W środę 21 sierpnia zaczyna się jeden z najważniejszych mityngów sezonu w Wielkiej Brytanii, czterodniowy York Ebor Festival, podczas którego zostaną rozegrane trzy gonitwy rangi G1 – w środę Juddmonte International Stakes na 2100 metrów, w którym angielski derbista z tego roku City Of Troy będzie chciał potwierdzić, że jest koniem wybitnym, w czwartek Yorkshire Oaks na 2400 m, porównanie najlepszych klaczy z kilku roczników, a w piątek sprinterski Nunthorpe Stakes na 1000 m. W sobotę w Sky Bet Ebor Handicap na 2800 m, z pulą nagród aż 500 tysięcy funtów, ma wystartować znany z sukcesów na polskich i niemieckich torach Hipop de Loire, trenowany w Irlandii przez słynnego Williego Mullinsa dla Sławomira Pegzy. Transmisja z mityngu w Yorku w środę o godzinie 16 Polsacie Sport 2.
W ubiegłym roku w Juddmonte International Stakes G1 mieliśmy niespodziewaną porażkę wielkiego faworyta. Trzyletni Paddington (kurs 4:6), wyścigowy celebryta, gwiazdor słynnej irlandzkiej stajni Coolmore, zajął dopiero trzecie miejsce, a lepsze od niego okazały się Mostahdaf i Nashwa. Paddington (Siyouni – Modern Eagle po Montjeu) to koń, który stał się sławny nie tylko dzięki świetnym wynikom, ale rozsławiło go też jego imię. To był ulubiony koń wszystkich dzieci oglądających gonitwy w Wielkiej Brytanii. Przed startem w Yorku był zwycięzca siedmiu gonitw z rzędu (przegrał tylko w debiucie), w tym czterech ostatnich rangi G1 (Irish 2000 Guineas, St. James’s Palace, Eclipse i Sussex Stakes). Od tego roku Paddington jest reproduktorem w Coolmore z ceną stanówki 55 tysięcy euro.
W tym roku trener Aidan O’Brien i Coolmore znów mają wielkiego faworyta w Juddmonte International Stakes. Jest nim triumfator Epsom Derby 2024 City Of Troy (Justify – Together Forever po Galileo), który w sezonie 2023 był niepokonanym w trzech startach (wszystkie wyścigi na 1400 m) czempionem dwulatków w Anglii, zwycięzcą Dewhurst Stakes G1 w Newmarket oraz na tym samym torze Superlative Stakes G2. W Coolmore mieli nadzieję, że to będzie „ich Frankel”, ale w 2000 Gwinei te oczekiwania pękły jak bańka mydlana (był dziewiąty, 17 długości za Notable Speechem) i o potrójnej koronie można było zapomnieć, podobnie jak w przypadku Auguste’a Rodina przed rokiem.
Historia jednak lubi się powtarzać, zwłaszcza w przypadku stajni Coolmore. W Epsom Derby na 2400 m City of Troy był pod Ryanem Moorem faworytem (3:1) i nie dał szans rywalom, podobnie jak rok wcześniej Auguste Rodin. Powrót do wysokiej dyspozycji potwierdził 6 lipca w Sandown, wygrywając Coral-Eclipse Stakes G1 (2000 m), choć nie zachwycił obserwatorów. Długość za nim był Al Riffa, który w następnym starcie zwyciężył w Westminster 134th Grosser Preis von Berlin.
W środę City Of Troy w stawce trzynastu koni będzie pod Moorem bitym faworytem z kursem około 5:4. Drugą grą rano był Ambiente Friendly (Gleneagles – Roxity po Fastnet Rock) pod Robertem Havlinem (15:2), trenowany przez Jamesa Fanshawe’a. 11 maja Ambiente Friendly wygrał łatwo o 4,5 długości Lingfield Derby Trial Stakes LR na 2300 metrów od syna Galileo – Illinois z Coolmore. W angielskim Derby zajął drugie miejsce, 2,75 długości za City of Troyem, a w Irish Derby był trzeci, 1,25 długości za ogierem Los Angeles.
Kolejny w notowaniach (8:1) jest Calandagan (Gleneagles – Calayana po Sinndar), trenowany we Francji przez Francisa-Henriego Graffarda. W siodle Stephane Pasquier. Calandagan podczas Royal Ascot wygrał pod Pasquierem aż o 6 długości King Edward VII Stakes G2 na 2400 m. Wśród kandydatów do czołowych miejsc (10:1) jest również trenowana przez Ralpha Becketta dla spadkobierców Khalida Abdullaha z Juddmonte czteroletnia Bluestocking (Camelot – Emulous po Dansili), która zajęła niedawno drugie miejsce w Ascot w King George VI & Queen Elizabeth Qipco Stakes G1 na 2400 m, nieco ponad dwie długości za niemieckim Gloiathem.
