Analiza szans koni w gonitwie 3 – niedziela, 24 kwietnia 2022, godzina 15.30: Nagroda Generała Władysława Andersa
Gonitwa 3-letnich koni III grupy. Dystans 1800 m.
1. KAFAR
Cztery raz biegał jako dwulatek i trzy razy był na ostatnim, a raz na przedostatnim miejscu, bardzo daleko za rywalami. Trudno oczekiwać od niego radykalnej poprawy, będzie outsiderem gonitwy. Ma dobry rodowód, ale konie z tej stajni rzadko osiągają dobre wyniki i zwykle nie biegają na miarę możliwości.
Jego ojciec Golden Tirol był wybornym milerem na Służewcu, wygrał też dla rodziny Plavaców austriackie Derby na 2000 m. Matka Kornwalia biegała słabo, ale to córka bardzo dobrej Kornelii, pełna siostra Kornela i półsiostra znakomitej Kardinale.
2. CHANDALAR
Wyszedł do startu tylko raz, pod koniec sezonu, 13 listopada pewnie zwyciężył w gonitwie dla debiutujących koni pod Martinem Srnecem, bijąc zgłoszone do Derby Favourable Spirit i Lucky Fate oraz Lady Jaguar. Sam też jest zgłoszony do Derby, ceni go trener Ziemiański i uważa, że długie dystanse powinny mu służyć. Jest kandydatem do drugiego miejsca w tej gonitwie, bo drugiego w Mokotowskiej Jolly Jumpera trudno będzie ograć, ale na wyścigach nie ma rzeczy niemożliwych. Ma mało doświadczenia, ale po późnym debiucie przez zimę mógł mocno poprawić. Minusem jest nadwaga za wygrany wyścig, poniesie 61 kg.
Z pochodzenia jest raczej koniem na średnie dystanse, czy milę, niż długodystansowcem. Jego ojciec Elvstroem (syn przekazującego szybkość Danehilla) był wielką gwiazdą w Australii, wygrał 10 wyścigów na 32 starty, w tym 5 razy G1 (m.in. Victoria Derby na 2500 m i w Emiratach Arabskich Dubai Duty Free na 1800 m) i 3 razy G2. Był koniem uniwersalnym, bo zwyciężał na dystansach od 1400, przez 1800 do 2500 m. Z synów Elvstroema w Polsce – Trollstroem wygrał na Służewcu trzy gonitwy grupowe, raz we Wrocławiu zwyciężał Via Fora, ale później biegał słabo.
Matka Chandalara Babylove biegała we Francji trzy razy jako trzylatka na dystansach sprinterskich (1300-1600 m), za każdym razem bez płatnego miejsca, ale dostała przyzwoity rating 30,5. Chandalar jest jej pierwszym przychówkiem. Ojciec Babylove – Zafeen (po świetnym Zafonicu) był znakomitym dwulatkiem (wygrał Mill Reef Stakes G2 i był drugi w Prix Morny G1, oba na 1200 m), a później milerem (wygrał St James’s Palace Stakes podczas Royal Ascot). Jako reproduktor średnio się sprawdził, tak jak i jego ojciec Zafonic.
3. JOLLY JUMPER
Wielki faworyt gonitwy, chyba najpewniejszy koń dnia, teoretycznie „słup nie do obalenia”, chyba, że mający tylko jeden start Chandalar jest koniem na duże gonitwy. 61 kg, bo biegnie grupę niżej, nie powinno mu przeszkodzić. Debiutował w sierpniu we Wrocławiu na 1400 m, zajmując 3 miejsce za synem Zelzala Roc’h Breizh, który później nie dał rady w Niemczech oraz polskiej hodowli Modus Vivendi (oba są zgłoszone do Derby, podobnie jak Jolly Jumper). Po trzech tygodniach wygrał już w imponującym wyścig na Partynicach na 1600 m, bijąc pod Szczepanem Mazurem o 10 długości Kassara.
Bardzo pozytywnie zaskoczył w Nagrodzie Mokotowskiej, gdy postraszył faworyta Matt Machine, również trenowanego przez Macieja Jodłowskiego. Przy bardziej ofensywnej i zdecydowanej jeździe Dastana Sabatbekowa mógł nawet ograć bardziej doświadczonego kolegę stajennego. Nie był eksploatowany dwulatkiem, w tym roku może jeszcze poprawić i zaliczać się do ścisłej czołówki rocznika.
