More

    W sezonie 2023, spośród ogierów kryjących w Polsce, największą sumę nagród wygrało potomstwo Baliosa, za nim są Exaltation i Ecosse

    Przedstawiliśmy już pierwszą piątkę na liście najlepszych reproduktorów wśród koni pełnej krwi angielskiej, według wygranych sum ogółem na polskich torach w 2023 roku. Pierwsze miejsce zajął francuski derbista z 2009 roku – ogier Le Havre, ojciec wybranego Koniem Roku 2023 w Polsce Le Destriera. Dziś czas na ogiery stacjonujące w Polsce w obszernym podsumowaniu przygotowanym przez Andrzeja Fortuniaka. Na szóstej pozycji został sklasyfikowany najlepszy spośród ogierów kryjących w Polsce – Balios, który wywalczył też tytuł wiceczempiona ojców koni 2-letnich. Sezon 2023 nie był tak udany dla stanowiących w Polsce reproduktorów jak poprzedni, kiedy w pierwszej dziesiątce rankingu ogierów czołowych znalazły się „nieśmiertelny” Jape, Exciting Life, Ruten i Ecosse, a w drugiej October i Ramonti.

    Warto jednak zapoznać się z ubiegłorocznym dorobkiem najlepszych czynnych w kraju ogierów. W najbliższym czasie czeka nas zmiana warty, bo odeszły lub są w podeszłym wieku takie ogiery jak Jape, Ecosse, Exaltation, czy Ruten, a dopiero zaczną swoje kariery konie po takich obiecujących ogierach jak: Va Bank, Yucatan, Shakeel, czy Fulbright. Z kolei Balios jest na starcie kariery, podobnie jak Bush Brave, a Proud And Regal (syn Galileo) w tym roku dopiero rozpocznie w Polsce karierę reproduktorską.

    Szóste miejsce w klasyfikacji reproduktorów w 2023 roku w Polsce zajął Balios (Shamardal – Elle Galante po Galileo), stając się tym samym najlepszym kryjącym w naszym kraju ogierem czołowym. Stacjonujący od 2019 roku w Stadninie Pegaz Balios przyszedł na świat w 2012 roku. Jego hodowcą jest szejk Sułtan Bin Khalifa Al Nahyan. W wieku 2-4 lat ogier wychodził do startu 6 razy w Wielkiej Brytanii, Francji i Zjednoczonych Emiratach Arabskich.

    Zwyciężał dwukrotnie – w King Edward VII St. G2 na 2400 metrów podczas królewskiego mityngu w Ascot i w gonitwie maiden. Ponadto był II-gi w Newmarket St. LR, 0,5 dł. za głównym faworytem, reprezentującym barwy stajni Godolphin wał. Best of Times, IV-ty w Dubai City of Gold G2 i V-ty w Grand Prix de Paris G1 (do zwycięskiego og. Erupt stracił ok. 3,5 długości, IV miejsce przegrał o krótki łeb). Słabiej wypadł w Great Voltigeur St. G2 gdzie zajął VI-te miejsce w stawce siedmiu koni. Za dwa swoje najlepsze występy, w Ascot i Paryżu, Balios dostał od Racing Post ratingi 115 i 114 funtów.

    Balios wygrywa King Edward Stakes G2 na 2400 metrów podczas Royal Ascot

    Baliosa reprezentowała w sezonie 2023 liczna grupa 17 potomków, którzy wygrali 178 875 złotych. W grupie koni trzyletnich najlepsze wyniki osiągały og. God Of War (Guerra po Grand Presidium), kl. Pagani (Princess of Java po Java Gold), og. Soter (Sofira po Kheleyf) i og. Perlios (Pereditta po Ecosse).

    Sklasyfikowany na XXI miejscu w Handikapie Generalnym (72 kg) God of War wygrał 3 z dziewięciu gonitw, w których brał udział – dwukrotnie zwyciężał w nagrodach III grupy i raz w IV grupiey. W pozostałych sześciu startach zawsze był z miejscem – trzykrotnie był II-gi, raz III-ci i dwukrotnie IV-ty. Wygrał 36 050 zł. Do startów przygotowywał go Maciej Janikowski. Hodowcami gniadego ogiera są T. Rybicki i S. Wiśniewska. Właścicielem najlepszego z trzylatków po og. Balios jest T. Rybicki.

    God of War, syn Baliosa

    Dwukrotnie w gonitwach III grupy zwyciężała Pagani. Córka zdolnej na torze wyścigowym (2xI w 6 startach, III w Oaks za Irkucją i Maverą) i niezwykle cennej w hodowli (derbista i zwycięzca Wielkiej Warszawskiej Patronus czy zwycięzca Nagrody Aschabada Petronius) kl. Princess of Java wzbogaciła w sezonie 2023 konto swoich właścicieli, AMP Invest Sp z o.o. i Andrzeja Walickiego, o 20 800 zł. W Handikapie Generalnym z wagą 65,5 kg zajęła 44. lokatę.

    Trenowany przez Wojciecha Olkowskiego Soter wychodził do startu jedynie trzy razy – wygrał gonitwę III grupy i dwukrotnie był V-ty, m.in. w pierwszogrupowej Nagrodzie Aschabada (był w niej jednak daleko). Półbrat niezłego Sewerusa (2xI – Nagroda Intensa, 3m. Nagroda Iwna) wygrał 9 tysięcy złotych. W HG został sklasyfikowany na 67. miejscu (61,5 kg). Hodowczynią i właścicielką ogiera jest Beata Olkowska.

    Utalentowanym koniem płotowym był Perlios, który z dużym powodzeniem biegał w cyklu gonitw z płotami dla koni 3-letnich „Partynice-Służewiec”. Ze szczególnie dobrej strony pokazał się w Nagrodzie Generała Stanisława Maczka, w której prowadzenie objął chwilę po starcie i nie oddał go do samego celownika, odpierając na ostatniej prostej atak kl. Runa (pobił ją o krótki łeb). To właśnie przygotowywana do startów przez naszego rodaka Grzegorza Wróblewskiego klacz wygrała w kolejnym starcie w dotowanej kwotą 40 tysięcy złotych Nagrodzie Przewodniczącego Sejmiku Dolnośląskiego, która była finałem całego cyklu.

    Trenowany przez Macieja Jodłowskiego Perlios zajął w niej IV miejsce. Syn Baliosa był ponadto II-gi w Nagrodzie Toru Wyścigowego w Pardubicach i III-ci w nagrodach Tunisa i Majora Henryka Dobrzańskiego „Hubala”. Dwa starty w gonitwach płaskich nie przyniosły Perliosowi płatnej lokaty. Dla swojego hodowcy i właściciela M. Sumiły wygrał 22 tysiące złotych.

    W grupie koni 2-letnich wyróżniły się og. Streak (Sofira po Kheleyf) oraz klacze Taris (Tiamina po Dark Angel) i Petra (Princess of Java po Java Gold). To głównie dzięki bardzo dobrej postawie tej trójki Balios wywalczył tytuł wiceczempiona ojców koni 2-letnich.

