Udanie rozpoczął karierę reproduktora na francuskim rynku wyhodowany w Stadninie Koni Iwno Tunis (Estejo – Tracja po Llandaff), który w 2016 roku został jako dwulatek sprzedany do Francji za 100 tysięcy złotych, a w dwóch kolejnych sezonach należał do ścisłej czołówki koni płotowych w tym kraju, zarobił na torach ponad 613 tysięcy euro. Francuscy hodowcy i właściciele dość mocno postawili na ogiera z Polski i pokrył on dotychczas ponad 300 klaczy pod kątem gonitw płotowych i przeszkodowych. Pierwsze trzylatki po Tunisie biegają w tym roku i radzą sobie coraz lepiej. 9 lipca pierwszy przychówek Tunisa odniósł zwycięstwo we Francji – był to wysokiej półkrwi wałach King d’Alene, który wygrał wyścig płaski (tzw bumper – bieg przygotowawczy do gonitw płotowych). 29 października dwa pierwsze konie po Tunisie wygrały gonitwy płotowe – Saint Tunis w Nancy i Kiss Langy w Argentan. W poniedziałek 20 listopada klacz poszła za ciosem i dowolnie o 6 długości zwyciężyła w Prix de Macherin, conditions klasy trzeciej na 3550 m w Fontainebleau (pula nagród 53 tysiące euro).
Wysokiej półkrwi trzyletnia Kiss Langy (Tunis – Upsonne po Voix du Nord) w debiucie w Argentan (29 października) w płotowym conditions klasy czwartej Prix d’Enghien na 3600 m też zwyciężyła dość łatwo – o 4,5 długości pod znakomitym dżokejem Bertrandem Lestradem.
W efekcie w poniedziałek w Fontainebleau w Prix de Macherin na 3550 m była, tym razem pod innym cenionym dżokejem Jamesem Reveleyem, faworytką wyścigu (3,5:1) w stawce trzynastu trzyletnich klaczy. Przeprowadzona ofensywnie, na finiszu w ręku łatwo odeszła od rywalek i wygrała dowolnie o 6 długości.
Kiss Langy zarobiła w tym wyścigu dla Ecurie Benaroussie Sofiane 24 380 euro plus 3291 premii za francuskie pochodzenie, a także 4427 euro premii dla swojego hodowcy – Patrice’a Vagne. Za sukces w Argentan zgarnęła 7200 euro plus ponad tysiąc euro premii hodowlanej, a w sumie w dwóch startach przyniosła właścicielowi i hodowcy około 40 tysięcy euro. Wydaje się też na podstawie stylu zwycięstw, że może należeć do czołówki swojego rocznika we Francji w gonitwach płotowych i jej kolejnego występu powinniśmy oczekiwać na poziomie Pattern Races.
W Prix de Macherin wystartowały jeszcze dwie inne córki Tunisa. Kroupade zajęła siódme, płatne (z premiami około 1000 euro), miejsce, a Kelibia była dziesiąta. Dla Kroupade był to czwarty start – 30 września była druga w conditions klasy trzeciej w Moulins na 3500 m. Kelibia w debiucie była czwarta w Argentan, w wyścigu wygranym przez Kiss Langy, do której straciła 14 długości, a w poniedziałek aż 31.
Pierwsze zwycięstwa koni po Tunisie w gonitwach płotowych przypadły w jednym dniu. Oprócz Kiss Langy 29 października Saint Tunis (Tunis – Saintenitouche po Saint des Saints) wygrał w Nancy conditions klasy czwartej na 3400 m. Wcześniej w debiucie był trzeci – łącznie na koncie ma już wygrane ponad 13 tysięcy euro. To perspektywiczny koń o ciekawym rodowodzie – jego dziadkiem jest ikona gonitw stiplowych Saint des Saints.
Pierwsze zwycięstwo we Francji przychówek Tunisa odniósł 9 lipca tego roku – był to wysokiej półkrwi wałach King d’Alene (Tunis – Divine d’Alene po Voix du Nord). Wygrał nisko dotowany (pula nagród 10 500 euro) wyścig płaski (tzw bumper – bieg przygotowawczy do gonitw płotowych, bez maszyny startowej) dla trzylatków Prix de Moisdon (2700 metrów) na prowincjonalnym torze Erbray, w zaledwie trzykonnej stawce. Od tamtej pory nie biegał.
King d’Alene został wyhodowany przez Florence Couteaudier, a należy do Marie-Amelie de Leusse i hrabiego Erica de Saint Pierre. Trenuje trzyletniego wałacha Gabriel Leenders. King d’Alene niósł wagę 64 kg, wygrał pod Hugo Leboucem dość pewnie, o 3,5 długości przed Kossko (61,5 kg) i 14,5 długości przed Kilometre Zero (63 kg). Był to wyścig conditions dla trzyletnich koni wysokiej półkrwi (AQPS) francuskiej hodowli, które nie wygrały wyścigu.