Wydaje się, że to koń bardziej na 1600-2000 m niż na 2400-2800. Jego ojciec Free Eagle (po High Chaparral) był typowym średniodystansowcem – wygrał Prince of Wales’s Stakes G1 na Royal Ascot i Enterprise Stakes G3 w Irlandii – oba biegi na 2000 m (wysoki rating 124). Stanówka nim spadała systematycznie od 20 tysięcy euro w 2016 roku do 5 tysięcy w 2022.
Tylko 5 koni po Free Eagle przekroczyło rating 100 funtów, ale wśród nich był jeden, który niesamowicie i niespodziewanie błysnął. Khalifa Sat (rating 112) po wygraniu LR w Goodwood na 2200 m, sensacyjnie zajął drugie miejsce w angielskim Derby za Serpentine, grany 50:1. Biegał tylko 5 razy i zszedł z toru z powodu kontuzji. Od tego roku kryje w Lacken Stud w Irlandii po 2 tysiące euro. Może Jolly Jumper będzie kolejnym czarnym koniem po Free Eagle? W Polsce po tym ogierze nieźle biegały już Gabriella Essence (wygrała Novary, była piąta w Oaksie) i Javan Eagle (4 zwycięstwa w grupach).
Matka Jolly Jumpera Laura’s Oasis nie biegała, ale jest córką świetnego sprintera i reproduktora Oasis Dream. Babka All for Laura (urodziła świetną Misheer, która wygrała G2 i LR i była druga w G1 jako dwulatka w Cheveley Park Stakes) wygrała raz na 1000 m, jest córką sprintera Cadeaux Genereux, kolejna matka jest po milerze Warningu. Stąd wątpliwe jest, aby Jolly Jumper dobrze czuł się w mocnych stawkach na 2400 m.
4. FEOTHAN
Był nadzieją stajni, dobrze spisywał się na treningach, ale trochę rozczarował jako dwulatek, choć w swoich dwóch startach spisał się bardzo przyzwoicie. W późnym debiucie 24 października był czwarty w niezłej stawce (wygrał Serpention), a po trzech tygodniach blisko trzeci za Rock me Amadeus i Snajperem, a przed Cinamoon i Limlight. Trener Olkowski zapowiada, że w tym roku Feothan będzie zdecydowanie lepszy, ale może potrzebować czasu. Powinien w tej gonitwie walczyć o dalsze płatne miejsce.
Olkowski miał już wcześniej dobrego konia po Camacho – Calmira, który biegał aż 84 razy, wygrał 10 wyścigów i 232 tysiące złotych. Najlepiej biegał w wieku 5 i 6 lat, wygrał nagrody Jaroszówki i Deer Leapa, był drugi w Syreny i Criterium. Najlepszym koniem w Polsce po Camacho był Ophelia’s Aidan, który jako dwulatek wygrał Nagrodę Ministra Rolnictwa, a później był drugi w Derby, pół długości za Nemezis. Trzy gonitwy wygrała też w Polsce córka Camacho (daje konie na sprinty, milę i średnie dystanse) Brave Joanna, półsiostra trójkoronowanego Bush Brave’a.
Feothan jest zinbredowany 2×4 na słynnego Danehilla, bowiem jego matka jest po znakomitym Teofilo. Faseeha biegała dla samego Hamdana al. Maktouma, w treningu u Dermota Welda, ale w trzech startach w Irlandii nie zdołała wygrać wyścigu, raz była druga na 1900 m (rating ledwie 61 funtów). Biegały od niej wcześniej dwa konie, ale oba były bardzo słabe, nie wygrały wyścigu.
5. SPEAR DANCER
Jako dwulatek biegał bardzo słabo, we wrześniu i październiku dwa razy zajął ostatnie miejsca, wiele długości za czołówką. Teoretycznie może tylko poprawiać, bo pochodzenie ma jedno z najlepszych na torze. Ale jeśli kupuje się na aukcji roczniaków za ledwie 3000 funtów konia po francuskim derbiście Lope de Vega (kryje po 125 tysięcy euro w Ballylinch Stud), z matki po epokowym reproduktorze Danehillu, a prababka to Floripides, matka wybitnego Montjeu, a półbrat był sprzedany jako roczniak za 700 tysięcy gwinei – to trzeba się liczyć z tym, że coś może być nie tak (na zdjęciu wygląda na ciężkiego, przełamanego konia). Cała nadzieja w tym, że to jest późny koń i w tym roku zaskoczy. Póki co, jest tu jednym z outsiderów gonitwy.