    Wyhodowany przez Beatę Olkowską Streak wygrał dwa wyścigi jako dwulatek, w tym pozagrupową Nagrodę Intensa

    Streak, przygotowywany do startów, podobnie jak jego starszy brat Soter, przez Wojciecha Olkowskiego (a wyhodowany przez jego żonę Beatę), zwyciężał w 2023 roku dwukrotnie, m.in. w pozagrupowej Nagrodzie Intensa, gdzie łatwo o 1,75 dł. pobił II-gą w Nagrodzie Skarba kl. Latife. W wyłaniającej „zimowego faworyta na Derby” nagrodzie Mokotowskiej był V-ty. Bilans startów kasztanowatego ogiera w minionym sezonie uzupełnia II miejsce w debiucie – w nagrodzie II grupy musiał uznać wyższość krasieńskiej Invencji. Wygrał 37 300 zł.

    Zwycięsko przez grupy przeszła wyhodowana przez Scorpions Sp. z o.o. i Ryszarda Zielińskiego Taris. Trenowana przez Natalię Szelągowską klacz w gonitwie II grupy łatwo, o 4,5 długości pobiła kl. Marie More a w Nagrodzie Kadyksa zachowała 0,5 dł. i łeb przewagi nad II-gą na celowniku Invencją i III-cią Petrą. W Nagrodzie Westminster Cardei zajęła IV-te miejsce miejsce w siedmiokonnej stawce. Ponadto w debiucie była III-cia w wygranej przez kl. Inwestycję gonitwie II grupy. Jedyny raz bez miejsca córka dwukrotnie pierwszej w 12 startach Tiaminy była w Nagrodzie Nemana, gdzie zajęła ostatnie VI miejsce. Dla swoich właścicieli, Natalii Szelągowskiej i braci Zielińskich, wygrała 25 600 złotych.

    Trzecim wyróżniającym się koniem dwuletnim po Baliosie była klacz Petra, wyhodowana – podobnie jak Taris – przez Scorpions Sp. z o.o. i Ryszarda Zielińskiego. Trenowana przez Andrzeja Walickiego klacz w debiucie była IV-a w gonitwie II grupy wygranej przez Taris. W kolejnym starcie łatwo uporała się z sześcioma rywalkami w Nagrodzie II grupy (wygrała dowolnie o 10 dł. przed Telimeną Nałęcz).

    Szybka córka Baliosa Taris wygrała dwa wyścigi w wieku dwóch lat

    W dwóch startach na poziomie I grupy (nagrodach Kadyksa i Scyrisa) stanowiąca własność AMP Invest Sp. z o.o. i Andrzeja Walickiego klacz zajmowała III-cie miejsca – w pierwszym przypadku uległa o 0,5 dł. i łeb Taris i Invencji, w drugim, o 0,5 i 0,75 dł. została pobita przez Grzechu Wartą i Latife. Biegająca w 2023 roku jedynie w krajowym towarzystwie Petra wygrała 15 250 zł.

    Miejsca XXIII – XXVI w rankingu reproduktorów, których potomstwo biegało w Polsce zajęły, kolejno: Exaltation (Rainbow Quest – Carnival Spirit po Kris), Ecosse (Peintre Celebre – Elacata po Acatenango), Exciting Life (Titus Livius – Puerto Oro po Entrepreneur) i Turati (Lomitas – Torrigiana po Celtic Swing).

    Exaltation w gonitwie Derby Trial G3 był drugi, tylko 1,5 długości za epokowym Galileo (który miesiąc później zwyciężył w Epsom Derby), wygrał Gallinule Stakes G3 w Irlandii, w irlandzkim Derby był piąty, zgromadził 109 tysięcy dolarów. W Polsce dał tak dobre konie jak Dżulietto (wygrał nagrody Strzegomia, Rulera, Iwna i Kozienic), czołowy sprinter Tybet, czy Ułan – zwycięzca słowackiego St. Leger i drugi w czeskim Derby. Exaltation (padł w 2022 roku) w sezonie 2023 był w Polsce reprezentowany przez 7 koni, które wygrały 89 100 złotych.

    W grupie koni starszych swojego ojca reprezentował wał. Karak 2019 (Kara po Fly To The Stars), trenowany przez Emila Zaharieva. Syn zwyciężczyni Nagrody SK Krasne kl. Kara, który w 2022 roku świetnie radził sobie w gonitwach z płotami (wygrał m.in. prestiżową Nagrodę Przewodniczącego Sejmiku Dolnośląskiego), w sezonie 2023 po kontuzji pierwszy raz wyszedł do startu dopiero w drugiej połowie sierpnia – w wygranej przez Delosa Nagrodzie IV grupy zajął V miejsce w stawce 8 koni. Drugim, ostatnim, startem Karaka w sezonie był występ w płotowej Gonitwie z Energys. Wyhodowany w SK Krasne gniady wałach zajął w niej III miejsce, tracąc do zwycięskiego Brexita 4,5 długości. Dla kwartetu swoich właścicieli (M. Dherment, F. Krupa, Z. Sobolewski, E. Zahariev) wygrał 3 325 złotych.

    W derbowym roczniku, z koni po Exaltation, biegały: kraśnieńskie Flores (Florentina po Belenus) i Khmer (Kopra po Sorbie Tower) oraz wyhodowana przez Henryka Kopela Donia Exaltacja (Donia Zira po Don Corleone), które w komplecie zwyciężały.

    Donia Exaltacja, córka ogiera Exaltation

    Najwyżej w Handikapie Generalnym oceniony został Flores (62,5 kg – 60 m.). Syn biegającej z sukcesami w Czechach i na Słowacji Florentiny (wygrała Cene Arvy, LR- Bratysława) wychodził do startu 7 razy (w tym dwukrotnie w gonitwach płotowych). Szczególnie dobrze radził sobie w pierwszej części sezonu, kiedy wygrał handikap II grupy (pobił w tym wyścigu o 0,75 długości późniejszego zwycięzcę Nagrody Aschabada og. Fierce Eagle) i zajął III miejsce w Nagrodzie Generała Władysława Andersa. Płatne, IV miejsce, zajął również w płotowej Nagrodzie Generała Bolesława Wieniawy – Długoszowskiego. Był w niej jednak daleko, a wyścig ukończyły tylko 4 konie. Pozostałe starty w sezonie nie przyniosły trenowanemu przez Kazimierza Rogowskiego ogierowi płatnych lokat. Dla swojego właściciela K. Stocha Flores wygrał 12 100 zł.

