Najważniejszy porównawczy wyścig w Wielkiej Brytanii dla trzyletnich i starszych koni – King George VI And Queen Elizabeth Qipco Stakes G1 na 2400 metrów (pula nagród 1,25 mln funtów) zapowiada się w tym roku pasjonująco. Na starcie stawka dziesięciu znakomitych koni. Stadnina Coolmore i trener Aidan O’Brien będą chcieli udowodnić, że niesłusznie niektórzy powątpiewają w klasę podwójnego derbisty z Anglii i Irlandii, ogiera Auguste Rodin, którego szykują na następcę Galileo w roli superreproduktora. Powinien się starać im w tym przeszkodzić na czteroletniej Emily Upjohn Lanfranco Dettori, który ma szansę stać się samodzielnym rekordzistą pod względem liczby zwycięstw w „Króla i Królowej”. Włoch i legendarny Lester Piggott mają po 7 wygranych w tym wielkim wyścigu. Transmisja z sobotniego mityngu w Ascot od godz. 14.30 do 16 w Polsacie Sport Extra i od 16 do 16.55 w Polsacie Sport News.
Wielki Lester Piggott siedem razy wygrywał King George VI And Queen Elizabeth Qipco Stakes na takich sławach jak: Meadow Court (1965), Aunt Edith (1966), Park Top (1969), Nijinsky (1970), Dahlia (1974), The Minstrel (1977), Teenoso (1984). Frankie Dettori w tym prestiżowym biegu w Ascot triumfował na następujących koniach: Lammtarra (1995), Swain (1998), Daylami (1999), Doyen (2004) i Enable (2017, 2019, 2020). Córka Nathaniela jest rekordzistką tej gonitwy – jako jedyna wygrywała ją trzykrotnie.
W tym roku Długoręki Frankie pojedzie na czteroletniej klaczy trenowanej przez Johna Gosdena i jego syna Thady’ego – Emily Upjohn (Sea The Stars – Hidden Brief po Barathea), która ma u Williama Hilla notowania 4:1. Najlepszy wyścig w karierze zrobiła 2 czerwca w Epsom, gdy wygrała pod Dettorim Coronation Cup G1 na 2400 m i pokonała o 1,75 długości irlandzkiego derbistę z 2022 roku Westovera (Frankel – Mirabilis po Lear Fan), który był faworytem (5:2) po Robem Hornbym. W czerwcu 2022 roku w Epsom Oaks Emily Upjohn pod Dettorim była druga, uległa tylko o krótki łeb znakomitej córce Galileo – Tuesday.
Wyhodowany w Juddmonte jeszcze przez Khalida Abdullaha Westover, który również dziś wystartuje w Ascot (kurs 12:1), w kolejnym starcie 8 lipca wygrał w Paryżu Grand Prix de Saint-Cloud G1 na 2400 m, bijąc Zagreya o dwie długości. Westover w 2022 roku – po tym jak wygrał irlandzkie Derby aż o 7 długości – wystartował w „Króla i Królowej” jako zdecydowany faworyt (13:8), ale totalnie zawiódł. Zajął piąte miejsce na sześć koni, aż 18 długości za sensacyjnym zwycięzcą Pyledriverem. W Łuku Westover był szósty, ponad 7 długości za Alpinistą. Dobrze wypadł w marcu w Dubai Sheema Classic G1 na 2400, był drugi o 3,5 długości za wspaniałym japońskim Equinoxem.
Sensacyjnym zwycięzcą „KGVI&QE” 2022 został Pyledriver, który był ostatnią grą w sześciokonnej stawce – ostatecznie kurs za niego wyniósł 18:1, ale kilka dni wcześniej bukmacherzy za wygraną podopiecznego trenera Williama Muira i Chrisa Grassicka płacili aż 25:1 w sześciu koniach. Zarówno dla trenerów, jak i dla dżokeja z Nowej Zelandii Jamesa McDonalda było to pierwsze zwycięstwo w tej prestiżowej gonitwie. Na drugim miejscu finiszował sensacyjny zwycięzca Nagrody Łuku Triumfalnego 2021 niemiecki wicederbista Torquator Tasso.
W tym roku notowania Pyledrivera wynoszą 8:1. Znów pojedzie na nim James McDonald. Po wielkiej wygranej w Ascot Pyledriver walczył z kontuzją i prawie rok nie biegał. 24 czerwca wyszedł do startu pod McDonaldem podczas Royal Ascot i wygrał Hardwicke Stakes G2 na 2400 m, bijąc o ponad długość West Wind Blows.