Ojciec Spear Dancer – Lope de Vega wygrał dwa francuskie klasyki 2000 Guineas i Derby (rating 121). W 2011 roku zaczął kryć po 15 tysięcy euro, a cena stanówki rosła lawinowo do 125 tysięcy euro w tym roku. Po Lope de Vega trudno jest za „normalne” ceny kupić dobre konie. Dwa wyścigi w Polsce wygrały po nim Legionary, a jeden Dark Desire, Iness i Rouse żadnego. Na świecie najlepsze konie po nim to Santa Ana Lane, Vega Magic, Belardo (ojciec Abelarda F), Phoenix of Spain, Lope Y Fernandez,
Matka Spear Dancer – Arkadina biegała dla Michaela Tabora i Johna Magniera, właścicieli Coolmore, na 9 startów wygrała jeden wyścig i 23 tysiące funtów, jako czteroletnia była druga w LR w Irlandii na 2400 m i trzecia w G3 na 2000 m. Sprzedana do USA urodziła dobrego Guilty Twelve (po Giant’s Causeway), który jako pięciolatek wygrał tam G3 na 2200 m. Z kolei inny półbrat Spear Dancer – Iltemas (po Galileo), kupiony jako roczniak za 700 tysięcy gwinei, wygrał w Chantilly LR na 2400 m.
6. LUCKY FATE
Jako dwulatek biegał raz. Debiutował 13 listopada, zajął czwarte miejsce, tracą do zwycięskiego, biegnącego tu Chandalara, 5,25 długości. Biorąc pod uwagę małe doświadczenie, powinien z każdym startem progresować. Rozpoczynająca pracę w roli trenerki Claudia Pawlak odważnie zgłosiła go do Derby na 2400 m. Jeśli będzie rzeczywiście dobry, to raczej na dystansach sprinterskich. W tej gonitwie będzie mu trudno znaleźć się w czwórce, chyba potrzebuje jeszcze czasu, choć powinien być bardzo szybki.
Jego ojciec Cotai Glory (syn wybitnego sprintera i reproduktora Exceed and Excel) był typowym sprinterem, który wygrywał gonitwy na 1000-1200 m na poziomie G3, ale był też podczas Royal Ascot drugi w słynnym King’s Stand G1 na 1000 m. Pierwsze dwulatki po Cotai Glory wyszły do startu w 2021 roku i pokazały się z dobrej strony. Cena stanówki nim skoczyła z 5 tysięcy do 8500 euro w Tally-Ho Stud w Irlandii.
Matka Lucky Fate – Spirit of Success jest córką wybitnego sprintera i reproduktora Invincible Spirit, biegała 5 razy (głównie na 1400-1600 m), ale słabo (rating tylko 59 funtów), nie zarobiła nawet pensa. Urodziła cztery słabe konie, z których jeden wygrał (ratingi od 38 do 73 funtów).
7. SINGERS STAR
Biegała jako dwulatka dwa razy. W pierwszym starcie 25 września była piąta, ale aż 15 długości za Syriuszem i Tajfunem, 10 za Good Gift. 13 listopada mocno poprawiła, zajęła drugie miejsce 1,5 długości za Cannacore, a 4 długości przed zgłoszoną do Derby Warszawa Express. Powinna po zimie mocno progresować, jak większość koni Sławomira Pegzy od trenera Michała Borkowskiego, które jako dwulatki były opóźnione po zmianie stajni.
Singers Star ma zgłoszenie do Derby, trener Borkowski sygnalizuje, że się rozwinęła i powinna iść do przodu i dobrze czuć się na dłuższych dystansach (rodowód na to nie wskazuje, jej ojciec Profitable był typowym sprinterem, a matka milerką). Tu może być czarnym koniem gonitwy, powinna mieć dużo szybkości i powalczyć o miejsce w trójce.
Ojciec Singers Star – Profitable (również po Invincible Spirit) kryje w słynnej Kildangan w Irlandii po 12 500 euro. Pierwsze dwulatki po nim dobrze zadebiutowały w 2021 roku – Quick Suzy wygrała Queen Mary Stakes G2 na 1000 m podczas Royal Ascot. Sam Profitable był jednym z najszybszych koni w Europie ostatniej dekady – wygrał cztery wyścigi Pattern na 1000 m, w tym kultowy King’s Stand G1.
Matka Singers Star – Harmonic Note (po Nayef) wygrała dla Qatar Racing dwa wyścigi (na 1600 m) na 17 startów i 27 tysięcy funtów, była trzecia w LR w Goodwood na 2000 m (rating 93 funty). Urodziła wcześniej dwa konie, które biegały słabo.