    Dwa zwycięstwa odniósł Khmer (77 m. HG – 59,5 kg). Trenowany przez Pawła Pałczyńskiego wałach na wiosnę notował wartościowe wyniki w gonitwach płaskich na Służewcu. W trzech startach w nagrodach III grupy odniósł jedno zwycięstwo i dwukrotnie był IV-ty. Przestawiony na płoty rozkręcał się wraz z każdym startem, kończąc sezon zwycięstwem w gonitwie tego typu na Partynicach. Ponadto był III-ci w Nagrodzie Przewodniczącego Sejmiku Dolnośląskiego i dwukrotnie V-ty w cyklu gonitw z płotami dla koni 3-letnich „Partynice-Służewiec”. Bez miejsca pozostał tylko raz – w Nagrodzie Tunisa, która była jego płotowym debiutem, zajął VI miejsce. Dla swojego właściciela W.J. Kartusa wygrał 27 650 złotych.

    Khmer

    Jedno zwycięstwo i cztery płatne miejsca w ośmiu startach to bilans występów w 2023 roku kl. Donia Exaltacja. Córka biegającej poza kategoriami na Słowacji kl. Donia Zira (2m. Cena Arvy, 3m. Cena Pat´s Music), pół-siostra utalentowanego Don Zou wygrała w gonitwie uczniowskiej (III grupa), dwukrotnie była III-cia i tyle samo razy V-ta. Wygrała 12 425 zł. Dla państwa Kopelów trenował ją Wiaczesław Szymczuk.

    Dobre wyniki notowały 2-latki po Exaltation. Invencja (Invicta Varsovia po Champs Elysees) wygrała gonitwę II grupy, łatwo bijąc og. Streak, była II-ga za Taris w pierwszogrupowej Nagrodzie Kadyksa (o 0,5 dł) i zajęła IV m. w Nagrodzie Scyrisa (także I gr.). Wygrała 15 500 zł. Klacz trenuje Andrzej Laskowski, który wraz z hodowcą Invencji, SK Krasne, jest jej współwłaścicielem.

    Matka Invencji, Invicta Varsovia, wygrał na Służewcu trzy wyścigi i była II-ga w prestiżowej Nagrodzie Syreny (przegrała zaledwie o szyje). Do tej pory na Służewcu biegał jeden potomek Invicty, kl. Inthia po Star Poker (zwyciężała w wieku 2 lat, była też III-cia w Nagrodzie Upsali).

    Dwuletnia Invencja w efektownym stylu wygrała w swoim debiucie

    Jeden wyścig wygrała przedstawicielka znakomitej rodziny Sylistrii kl. Sajonara (Sajgonka po Great Leaks). Córka austriackiej oaksistki była ponadto III-cia w debiucie i II-ga w pierwszogrupowej Nagrodzie Upsali, gdzie uległa jedynie zdolnej klaczy Amaja (3m. nagrody Dorpata, Cardei). Sajonarę trenuje Małgorzata Łojek, a jej właścicielem jest Janusz Romanowski „Host”. Klacz wygrała 16 200 złotych.

    Raz do startu wyszedł Ferrum (Fangoria po Belenus). Trenowany prez swojego właściciela Emila Zaharieva ogier zajął III miejsce w wyścigu II grupy dla koni hodowli krajowej. Wygrał 1900 złotych.

    XXIV miejsce w zestawieniu reproduktorów zajął Ecosse (Peintre Celebre – Elacata po Acatenango). Trzykrotny czempion reproduktorów w Polsce był reprezentowany przez liczną grupę 21 potomków, który wygrali 86 250 złotych. Nie było wśród nich niestety koni wybitnych na miarę Patronusa, czy Prince of Ecosse’a. W sezonie 2023 urodzony 2000 roku we Francji Ecosse miał już kłopoty z kryciem i nie zaźrebił żadnej klaczy.

    Ecosse został wyhodowany przez słynną niemiecką stadninę Ammerland. Do Polski sprowadzony został przez Andrzeja Zielińskiego. Na torze wyścigowym biegał mało i przeciętnie, ze względu na kłopoty zdrowotne, bo możliwości miał spore. Do startu na Służewcu wychodził dwukrotnie w wieku czterech lat w treningu Andrzeja Walickiego – zajął drugie i trzecie miejsca w gonitwach III grupy, wygrał skromną sumę 1260 zł.

    Ecosse

    Użycie Ecosse’a jako reproduktora było trochę wbrew hodowlanym kanonom, ze względu na jego ubogą karierę. Cenny rodowód ogiera zachęcił jednak właściciela Stadniny Pegaz do użycia Ecosse’a w hodowli, a czas pokazał, że ryzyko się opłaciło i był to strzał w dziesiątkę. Ecosse jest ojcem derbistów ze Służewca Sorosa i Patronusa (jako ostatni koń polskiej hodowli wygrał Derby i Wielką Warszawską w 2013 roku), a także championa dwulatków w naszym kraju Prince of Ecosse’a.

    Spośród potomstwa Ecosse’a w kategorii koni czteroletnich i starszych w sezonie 2023 najbardziej wyróżnił się 7-letni Delos (Doyenka po Doyen), który w sezonie 2023 wychodził do startu 5 razy. Łatwo zwyciężył w gonitwie IV grupy, zajął III-cie miejsce w Nagrodzie III grupy i był V-ty w pierwszogrupowej Nagrodzie Łeb w Łeb (stracił ok. 3,5 długości do zwycięskiego og. Algoritm). W pozostałych startach był bez miejsca (nagrody Dandolo i III grupy). W Handikapie Generalnym został sklasyfikowany na 40. miejscu (71 kg). Trenowany przez Macieja Kacprzyka ogier wygrał 8 700 złotych (a w całej karierze, gdy potrafił pokazać się na poziomie pozagrupowym, 102 660 złotych). Jego właścicielem jest Euro-Sport Management W. Engel, a hodowcą W.J. Engel.

    Jeden wyścig IV grupy i 3 płatne miejsca w gonitwach najniższej kategorii wywalczyła 4-letnia Sofronia (Sofira po Kheleyf). Trenowana przez Wojciecha Olkowskiego klacz wygrała 7 475 złotych (110 m. HG – 58 kg.) Cztery płatne miejsca w gonitwach III i IV grupy zajął rok starszy pełny brat Sofronii og. Sarayn. 5-letni ogier wygrał 4 825 złotych (117 m. HG – 55,5 kg). Miejsce wyżej od Sarayna został sklasyfikowany w Handikapie Generalnym 4-letni Shy Boy (Salien po Arcano). Wyhodowany przez Andrzeja i Ryszarda Zielińskiego wałach zajął II-gie, IV-te i V-te miejsca w gonitwach niższych grup oraz dwukrotnie był bez miejsca. Wygrał 4 525 złotych.

    Jedno płatne miejsce trzech startach zajął 10-letni Tebinio (Tebi po Belenus). Ogier, który w przeszłości zwyciężał w Nagrodzie Mokotowskiej, a w swojej długiej karierze wyścigowej wygrał 7 wyścigów i przeszło 140 tysięcy złotych, wzbogacił konto swoich właścicieli, De Heus Sp. z o.o., o 550 złotych (131 m. HG – 50 kg).