King d’Alene zarobił dla swoich właścicieli 5250 euro. To był jego drugi start w karierze. W debiucie 11 czerwca zajął, też pod Leboucem, drugie miejsce w płaskiej gonitwie Prix Race and care na 2450 metrów (z maszyny startowej, ale z wysokimi wagami, pod kątem startów w gonitwach stiplowych) dla trzylatków na torze Cluny. W siedmiokonnej stawce przegrał o pół długości z Kitesurf de Kerser. W tym wyścigu zainkasował 2500 euro (w dwóch startach w sumie 7750 euro).
Poza wymienioną trójką wyścigi spośród potomstwa Tunisa wygrywały też Kouca de Thaix i Koudou. Ten drugi biegał dotychczas dwa razy w płaskich bumperach, zajmując pierwsze miejsce w Cluny na 2450 m i pierwsze w Lignieres na 2400 m (inkasując dla właściciela ponad 5 tysięcy euro).
Kouca de Thaix w debiucie w czerwcu zajęła drugie miejsca w gonitwie płaskiej w Les Sables na 2700 m, a we wrześniu zwyciężyła pod Alexisem Pouchinem (pod 64 kg) w bumperze dla dwunastu klaczy w Fontainebleau na 2600 m. Zarobiła wtedy 10 tysięcy euro. 3 października w Auteuil po raz pierwszy wzięła udział w gonitwie płotowej – w dziesięciokonnej stawce wypadła przyzwoicie, zajmując czwarte miejsce i zarabiając ponad 5 tysięcy euro.
To jest pierwszy rocznik trzylatków po Tunisie. Dotychczas konie po ogierze z Polski biegały 66 razy i 34 razy zajmowały płatne miejsca, wygrały sześć wyścigów (uzbierały ponad 152 tysiące euro). Poza tym Keos, Ella Duchic, Marty Mac Flag i Kamondo zajmowały drugie miejsca w płotach, a w gonitwach płaskich kilka drugich miejsc – cenna rodowodowo Annagalis (Tunis – Anavera po Acatenango) aż trzykrotnie (bijąc konie po najlepszych ogierach w Europie), Kasaque Mag, Kiss Will i Kabyla po razie, a Magic Tunis był dwa razy trzeci i raz drugi w wyścigach płaskich.
Wyhodowany w Iwnie Tunis w 2016 roku startował na Służewcu jako dwulatek dwa razy, zajął trzecie miejsce w debiucie na 1400 metrów i zwyciężył łatwo o 5 długości na dystansie 1600 metrów. Ogiera trenowała Małgorzata Łojek dla Marka Zawady i Krzysztofa Szymańskiego. Kupiony za 100 tysięcy złotych na aukcji na Służewcu przez trenera Guillaume’a Macaire’a Tunis w latach 2017-2018 świetnie biegał we Francji w gonitwach płotowych. Wygrał gonitwy G2, G3 i Listed. Zajmował też drugie miejsca w biegach G1.
We Francji Tunis nigdy nie wypadł z pierwszej czwórki. Przez dwa lata zarobił ponad 613 tysięcy euro. Ogier z Iwna pokrył we Francji ponad 300 klaczy, co jest wydarzeniem bez precedensu w kwestii działań reproduktorów z Polski w Europie Zachodniej.
Siwy Tunis pochodził z pierwszego rocznika po ogierze Estejo (Johan Cruyff – Este po The Noble Player). Ten gniady ogier urodził się w 2004 roku w Niemczech. Biegał 34 razy w wieku 3–8 lat Niemczech, Hongkongu, Francji i Włoszech. Odniósł 10 zwycięstw, wygrał 517 225 euro. Triumfował m.in. w Premio Presidente Della Repubbilica G1, Premio Roma G1, Premio Del Piazzale – Mem. Enrico Camici LR i Gran Premio d’Italia LR.
Matka Tunisa – Tracja biegała przeciętnie – w ośmiu startach w wieku 2-3 lat zwyciężyła raz i raz była z miejscem, gromadząc na swoim koncie sumę 2310 zł. Głównym argumentem za wcieleniem jej do iwieńskiego stada matek był fakt, że to córka niosącego do polskiej hodowli purpurową krew ogiera Llandaff (po Lyphard).
Matka Llandaffa – fenomenalna Dahlia urodziła się w 1970 roku. W latach 1973 i 1974 wybierana była „Koniem Roku” w Anglii, w 1973 roku była czempionką trzyletnich klaczy w Anglii i Irlandii, w latach 1974-1975 czempionką starszych klaczy w Anglii, a 1974 roku wybrano ją również czempionką koni ścigających się w USA na torach trawiastych. Wygrała 9 wyścigów Grupy 1 w czterech różnych krajach na dwóch kontynentach (Anglia, Irlandia, Francja, USA).
Wynik i film (można obejrzeć po bezpłatnym zarejestrowaniu na stronie France Galop) z wygranego wyścigu Kiss Langy pod linkiem:
PRIX DE MACHERIN | France Galop (france-galop.com)
Robert Zieliński
Na zdjęciu tytułowym Kiss Langy wygrywa 20 listopada wyścig płotowy w Fontainebleau. Fot. France Sire