Dziś we Francji będziemy mieli pewien znaczący wskaźnik na jakim poziomie sportowym była tegoroczna Wielka Warszawska. Trenowana w Chantilly przez Alicję i Roberta Karkosów dla Ryszarda i Andrzeja Zielińskich trzyletnia Noir – która była czwarta w WW 2023 – wystartuje o godz. 13.25 w Grand Prix de Nantes LR na 2200 metrów, wyścigu dla trzyletnich i starszych koni (pula nagród 60 tysięcy euro, w tym połowa dla właściciela zwycięskiego konia). Podobnie jak na Służewcu pojedzie na niej Ludovic Boisseau. Stawka dziesięciu koni jest mocna jak na Listed, w porannych notowaniach Noir była ostatnią grą (kurs 44:1). Atutem Noir może być w jesiennych warunkach najniższa waga w polu – 53,5 kg.
W Wielkiej Warszawskiej Noir sprawiała w dystansie trochę problemów dżokejowi, była niespokojna, prowadzona z tyłu, musiała sporo nadrobić przy wyjściu z drugiego zakrętu na prostą finiszową. Oddała efektowny finisz, ale to wystarczyło do czwartego miejsca, wyprzedziła niemiecką Ultimę, która wcześniej była dwa razy trzecia w gonitwach rangi G3 w Niemczech.
Do trzeciego miejsca i statusu black type Noir zabrakło niewiele. Z trzecim w WW, tegorocznym polskim derbistą Westminster Moonem, przegrała tylko o pół długości. Przy korzystniejszym przeprowadzeniu w dystansie była w stanie wskoczyć do trójki i mieć black type w CV. Teoretycznie kolejna szansa pojawia się na to dziś w gonitwie Listed w Nantes, ale należącej do Polaków klaczy może być chyba w tej stawce dużo trudniej niż w Warszawie.
Przed Wielką Warszawską trenerka Alicja Karkosa tak wypowiadała się na temat Noir: – Ludovic Boisseau miał prawo wyboru pomiędzy dwiema naszymi klaczami i wybrał Noir, która trafiła do nas po Derby na Służewcu, gdy w tym dniu startowała w Nagrodzie Novary. Była trochę pobudliwa, nie przyjechała do Francji w optymalnej formie fizycznej. Musieliśmy ją trochę odbudować, by mogła wystartować. Chodziło o to, by się uspokoiła i nabrała masy, co się częściowo udało. Musiała przebiec gonitwę Listed we Francji, aby można było podjąć decyzję o podróży do Polski i jej starcie w WW. Trochę jednak nie pasowały nam terminy wyścigów. Miała ciężkie zadanie – musiała wystartować w gronie starszych koni, także ogierów, 2 września w Craon na 2400 m. Tydzień później była we Francji gonitwa Listed dla samych trzylatków na jej dystansie, ale wtedy miałaby zbyt krótką przerwę przed startem w Polsce. Pokazała się w tym Listed we Francji bardzo dobrze. Zajęła ósme miejsce na 11 koni, niewiele straciła do starszych koni ze statusem black type. Ładnie finiszowała i na pewno trzyma dystans. Na pewno sporo poprawiła po tym wyścigu. Kwestia jak ona i Calliepie zniosą długą podróż z Chantilly do Warszawy. Saanen, która była trzecia w tym roku w Derby na Służewcu, źle ją zniosła, gdyby nie to, mogła osiągnąć jeszcze lepszy wynik, zwłaszcza, że w wyścigu została pokaleczona przez innego konia. Saanen dopiero teraz dochodzi do siebie po tej wyprawie.
Gdy rozmawiałem już po WW z Robertem Karkosą był przekonany, że Noir jest w stanie zajmować miejsca w pierwszej trójce w gonitwach Listed we Francji i zdobyć status black type, ale bardziej mówił o tym w kontekście przyszłego sezonu. W tym roku Noir tak naprawdę dopiero ponownie „staje na chód” – jak mówi się na wyścigach.
