W Nagrodzie Borka wystartowało siedem koni, które odniosły zwycięstwa w swoich debiutach, oraz zapisana awansem Al Mamounia, która o mało co nie wygrała tego wyścigu. W Nagrodzie Europejczyka zobaczymy cztery konie z tamtej gonitwy, w tym trójkę głównych bohaterów: Al Balqę, Wally’ego i Laasę de Faust. Dodatkowo do tego prestiżowego wyścigu został zapisany zagadkowy ogier Alzakira, więc – mimo że zobaczymy tylko pięć koni w tej gonitwie – to szanse na emocjonującą walkę do ostatnich metrów są znowu niezwykle wysokie.
Przyjrzyjmy się zatem poszczególnym koniom startującym na Torze Służewiec w pierwszym pozagrupowym (kat. B) wyścigu dla 3-letnich koni czystej krwi arabskiej w tym sezonie (28 lipca, godz. 18:00, dystans 1800 m, gonitwa 9).
1. WALLY – 3-letni skarogniady ogier
hodowca: R. Wysocki
właściciel: R. Wysocki
trener: Dmytro Bondarchuk
jeździec: dż. Anton Turgaev 58 kg
wymiary: 156-177-19 cm
Rodowód: Murhib – Walaa Al Khalediah po Nashwan Al Khalidiah
Murhib może pochwalić się znakomitymi statystykami w naszym kraju. Na siedemnaście sztuk potomstwa, które wyszło do startu, aż czternaście wygrało co najmniej jeden wyścig, a dziesięć z nich co najmniej dwa. Szczególnie wyróżniły się: oaksistka Sweet Dream, Top Medina, Purhib, Special OA, Twilight, Gusa, Monmurhib Kossack.
Murhib jest synem legendarnego Amera, a jego matka, Kachia, okazała się wspaniałą klaczą stadniną i dała jeszcze dwóch pełnych braci, biegających na najwyższym poziomie. Najlepszym z nich był ogier Damis. Babka Ortie po Djelfor niesie krew polskiego Badr Bedura i dała z Dormanem znakomitego Dorana, wielokrotnego czempiona w USA. Sam Murhib był koniem typu black-type z wygraną w gonitwie Qatar International Derby (G2).
Matka Wally’ego, Walaa Al Khalediah, nie biegała, a Wally jest jej pierwszym przychówkiem. Jest córką Spleen, jednej z dwóch najlepszych matek, jakie kiedykolwiek stacjonowały w naszym kraju. Wygrana gonitwa G3 oraz dwa drugie miejsca w G1 świadczą o jej ogromnym potencjale. Walaa Al Khalediah pochodzi od polskiej klaczy Eliza (po Wist) i niesie geny najlepszych koni na świecie, jak Tiwaiq, Dormane czy Djelfor.
Dmytro Bondarchuk trenuje niewielką grupę koni w małym ośrodku i dopiero zdobywa doświadczenie. Jak do tej pory jego podopieczni wywalczyli jedno płatne miejsce oraz dwa zwycięstwa. To drugie zwycięstwo jest zasługą Wally’ego.
W pierwszym swoim starcie opisywany ogier był czarnym koniem wyścigu, bo pomimo znakomitego rodowodu zwycięstwo wydawało się mało prawdopodobne. Syn Murhiba udowodnił jednak swój duży potencjał, zwyciężając z łatwością i w doskonałym czasie, pokonując wcześniej dobrze biegające oraz rokujące na przyszłość konie: Ehmeza i Jerasha.
W naszej ocenie w Nagrodzie Borka był jednym z dwóch głównych kandydatów do zwycięstwa w tym wyścigu. Wally prowadził stawkę, galopował lekko i na 400 metrów przed metą zaczął odrywać się od rywali. Gdy wydawało się, że podopieczny Dmytro Bondarchuka sięgnie po zwycięstwo, do pościgu rzuciły się Al Mamounia i Laas de Faust. Decydujące wydarzenia rozegrały się na ostatnich 150 metrach, gdy Al Balqa’a niczym feniks z popiołów odrodziła się i w ekspresowym tempie odrobiła straty, wygrywając minimalnie o łeb. Trzecia na mecie była Al Mamounia, tuż za Wallym, o szyję, a czwarta, już z niewielką stratą, Laas de Faust.
Ogiera po raz trzeci dosiądzie Anton Tugraev, który stworzył z nim znakomity duet.
Prognoza: Wally za każdym razem jest liczony, ale trochę niedoceniany ze względu na fakt narodzin w Polsce. Uważam jednak, że jest to ponownie jeden z dwóch najmocniejszych koni, z dużymi szansami na wygraną.