    W grupie trzylatków zabrakło koni, które były w stanie nawiązać rywalizację z czołówką rocznika. Na początku sezonu wydawało się, że takim koniem może być krasieński Machu Picchu (Marsa Alam po Forever Bond), który w wieku dwóch lat zwycięsko przeszedł przez grupy. Zaczął nieźle. Po słabszym występie w Nagrodzie Irandy (VI miejsce) zajął II miejsce za derbistą Westminster Moonem w Memoriale Jerzego Jednaszewskiego i był III-ci w Nagrodzie Aschabada. Następnie biegał w gonitwach III grupy – w pięciu startach na tym poziomie, biegając zwykle z nadwagą, zajął trzy czwarte miejsca, jedno VI-te i jedno VIII-me. Syn bardzo dobrze biegającej w wieku dwóch lat Marsy Alam ostatecznie został sklasyfikowany na 37. miejscu w Handikapie Generalnym swojego rocznika (67 kg).

    Machu Picchu

    Na poziomie I grupy swoich sił próbowała również Trani (Trnava po Jape). Trenowana przez Janusza Kozłowskiego klacz, która w wieku dwóch lat dwukrotnie zwyciężała i była III-cia w Nagrodzie Intensa, zajęła IV miejsce w Memoriale Tomasza Dula, V-te w handikapie II grupy oraz zamykała stawki w nagrodach Soliny i III grupy. Sezon zakończyła IV-tym miejscem w płotowej Nagrodzie Generała Stanisława Maczka. Dla swoich właścicieli (K. i K. Kozłowscy, T. Sobiczewska) krasieńska klacz wygrała 2 575 złotych (61 m. HG – 62,5 kg).

    W pierwszej setce klasyfikacji koni 3-letnich, poza wymienioną dwójką znalazła się jeszcze wyhodowana przez Roberta Gorczycę kl. Emphaty (93 m. – 56,5). Córka wicederbistki kl. Electra Deelites biegała przyzwoicie w wieku dwóch lat, gdy zajęła dwa płatne miejsca w gonitwach III grupy – IV-te i V-te. Wygrała w ubiegłym sezonie 1200 złotych.

    W grupie koni 2-letnich również zabrakło koni, które były w stanie nawiązać walkę z czołówką rocznika. Jeden wyścig II grupy dla koni hodowli krajowej wygrał krasieński Navaho (Na Li po Sorbie Tower). Trenowany przez Małgorzatę Łojek ogier był ponadto IV-ty w stawce 10 koni w Nagrodzie II grupy i V-ty w stawce 6 koni w Nagrodzie Nemana oraz dwa razy bez miejsca. Dla swoich właścicieli (SK Krasne i Janusz Romanowski Expert Host) syn mocno przeciętnej na torze Na Li wygrał 11 550 złotych.

    Navaho

    Dwa II-gie miejsca w nagrodach II grupy zajęła córka zwyciężczyni Nagrody SK Krasne kl. Kara krasieńska Karkossa. Na początku września w 7-konnej stawce uległa o 3,5 długości kl. Florence, a o 1,25 długości wyprzedziła Sajonarę. Dwa miesiące później, w Nagrodzie Kasztanki, musiała uznać wyższość Soma Bay, która wysyłana pobiła ją o 0,5 długości. Trenowana przez Janusza Kozłowskiego klacz wygrała 7 600 zł.

    III-cie i II-gie miejsca w gonitwach grupowych zajął krasieński Fortunat (Fortune Teller po Soldier of Fortune). Jego właściciel Baktiiar Taalaibek Uulu wzbogacił się o 5 700 złotych. Matka Fortunata, Fortune Teller, została sprowadzona do Polski w 2016 roku jako roczniak (kosztowała 5,5 tysiąca euro). Wygrała cztery ze swoich dwudziestu dwóch startów w wieku 2-4 lat i kwotę 54 070 złotych. Do startów przygotowywała ją Małgorzata Łojek, która trenowała też jej syna.

    Cztery płatne miejsca w sześciu startach zajął trenowany przez Kazimierza Rogowskiego og. Korsarz (Kopra po Sorbie Tower). Rok młodszy półbrat wał. Khmer był II-gi w wygranej przez Konspirację Nagrodzie Portu Lotniczego Wrocław (II gr.), III-ci w wygranej przez późniejszego zwycięzcę Nagrody Intensa og. Streak Nagrodzie Tattersalls Ireland (1,5 dł. i szyję za zwycięzcą), IV-ty w stawce 5 koni w Nagrodzie Skarba (do trzeciej na celowniku Inwestycji stracił jednak aż 7 długości) i IV-ty w swoim torowym debiucie. Dla swoich właścicieli, K. Stocha i J. Wawrycy, wygrał 8450 złotych.

    Finansową zdobycz swoim właścicielom w pierwszym roku swoich startów przyniosły również krasieńskie kl. Toscana (Tajlandka po Jape), og. Willis (Wellamy po Black Sam Bellamy), og. Triamos (Triana po Anabaa Blue) i kl. Bajka (Baia Mare po Great Lakes).

    Tuż za og. Ecosse na liście najlepszych ogierów czołowych w Polsce uplasował się Exciting Life (Titus Livius – Puerto Oro po Entrepreneur), który w sezonie 2023 nie utrzymał niestety wysokiej VII pozycji w klasyfikacji reproduktorów z 2022 roku. Biegało po nim 9 koni, które wygrały 79 950 złotych.

    Exciting Life (po Titus Livius) biegał dla rodziny Plavaców 21 razy, wygrał 5 wyścigów i około 73 tysiące euro. W Polsce wygrał nagrody Ministra Rolnictwa, Syreny i Deer Leapa. W Niemczech jako dwulatek był drugi na 1200 m w Kronimu Rennen LR. Jako trzylatek wygrał w Niemczech gonitwę Scherping Rennen LR na 1200 m i był trzeci w G3 w Niemczech i we Włoszech na 1300 i 1400 m oraz czwarty we Francji w Criterium de Maisons-Laffitte (G2) 1200 m.

    Exciting Life

    Exciting Life bardzo dobrych w wieku dwóch lat klaczy Dakini i Drink Life, a także ogiera Akurat, który wygrał Nagrodę Nemana jako dwulatek, był szósty w nagrodach Strzegomia i Rulera. Po Exciting Life dobrze biegały też Meeting Life, Dakar, czy Rakija.