Bluestocking to klacz o długodystansowym rodowodzie. Jako dwulatka biegała tylko raz i wygrała na milę. W wieku trzech lat należała do ścisłej czołówki klaczy w Wielkiej Brytanii, ciągle była wysoko, ale nie mogła wygrać wyścigu. Trzy razy przegrywała z córką Galileo – Warm Heart z Coolmore (jej pełny brat Bremen trenuje na Służewcu w stajni Krzysztofa Ziemiańskiego, w niedzielę dobrze prezentował się na galopie z Timemasterem), gdy była trzecia w Ribblesdale Stakes G2 podczas Royal Ascot i czwarta w Yorkshire Oaks. Ograła ją za to w irlandzkim Oaks, wtedy Bluestocking była druga za Savethelastdance, a Warm Heart dopiero piąta.
Jesienią 2023 roku Bluestocking zajęła drugie miejsca w Tote Stand Cup Stakes G1 (o szyję za Al Qareem) i w Qipco British Champions Fillies & Mares Stakes G1 w Ascot, tym razem o szyję za Poptronic, ale bijąc mocne klacze z Coolmore. W tym sezonie córka angielskiego derbisty Camelota była do wyścigu w „Króla i Królowej” niepokonana w dwóch startach. W maju wzięła Dubai Middleton Fillies’ Stakes G2, a w czerwcu w irlandzkim Curragh prestiżową gonitwę dla klaczy – Pretty Polly Stakes G1 na 2000 m. W Ascot potwierdziła ogromne możliwości, lekko ogrywając utytułowane ogiery Rebel’s Romance i Auguste Rodin.
Wśród kandydatów do czołowych miejsc są także dwa konie, które kończyły niedaleko za zwycięskim Augustem Rodinem podczas Royal Ascot w Prince of Wales’s Stakes (G1, 2000 m) – czteroletni francuski Zarakem (Zarak – Harem Mistress po Mastercraftsman) z czempionem Maximem Guyonem w siodle i pięcioletni Alfaila (Dark Angel – Adhwaa po Oasis Dream) z Shadwell, na którym pojedzie Jim Crowley, który w 2022 roku wygrał ten wyścig na wybitnym ogierze Baaeed.
Tylko trzy konie dwa razy potrafiły w Yorku wygrać Juddmonte International Stakes – uznawana za klacz stulecia Dahlia (1974-75), Ezzoud (1993-94) i Halling (1995-96). Żadnemu koniowi nie udało się wygrać trzy razy, a wyścig jest rozgrywany od 1972 roku, początkowo pod nazwą Benson and Hedges Gold Cup (do 1989 roku).
Wśród dżokejów do ubiegłego roku najwięcej zwycięstw w Juddmonte International Stakes mieli wspólnie dwa giganci – Lester Piggott i Lanfranco Dettori. W ubiegłym sezonie Włoch został jednak samodzielnym liderem, bo zwyciężył na Mostahdafie. Wcześniej Frankie wygrywał w Yorku na takich asach jak: Halling, Singspiel, Sakhee, Sulamani i Authorized. W gronie trenerów po 6 zwycięstw w tym prestiżowym wyścigu mają Sir Michael Stoute oraz Aidan O’Brien (wszystkie dla stadniny Coolmore). Irlandczyk może więc w tym roku wygrać po raz siódmy i zostać rekordzistą.
W 1977 roku na mityng do Yorku zostały zaproszone cztery najlepsze wówczas polskie konie – Pawiment, Konstelacja, Smużka i Negros. Ten ostatni startował właśnie w Benson and Hadges Gold Cup (ówczesny odpowiednik Juddmonte International), ale zajął dalekie miejsce, podobnie jak Pawiment w Voltigeur Stakes. Jednak wyhodowany w Iwnie polski wicederbista, zwycięzca Wielkiej Warszawskiej, potrafił później wygrać dwa wyścigi G1 na Zachodzie, będąc w niemieckim treningu – Preis von Europa i Gran Premio del Jockey Club w Mediolanie. Pawiment był też dziewiąty na 22 konie w Nagrodzie Łuku Triumfalnego.
W 1977 roku najlepiej z polskich koni spisała się Konstelacja, która w Derby na Służewcu pokonała Pawimenta. Trenowana przez Andrzeja Walickiego klacz zajęła piąte miejsce w Yorkshire Oaks G1, niewiele tracąc do drugiej na celowniku słynnej klaczy królowej angielskiej Dunfermline, która w St. Leger pobiła samego Allegeda (ojciec Jape’a, wielokrotnego championa reproduktorów w Polsce), dwukrotnego zwycięzcę Łuku. Konstelacja mogła zająć nawet lepsze miejsce, ale Bolesław Mazurek na prostej znalazł się w tzw. klatce i długo nie miał przejścia. Gonitwa Yorkshire Oaks 2024 zostanie rozegrana w czwartek.
Lista startowa gonitwy Juddmonte International Stakes 2024 pod linkiem:
3:35 York | Standard Racecard | 21 August 2024 | Racing Post
Robert Zieliński
Na zdjęciu tytułowym City of Troy wygrywa Epsom Derby 2024. Fot. Racing Post