Pyledriver (Harbour Watch – La Pyle po Le Havre) udowodnił, że od czasu do czasu wielkie gonitwy mogą wygrywać także „zwykli” Brytyjczycy. Jego hodowcami i właścicielami są Knox & Wells Ltd. i R W Devlin. Niewiele jednak brakowało, a w 2017 roku straciliby tego konia. Wystawili go na grudniowej aukcji roczniaków Tattersalls z niezbyt wysoką ceną rezerwową, 10 tysięcy gwinei (podobny kurs do funta). Nikt jednak nie chciał tyle zapłacić za tego ogierka i zszedł z ringu niesprzedany, bo jego ojciec Harbour Watch (syn świetnego sprintera Acclamation) zaczynał wtedy karierę reproduktora (poszedł do stada w 2013 roku), nie miał zbyt wysokich notowań, cena stanówki nim wynosiła 7500 funtów.
Harbour Watch w 2017 roku krył po raz ostatni, padł w roku 2019 po poważnych problemach ze stawami. Z tych nielicznych roczników urodziło się po nim kilka bardzo wartościowych koni. Oprócz Pyledrivera (rating 125 po sobotnim triumfie) także Waikuku (wygrał aż 4,9 mln funtów, biegał w Hong Kongu, rating 124), Baron Samedi (rating 118), czy Tis Marvellous (117).
W Polsce na dobrym poziomie biegały dwa konie po Harbour Watch. Velnelis wygrał 5 wyścigów (w tym nagrody Strzegomia, Iwna i Kozienic) i 180 tysięcy złotych, w Derby 2017 był drugi, 10 długości za Bush Bravem. Mazovia Queen wygrała 8 wyścigów i 124 tysiące złotych, była druga w Nagrodzie Skarba i czwarta w Wiosennej.
Sam Harbour Watch biegał tylko trzy razy, ale zszedł z toru niepokonany (rating 117). Jako dwulatek wygrał Richmond Stakes G2 na 1200 m na torze w Goodwood. Miał wyborne pochodzenie, Jego trzecią matką była wybitna w hodowli Fall Aspen, babka słynnego Dubai Millennium (ojciec Dubawiego).
Matka Pyledrivera – La Pyle jest córką francuskiego derbisty i znakomitego reproduktora Le Havre, który we Francji dał dwie oaksistki, a także świetną Wonderful Tonight. W Polsce po Le Havre dobrze biegały Incepcja, Liaqura, Calliepie, a ostatnio Le Destrier, który wygrał w rekordowym czasie na 2600 m Nagrodę Prezesa Totalizatora Sportowego.
La Pyle biegała 15 razy, wygrała dwa wyścigi i ponad 36 tysięcy funtów (rating 84). Wzięła dwie gonitwy we Francji jako trzylatka na 2100 i 2300 m. Poza Pyledriverem urodziła dwa średnie konie z ratingiem 86-87 funtów. Rodzina żeńska 13-c, z której wywodzi się Pyledriver, jest fantastyczna. Wydała takie konie jak Mr Prospector, Dahlia, Sinndar, Seattle Slew (także kryjący w Polsce In Camera), a bezpośrednio z tej odnogi od Banshee są Tourbillon i Darshaan.
Pyledriver biegał dotąd 19 razy, wygrał 8 wyścigów i prawie dwa miliony funtów. Od kilku sezonów jest koniem bardzo wysokiej klasy, należy do europejskiej i światowej czołówki (biegał też w Emiratach, Arabii Saudyjskiej i Hong Kongu), ale zawsze trochę brakowało mu do topu.
Jako dwulatek wygrał Listed w Haydock na 1600 m. Jako trzylatek wygrał dwa wyścigi G2 na 2400 m – King Edward VII Stakes podczas Royal Ascot (ten wyścig wygrywały też kryjący w Polsce Balios i stanowiący w Czechach Eagle Top, ojciec słowackiego derbisty 2022 Gaspariniego) i Great Voltigeur Stakes w Yorku.
W wieku czterech lat odniósł swój największy do soboty sukces – triumfował w Coronation Cup G1 na 2400 m w Epsom, ale w średniej stawce, pobił Al Aasy i Japan. Był też drugi w Hong Kong Vase Stakes G1 na 2400 m, długość za świetnym japońskim synem Deep Impacta – Glory Vase.
Sezon 2022 Pyledriver zaczął od dwóch występów na Zatoką Perską. W lutym w roli faworyta fatalnie wypadł w Arabii Saudyjskiej w Neom Turf Cup G3, zajmując dopiero 11 miejsce. Dużo lepiej spisał się w marcu w Emiratach w bardzo mocno obsadzonym Dubai Sheema Classic G1 na 2400 m (pula nagród 6 mln dolarów), był czwarty, ale stracił tylko długość do zwycięzcy – japońskiego derbisty Shahryar.