    W sezonie 2023 największe zainteresowanie wzbudzały starty 3-letniej Drink Life (Daremi po Tertullian). Czołowa dwuletnia klacz w sezonie 2022, zwyciężczyni Nagrody Cardei, nie utrzymała jednak wysokiej piątej lokaty w Handikapie Generalnym swojego rocznika. Córka zdolnej Daremi (5 zwycięstw w 15 startach na Służewcu, II-ga w Nagrodzie Deer Leapa) wychodziła do startu siedem razy, zajmując trzy płatne miejsca – była druga w gonitwie II grupy, IV-ta w pozagrupowej Nagrodzie Deer Leapa i V-ta w Nagrodzie Green Maestro. W nagrodach Jaroszówki, Dżudo, Pawimenta i w Leipziger Fliegerpreis była bez miejsca. Wygrała 6 600 złotych. Wyhodowaną przez rodzinę Plavaców, stanowiącą własność Plavac Sp. z o.o. ciemnogniadą klacz, trenował Salih Plavac. Krzysztof Wolski sklasyfikował ją na 30. miejscu w rankingu koni trzyletnich z handikapem 68,5 kg.

    Jedno zwycięstwo (IV grupa) odniósł 3l. og. Maestral (Mrs Dandy po Maestral). Podopieczny trenera Saliha Plavaca był ponadto sześciokrotnie z miejscem w gonitwach niższych grup. Jedyny raz bez finansowej zdobyczy pozostał w klasycznej Nagrodzie Rulera. Wygrał 12 275 złotych (38 m. HG – 67 kg). 3 l. klacz Frizzante (Fastnet Mile po Fastnet Rock) wychodziła do startu 3 razy, zajmując 2 płatne miejsca, gromadząc na swoim koncie skromną sumę 725 złotych.

    W grupie koni starszych najbardziej wyróżniły się 7 l. wał. Nel (CZE) (Neogena po Royal Court), 4 l. wał. Akurat (CZE) (Avocado po Duke of Marmalade) oraz 4 l. wał. La Vie (Le Arita po Arithmancer), które odniosły po jednym zwycięstwie.

    Drink Life

    Trenowany w Czechach Nel biegał przed polską publicznością dwukrotnie. Raz wygrał i raz zajął drugie miejsce w wyścigach płotowych na Partynicach. Szczególnie zwycięstwo w rozgrywanej 23 kwietnia we Wrocławiu międzynarodowej gonitwie z płotami ma swoją wymowną wartość – syn golejewskiej Neogeny pobił w niej w walce o pół długości świetnego wał. Dominique (zwyciężał w swojej karierze m.in. w Gran Corsa Siepi di Milano G1-płoty i Gran Corsa Siepi di Pisa G3). Wyhodowanego przez Ekofarme Rybár wałacha trenuje Eva Záhorová. Na polskich torach wygrał 14 000 złotych.

    Rzetelnie biegał 4-letni Akurat (Avocado po Duke of Marmalade). Trenowany przez Łukasza Sucha gniady wałach, który w przeszłości potrafił zwyciężać poza grupami (Nagroda Nemana) biegał w tym sezonie na poziomie II-III grupy. Odniósł jedno zwycięstwo (III gr. – Partynice), raz był II-gi (o szyję przegrał z kl. Apfel Nonantaise w hcp. III grupy), raz III-ci i dwa razy IV-ty. Dwa razy był bez miejsca – w Nagrodzie II grupy i w płotowej „Gonitwie z Energys”. Wyhodowany przez Bohema – M. Bochiński syn Avocado wygrał dla swoich właścicieli 13 300 złotych. Dzięki przyzwoitym występom w sezonie 2023 uzyskał solidny handikap 70,5 kg (44. miejsce w rankingu koni starszych).

    Jedynie trzy razy do startu wychodził La Vie (89 m. HG-62,5 kg). O łeb wygrał Nagrodę III grupy we Wrocławiu, był II-gi w gonitwie handikapowej tej samej kategorii na Służewcu i raz bez miejsca. Dla Plavac Sp. z o.o. wygrał 10 200 złotych.

    Bez większych sukcesów biegał 4-letni Polonez (Promenada po Thewayyouare) hod. i wł. Plavac Sp. z o.o., który w 9 startach czterokrotnie zajmował płatne miejsce wygrywając 4 950 złotych (101 m. HG – 60,5 kg.). Jedno czwarte i dwa piąte miejsca w 8 startach zajął Muminek (Musical Parade po Amadeus Wolf). Urodzony w 2016 roku wyhodowany przez W. Krzemińskiego, stanowiący własność M. Mularczyk, a trenowany przez Wojciecha Olkowskiego ogier, wygrał 1 300 złotych (121 m. HG – 54 kg.).

    Inwestycja

    Bardzo dobrze w pierwszej części sezonu biegała jedyna dwulatka po Exciting Life kl. Inwestycja (Invincible Red po Manduro). Najpierw łatwo wygrała wyścig II grupy, bijąc m.in. Kaboom i Taris, a następnie zajęła III miejsce w pozagrupowej Nagrodzie Skarba (4,5 długości i kr. łeb za parą Crystal Wine – Latife). Była ponadto V-ta w stawce siedmiu klaczy w Nagrodzie Cardei i IV-ta w Nagrodzie Upsali. Wygrała 16 200 złotych. Klacz trenuje jej właściciel i hodowca Salih Plavac. Matka Inwestycji, zakupiona do Polski za 4,5 tysiąca gwinei na Tattersalls October Yearling Sale 2014 Invincible Red, wygrała 1 z 10 wyścigów w którym biegała i sześciokrotnie była z miejscem – szczyt formy osiągnęła w Derby, w którym zajęła V miejsce, tracąc do drugiego na celowniku og. Lebovski ok. 1 długość.

    XXVI miejsce w rankingu reproduktorów zajął og. Turati (Lomitas – Torrigiana po Celtic Swing). Reprezentowało go ośmiu potomków, którzy wygrali 72 725 złotych. Wszyscy zostali wyhodowani przez SK Iwno (Golejewko), gdzie włoski wicederbista stanowił w latach 2019-2020. W Polsce krył już wcześniej syn Lomitasa – niemiecki derbista Belenus, który był czempionem reproduktorów, dał tak dobre konie jak Hipoliner, Kardinale, Intens, czy Kundalini. W ostatnich latach używany był Silvaner, którego potomstwo obiecująco się prezentuje na torach, niestety wyjechał na Ukrainę.

    Na torze z bardzo dobrej strony Turati pokazał się już w wieku dwóch lat – wygrał 3 wyścigi m.in. Premio Rumon LR i zajął III m. w Premio Criterium Partenopeo LR. U szczytu formy ogier znalazł się w wieku 3 lat. Sezon 2009 Turati rozpoczął zwycięstwem w Premio Rakti gdzie pobił dobrego og. Blue Black Jack. W klasycznym Premio Parioli G3 (włoskie 2000 Gwinei) zajął IV miejsce w stawce 13 koni.