2. ALZAKIRA– 3-letni kary ogier
hodowcy: SCEA Bearn Arabians, C. & L. Biraben
właściciel: Aero Pegasus Sp. z o.o.
trenerka: Cornelia Fraisl
jeździec: dż. Bolot Kalysbek Uulu 58 kg (zmiana)
wymiary: brak informacji
Rodowód: Alsaker – La Madone po Dormane
Alsaker to francuski derbista z 2016 roku, który po zaciętej walce wywalczył ten tytuł, pokonując o szyję Tayfa i Khataaba. Jest jednym z dwóch najlepszych synów AF Albahara, a jego hodowca stoi również za sukcesem: Al Sakbe, Azadiego, Al Mouwaffaka i wielkiego Al Mourtajeza. Matka Alsakera jest córką wybitnego Kesberoya i pochodzi z tunezyjsko-marokańskich linii. Konie urodzone w 2021 roku są pierwszym przychówkiem po tym ogierze i na razie tylko dwa wyszły do startu we Francji, ale oba zajęły płatne miejsca w swoich debiutach.
La Madone nie biegała i dała wcześniej czwórkę koni wyścigowych, które na pięć startów były w stanie zająć dwa płatne miejsca w przeciętnych stawkach. Babka i prababka dały łącznie trzynaście koni, z których pięć wyszło do startu, a jedna klacz La Maha (po Mahabb) zdołała zająć płatne miejsce oraz wygrać wyścig w Hiszpanii.
Alzakira przyjechał do Cornelii Fraisl w kwietniu i zadebiutuje w tej gonitwie. O znakomitym przygotowaniu koni tej trenerki do pierwszych startów niech świadczy imponujące zwycięstwo w debiucie zaimportowanego w tym samym czasie Mayhaaba. Dastana Sabatbekova zastąpi w siodle Bolot Kalsybek Uulu, który ma na koncie dziesięć zwycięstw w tym sezonie.
Prognoza: Alzakirę czeka trudne zadanie w pierwszym starcie w życiu, ponieważ będzie miał do czynienia z trójką koni, które pokazały duże możliwości i wydaje się być kandydatem do czwartego miejsca.
3. LAAS DE FAUST (FR) – 3-letnia kasztanowata klacz
hodowca: Chantilly Bloodstock Agency
właściciel: Hamed Khadim Butti Alhamid
trener: Maciej Kacprzyk
jeździec: dż. Sanzhar Abaev 56 kg
wymiary: 154-180-18 cm
Rodowód: AF Al Buraq – Chakira d’Etiolles po Akbar
AF Al Buraq to pełny brat AF Albahara, po którym mieliśmy w Polsce znakomitego Zenhafa oraz Suny du Loup, który już w emirackim treningu wygrał gonitwę G1. AF Al Buraq ma na koncie jeden start i trzecie miejsce, ale jest lepszy pokrojowo od swojego brata. Zdążył w swojej karierze być kilkukrotnym czempionem reproduktorów w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, a jego najlepszy syn – AF Maher (AE) wygrał Dubai Kahayla Classic G1 w 2019 roku, pokonując o nos naszego eksportowego czempiona – Fazzę Al Khalediaha. Warto dodać, że AF Maher jest z polskiej linii, a jego prababka Al Adha jest również prababką polskiego derbisty Alladyna. Pierwsze konie po AF Al Buraqu we Francji są z rocznika 2018 i mają bardzo dobre statystyki: siedem wygranych wyścigów i już trzy konie zdobyły status black type, na dwunastu uczestników tamtejszych gonitw.
Matka jest przedstawicielką przeciętnej i rzadkiej rodziny koni wyścigowych. Nie biegała, dała trójkę potomstwa. Jej syn po AF Albaharze zajął jedno płatne miejsce na cztery starty. Chakira d’Etiolles jest jednak córką znakomitego Akbara i wnuczką równie dobrego Kerbelli, więc posiada ciekawy potencjał genetyczny.
Stajnia Macieja Kacprzyka jest na fali sukcesów, w tym po imponującej wygranej Bad Guya Pompadoura w Derby Europy Centralnej. Trener ma na koncie trzynaście wygranych i znakomitą skuteczność na poziomie 28,3%. W siodle zobaczymy ponownie czempiona z 2023 roku, Sanzhara Abaeva, który na ten moment jest również liderem tegorocznego rankingu.
Klacz w swoim debiutanckim wyścigu, rozgrywanym na końcówkę, pewnie pokonała stajenną towarzyszkę. Laas de Faust, podobnie jak większość potomstwa AF Al Buraqa i jego pełnego brata AF Albahara, wykazała się imponującą szybkością na ostatnich 500 metrach, co zapewniło jej pewne zwycięstwo. Swoje możliwości potwierdziła w Nagrodzie Borka, gdzie była czwarta i straciła tylko 1,5 długości do zwyciężczyni.
Prognoza: Laas de Faust sprostała roli faworyta w swojej pierwszej gonitwie, a potem pokazała, że ma potencjał na walkę z najlepszymi. Ma szansę nawet na wygraną, ale bardziej realne wydaje się miejsce na podium.
