Sprzedany przez Małgorzatę Łojek za 100 tysięcy złotych podczas aukcji na Służewcu trenerowi Guillaume’owi Macaire’owi dwuletni wówczas Tunis (wygrał jako dwulatek jeden wyścig o pięć długości w dwóch startach, w debiucie był trzeci) we Francji stał się jednym z najlepszych koni w gonitwach płotowych.
Siwy ogier w 17 startach w wieku 3-4 lat odniósł 5 zwycięstw, w tym w Prix Amadou G2, Prix dIndy G3, Prix Aguado G3 i Prix Stanley LR. Ponadto 12 razy był z miejscem, m.in. zajmował II miejsca w Prix Cambaceres G1, Prix Alain du Breil G1, Prix Renaud du Vivier G1, Prix Questarabad G2, Prix de Pepinvast G3, Prix de Maisons-Laffitte G3 i Prix Georges de Talhouet-Roy G3. Wygrał 613 880 euro. Te drugie miejsca w G1 były zwykle do francuskiej hodowli Master Dino (którego też trenował Macaire i wjeżdżał dubletem), który był uprawniony do wysokich premii, a polskiej hodowli Tunis ich nie miał, więc patrzę na te porażki syna Estejo i wyniki lekko przez palce.
W sezonie 2017 Tunis z ratingiem 70 był czwartym najwyżej ocenianym we francuskim handikapie 3-letnim koniem, ścigającym się w gonitwach płotowych. Rok później z ratingiem 74 znalazł się na dziewiątym miejscu wśród wszystkich koni biegających w wyścigach płotowych we Francji.
Tunis od 2019 roku stacjonuje w Haras de Cercy (cena stanówki 2500 euro) – położonej w Burgundii stadninie, specjalizującej się w hodowli koni AQPS (konie nie będące końmi pełnej krwi angielskiej, biorące udział w wyścigach; rasa hodowana we Francji od XIX w.). Najwięcej klaczy – 114 – Tunis stanowił w pierwszym roku swojej kariery stadnej. W 2020 roku pokrył 84 klacze, 82 w 2021 roku, a kolejnych 61 w roku bieżącym.
Podczas aukcji roczniaków w 2021 roku najwyższą cenę uzyskano za kl. All Arrive (Al Gane/Dom Alco). Półsiostra dwukrotnego zwycięzcy Cheltenham Gold Cup (G1-steeple) og. AL Boum Photo została sprzedana za 56 tys. euro. 21 tys. euro zapłacono za kl. Klassy Pearl, córkę dobrze biegającej w gonitwach płotowych i przeszkodowych we Francji kl. Perle Sainte. 17 tysięcy euro kosztowała kl. Arabis (Trice/Highest Honor) – jej matka Trice jest półsiostrą zdolnej kl. Tassara (3 zwycięstwa w ośmiu startach, 3m. Prix Vanteaux G3, 4m. Prix Rose de Mai LR).
W 2022 roku najwyższe ceny uzyskały 2-letnie Ka Mate (AQPS) (Vitamina/Assessor – półsiostra zwycięzcy Paddy’s Rewards Club Novices’ Hcap Chase, L., wał. Farinet) sprzedana za 60 tys. euro i 10 tysięcy tańsza Kiss Will (AQPS) (Vita Will/Dom Alco – półsiostra zwycięzców przeszkodowych gonitw Pattern Unioniste i My Will).
Robert Zieliński, współpraca Andrzej Fortuniak
Na zdjęciu tytułowym Tunis podczas jednego z wyścigów płotowych