    Turati po zajęciu drugiego miejsca w Derby Italiano 2009

    Wreszcie, na początku maja, znakomicie zaprezentował się w Derby Italiano G2. W gronie 21 najlepszych koni rocznika zajął II miejsce. Uległ w tym wyścigu o 1 1/2 dł. znakomitemu og. Mastery (St. Leger St. G1, 3m. Grand Prix de Paris G1), a pobił o łeb bardzo dobrego Jakkalberry (Gran Premio Di Milano G1, Dubai City of Gold G2, 3m. Dubai Sheema Classic G1, Melbourne Cup G1). Po raz kolejny do startu Turati wyszedł we wrześniu w wyścigu rangi Listed Premio Villa Borghese Memorial F Cadoni. Odniósł w nim przekonujące zwycięstwo, a w pobitym polu pozostawił m.in. IV w Derby og. Apprimus.

    Niezwykle udany dla siebie rok zakończył występem w prestiżowej Premio Roma G1. Celownik minął na II miejscu, tracąc do zwycięzcy, og. Voila Ici (1m. Gran Premio di Milano G1), pół długości. Ograł w tym wyścigu znanego w Polsce Estejo (Premio Roma G1, Premio Presidente della Republica G1), ojca znakomitego płotowca Tunisa.

    Po sezonie 2009 Turati został uznany za najlepszego 3-letniego konia we Włoszech, ścigającego się na dystansach 1900-2200 metrów. International Federation of Horseracing Authorities, która co roku publikuje ranking najlepszych koni wyścigowych na świecie, sklasyfikowała Turatiego na 175. miejscu wśród koni 3-letnich i starszych, przyznając mu rating 116. Wyżej ścigającego się z wielkim powodzeniem we Włoszech ogiera oceniły prestiżowe Racing Post (rating 117) i Timeform (120).

    W wieku 4 lat Turati biegał tylko raz – w marcu 2010 roku wygrał Premio Sirlad. Ponownie do startu wyszedł po roku przerwy, nie odnosił już jednak takich sukcesów jak wcześniej, w sześciu startach w wieku pięciu lat odniósł jedno zwycięstwo (Premio Camera Dei Deputati). W połowie sezonu 2011 tr. Giorgio Pucciatti został zastąpiony przez tr. Endo Bottiego. W wieku sześciu lat Turati biegał 2 razy – zajął III m. w Premio Tupini i IV w Premio Mincio – i zakończył karierę wyścigową. Łącznie w wieku 2-6 lat biegał 19 razy, odniósł 7 zwycięstw, 3-krotnie był II i 2-krotnie III. Na swoim koncie zgromadził 293 964 €.

    Po zakończeniu kariery wyścigowej Turati został skromnie użyty we włoskiej hodowli. Pozostawił po sobie 17 źrebaków, biegało 13, zwyciężało 5 (wg JCIS). Najlepszym potomkiem og. Turati jest wałach LIVE YOUR LIFE, świetnie radzący sobie w wyścigach płotowych i przeszkodowych we Włoszech, w których odniósł 12 zwycięstw w 22 startach.

    Najlepsze wrażenie spośród potomstwa Turatiego w sezonie 2023 w Polsce zrobiła córka piekielnie szybkiej Garleony (zwyciężała w nagrodach Criterium i Cardei) 2-letnia kl. Grzechu Warta. Sezon 2023 rozpoczęła od III-go i V-tego miejsca w gonitwach II grupy. Po dwóch miesiącach przerwy w startach, 24.09, kasztanowata klacz bardzo łatwo wygrała Nagrodę II grupy w której o 3 długości pobiła og. Optimus Angel i sześciu innych krajowych rywali. W kolejnym starcie, pierwszogrupowej Nagrodzie Scyrisa, łatwo pokonała dobre Latife, Petrę i Invencję. Łącznie w 2023 roku wygrała 23 875 złotych. Dla licznej grupy właścicieli (K. Kamińska, E. i L. Kasprowicz, J. i R. Popławscy, W. Sommer, A. Tokarska – Sommer) trenuje ją Wiaczesław Szymczuk.

    Grzechu Warta

    Rzetelnym koniem niższych grup była 3 l. Namiętność (Nebbia po Royal Court). Córka oaksistki Nebbi i półsiostra wiceoaksistki Nadwornej wychodziła do startu siedem razy i niemal zawsze była w „porządku” – raz była pierwsza i pięciokrotnie druga. Klacz do startów przygotowywał Wojciech Olkowski. Dla swoich właścicieli (BMK Transport i Spedycja Sp. z o.o. i A. Stasiak) Namiętność wygrała 21 625 złotych. W Handikapie Generalnym swojego rocznika została sklasyfikowana na 80. miejscu (59 kg).

    Jedno zwycięstwo, w rozgrywanej na Partnicach gonitwie III grupy, odniosła kl. Negro Africa (Negro Czacza po Jape). W pozostałych czterech startach w gonitwach płaskich zajęła jedno czwarte miejsce i dwa piąte. Pięciokrotnie, wzorem matki, która była utalentowaną steeplerką (wygrała nagrody Marszałka Województwa Dolnośląskiego i Masiniego), brała też udział w gonitwach skakanych. Czterokrotnie zajęła płatne miejsca w cyklu gonitw z płotami dla koni 3-letnich. Była III-cia w nagrodach Generała Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego i Generała Stanisława Maczka, IV-ta w Nagrodzie Majora Henryka Dobrzańskiego „Hubala” i V-ta w Nagrodzie Przewodniczącego Sejmiku Dolnośląskiego. Dla swojego trenera i właściciela Kazimierza Rogowskiego wygrała 15 400 złotych. Handikaper Krzysztof Wolski klasę córki og. Turati ocenił na 56 kg (96 m. HG).

    W gonitwach z płotami płatne miejsca zajmował również 3 l. Oksymoron (Obiekcja po Sorbie Tower). Był II-gi w Nagrodzie Nagrodzie Majora Henryka Dobrzańskiego „Hubala” (2,5 dł. za Don Hugo) oraz czwarty w nagrodach Tunisa i Rutena. Bilans osiągnięć Oksymorona w sezonie 2023 uzupełniają dwa płatne miejsca w czterech startach w gonitwach płaskich – zajął III-cie miejsce w wyścigu II grupy na Partynicach i IV-te w III grupie na Służewcu. Łącznie wygrał 11 350 złotych. Do startów przygotowywał go Kazimierz Rogowski, a właścicielką jest Marianna Falzmann.

    Matka og. Oksymoron Obiekcja biegała w wieku 2-3 lat cztery razy na Partynicach. Wygrała raz w wieku 2 lat. Jej karierę przerwała kontuzja. Klacz jest ostatnią przedstawicielką niegdyś najliczniejszej iwieńskiej rodziny klaczy Orangade. Rodzina, która swoje złote lata na wyścigach przeżywała w latach 70-tych, kiedy reprezentowały ją tej klasy konie co Oczeret (II-gi o kr. łeb w Derby za Taorminą, zwyciężył w 10 nagrodach imiennych i pozagrupowych) i Oliwin (Iwna, Dorpata) znana jest ze skokowych talentów swoich przedstawicieli (ze zwycięzcą Gran Premio di Merano G1 Oceanem i mistrzami Polski w WKKW Odynitem i Optronem na czele).