4. KASANOVA – 3-letni siwy ogier
hodowca: Fortum Michał Romanowski
właściciel: Aero Pegasus Sp. z o.o.
trenerka: Cornelia Fraisl
jeździec: pr. dż. Erbol Zamudin Uulu 58 kg
wymiary: 157-172-20 cm
Rodowód: Haddag Al Khalediah – Kasnarra Kaleelah po Khoutoubia
Haddag Al Khalediah, wnuk słynnego ogiera wyścigowego Tiwaiq, pochodzi ze znakomitej linii żeńskiej wywodzącej się od klaczy Cherifa. Mimo dużych oczekiwań właścicieli i hodowców, jego potomstwo osiąga przeciętne wyniki. Jego najlepszy syn, wicederbista Ben Mark, nie dorównuje czołowym koniom starszym, w tym znakomitemu synowi Mared Al Sahra, derbiście Wielkiemu Dakrisowi.
Kasnarra Kaleelah ma nietypowy rodowód, ale z tej linii pochodzi wspaniały Bengali d’Albret. Klacz biegała na poziomie grupowym i wygrała trzy razy, co mogło być lekkim rozczarowaniem. Jako matka dała dwójkę koni: Kajamo (który nigdy nie wystartował) i Khayyaam (zwycięzcę dwóch wyścigów).
To drugi koń w tym wyścigu trenowany przez specjalistkę od arabów, Cornelię Fraisl. Wielką gwiazdą jej stajni jest Storm 'OA’, którego niestety nie zobaczymy w ten weekend na warszawskim torze. Jednak niezależnie od możliwości prezentowanych przez danego konia, trenerka zawsze znakomicie przygotowuje swoich podopiecznych do występu, o czym może świadczyć jedenaście wygranych w tym sezonie.
Kasanova w swoim pierwszym starcie wygrał po walce z Ehmezem, a rzetelny Jerash zajął trzecie miejsce ze znaczną stratą. Wyróżnia się spośród debiutujących w tym roku koni po Haddagu Al Khalediah. Zajął szóste miejsce w Nagrodzie Borka, plasując się tuż za również polskiej hodowli córką ogiera Hanouh, Nanią. Ten wynik oraz dosiad utalentowanego Erbola Zamudiana Uulu sugerują, że Kasanova może mieć mniejszy potencjał niż Alzakira.
Prognoza: Przystępuje do tego wyścigu jako outsider, ale z gwarantowaną szansą na zajęcie płatnej lokaty.
5. Al BALQA’A (FR) – 3-letnia siwa klacz
hodowca: Al Kharaitiyat Stud
właściciel: Talib Ali Abddullah Al Mundhari
trener: Michał Borkowski
jeździec: dż. Szczepan Mazur 56 kg
wymiary: 153-171-18 cm
Rodowód: Mared Al Sahra – AJS Neshbah po Munjiz
Ojciec jest półbratem Ebraza, a jego babka Margau jest również babką takich zwycięzców gonitw G1, takich jak Maleehah, Mon’nia i Assy (ojciec Han Rastabana). Potomstwo ogiera Mared Al Sahra z polskimi klaczami osiąga znakomite wyniki na naszych torach, ale jego statystyki na świecie są raczej przeciętne. Najlepsza jego córka jest jednocześnie matką rekordzisty toru na Służewcu na 2000 i 2200 m, Bahwana.
AJS Neshbah córka znakomitego reproduktora Munjiza, pochodzi z najlepszej linii wyścigowej na świecie – Nevadour. Trzecia matka jest matką Nizama i babką Dahessa. Babka klaczy jest pełną siostrą znakomitego konia wyścigowego i jednego z trzech najlepszych synów Dormane’a – Prado.
Michał Borkowski ma na koncie szesnaście zwycięstw i zajmuje drugie miejsce w czempionacie trenerskim za Maciejem Jodłowskim. Pozycję tę zawdzięcza między innymi znakomitej formie koni arabskich. Poziom przygotowania jego koni potwierdzają chociażby niespodziewane, ale zasłużone trzecie i czwarte miejsca koni stadniny Muscat w Derby Europy Centralnej. Szczepan Mazur, dosiadający klaczy, jest w znakomitej formie i odniósł na niej imponującą wygraną. Mimo zapisu pod 56 kg, możemy się spodziewać, że najlepszy polski dżokej wyważy się raczej na 58 kg, tak jak to miało miejsce ostatnio.
Al Balqa’a odniosła łatwe zwycięstwo w swoim debiucie, choć trzeba przyznać, że rywale nie byli wymagający. W opisywanej powyżej Nagrodzie Borka Al Balqa’a zafundowała niemal zawał trenerowi. Od początku gonitwy miała drobne problemy i była prowadzona przez Szczepana Mazura po dużym kole, a na zakręcie zaczęła wyraźnie tracić dystans, biegnąc w mocnym posyle. Kiedy już wydawało się, że nie odegra istotnej roli w tym wyścigu, wystrzeliła do przodu i triumfowała o łeb, po piorunującym finiszu. Przyspieszenie, jakie pokazała na prostej w obu swoich występach oraz uzyskany czas w Nagrodzie Borka, sugerują, że klacz dysponuje dużym potencjałem.
Prognoza: Jest naturalną faworytką gonitwy i prawdopodobnie o wygraną stoczy ponownie bój z Wallym.
Typ: Wally (1) – Al Balqa’a (5) – Laas de Faust (3) – Alzakira (2)
Michał Kurach
Na zdjęciu tytułowym Al Balqa’a wygrywa Nagrodę Borka