Dostał za ten wyścig rating 122 funty i 3 czerwca próbował po raz drugi z rzędu wygrać w Epsom Coronation Cup, ale był drugi, ponad 4 długości z Hukumem (Sea The Stars – Aghareed po Kingmambo), który też biegnie dziś w Ascot z kursem 11:2. To był jednak dość dobry występ, a w „Króla i Królowej” jego dyspozycja była jeszcze wyższa i rozprawił się z wyżej notowanymi końmi. Czy Nowozelandczyk James McDonald jeszcze raz zaatakuje faworytów na Pyledriverze w tym roku?
Niepokonany wcześniej Desert Crown, który w zaledwie trzecim starcie w karierze wygrał 4 czerwca 2022 roku w wielkim stylu angielskie Derby, do 25 maja tego roku nie biegał w gonitwach z powodu kontuzji. Po niemal rocznej przerwie podopieczny Sir Michaela Stoute’a wrócił w Brigadier Gerard Stakes G3 na 2000 m w Sandown i był bitym faworytem (kurs 2:5, czyli 1,40 za jednego funta).
Wypadł nieźle, ale na ostatnich metrach minął go o pół długości właśnie sześcioletni Hukum, który… też wrócił po rocznej przerwie spowodowanej kontuzją. Hukum to pełny brat wybitnego Baaeeda, który wygrał 10 wyścigów na 11 startów. Baaeed i Hukum są bliskimi krewnymi biegającego na Służewcu Thibaana oraz siódmej w polskim Derby 2023 klaczy Lavender Beauty, która w niedzielę pobiegnie na Służewcu w Oaks.
Poprzednio Hukum startował 3 czerwca (dzień przed Derby 2022) w Epsom w Coronation Cup G1 na 2400 metrów. Spisał się wybornie, bo zwyciężył, pokonując dobrego Pyldrivera o ponad cztery długości. We wszystkich wyścigach w karierze dosiadał go Jim Crowley, który był też stałym jeźdźcem jego brata Baaeeda.
Hukum, też ma imponującą karierę, choć nie tak fenomenalną jak jego brat Baaeed. Na 16 startów wygrał aż 10 wyścigów (ale z G1 tylko Coronation Cup) i 679 tysięcy funtów. Wyhodował go w Shadwell Estate Company w Irlandii, podobnie jak Baaeeda, jeszcze Hamdan al Maktoum, który zmarł w 2021 roku.
Polskich kibiców w sobotę w Ascot bardzo będzie interesował występ trzyletniego King Of Steel (Wootton Bassett – Eldacar po Verglas), który 3 czerwca sensacyjne drugie miejsce w angielskim Derby. King of Steel podczas Royal Ascot wygrał w dobrym stylu King Edward VII Stakes G2 na 2400 m. We Wrocławiu w stajni Sławomira Pegzy trenuje dwuletnia klacz po Holy Roman Emperor (kupiona za 15 tysięcy euro), której matka jest babką ogiera King of Steel (jego kurs dziś w Ascot to 5:1).
King of Steel w Epsom Derby był drugi za ogierem Auguste Rodin (Deep Impact – Rhododendron po Galileo), który będzie w sobotę faworytem (2:1) King George VI And Queen Elizabeth Qipco Stakes. Kevin Stott, który w sumie zrobił dobry wyścig w Derby na King of Steel, samokrytycznie powiedział po gonitwie, że popełnił błąd, bo zbyt szybko znalazł się na froncie i w końcówce jego ogierowi trochę zabrakło sił. Gdyby trochę poczekał i później zaatakował asa z Coolmore, to mógł wygrać te Derby.
Auguste Rodin to urodzony w purpurze koń i jest niesamowicie promowany. Można mieć wrażenie, że jego kariera jest trochę sztucznie pompowana. Mówi się o tym, że Coolmore chce wylansować ogiera Auguste Rodin na następcę epokowego reproduktora Galileo, który jest jego dziadkiem. Dlatego bardzo zależało im na tym, by syn japońskiego multichampiona Deep Impacta i wybitnej Rhododendron był podwójnym derbistą – angielskim i irlandzkim. W Curragh Auguste Rodin też wygrał Derby dość szczęśliwie.