    Jedno płatne miejsce w dwóch startach zajęła 2-letnia Negocjacja (Nomentana po Jape), która dla swojego trenera i właściciela Kazimierza Rogowskiego wygrała 475 złotych. Płatnych lokat nie zajęły 3-letnia Insygnia (Inulina po Jape; tr. Kazimierz Rogowski) oraz należące do SK Iwno dwulatki kl. Sztuka (Symbioza po Ivory Land) i og. Nieboskłon (Nadworna po Nowogródek). Oba konie trenowała Magdalena Bahrycz- Marczyk.

    XXXVI miejsce w rankingu reproduktorów, których potomstwo biegało w Polsce, zajął og. Indy Champ (A.P. Indy – Victory Encountner po Victory Speech), który nie biegał w wyścigach. Dobrego pochodzenia ogier, który w 2021 roku został sprzedany do Libii (podobnie jak inny syn A.P. Indy – Needham’s Fort), reprezentowany był przez jednego potomka, wyhodowanego przez Joannę i Jarosława Zalewskich wał. Minister Wojny. Trenowany przez Michała Borkowskiego syn og. Indy Champ wygrał 2 z pięciu wyścigów, w których brał udział w Polsce – Nagrodę Galeriusa (przeszkody) i Wielką Służewiecką (płoty).

    Indy Champ kryje teraz w Libii

    W obu przypadkach zwycięstwa trenowanego we Wrocławiu skarogniadego wałacha nie podlegały żadnej dyskusji – na Partynicach łatwo, o 5 długości, pobił drugiego na celowniku wał. Go Canada, a na stołecznym torze pewnie, o 2,5 długości, uporał się z wał. Pretty King i pięcioma innymi rywalami. Bilans sezonu 2023 w wykonaniu Ministra Wojny uzupełniają dwie IV lokaty w nagrodach Otwarcia Sezonu Przeszkodowego i Masiniego oraz nieudany występ we Wrocławskim Trialu (spadł z niego jeździec).

    Próbowany poza granicami naszego kraju zajął V miejsce w Premio Paolo Meandri na torze w Merano i nie ukończył Pochar’u BICZ holding, rozgrywanego w Pardubicach. Łącznie wygrał 61 800 złotych i 440 euro. Dzięki dobrym wynikom urodzonego 2017 roku wałacha Indy Champ zajął w sezonie 2023 IV miejsce w rankingu najlepszych reproduktorów ojców koni biegających w gonitwach skakanych.

    Z nr 6 Minister Wojny

    Tuż za og. Indy Champ na liście ogierów czołowych, których potomstwo biegało w Polsce, znalazł się polski derbista z 2008 roku Ruten (El Prado – Rash po Miswaki), który wygrał też w naszym kraju St. Leger, CE Breeder’s Cup Classic i Nagrodę Golejewka. W Niemczech był drugi w Betty Barclay-Rennen G3 na 3200 m i Silbernes Band der Ruhr LR na 2950 m (GAG 93,5 kg).

    W sezonie 2023 biegało po Rutenie 7 koni, które wygrały 60 550 złotych. Zdecydowaną większość tej sumy potomstwo Rutena wygrało w gonitwach płotowych i przeszkodowych, dzięki czemu siwy ogier, po raz kolejny w swojej karierze, znalazł się w czołówce ojców koni biegających w gonitwach skakanych – w sezonie 2023 zajął w tej klasyfikacji V-te miejsce.

    Ruten

    Stało się to głównie za sprawą 4-letniego wał. Et Tu Brute (Eklipsa po Exaltation), który zgromadził na swoim koncie sumę 39 200 złotych. Podopieczny trenera Pawła Pałczyńskiego wygrał dwie z pięciu gonitw przeszkodowych, w których brał udział. Zajął też płatne miejsca w nagrodach Marszałka Województwa Dolnośląskiego (II-gi) i Jape’a (III-ci). Dwa starty w wyścigach płotowych przyniosły wychowankowi Joanny i Jarosława Zalewskich dwie czwarte lokaty na torach we Wrocławiu i w Merano (Premio Saverio Lembo – syn Rutena wygrał tam 960 euro).

    Jeden wyścig płotowy i sumę 10 000 złotych wygrał gościnnie występujący na Partynicach 6-letni Książę Persji (Księżna Śniegu po Belenus) hodowli SK Iwno. Dobrze znany kibicom wyścigów konnych w Polsce kasztanowaty wałach, którego obecnie do startów przygotowuje Jana Nováková, w tym sezonie wychodził do startu jeszcze dwa razy – zajął III miejce w płotowej gonitwie rangi Listed Corsa Siepi di Treviso i raz nie ukończył wyścigu.

    Et Tu Brute

    Zwycięstwem w nagrodzie II gupy na torze we Wrocławiu okrasiła pierwszy rok swoich startów 2-letnia Konspiracja (Kapryśna po Fast and Furious). Trenowana przez Michała Borkowskiego klacz, wyhodowana podobnie jak Et tu Brute przez Państwa Zalewskich, była ponadto V-ta w stawce 9 koni w Nagrodzie Scyrisa o szyję za czwartą w tej gonitwie Invencją. Nieudany był występ w Nagrodzie Cardei gdzie klacz zajęła ostatnie VII-me miejsce. Łącznie wygrała 9 100 złotych. Matka Konspiracji, Kapryśna, wygrała trzy wyścigi w tym pierwszogrupową Nagrodę Novary. Była też czwarta w nagrodach Soliny i SK Krasne oraz piąta w nagrodach Wiosennej i Konstelacji.

    Jeden raz do startu wyszedł trenowany przez Pawła Pałczyńskiego 2-letni Irydion (Inferna po Cloword). Syn biegającej z dużym powodzeniem w gonitwach płotowych i przeszkodowych zarówno w kraju jak i zagranicą Inferny zajął w swoim torowym debiucie V miejsce w stawce 7 koni. Wygrał 850 złotych.

    Trzy piąte miejsca (dwa w gonitwach płotowych i jedno w płaskich) zajęła 6-letnia Jarzębina (Jałta po Belenus). Wyhodowana przez SK Iwno klacz wygrała 1400 złotych. Jej trenerem i właścicielem jest Kazimierz Rogowski. Dwa razy do startu w wyścigach płotowych wychodził 3-letni og. Kontrapunkt (Kartinka po Sorbie Tower). Syn należącej do czołówki klaczy rocznika 2004 Kartinki (w wieku dwóch lat zwycięsko przeszła przez grupy, w wieku trzech była II-ga w nagrodach Wiosennej i Soliny oraz IV-ta w nagrodach Oaks i SK Krasne), raz nie ukończył wyścigu, a raz zajął ostatnie miejsce. Ogiera, który w wieku dwóch lat nie biegał, do startów przygotowuje Paweł Pałczyński. Jego właścicielami i hodowcami są Joanna i Jarosław Zalewscy.