Trzyletnia obecnie Noir (Mastercraftsman – Diamond Daisy po Shirocco) jest późną i dystansową klaczą, zaczynała karierę w Polsce pod opieką trenera Andrzeja Walickiego, który jednak w zimie długo przebywał w szpitalu i nie mógł w pełni nadzorować koni. Jako dwulatka Noir biegała dwa razy. Z debiutu była 22 października druga za Shamadramem (przegrała z nim o 3/4 długości) w gonitwie dla debiutantów na 1200 m. Pobiła niezłego ogiera God of War aż o 8 długości. 12 listopada wygrała wyścig na 1200 m, bijąc przeciętnego Stargazera o 2,5 długości.
W wieku trzech lat na inaugurację sezonu na Służewcu Noir niespodziewanie wygrała pod Kamilem Grzybowskim Nagrodę Dżamajki (II grupa) na wydawałoby się zbyt krótkim dla niej dystansie 1600 metrów, bijąc teoretycznie szybsze od niej klacze, takie jak – Black Angel, Gandia, Donnia, Blue Sash. Ten zryw na milę mógł ją jednak sporo kosztować, bo przed kolejnymi wyścigami była już podenerwowana i spocona, wypadła w nich słabo.
28 maja zajęła dopiero piąte miejsce w Memoriale Jerzego Jednaszewskiego na 2200 metrów, tracąc do późniejszego polskiego derbisty Westminster Moona 11 długości, przegrywając też ze średnimi końmi, takimi jak – Machu Picchu, Green Clover, Mecenas. W dniu Derby była dopiero siódma w Nagrodzie Novary dla klaczy na 2000 m.
Po tym wyścigu właściciele – Ryszard i Andrzej Zielińscy – postanowili zabrać ją do Francji. W Polsce u trenera Walickiego została Lavender Beauty, która przyjechała na Derby z Saanen, a Noir pojechała do Chantilly, gdzie jest teraz trenowana przez Alicję i Roberta Karkosów.
Pierwszy start Noir we Francji miała 2 września w Craon. W Prix Dirickx LR na 2400 metrów w stawce jedenastu koni czekało ją piekielnie trudne zadanie. Była jedyną trzylatką w gronie starszych koni, w tym ogierów. Jednak pod Ludovicem Boisseau z najniższą wagę w polu (52,5 kg) spisała się przyzwoicie, zajmując ósme miejsce i ładnie finiszując na prostej. Od trzeciego miejsca dzieliły ją tylko około 4 długości. Przed nią było 5 koni black type, do których niewiele straciła. Dostała za ten wyścig od Racing Post solidny rating 94 funty.
Noir to utalentowana klacz i ma spore możliwości. Warunkiem jednak dobrego biegania jest to, by nie denerwowała się przed gonitwą, uspokoiła. Występ we Francji i udany start w WW dają na to nadzieje. Jej rodowód, zwłaszcza ze strony niemieckiej matki – Diamond Daisy, jest stayerski. Jest ona po Shirocco, a kolejne matki są po takich długodystansowcach jak Lando, Koenigsstuhl, czy Kaiseradler.
Sama Diamond Daisy (zinbredowana 3×3 na Koenigsstuhla) była niezła wyścigowo. Biegała 15 razy i wygrała dla Gestut Ittlingen dwa wyścigi i ponad 22 tysiące euro (GAG 85,5 kg). Zyskała status black type po tym jak była trzecia jako pięciolatka w Preis der Versicherungen LR na milę w Hanowerze (biegała na dystansach od 1600 do 2200 metrów). Noir jest jej pierwszym biegającym przychówkiem.
Babka Noir Daytona (po Lando) biegała jeszcze lepiej dla Ittlingen. Na 18 startów wygrała 4 wyścigi (w tym aż trzy Listed) i 89 tysięcy euro. Miała GAG 91 kg. Urodziła dwa konie wygrywające gonitwy G3. Prababka Noir Daytona Beach była jeszcze lepsza w hodowli, bo urodziła zwycięzcę Deutchland Preis G1 – Donaldsona.
Ojciec Noir Mastercraftsman (Danehill Dancer – Starlight Dreams po Black Tie Affair) był czempionem wśród europejskich dwulatków i zwycięzcą irlandzkiego 2000 Gwinei G1 oraz St James’s Palace Stakes G1 na 1600 m podczas Royal Ascot (rating aż 127 funtów). Był milerem, ale wiele koni po nim dobrze biega na długich (jak choćby Coltrane) i średnich dystansach. Najlepszym koniem po nim był francuski derbista The Grey Gatsby (rating 126, wygrał ponad 2,7 mln funtów).