Adelaide River (Australia – Could it be Love po War Front), też trenowany w Irlandii przez słynnego Aidana O’Briena dla stadniny Coolmore, mógł go pokonać, ale przegrał o 1,5 długości. Można jednak odnieść wrażenie, że Adelaide River był w stanie przy lepszej jeździe wygrać irlandzkie Derby. Po pierwsze, dość długo prowadził, wziął wyścig na siebie, jakby rozprowadzał swego towarzysza stajennego, a jednocześnie najgroźniejszego rywala.
Po drugie, na finiszu bity faworyt gonitwy Auguste Rodin, też trenowany przez O’Briena dla Coolmore, od pola lekko schodził pod Ryanem Moorem w prawo do kanatu, przeszkadzając synowi Australii, stopniowo przyciskając go do bandy, zabierając swobodę galopowania. Seamie Heffernan musiał go lekko wstrzymać, Adelaide River stracił rytm, znalazł się za rywalem. Heffernan wyciągnął go jeszcze na pole, objeżdżając Moore’a, ale było już za późno na powtórny finisz. Przegrał o 1,5 długości.
W kwietniu słynny irlandzki trener Aidan O’Brien podgrzał atmosferę. Stwierdził, że trenowany przez niego trzyletni ogier, wybitny pochodzeniowo Auguste Rodin (Deep Impact – Rhododendron po Galileo) jest w stanie odczarować klątwę Nijinsky’ego i ma potencjał, by sięgnąć po potrójną koronę. Wychowanek stadniny Coolmore był 6 maja zdecydowanym faworytem (kurs 13:8) 2000 Guineas Stakes G1 w Newmarket na milę. Wypadł jednak fatalnie, zajął dwunaste miejsce na 14 koni, tracąc do triumfatora, ogiera Chaldean, 22 długości. W cudowny sposób jednak odbudował formę na Derby i wygrał w Epsom.
Auguste Rodin to koń o fantastycznym pochodzeniu. Jest synem legendy japońskiej hodowli, ogiera Deep Impact (Sunday Silence – Wind In Her Hair), który na torze na 14 startów wygrał 12 wyścigów i zdobył potrójną koronę w Japonii. W hodowli okazał się fenomenem, w latach 2012-2022 jedenaście razy z rzędu był championem reproduktorów. Odszedł niestety w 2019 roku, ale przed śmiercią zdążył pokryć znakomitą na torze i wyborną pochodzeniowo klacz Rhododendron, przysłaną do Japonii z Coolmore.
Deep Impact jest synem ogiera Sunday Silence (Halo – Wishing Well po Understanding), który w 1989 roku był koniem roku na świecie, po wygraniu m.in. Kentucky Derby, Preakness Stakes, Breeders Cup Classic, Super Derby, Santa Anita Derby. Nie udało mu się zdobyć potrójnej korony w USA – w Belmont Stakes (2400 m) zajął drugie miejsce, ale aż o 8 długości za swoim odwiecznym rywalem Easy Goer, którego ograł na 2000 m w Kentucky Derby i BC Classic.
Sunday Silence został zakupiony przez Japończyka Zenyę Yoshidę. Ten początkowo nabył 25 procent udziałów, gdy koń biegał jeszcze jako czterolatek, a później wykupił od partnerów za 7,5 mln dolarów pozostałe udziały. Sunday Silence od 1991 roku krył w słynnej Shadai Stallion Station. W latach 1995-2007 był nieprzerwanie trzynaście razy championem reproduktorów w Japonii i 9 razy najlepszym na liście ojców matek. Od lat wielkie triumfy w hodowli święcą jego synowie i wnukowie, z których najwybitniejszy był Deep Impact.
Matką ogiera Auguste Rodin jest znakomita na torze Rhododendron (Galileo – Halfway to Heaven po Pivotal), która na 19 startów wygrała dla Coolmore (ale jest hodowli Orpendale oraz Chelston & Wynatt) 5 wyścigów i 1,36 mln funtów. Zwyciężyła w trzech gonitwach G1 – Fillies’ Mile w Newmarket na 1600 m, Prix de l’Opera na 2000 m w Chantilly i Lockinge Stakes na milę w Newbury. Była też druga w wielkich gonitwach G1 – 1000 Guineas Stakes na 1600 m, Epsom Oaks na 2400 m, Breeders’ Cup Filly and Mare Turf w USA na 1800 m. Auguste Rodin jest jej pierwszym przychówkiem.
Lista startowa King George VI And Queen Elizabeth Qipco Stakes pod linkiem:
3:40 Ascot | Standard Racecard | 29 July 2023 | Racing Post
Robert Zieliński
Na zdjęciu tytułowym Auguste Rodin wygrywa irlandzkie Derby, blokując ogiera Adelaide River. Fot. thoroughbreddailynews.com