    Bez zdobyczy finansowej sezon zakończyła również 3-letnia Christina Chai (Chaitanya po October). Raz nie ukończyła gonitwy i raz zajęła odległe miejsce w Nagrodzie III grupy rozgrywanej na Partnicach. Klacz do startów przygotowuje Łukasz Such. Jej właścicielami są P. Ciszewski, R. Mamajek i Ł. Such, a wyhodował H. Święcicki.

    Ostatnim stanowiącym w Polsce reproduktorem, który znalazł się w pierwszej czterdziestce rankingu ogierów czołowych, jest Caccini (American Post – Courances po Simon Du Desert). Polski derbista z 2016 roku i zwycięzca Wielkiej Warszawskiej zaliczył w tym sezonie spadek o 14 pozycji w porównaniu z rokiem poprzednim, kiedy zajął XXV miejsce w klasyfikacji reproduktorów. Ośmiu jego potomków wygrało 57 725 złotych. Zwyciężało trzech – czteroletnie Daccini (Desert Dabby po Linamix) i Przystojnykażmierz (Pereditta po Ecosse) oraz dwuletni Isyndur (Ishigati po Dream Ahead).

    Caccini wygrywa Wielką Warszawską przed Va Bankiem

    Trenowany przez Marlenę Stanisławską Daccini wychodził w tym sezonie do startu pięć razy. Wygrał nagrody III i IV grupy oraz był II-gi i III-ci w gonitwach II grupy. Wygrał 20 200 złotych. Z handikapem 72,5 kg zajął 32. miejsce w klasyfikacji koni czteroletnich i starszych. Daccini w wieku dwóch bardzo dobrze spisywał się w gonitwach przeznaczonych dla koni polskiej hodowli – zwycięsko przeszedł przez grupy i wygrał pozagrupową Nagrodę Intensa. Wysoko zagrany w pierwszym roku swoich startów w wieku 3 lat biegał jedynie w wyścigach pozagrupowych i pierwszej grupy gdzie nie odnosił sukcesów. W tym roku wrócił na właściwe tory pokazując, że jest rzetelnym koniem wyścigowym. Hodowcami ciemnogniadego ogiera są Andrzej i Ryszard Zielińscy.

    Jeden zwycięstwo i pięć płatnych miejsc w ośmiu startach to bilans sezonu 2023 w wykonaniu og. Przystojnykaźmierz. Trenowany przez Natalię Szelągowską ogier, który w wieku dwóch lat zwycięsko przeszedł przez grupy, a w 2022 roku stanowił zaplecze czołówki swojego rocznika (był XIX-ty w HG), w sezonie 2023 biegał na poziomie III-IV grupy. Wyhodowany przez Andrzeja Zielińskiego ogier wygrał dla swoich właścicieli (P. Myśliwczyk, N. Szelągowska) 13 325 złotych.

    Dwa razy do startu pod koniec sezonu wyszedł 2-letni Isyndur. W debiucie, w konfrontacji z końmi hodowli zagranicznej, podopieczny Natalii Szelągowskiej poradził sobie słabo, zamykając pole pięciu koni. Porażkę powetował sobie w kolejnym starcie, łatwo ogrywając sześciu krajowych rywali w gonitwie II grupy (odległości 6-19-7). Ogier został wyhodowany przez Scorpions Sp. z o.o. i Ryszarda Zielińskiego. Jego matka, Ishigati, została zakupiona do Polski na Tattersalls December Mares Sale w 2019 roku za skromną, ale symboliczną dla każdego fana wyścigów konnych, sumę 1 000 gwinei.

    Isyndur

    Córka wybitnego sprintera og. Dream Ahead (zwycięzca pięciu gonitw G1, stanowi aktualnie za 6,5 tysiąca funtów) biegała 8 razy w Irlandii. Wygrała jeden wyścig, dwukrotnie była II-ga, III-cia i IV-ta (najwyższy RPR – 67 funtów) Wygrała 15 200 euro. Jej pełna siostra Streif wygrała dwa wyścigi we Francji w wieku dwóch lat i sumę 54 tysięcy euro.

    Matka Ishigati, Miss Ghena, nie odnosiła sukcesów na torze jest za to córką zwyciężczyni Flower Bowl Invitational St. G1 kl. Dmitrova i wnuczką zwyciężczyni czterech wyścigów rangi Listed kl. The Caretaker, która w stadzie, oprócz Dmitrovy dała znakomitego og. Mutafaweq (Coronation Cup G1, St Leger St. G1, Deutschland Preis G1 i Canadian International St. G1). Isyndur w pierszym roku swoich startów wygrał 9 975 złotych. Ogier stanowi własność Natalii Szelągowskiej oraz braci Andrzeja i Ryszarda Zielińskich.

    Słabiej niż Isyndur zaprezentował się w swoim debiutanckim sezonie 2-letni Ibragim (Irania po Jape), który był dwukrotnie bez miejsca w gonitwach II grupy dla koni hodowli krajowej. Trenerem, hodowcą i właścicielem ogiera jest Dmitro Bondarchuk. W grupie koni 3-letnich Cacciniego reprezentowały Mercury (Mary Gara po Captain Marvelous), Macini (Mackenzie Spiers po Lucky Owners) i Stradius (Salien po Arcano).

    Sklasyfikowany na 66. miejscu w Handikapie Generalnym Mercury wychodził do startu sześć razy – dwukrotnie zajmując płatne miejsca (trzecie i czwarte) w gonitwach II-giej i III-ciej grupy. Dla swojego właściciela hodowcy i trenera Adama Wyrzyka syn utalentowanej kl. Mary Gara wygrał 2 550 złotych.

    Siedem płatnych miejsc w dziewięciu startach w gonitwach niższych grup zajął Macini (Mackenzie Spiers po Lucky Owners). Trenowany przez Macieja Jodłowskiego, stanowiący własność swojego hodowcy Romana Sumiły ogier, wygrał 10 350 złotych (103 m. HG – 54,5 kg). Jedynie raz do startu wyszedł dobrze zapowiadający się w wieku dwóch lat Stradius. Trenowany przez Andrzeja Walickiego ogier zajął V-te miejsce w Memoriale Tomasza Dula – I gr. Wyhodowany przez braci Zielińskich ogier wygrał 600 zł.

    Stawkę koni po Caccinim, które oglądaliśmy w sezonie 2023, uzupełnia 4-letnia Trella (Tebira po Ecosse), która wychodziła do startu cztery razy, dwukrotnie zajmując V miejsce. Sklasyfikowana na 113. miejscu w Handikapie Generalnym klacz (57,5 kg) wygrała 725 złotych. Trenerem Trelli jest Maciej Kacprzyk, właścicielem I. Arestis, a hodowcą Euro-Sport Management W. Engel.

    Andrzej Fortuniak

    Na zdjęciu tytułowym Balios

    Udostępnij

    Powiązane artykuły

    Zbliżające się wydarzenia

    Najnowsze artykuły