8. EMPIRE OF THE SUN
Został wycofany, a szkoda, bo syn klasycznej zwyciężczyni (Wiosenna), dobrej pochodzeniowo Endorphin, to nadzieja trenera Olkowskiego i rodziny Gorczyców.
9. THIRY TIME
Wyhodowany przez Adama Wyrzyka półbrat solidnych Tres Amour (piąta w Iwna), Taboo Tatoo i Tulipan Fan Fan. Z pierwszego, udanego rocznika po derbiście i zwycięzcy Wielkiej Warszawskiej Caccinim. Oprócz Thiry Time zwycięstwa z koni po nim odniosły Dacinni (aż trzy, w tym Nagroda Intensa) i Przystojny Kaźmierz.
Thiry Time biegał trzy razy i z każdym startem progresował. W debiucie w połowie sierpnia z końmi polskiej hodowli wypadł słabo, był piąty na 1200 m, ale daleko. W połowie października był już trzeci za Chou Pet i Impasem na 1400 m. 7 listopada wygrał wyścig na 1300 m dla koni polskiej hodowli. Powinien progresować. Został zgłoszony do Derby. Trener Wyrzyk mówi, że jest duży i mocny, świetnie przezimował, rozwija się i dobrze pracuje. Stać go tu na walkę o płatne miejsce, ale minusem jest waga (61 kg po wygraniu wyścigu w ubiegłym sezonie).
Jego matka Telimena (córka sprintera Tagula) biegała tylko dwa razy jako dwulatka, w treningu Wyrzyka była trzecia i piąta. Została jednak włączona do hodowli, jest ze znakomitej rodziny żeńskiej. Jej prababka Special to matka słynnego Nureyeva i Fairy Bridge, która urodziła epokowego Sadlers Wellsa (ojciec Galileo i Montjeu). Nie można wykluczyć, że Telimena, pokryta wysokiej klasy ogierem, urodzi konia europejskiego formatu.
10. I’PIPO
Po wycofaniu Empire of the Sun, trzeci w tej gonitwie koń polskiej hodowli, obok Kafara i Thiry Time. Salih Plavac po swojej własności świetnym milerze i sprinterze Exciting Life (wygrał dwulatkiem Listed w Baden Baden w treningu Wyrzyka i Kluczyńskiego) dochował się znakomitej Dakini, która wygrała nagrody Dorpata i Cardei (syn Exciting Life’a Akurat wygrał Nagrodę Nemana, a w niedzielę pobiegnie w Strzegomia), ale I’Pipo też nieźle pokazał się jako dwulatek.
Biegał trzy razy i – co ciekawe – ani razu w drugiej grupie, od której zwykle zaczynają swoje starty dwulatki. Był dwa razy drugi w wyścigach pierwszej grupy dla koni polskiej hodowli – w nagrodach Kadyksa i Intensa przegrywał o 3 i 4 długości z Dacinnim. Nie wyszedł mu start w Nagrodzie Scyrisa, był dopiero szósty, ale nie stracił dużo, około 7 długości do Przystojnegokaźmierza. Trener Plavac liczy na postępy I’Pipo w tym roku. W Nagrodzie Generała Władysława Andersa ogier powinien walczyć o płatne miejsce.
Trener Plavac sprinterki Dakini nie zgłosił oczywiście do Derby, ale I’Pipo tak, mimo że też jest on synem sprintera Exciting Life. Matka silnie zbudowanego I’Pipo – Invincible Red jest bowiem po świetnym niemieckim Manduro (koń roku w Europie), którego potomstwo znakomicie czuje się na długich dystansach. Sama Invincible Red też dobrze czuła się w dystansie, biegała dla rodziny Plavaców na Służewcu 10 razy, wygrała 1 wyścig i 28 tysięcy złotych. Była piąta w Derby 2016, tylko 4 długości za Caccinim i szósta w Oaksie.
NOTOWANIA KONI:
2:1 Jolly Jumper, 4:1 Chandalar, 5:1 Singers Star, 10:1 Thiry Time, I’Pipo, 15:1 Feothan, 25:1 Lucky Fate, 50:1 Spear Dancer, 100:1 Kafar.
Link do programu wyścigowego na 24 kwietnia:
https://torsluzewiec.pl/wp-content/uploads/2022/04/PG_1.pdf
Robert Zieliński, ekspert Służewiec iTV