W środę w Grand Prix de Nantes LR na 2200 metrów w stawce dziesięciu trzyletnich i starszych koni nie ma zdecydowanych faworytów. Przed południem najwyższe notowania (około 4:1) miała Allada (Sea The Moon – Algarade po Green Desert), należąca do szwedzkiej miliarderki Kirsten Rausing, która wraz z rodziną jest współwłaścicielką wielkiej firmy Tetra Pak, międzynarodowego szwedzkiego koncernu, zajmującego się głównie recyklingiem kartonów i tworzyw sztucznych. W 2020 roku Kirsten Rausing była w gronie 150 najbogatszych ludzi świata w rankingu Forbes, a także na siódmym miejscu wśród najbogatszych kobiet mieszkających w Wielkiej Brytanii, z majątkiem szacowanym na 13 miliardów dolarów.
W 2022 roku klacz hodowli i własności Kirsten Rausing – Alpinista (Frankel – Alwilda po Hernando) zwyciężyła w Prix l’Arc de Triomphe, najważniejszym wyścigu w Europie. W Anglii Tim Donworth trenuje dla Rausing czteroletnią klacz Allada, która jest bliską krewną Alpinisty (obie idą od zasłużonej w hodowli klaczy Alruccaba, podobnie jak znane w Polsce Lady Iwona i October). Pojedzie dziś na niej Thomas Trullier (z korzystną wagą 56 kg), często dosiadający też koni trenowanych przez Karkosów.
Allada w sezonie 2022 jako trzylatka wygrała w Lyonie pod Trullierem Prix du Grand Camp LR na 2400 m, a więc wyścig, w którym zwyciężył wcześniej też koń roku 2021 i 2022 w Polsce – Night Tornado. W tym roku Allada biegała tylko dwa razy razy. 21 kwietnia była piąta na torze Saint-Cloud w Paryżu w gonitwie conditions klasy trzeciej na 2400 metrów.
29 lipca na torze Clairefontaine w Prix Zeturf LR na 2400 metrów Allada zajęła pod znakomitym włoskim dżokejem Cristianem Demuro dopiero dwunaste miejsce w stawce czternastu koni. Trzynasta w tym wyścigu, 5/4 długości za Alladą, była trenowana przez Karkosów dla braci Zielińskich Calliepie, dla której był to chyba najsłabszy występ w karierze.
W ubiegłym roku Calliepie była druga w polskim Oaks i trzecia w Wielkiej Warszawskiej. W tym roku w WW wypadła słabo, zajęła dopiero dziesiąte miejsce, wyprzedzając tylko Gryphona, który miał w tej gonitwie wielkie perypetie. Calliepie została po WW w Polsce, w przyszłym roku będzie kryta Baliosem, a następnie ma wrócić do Francji i tam kontynuować karierę hodowlaną.
Ojcem klaczy Allada jest Sea The Moon (Sea The Stars – Sanwa po Monsun), który wygrał w treningu Markusa Kluga niemieckie Derby w Hamburgu w 2014 roku i był drugi w Wielkiej Nagrodzie Baden Baden G1 na 2400 m. Miał bardzo wysoki GAG 102,5 kg, bo Derby wygrał w niesamowitym stylu, aż o 11 długości od Lucky Liona. Sea The Moon biegał mało i krótko. 5 startów – 4 zwycięstwa. Jako dwulatek startował raz, 22 września wygrał wyścig w Kolonii na 1600 m o 4 długości. Oprócz Derby i debiutu wygrał też Frühjahrs-Preis des Bankhauses Metzler (G3) na 2000 metrów i Oppenheim-Union-Rennen (G2) na 2200 m.
Po sezonie 2014 zakończył karierę na torze i rozpoczął reproduktorską. Od początku Sea The Moon krył w Wielkiej Brytanii w Lanwades Stud. W latach 2015-2020 cena stanówki wynosiła 15 tysięcy funtów, w 2021 roku podskoczyła do 22 500, a w dwóch ostatnich latach zatrzymała się na 25 tysiącach funtów. 2 lipca tego roku dwa konie po Sea The Moonie wygrały Derby – Fantastic Moon w Niemczech, a Westminster Moon w Polsce. Fantastyczny sezon na włoskich torach miała jego córka Moonu, która w treningu Macieja Janikowskiego wygrała w Merano gonitwę klasy Listed, a w Mediolanie G3.
