Dwa konie należące do Sławomira Pegzy, znane z sukcesów na Służewcu, a także w Niemczech, we Francji, Hiszpanii i we Włoszech – Hipop de Loire i Plontier, od kilku miesięcy trenują w Irlandii u najbardziej utytułowanego w ostatnich latach w Europie trenera koni stiplowych – Williego Mullinsa. 3 sierpnia siedmioletni Hipop de Loire zadebiutował w gonitwie płotowej w Irlandii i spisał się bardzo dobrze. Zajął pod znakomitym dżokejem Paulem Townendem drugie miejsce w stawce dwudziestu koni w BoyleSports Best Odds Guaranteed Maiden Hurdle na torze w Galway na dystansie 3400 metrów. Nagroda za drugie miejsce wynosiła 3230 funtów.
Hipop de Loire (American Post – Louve Rose po Muhtathir) był dosiadany przez jeżdżącego u Mullinsa na pierwszą rękę Paula Townenda i był drugą grą (3:1) w tym licznie obsadzonym wyścigu, doceniano jego wyniki z gonitw płaskich. Umiarkowanym faworytem (11:4) był inny koń trenowany przez słynnego irlandzkiego szkoleniowca, dziewięcioletni już Jackfinbar (Whipper – Anna Simona po Slip Anchor), na którym jechał kuzyn trenera Mullinsa, Danny Mullins.
Mimo aż 20-konnej stawki konie przybiegły jak po sznurku w kolejności wskazywanej u bukmacherów przez graczy, bo Willie Mullins zanotował dublet – Jackfinbar wygrał, wyprzedzając o 1 i 3/4 długości Hipopa de Loire, a ponad cztery długości za nimi kończył typowany w trzeciej kolejności (4:1) Arabian Diamond. Zwycięzca pochodzi z tej samej rodziny, co angielski derbista z 2021 roku Adayar i kryjący od niedawna w Polsce ogier Lilienthal.
Przy wyjściu na prostą, przed ostatnim płotem, Hipop był w czołówce wyścigu i wydawało się, że może nawet wygrać, ale po skoku drogę przeciął mu właśnie towarzysz stajenny Jackfinbar. Patrząc na chłodno, nie miało to chyba jednak wpływu na kolejność w gonitwie, koń stajni Pegza Horse Racing nie został zbytnio zbity z chodu. Natomiast można było odnieść wrażenie, że w końcu Townend jechał na nim dość miękko, jakby starał się go oszczędzić w płotowym debiucie.
Wyhodowany we Francji Hipop de Loire, zakupiony jako roczniak na aukcji Arqany w Deauville przez Sławomira Pegzę za 22 tysiące euro, biegał dotychczas 25 razy, wygrał 6 wyścigów i ponad 57 tysięcy euro. W ubiegłym roku był trenowany na wrocławskich Partynicach przez Marlenę Stanisławską, startował cztery razy, zawsze w Niemczech. Zajmował drugie i trzecie miejsce w gonitwach Listed – w Hamburgu na 3200 m i w Berlinie na 2800 m, a także był czwarty w St. Leger G3 (2800 m).
29 października podczas ostatniego dnia sezonu wyścigowego 2023 na torze Hoppegarten w Berlinie sześcioletni wówczas Hipop de Loire, zajął Wladimirem Panovem siódme miejsce w najstarszej gonitwie w Niemczech (rozgrywanej od 1832 roku) – Silbernes Pferd G3 na dystansie 3000 metrów z pulą nagród 55 tysięcy euro. Do zwycięskiego Lordano, z którym przegrał w niemieckim St. Leger o 6 długości, stracił 20,5 długości, ale tor był bardzo grząski.
W sezonie 2022 Hipop de Loire wygrał w Berlinie pod Szczepanem Mazurem gonitwę Hoppegartener Steher Preis LR i też był czwarty w niemieckim St. Leger G3. Jego trenerem był wówczas Michał Borkowski. Najwyższy rating Hipopa w gonitwach płaskich to 110 funtów.
W Polsce Hipop de Loire w 2020 roku jako trzylatek (w treningu Adama Wyrzyka) był czwarty w Iwna, jedenasty w Derby, siódmy w Wielkiej Warszawskiej, a na koniec sezonu wygrał łatwo Nagrodę Sac a Papier na 3200 m. Jako czterolatek biegał na wiosnę słabo, po czym zrobił w treningu Borkowskiego dobry wyścig w polskim St. Leger, zajmując drugie miejsce za znakomitą niemiecką Memphis. Jesienią 2021 zawiódł – w WW był szósty, a w Sac a Papier dopiero czwarty, w roli faworyta.