Fantastic Moon 10 września wygrał na Longchamp Qatar Prix Niel G2 na 2400 m i dostał najwyższy rating spośród wszystkich koni po Sea The Moonie – 121 funtów. Został zgłoszony w terminie dodatkowym do Nagrody Łuku Triumfalnego, ale tam nie poszło mu za dobrze. Zajął jedenaste miejsce w stawce piętnastu koni, do zwycięskiego Ace Impacta stracił 6,5 długości.
Wcześniej najlepszym koniem po ogierze Sea The Moon była francuska wiceoaksistka (na 2100 m) Alpine Star (rating w RP 119), która zarobiła na torach ponad pół miliona funtów. Największym sukcesem Alpine Star było wygranie w 2020 roku podczas Royal Ascot Coronation Stakes G1 na 1600 m.
W środowym wyścigu w Nantes drugim koniem w porannych notowaniach (kurs około 6:1) był znakomity pochodzeniowo trzyletni Palais du Louvre (Galileo – Allez Alaia po Pivotal), który do maja był trenowany przez Andre Fabre’a dla właścicieli z Coolmore i Georga von Opela. Teraz jego trenerem jest młody Christopher Head (przygotowuje też m.in. francuskiego wicederbistę Big Rocka i oaksistkę Blue Rose Cen), a właścicielem Khalifa bin Sheail al Kuwari. Pojedzie na nim, jak na większości koni Heada, Auerelien Lemaitre.
Jako dwulatek syn wielkiego Galileo jesienią dwa razy przeciętnie przebiegł, zajmując siódme i czwarte miejsce. W tym roku Palais du Louvre poprawił. 27 marca wygrał o 2,5 długości gonitwę maiden w Fontainebleau na 2200 metrów pod Murzabayevem. Po zwycięstwie był 25 kwietnia drugi na 1950 m w Le Mans w gonitwie klasy drugiej. 29 maja wygrał na Longchamp pod Mickaelem Barzaloną Prix de Croissy o nos przed Salahudinem i od tamtej pory nie biegał, więc jego dyspozycja to duża zagadka. Ostatnie, ósme miejsce zajęła wtedy Saanen, później trzecia w polskim Derby.
Matka Palais du Louvre – Allez Alaia jest córką wybornej klaczy Cassandra Go, od której idą tak znakomite konie jak Halfway to Heaven, Magical, Rhododendron, czy jej syn Auguste Rodin, który w tym roku wygrał angielskie i irlandzkie Derby.
Spośród koni rywalizujących dziś w Nantes z Noir spore osiągnięcia ma też (kurs poranny około 8:1) siedmioletni już wałach Goya Senora (Anodin – Nina Senora po My Risk), który w przeszłości mierzył się z najlepszymi europejskimi stayerami. W sezonie 2022 wygrał m.in. Prix Kergorlay G2 na 3000 m, a później wystartował w jednej z najbardziej ekscytujących edycji słynnej Prix du Cadran G1 na 4 km (był dziewiąty) – wygranej przez świetnego Kypriosa o 20 długości.
W tym roku Goya Senora biega słabiej. Był trzy razy szósty w Listed i siódmy właśnie w Prix Kergorlay G2, w którym to wyścigu rok temu triumfował. W ostatnim starcie 10 października był szósty w handicapie na paryskim torze Saint-Cloud na 2400 metrów, z wysoką wagą 62,5 kg. Dziś poniesie pod Clementem Lecoeuvrem tylko 57,5 kg, ale rywale są mocniejsi niż poprzednio.
Link do listy startowej Grand Prix de Nantes LR:
GRAND PRIX DE NANTES – 14E ETAPE DU DEFI DU GALOP | France Galop (france-galop.com)
W środę 1 listopada, w dzień Wszystkich Świętych, w Traf Online nie będzie transmisji i zakładów z wyścigów we Francji. Kolejne transmisje od czwartku 2 listopada. Gonitwę Noir, jak i wszystkie inne z Francji, można oglądać (po bezpłatnym zalogowaniu) na stronie France Galop.
Robert Zieliński
Na zdjęciu tytułowym Noir wygrywa na Służewcu Nagrodę Dżamajki