W 2022 roku w Nagrodzie Prezesa Totalizatora Sportowego zajął ostatnie, szóste miejsce, ale to był jego pierwszy start w sezonie. 23 lipca zajął na Służewcu drugie miejsce w gonitwie III grupy na 1800 m, przegrywając ponad 4 długości z szybką Polonią Spirit F. Jednak ten dystans był dla niego za krótki. Później zaskoczył świetnym występem w połowie sierpnia 2022 roku w Berlinie, gdy w Listed na 2800 m o dwie długości pokonał niezłego Nubiusa.
18 września 2022 roku w niemieckim St. Leger G3 w Dortmundzie (2800 m) zajął czwarte miejsce. Tylko 1,25 długości przegrał z Nerium, który w 2021 roku był drugi w Preis von Europa G1, blisko za Alpinistą, która wygrała Prix l’Arc de Triomphe 2022. W obu wyścigach bardzo dobrze pojechał na Hipopie Szczepan Mazur. Hipop de Loire pierwszy raz w Niemczech pobiegł już w sierpniu 2021 roku i od razu z sukcesem. W treningu Michała Borkowskiego wygrał wtedy w Berlinie Wettstar.de-Rennen (handicap III klasy, kategoria D) na 2400 metrów pod dżokejem Michaelem Cadeddu.
W tym tygodniu w Irlandii w wyścigu płotowym prawdopodobnie zadebiutuje drugi z dzielnych i twardych długodystansowych koni trenowanych teraz dla Sławomira Pegzy przez „stiplowego Aidana O’Briena” Williego Mullinsa, ośmioletni już Plontier (Planteur – Becbec po Slickly). Jest on zgłoszony do dwóch gonitw maiden (dla koni, które nie wygrały biegu płotowego) – w czwartek w Sligo na 4100 metrów i w piątek w Wexford na 3300 m. Wiele wskazuje na to, że zobaczymy go w tym pierwszym wyścigu (na liście startowej jest 10 koni, pula nagród 10 500 funtów), ma już bowiem podanego jeźdźca, jest nim sam Paul Townend.
W ubiegłym roku Plontier startował 5 razy, ale nie był to najlepszy okres w jeg karierze. Zajął na Służewcu siódme miejsce w Nagrodzie Widzowa, ogrywając tylko Virago Westminster. Do zwycięskiego Good Gifta stracił ponad 11 długości. lepiej wypadł w lipcu w Berlinie, gdy zajął piąte miejsce w Furstenberg Rennen G3 na 2400 m, wyprzedzając polskiego derbistę 2023 Westminster Moona.
W ubiegłym roku Plontier wystartował 25 września w Wielkiej Warszawskiej, w której zajął szóste miejsce, ale układ wyścigu nie był dla niego sprzyjający, bo Night Tornado poprowadził dość wolnym tempem, ostatni kilometr był bardzo szybki, a syn francuskiego wicederbisty Planteura był prowadzony na dalszej pozycji. Na początku września był trzeci (ale w czterokonnej stawce) w polskim St. Leger, ale ponad 5 długości za Petitem i Gryphonem.
W Wielkiej Warszawskiej, wygranej przez towarzysza stajennego Le Destriera, zajął szóste miejsce. Sezon zakończył drugim miejsce w Nagrodzie Sac-a-Papier na 3200 m, o długość za derbistą 2022 Jolly Jumperem. Od tamtej pory nie startował w wyścigach. W zimie wraz z Hipopem został przeniesiony od Stanisławskiej do Irlandii do stajni Mullinsa.
Na początku listopada 2022 roku Plontier zajął piąte miejsce w Berlinie w Silbernes Pferd G3 na 3000 m (pula nagród 55 tysięcy euro), który jest najstarszym wyścigiem w Niemczech. Wcześniej Plontier w treningu Simone Brogiego wygrał pięć wyścigów we Francji i jeden w Hiszpanii w sezonach 2021-2022.
Plontier najwyższy rating w karierze miał 107 funtów w ubiegłym roku za szóste miejsce w Prix Kergorlay G2 w Deauville na 3000 m. Był też w czerwcu 2022 roku drugi w Mediolanie w gonitwie Listed – Premio Coppa d’Oro LR na 3000 m, zdobywając status black type. Na Służewcu Plontier wygrał w latach 2019-2020 nagrody Golejewka, Widzowa, Kozienic, dwa razy Korabia, był też trzeci w Wielkiej Warszawskiej 2019.
Hipop de Loire i Plontier mają także zgłoszenie na 24 sierpnia do wielkiego handicapu (gonitwa płaska) na 2800 metrów podczas prestiżowego mityngu w Yorku. W Sky Bet Ebor Handicap pula nagród wynosi aż 500 tysięcy funtów, w tym 300 tysięcy dla zwycięzcy. Ten występ jest jednak niepewny, do wyścigu jest obecnie zgłoszonych aż 57 koni.
Wyścig Hipopa de Loire w Galway można obejrzeć pod linkiem:
Robert Zieliński
Na zdjęciu tytułowym Jackfinbar wygrywa w Galway przed Hipopem de Loire. Fot. Irish Racing